หัวใจมีเหตุผลเฉพาะของตัวมันเอง ซึ่งเหตุผลของสมองไม่อาจหยั่งรู้ได้เลย @เจ้าเปียกปูน กับ เจ้านาขวัญ@
เล่าแบบเรี่อย ๆ เปื่อย ๆ ก็แล้วกัน

วันนี้เผอิญได้รับทราบข่าวใหม่ของครอบครัว ว่าข้าพเจ้าจะได้ว่าที่น้องสะใภ้พร้อมหลาน ก็เลยนั่งคิดถึงเรื่องที่ผ่านมาในชีวิต แล้วก็ใกล้ถึงวันพ่อแล้ว

ก็เล่าเลยก็แล้วกันอาจจะยาวไปบ้าง เพราะเป็นเรื่องของ 7 ชีวิตในครอบครัว ข้าพเจ้ามีพี่น้องด้วยกัน 5 คน มีพี่สาว 1 คน ข้าพเจ้าเป็นคนที่ 2 มีน้องชายต่อจากข้าพเจ้าอีก 2 คน และน้องสาวสุดท้อง 1 คน

ขอคุยหน่อยพ่อกับแม่ตั้งงานกันมานาน 30 กว่าปี ทะเลาะกันบ้านงอนกันบ้างก็อยู่ด้วยกันมาอย่างมีความสุข

ส่วนพ่อ เป็นก็เป็นลูกสุดท้องของครอบครัวพ่อ ซึ่งปู่เสียชีวิตตั้งแต่พ่อได้อายุได้ปีกว่า ๆ ย่าก็เลี้ยงพ่อ จนสามารถหาเลี้ยงตัวเองได้ พ่อบอกพ่อไม่มีสมบัติติดตัวนอกจากความรู้ สมบัติที่มีปัจจุบันคือที่ดินบ้านเนี้ยพ่อต่อยอดเองหมด ถือว่าได้สร้างมาด้วยความสามารถของพ่อทั้งสิ้นแต่มีแม่ที่น่ารักคอยช่วยเหลือและให้กำลังใจตลอด ขอบอกหน่อยพ่อข้าพเจ้าดุขนาดเพื่อนที่ โรงเรียนพากันลือ แล้วเพื่อน ๆ พอเจอหน้าข้าพเจ้าก็จะชอบถามพ่อเลิกดุยัง เวลาพ่อสอนอะไรพ่อชอบพูดให้ไปคิดค่ะ พ่อจะบอกว่ามีลูกสาวก็เหมือนมีส้วมอยู่หน้าบ้าน ต้องดูแลอย่างดีอย่าให้มีกลิ่นเหม็น
แล้วก็ชอบพูดป้องปรามว่าอย่าให้ใครมาพูดนะว่าลูกสาวบ้านนี้เดินกับผู้ชายจะตีไม่ถามด้วยเลยทำให้ข้าพเจ้าไม่ค่อยมีเพื่อนต่างเพศเท่าไหร่
พ่อจะไม่ห่วงหนูเลยถ้าหนูมีข้าวสาร กระปิ น้ำปลา ไว้กินเองโดยไม่ต้องพึ่งใคร ไม่ต้องใครเค้ามาคอยเลี้ยง
เยอะแยะจากคำพูดพ่อ

พ่อไม่เคยให้ข้าพเจ้าดูหนังละครทีวี เลย นอกจากหนังสารคดี จนบางทีข้าพเจ้าพูดกับเพื่อนร่วมชั้นไม่เป็นพูดเรื่องละคร ข้าพเจ้าก็อ่าปากฟังเพื่อนเค้าคุยกันคือคุยกับเพื่อนไม่รู้เรื่อง

แล้วเวลาใครทำผิดคนหนึ่งก็จะถูกทำโทษทุกคน เหมือนทหารเกณฑ์ ผิดคนเดียวโดนทำโทษทั้งแถว

แถมเหลาไม้เรียวไว้ตามขนาดความผิด ผิดเมื่อไหร่ไปเลือกไม้เรียวเอง ตีกี่ทีเลือกได้ตามความผิด จะบอกไว้นะค่ะ ไม่เรียวที่เล็กที่สุด เจ็บที่สุด

แล้วทุกคนในบ้านห้ามเถียงฟังอย่างเดียว ข้าพเจ้าก็เลยไม่เถียง แต่ขอชี้แจงเหตุผลให้ฟังบ้าง

เวลามีกิจกรรมที่โรงเรียนโดยเฉพาะวันหยุดต้องมีใบขออนุญาตผู้ปกครอง ข้าพเจ้าก็เลยใช่วิธีพูดกับพ่อตรง ๆ ว่า "พ่อไม่ต้องกลัวว่าหนูจะออกนอกลู่นอกทาง หนูจะไม่หนีเรียน ไม่เที่ยว จนกว่าหนูจะเรียนจบมีงานทำเป็นของตัวเอง แต่ถ้ามีงานทำเมื่อไหร่เมื่อนั้นหนูจะเที่ยว ขออย่าได้ห้าม" จบเกมส์
พ่อฟังเป็นอันว่าเป็นข้อตกลง
ฉะนั้นตอนนี้ขอเที่ยวอย่างเดียว

เคยกันป่าว กระเป๋านักเรียนพ่อจะค้นหมด ดูว่าจัดตารางเรียนของวันพรุ่งนี้หรือยัง ทำการบ้านหรือป่าว วันนี้ไปเรียนหนังสือวงเล็บ ขีดเส้นใต้หรือป่าวเขียนอะไรบ้าง สนใจดูขนาดนั้น มีอีกแยะค่ะ นี่แหละพ่อของข้าพเจ้า ดูเหมือนก้าวกรายความเป็นส่วนตัวของลูกทุกอย่าง แต่ก็ใส่ใจ เพราะรักมากงัย จึงต้องคุมเข้มแล้วสมัยนี้สิ่งล่อตาล่อใจมันเยอะด้วย ไหนพ่อจะเหนื่อยทั้งงาน แล้วต้องมาคอยใส่ใจลูก ๆ อีก
จบเรื่องของพ่อก่อน
ไม่รู้ว่ามาขายพ่อหรือป่าวเรา แต่ที่มีงานทำปัจจุบันก็เพราะพ่อ แถมจะติดนิสัยคุณนายระเบียบจากพ่อมาด้วยนี่สิ

ส่วนแม่ใจดีมาก ๆ เข้าใจลูก ๆ เสมอ เป็นผู้หญิงไม่ช่างพูดนัก ไม่บ่น ไม่ด่า ในความรู้สึกข้าพเจ้า ถ้าแม่เอ่ยปากว่าใคร คนคนนั่นสมควรผูกคอตายได้
ที่สำคัญทำกับข้าวอร่อยที่สุดในโลก

ส่วนพี่สาวข้าพเจ้า ละก็รักสวยรักงามที่สุด พ่อจะตั้งฉายาว่าเรือเกลือ หรือไม่ก็แม่วงกว้าง(แรก ๆ ข้าพเจ้าก็ไม่รู้ กว่าจะแต่งตัวไปโรงเรียนเสร็จก็หมุนอยู่นั่นแหละ แล้วก็ชอบถามข้าพเจ้า "ดียังดียัง" ข้าพเจ้าก็ตอบแบบไม่ต้องมองว่า "ดีแล้ว" แต่คิดในใจว่าจะถามทำไมยังงัยก็ได้คำตอบแบบนี้ แต่ที่น่าเบื่อที่สุดคือต้องรอไปโรงเรียนพร้อมกันเนี้ย พ่อก็บ่นแถมถ้าไปถึงโรงเรียนสายต้องโดยทำโทษร้องเพลงชาติหน้าโรงเรียนใหม่อีกรอบเนี้ย จนบางครั้งต้องแอบหมุนนาฬิกาให้เดินเร็วกว่าครึ่งชั่วโมง บ่อย ๆ เค้า ก็โดนจับได้ แล้วพี่สาวข้าพเจ้าประเภทเรียนเก่ง ยกเว้นกีฬากับวิชาเลขคะ
ติด 0 ทุกรอบ อย่างเก่งก็ 2 ได้ทุนเรียนดีทุกเทอม ประกวดเรียงความได้ที่ 2 ของจังหวัด ภาษาอังกฤษเก่งมาก เน้นเก่งมาก พี่สาวข้าพเจ้ายิ้มเก่งมนุษย์สัมพันธ์ดีเลิศ จะบอกว่าพี่สาวเป็นครูคะ แล้วพี่สาวข้าพเจ้าก็สุดยอดรถจักรยานคืนพาหนะที่พี่สาวข้าพเจ้าพอใช่เป็นนอกนั้นไม่เป็นเลย แม้กระทั้งนั่งรถยนต์ รถส่วนกันระยะ 1 กม. ข้างหน้าแก่ร้องแล้ว คนขับใจหายหมดถ้าไม่เคยรู้พฤติกรรม เวลาเดินห้างก็ชอบชวนข้าพเจ้าไปเดินเป็นเพื่อนสุดจะเซ็ง เจอเพื่อนเก่า ๆ คุยกันจนห้างจะปิดมั้ง เซ็งมากจนข้าพเจ้าบอก จะซื้ออะไร โปรดจดด้วย ซื้อให้ครบไม่มีรอบ 2 เจอเพื่อนอย่าคุยนาน เจอสินค้าลดราคาถ้าซื้อก็ซื้อเลย อยากแค่ขอเลือกลื้ออย่างก็ดูเฉย ๆ แล้วประเภทฝังเครื่องติดตามตัวข้าพเจ้า จะบอกว่าพี่สาวเป็นหวงตลอดเวลา จะโทรถามประจำ จนบางครั้งข้าพเจ้าแอบหนีเข้าไปเที่ยวป่า แก่ติดต่อไม่ได้ก็โกรธ
รักข้าพเจ้าเหลือเกิน ใคร ๆ เค้าบอกมา แล้วจะพูดเสมอว่าข้าพเจ้าเป็นน้องที่ไม่เคยสร้างความนักใจให้ ข้าพเจ้าเป็นปลื้ม สิ่งหนึ่งที่ข้าพเจ้ากับพี่สาวทำรวมกันให้พ่อแม่ก็คือปลูกบ้านหลังใหม่ ตามแบบที่แม่ชอบ

ขอโชว์บ้าน ที่เกิดจากน้ำพักน้ำแรงของพี่สาวและข้าพเจ้าค่ะ
บนที่ดินที่พ่อกับแม่ช่วยกันสร้างไว้ ด้านหน้าติดถนน ด้านข้างและด้านหลังติดทุ่งนา อยู่นอกเมืองค่ะ









โชว์บ้านแล้วมาเล่าต่อ พี่สาวข้าพเจ้าเป็นครูอยู่ต่างอำเภอค่ะ อยู่อำเภอกิ่งบ้านคา โรงเรียนโป่งกระทิงล่าง พี่สาวข้าพเจ้าชื่อนงลักษณ์ค่ะ เรียกติดปากว่าพี่ลักษณ์ พี่ลักษณ์จะชอบทำอาหารมาให้ข้าพเจ้ากิน ประเภทไม่กินงอน แต่ข้าพเจ้าก็ใช่วิธี นิ่งสย่มความเคลื่อนไหว ปล่อยให้งอนให้เข็ด เวลาพี่สาวทำอาหารที ข้าพเจ้ากับน้อง ๆ ต้องหาทางหลบออกจากบ้าน หรือไม่ก็ไปตามเด็ก ๆ ข้าง ๆ บ้านมาช่วยกิน จนเด็ก ๆ บางคนต้องพูดว่า "พี่ลักษณ์ดูสิ ไอ้เท่ห์มันกินคำเล็กนิดเดียว" ไม่ต้องบรรยายใด ๆ ถึงรสชาดเด็กข้างบ้านยังเกี่ยงกันกินนะ พอพี่ลักษณ์แต่งงานมีลูกเป็นของตัวเอง ข้าพเจ้าก็ถูกแซวจากพี่ลักษณ์ว่า"คอยดูเถอะ ทั้งเจ้าปูนทั้งเจ้านายจะเป็นหมาหัวเน่า เพราะใคร ๆ ก็จะไปสนใจหลานกันหมด" ดูสิคิดได้ ว่าแล้วระยะหลัง ๆ ข้าพเจ้าหัวเหม็น ๆ ยังงัยไม่รู้
มาตอนนี้ข้าพเจ้ากลายเป็นน้านาไปแล้ว วันที่ 26 ธค. หลานออมก็จะครบหนึ่งปีค่ะ

มาเล่าถึงน้องชาย น้องชายชื่อดำรงคะ คนนี้สุดยอดเลยเรื่องเกเรเนี้ย แต่กลัวข้าพเจ้าที่สุด ไม่ได้ทำอะไรเลย ไม่ชอบด่าน้องค่ะ แต่มีวิธี คือจะพูดดี ๆ แค่ครั้งเดียวไม่มีครั้งที่ สอง แต่มีครั้งที่สองเลือดท่วมจอค่ะ พูดเล่นค่ะแต่มีบางนิดหน่อย เค้ากลัวจากท่าทางนิ่ง ๆ ไม่พูดมากกว่าเพราะเค้าไม่แน่ใจว่าข้าพเจ้าคิดอะไร
มาเล่าเรื่องน้องชายโทรมาบอกว่าเกณฑ์ทหารดีกว่าสนุกป่นขำนิด ๆ คือตอนน้องชายไปเกณฑ์ทหารข้าพเจ้าก็ไปเป็นพี่แล้วก็มีเพื่อนน้องชายในกลุ่มร่วมข้าพเจ้าด้วยก็ประมาณ 10 กว่าคน ก็ไปนั่งรอเรียก ก็มีน้องเตยกลุ่มหนึ่งมาเกณฑ์ทหารเหมือนกัน แล้วก็เดินมาพูดกับข้าพเจ้าว่า เราพวกเดียวกันนะตัวเอง
ตายล่ะ ข้าพเจ้าเหมือนผู้ชายแปลงเพศหรือนี่ งง งง

อันนี้วีรกรรมค่ะ มาวันหนึ่งน้องชาวคนนี้ก็โทรมา "พี่นาไม่กลับบ้านหรือคิดถึง" อ้าวน้องชายโทรมาอ้อนให้กลับบ้าน กลับก็กลับ พอถึงบ้าน น้องชายก็มาชวนเดินเล่นไปดูทุ่งนาตามนิสัยชอบเดินสำรวจของข้าพเจ้าและแล้วข้าพเจ้าก็รู้ซึ้งถึงความคิดถึงของน้อง "พี่นา หนูพาสาวหนีมาคนหนึ่ง พ่อแม่เค้าเรียกไปเจรจา ไปเจรจาให้หนูที" ข้าพเจ้าถาม "ผู้หญิงเป็นใครอายุเท่าไหร่" "เรียนอยู่ ม 6 นิสัยดีมาก"
โอ้ พรากผู้เยาว์แน่ ๆ น้องฉัน ช่างทำได้หาเรื่องมาให้ดีจริง ๆ ขอบอกก่อนที่บ้านลูก ๆทุกคนจะเรียกแทนตัวว่าหนูค่ะ ส่วนน้องชายหนูควายค่ะ
เจ้าน้องคนนี้ออกจะนักเลงนิด ๆ ดุค่ะ

อ้าวเดือดร้อนข้าพเจ้า รวมทั้งเงินในกระเป๋าแน่ ๆ ว่าแล้วก็พากันไปหา ว่าที่แม่ยายน้องสะใภ้ พอไปเจรจาเสร็จ ไม่รู้ว่าเค้าเชื่อคำพูดข้าพเจ้าได้งัย พอได้เรื่องก็โทรไปบอกพ่อแม่ เค้าเรียกสินสอด สี่หมื่นสี่บาท จัดงานด้วย เป็นอันว่าตกลงไม่กล้าต่อรอง กลัวเค้าแจ้งความค่ะ แล้วก็โทรบอกพ่อแม่ให้มาคุยต่อ อีกอย่างไม่อยากให้พ่อแม่เดือดร้อน เครียด ข้าพเจ้าพอช่วยได้ก็ช่วยไปแต่ไม่มีครั้งที่สอง เรื่องเงินน้องมันขอให้เราช่วยออกให้หน่อยนะ ข้าพเจ้ากับพี่สาวก็ออกค่าสินสอดคนละครึ่ง พ่อแม่ออกค่างานเลี้ยง แม่แถมบ้านหลังเก่าให้ 1 หลัง อยู่ในบริเวณติดกับบ้านหลังใหม่ค่ะ กลัวกันเหลือเกินว่าลูกชายจะถูกรังแก่ จบ จิง ๆ น่าจะขอบคุณข้าพเจ้านะที่เกิดเป็นหญิง ไม่งั้นไม่มีสิทธิ์เกิดกันหรอก แต่ช่างเกิดมาทำให้ข้าพเจ้ากลายเป็นพี่ที่แสนดี้ดีไปได้ ที่บอกค่อนข้างนิสัยนักเลงไม่ฟังใครเท่าไหร่ วันงานแต่งน้องสาว ดำรงนั่งกินเหล้ากับเพื่อน ๆ ประมาณว่าในกลุ่มเพื่อนเคยมีเรื่องกันมาก่อน น้องสาวก็ไม่กล้าพูด ต้องมาบอกให้ข้าพเจ้าไปตามดำรงมานอน ข้าพเจ้าก็กำลังหลับ ๆ อยู่ สัก ตีสองแล้วก็ต้องลุกไปตามน้องชายให้มานอนคนเมาพูดแรงก็จะเกิดเรื่อง ก็ต้องหาวิธี "ดำรงพรุ่งนี้ ต้องไปรับพระไม่ใช่หรือ ทำไมไม่ไปนอนละ เดี๋ยวไปรับไม่ทันนะ" แค่นั้นแหละน้องชายไปนอนทันที


ยังมีอีกเมื่อมีน้องชายสองคน คนแรกจบเรียบร้อย คนที่สองนี้ชื่อเวนิส ก่อนที่จะต้องเสียเงินขอสาวให้อีก ก็เลยชื้อวัวให้เวนิส บอกว่าพี่นาชื้อวัวให้นะ เลี้ยงไว้เป็นค่าสินสอดขอสาวนะ พี่ให้แค่เนี้ย ไม่ต้องเจรจาต่อ
ราคาวัวก็ไม่ใช่น้อยนะ แต่มีลูกวัวติดมา 1 ตัว ในท้องอีก 1 ตัว และแล้วสิ่งที่คาดการณ์ก็มาถึง แถมสาวเจ้าก็ท้องเสียด้วยสิ ข้าพเจ้าก็เลยพูดติดตลกให้คิดกัน "ดีจิง ๆ ได้เมียมานะ เมื่อซื้อวัวเลยนะได้กำไรด้วยมีลูกติดท้องมา" แม่ก็อีกห่วงนักลูกชาย ให้บ้านเจ้าเวนิสอีกหนึ่งหลัง น้องชายคนนี้ดีหน่อยไม่เป็นนักเลงคะ แต่ไม่ช่างพูดนักไม่อ้อนด้วยค่ะ

(ไม่ได้มีกระตังค์หรอกค่ะ เพราะพ่อแม่เค้ามองแล้วว่าน้องชาย น่าเป็นห่วงไม่อยากให้แยกบ้านไปไกล แล้วก็อยากให้ลูก ๆ อยู่ใกล้ ๆ พี่น้องจะได้ช่วยเหลือกัน พ่อแม่เค้าเตรียมการ์ณไว้ทั้งหมดแล้ว)

จะบอกว่า สาว ๆ จ้า จะรักผู้ชายสักคน นึกถึงพ่อหน่อยว่าเค้าถนอมดูแลเรามาขนาดไหน อย่าทำให้เค้าเสียใจ เพราะไปหลงคิดว่าผู้ชายที่เข้ามาพัวพันจะรักเรามากมาย

มาถึงน้องสาวคนสุดท้อง ชื่อสุนีย์ วีรกรรมก็เยอะประเภทสวยหุ่นดีเหมือนไม้เสียบผี นิดเนมน้องแห้ง จบครูคอมพิวเตอร์ แต่อยากทำงานธนาคาร ตอนนี้ทำงานที่โรงเรียนอนุบาลราชบุรีค่ะ
ก็ไม่มีอะไรมากคะ นิสัยเอาตัวรอด ค่อนข้างฉลาดค่ะ แต่ไม่เฉลียวเท่าไหร่ เมื่อสามเดือนก่อนอยากได้โทรศัพท์ใหม่ก็มาขอให้ข้าพเจ้าซื้อให้ก่อน อยากได้ โนเกีย N 73 ค่ะ ข้าพเจ้าก็ถาม"หนูอยากได้แบบนี้จะไปใช้ประโยชน์อะไร ถ้ามีเหตุผลออกให้ก่อนได้ แต่ต้องผ่อนใช้ภายใน 1 ปีน่ะ" ก็ตกลงพาไปซื้อ ผ่อนได้ สองเดือน โทรมา "พี่นา โทรศัพท์หนูโดนขโมย "
ข้าพเจ้าก็ "อืม ผ่อนให้หมดแล้วค่อยมาคุยกัน" น้องสาวแต่งงานซะแล้วเมื่อเดิน พค. ที่ผ่านมาเรียนจบก็แต่งงานเลย ตอนนี้กำลังทั้งท้องได้เดือนกว่า จะมีหลานให้ข้าพเจ้าอีกคนหนึ่งค่ะ เป็นป้าแล้วเรา

ตอนนี้ทุกคนก็อยู่บ้านที่อำเภอจอมบึง ค่ะ ใกล้ ๆ สถาบันราชภัฎหมู่บ้านจอมบึงค่ะ ห่างจากที่ข้าพเจ้าอยู่ราว ๆ 30 กม. ครั้งสุดท้ายที่กลับบ้านก็ตอนน้องสาวแต่งงานค่ะ ไปเสียเงินค่าผูกแขนมานะคะ

จะบอกว่าน้อง ๆ ของข้าพเจ้าค่อนข้างหัวแข็งคะ แต่ต้องพยายามเรียนรู้นิสัยเค้า เพื่อจะควบคุมเค้าได้บ้าง ที่สำคัญทำให้พ่อแม่สบายใจที่สุดพอ ช่วยแก้ปัญหาให้บ้าง แต่ต้องให้เค้าพึ่งตัวเอง ช่วยได้เท่าที่ช่วย แต่ถ้าคิดแบบพุทธศาสนาก็คือ เวรกรรมที่เราได้สร้างไว้แต่ปางก่อน ยังงัยก็หนีกันไม่พ้นค่ะ

ส่วนข้าพเจ้าขออยู่บ้านพักหลวงไปก่อน เพราะประเภทชอบอิสระ อยู่คนเดียวมานานตั้งแต่สมัยเป็นสาว กทม. จนกลับมาอยู่ที่ราชบุรีก็นานจนเคยชินกับการอยู่คนเดียว

แค่นี้ก่อนค่ะ มันยาวมากแล้ว กลัวเบื่ออ่านกันค่ะ
อาจจะได้ข้อคิดบ้างนะคะ

ให้ดูรูปแม่ของข้าพเจ้า และเจ้าเปียกปูนค่ะ



Create Date : 03 ธันวาคม 2549
Last Update : 14 พฤษภาคม 2552 15:54:26 น. 26 comments
Counter : 1614 Pageviews.

 
ฟอมมาอ่านเรื่องเล่าแบบเรี่อย ๆ เปื่อย ๆ ของนาขวัญ ที่ยาวที่สุดที่นาขวัญเคยเขียน แต่อ่านจนจบนะ ชอบอ่านประสบการณ์ของคน มันเข้มข้น มีสีสันแตกต่างกันไป

อ่านแล้วทำให้ได้รู้จักตัวนาขวัญมากกว่าขึ้น เนื้อเรื่องที่เขียนไม่เรื่อยเปื่อยนะ ได้้เห็นความเป็นครอบครัวที่อบอุ่น น่ารัก ครอบครัวหนึ่ง ทีี่ไม่ได้มีแต่ความสุขเต็มร้อย ปัญหามันๆ คันๆ ก็มีมาให้แก้เหมือนกัน

แต่ด้วยความรัก ความเข้มแข็งของครอบครัว ก็คงทำให้ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้เสมอ

นาขวัญดูเป็นผู้หญิงที่เข้มแข็งเนอะ เป็นผู้ใหญ่ มีความรับผิดชอบสูงกว่าพี่ๆ น้องๆ เรียกได้ว่าเป็นพ่อแม่อีกคนของน้องๆ ได้เลย

ชอบบ้านใหม่จ๊ะดูร่มรื่นนะคะ ธรรมชาติล้อมรอบเลย

ว่าแต่นาขวัญหาลูกเขยมาให้พ่อกะแม่ได้แล้วหล่ะ


โดย: ประมุขขวัญ วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:17:15:30 น.  

 
มานั่งอ่านเรื่องของครอบครัว คุณนา เหมือนกาน

แลดูจะคอยแก้ปัญหาให้ครอบครัวตลอดเลยนะครับ

แต่ก็ดีและละ ที่ทำให้ครอบครัว มันดีที่สุดแล้ว


โดย: jeakja วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:18:06:33 น.  

 
อ่านบล็อกนี้แล้วทำให้รู้จักเจ้าของบล็อกและครอบครัวเยอะเลยนะครับ

เมื่อตอนเด็ก ๆ ผมเคยอยู่บ้านคาด้วยนะ ตอนนั้นยังเป็นป่าอยู่เลยครับ ประมาณว่าอยู่แถวบ้านก็อาจเห็นไก่ป่าได้

ปล. ดีใจครับที่เจอคนบ้านเดียวกัน แม้ตอนนี้ผมจะไม่ค่อยได้กลับก็ตาม


โดย: 9A วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:18:07:14 น.  

 
ได้รู้จักคุณนาขวัญมากขึ้นจากบล็อกวันนี้ มีพี่น้องหลายคนด้วยอิจฉาอ่าคับ ผมเองเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง


โดย: บุคคลไม่สำคัญของโลก วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:18:33:58 น.  

 
คุณฟอม ขอบคุณที่แวะมาอ่าน
เรื่องอื่น ๆ ทำได้เกือบหมด ยกเว้นหาลูกเขยให้พ่อกับแม่คะ

คุณเจ็ก ทำอะไรให้พ่อแม่มีความสุขก็ถือว่าได้ทำหน้าที่ของลูกอย่างหนึ่งค่ะ

คุณ 9A หน้าคุ้น ๆ เหมือนกันค่ะ แต่ไม่แน่ใจ


โดย: nakwan6 วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:18:49:23 น.  

 
บ้านสวยมากครับ ท่ามกลางธรรมชาติ พี่น้องเยอะแบบนี้ก็หนุกดีนะ


โดย: ต่อตระกูล วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:19:47:32 น.  

 
บ้านเรา 3 หนุ่ม 3มุม

แหม๋ ... เรานี่โชคดีเจรงๆ ยังมะมีสาวมาให้ท้องด้วยเลย


โดย: Ducati วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:20:46:23 น.  

 
มาเยี่ยมอ่ะงับ คิดถึงเปียกปูน ฝันดีงับ


โดย: honghong (TRM hong ) วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:21:09:18 น.  

 
เข้ามาฝันดีจ้า....

บ้านน่ารักมากๆเลย ชอบสีหลังคาจัง อยู่กันเยอะดีเนอะ น่าสนุกดี อบอุ่นค่า



โดย: จาโยจัง วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:22:04:17 น.  

 
อยากไปอยู่ในครอบครัวด้วยอ่ะ..

มีพี่ชายว่าง ๆ ป่ะค่ะ.. อิอิ


โดย: TsuTaYa วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:22:56:14 น.  

 
แวะมาทักทายคะ ลิ้งค์มาจากกระทู้ป้าเอง


ไม่เคยรู้จักกันแต่ก็รู้สึกหวานแหว๋วและอบอุ่นดีคะ


โดย: ป้ามหาภัย (ป้ามหาภัย ) วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:23:39:38 น.  

 

มีพี่น้องหลายคนอบอุ่นดีค่ะ แซนด์ซีเป็นลูกคนเดียวของแม่ค่ะ


โดย: แซนด์ซี วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:23:45:28 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ แอบอ่านแล้ว อบอุ่นดีจังค่ะ


โดย: แพนด้า (dekhype ) วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:3:20:31 น.  

 
ว้าว อบอุ่นดีจังเยย แม่แปงจิ่ ลูกคนเดียว อันนั้นอบอุ่นไปอีกแบบ อุ่นจนร้อนเพราะถูกสะกดรอยตามทุกฝีก้าว 555+



โดย: ครอบครัวโชแปง (nutuang ) วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:9:27:20 น.  

 


โดย: sinis วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:9:30:53 น.  

 
โอ้ วันนี้เราได้รู้จักกันมากขึ้นแล้ว ยาวแต่ก็สนุกดีคะ ยินดีด้วยนะคะจะได้หลาน 2 คนพร้อมๆกันเลย ฟังดูเหนื่อยนะคะ ครอบครัวใหญ่อยู่กันหลายคน บ้านเราอยู่กันไม่กี่คนยังมีแต่เรื่องอะไรก็ไม่รู้ จุกจิก วุ่นวาย แล้วมาเล่าต่อนะคะ จะตามมาอ่านอีกคะ

อ้อ เรื่องของเรา เรามาเล่าต่อแล้วนะคะ ตามมาอ่านได้คะ ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ


โดย: Lilly (supremeking ) วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:11:37:05 น.  

 
แวะมาทักทาย ยังอยู่ที่ลาว

ขอบใจหลาย ๆ ที่ไปหาที่บ้านเด้อ

แล้วเจอกันที่ สยามประเทศค่ะ

สะบายดี .... เมืองลาว


โดย: เมี่ยง (konbaannok ) วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:13:14:21 น.  

 
มาทักทาย จขบ สักหน่อยครับ ตอนนี้ยังไม่ได้อ่านเลย
เห็นตะพืด ๆ มายาวบื้ดดดดดดดด 555 ไว้ค่อยมาอ่านเด้อ


โดย: smack วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:15:01:13 น.  

 
คุณบุคคลไม่สำคัญของโลก
พี่น้องเยอะ ๆ ก็ดีคะ ค่อยช่วยเหลือกันได้เมื่อมีปัญหา แต่บางทีก็สร้างปัญหาให้ปวดหัวได้เรื่อย ๆ เหมือนกันค่ะ

คุณต่อตระกูล
ขอบคุณค่ะ ที่แวะมา

คุณDucati
สาว ๆ ท้องเป็นเรื่องไม่แปลก แต่ถ้าหนุ่ม ๆ สามมุมท้องเนี้ยลำบากค่ะ

คุณhonghong
คิดถึงก็แวะมาเยี่ยมได้บ่อย ๆ นะคะ อนุญาตเต็มที่คะ

นู๋ซึ ยินดีคะ แต่ที่บ้านผู้ชายไม่ว่างแล้ว เหลือแต่เจ้านาขวัญเนี้ยแหละ แก้ขัดได้ไหมค่ะ
ป้ามหาภัย
ขอบคุณที่แวะมานะคะ ชอบไอเดียประตูหน้าบ้านหรือป่าวคะ นาขวัญชอบค่ะ เคยอยากเป็นมัณฑนากรค่ะ

คุณแซนด์ซี
อยากมีเพื่อน มีน้อง มีพี่แวะมาที่บล็อคนาขวัญได้นะคะ เพราะคนนี้เป็นทั้งน้องทั้งพี่และเพื่อนในเวลาเดียวกันได้ค่ะ

คุณแพนด้า
แวะมาอีกได้นะคะ

ครอบครัวโชแปง
พ่อแม่เหมือนกันทุกคนค่ะ ห่วงลูกมากกว่าสิ่งอื่นใด ขนาดนาขวัญไม่ใช้ลูกคนเดียวยังเหมือนโดนฝังเครื่องติดตามตัวเหมือนกัน จนเรียนจบมีงานทำเนี้ยแหละถึงได้ปล่อยบ้าง เพราะถือว่าโตรับผิดชอบตัวเองได้ค่ะ

คุณพ่อน้องฟ่าน
ขอบคุณที่แวะมานะค่ะ ไปเยี่ยมบล็อคมาค่ะน่ารักมาก ๆ

คุณLilly
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ไปคอมเมนท์ที่บล็อคเรียบร้อยแล้วค่ะ ตอนเป็นน้ามีหลานสาว 1 คนค่ะ ชื่อน้องออม ลูกพี่สาว แล้วก็กำลังจะเป็นป้า ลูกของน้องชายและน้องสาวค่ะ ตอนนี้ อยู่ในท้องค่ะ

คุณเมี่ยง
ประเทศลาวน่าเที่ยวมากค่ะ ผลไม้ยังคงเป็นกล้วยน้ำว้าอยู่หรือป่าวค่ะ

คุณอาโก ขอบคุณที่แวะมาคะ ไม่รู้ตัวเองเหมือนกันค่ะ ว่าเขียนได้ยาวขนาดนี้ได้ยังงัย

ขอบคุณทุกคอมเมนท์นะคะ แล้วจะตามไปที่บล็อคทุกคนจนกว่าจะห้ามเข้าแหละคะ


โดย: nakwan6 วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:18:01:41 น.  

 


โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:18:39:56 น.  

 
เป็นครอบครัวที่มีความสุขจัง
ขอให้มีความสุขในวันพ่อนะคะ


โดย: เรียกชั้นว่ายากูซ่า (เรียกชั้นว่ายากูซ่า ) วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:19:00:51 น.  

 

มาเยี่ยมบ้านสวย ๆ ท่ามกลางบรรยากาศที่สงบ น้องชายคุณนาขวัญทำนาหรือเปล่าคะ ฉลาดนะที่หาหนูควายมาไถนาได้ ทานข้าวหรือยังคะ


โดย: แซนด์ซี วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:20:34:24 น.  

 
บ้านสวยนะครับ อ่านมาซะยาวเลย และยังอ่านไม่จบด้วยแต่ขอเม้นท์ก่อนละกัน แล้วจะกลับมาอ่านต่อจนจบ ชอบวิธีการเลี้ยงลูกของคุณพ่อสุดน่ารักของคุณนะครับถึงดูเข้มงวดแต่เข้าถึงความอบอุ่นได้และน่ารักดีครับ กลับมานึกถึงเด็ก ๆ แถวบ้าน... ส่วนมากพ่อแม่จะปล่อยทั้งนั้นครับ ไม่สนใจส้วมว่าจะเหม็นขนาดไหนครับ

ขอให้มีความสุขและสุขภาพแข็งแรงทั้งครอบครัวในวันพ่อครับ



โดย: ประมุขพรรคมังกร(postmaker) (postmaker ) วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:21:45:49 น.  

 
บ้านน่าอยู่ บรรยากาศดีมากเลยนะคะ มองเห็นทุ่งนาเขียวๆเห็นแล้วคิดถึงบ้านตัวเองค่ะ


โดย: random-4 วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:11:25:31 น.  

 
สวัสดีวันพ่อคับ


โดย: บุคคลไม่สำคัญของโลก วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:12:01:46 น.  

 
หนุอุ๋ม
ขอบคุณที่แวะมานะค่ะ


เรียกชั้นว่ายากูซ่า
สุขทุกข์เป็นของคู่กันทุกครอบครัวแหละค่ะ แต่เราจะพยายามทำให้ครอบครัวมีความสุขได้ยังงัยค่ะ

ประมุขพรรคมังกร
มีพ่อแม่หัวโบราณคะ สังคมแบบชนบทคะ ต้องอยู่ในระบบของวัฒนธรรมดั่งเดิมค่ะ

random-4
แวะไปเที่ยวบ้านเมื่อไหร่ ถ่ายรูปมาให้ดูบ้างนะคะ ชอบคะชีวิตชนบทที่เรียบง่าย ไม่วุ่นวายค่ะ

บุคคลไม่สำคัญของโลก
สวัสดีวันพ่อ รักพ่อมาก ๆ นะคะ


ขอให้ทุกคอมเมมน์มีความสุขในวันพ่อทุก ๆ คนนะค่ะ


โดย: nakwan6 วันที่: 5 ธันวาคม 2549 เวลา:12:51:41 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

nakwan6
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





*.:。✿*゚‘゚・✿.。เปียกปูน*.:。✿*゚‘゚・✿.。
Group Blog
 
 
ธันวาคม 2549
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
3 ธันวาคม 2549
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add nakwan6's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.