จิบชาบนยอดดอย 17 กิโลเมตรบนถนนทางลาดยางจากแยกโครงการหลวงอินทนนท์สู่สถานีเกษตรหลวงขุนวาง แม้จะเป็นทางตัดริมเขาที่ดูสูงชันอยู่บ้าง แต่ก็ไม่ยากที่รถขับเคลื่อนสี่ล้อจะไต่ขึ้นไปสู่จุดหมาย เมื่อถึงหน้าสถานีเกษตรหลวงขุนวาง มีป้ายบอกทางเลี้ยวซ้ายเข้าสู่สถานีทดลองเกษตรที่สูงแม่จอนหลวง ซึ่งเพื่อนผมบอกว่า 7 กิโลเมตรต่อจากนี้ถนนจะมีสภาพไม่ดีนัก ผมใส่เกียร์ขับเคลื่อนสี่ล้อแล้วค่อยๆ เลี้ยวซ้ายขึ้นไป ในใจนึกด่าเพื่อน ถนนแบบนี้มันเรียกว่าไม่ดีได้ไง ถนนแบบนี้มันต้องเรียกว่าโคตรห่วยต่างหาก ผมคะเนว่าถ้ามาช่วงฤดูฝนผมใส่เกียร์หมาถอยหลังตั้งแต่ 2 กิโลเมตรแรก นี่อดทนขึ้นมาได้ก็เพราะอยากจิบชาบนอากาศหนาวๆ แท้ๆ ผมจึงยอมแลก 7 กิโลเมตรกับครึ่งชั่วโมง เมื่อมาถึงแม่จอนหลวง เราก็อยู่ในเขต อ.แม่แจ่ม ที่สถานีแม่จอนหลวงเขาทำเป็นศูนย์ท่องเที่ยวเชิงเกษตรด้วยครับ มีที่พักสำหรับนักท่องเที่ยว ผมโฆษณาเผื่อเขาหน่อย เพราะกลางวันวันนั้นผมไปกินข้าวที่นั่น เขาให้กินฟรีไม่เก็บตังค์ กับข้าวอร่อยเป็นบ้า พืชที่ชาวบ้านปลูกแถวนี้เป็นผักเสียมาก มีแมกคาเดเมีย เกาลัก พลับ และชา จุดที่ผมยืนตรงนี้ประมาณ 1,400 เมตรจากระดับน้ำทะเล พี่เขาอธิบายว่าจุดนี้ห่างจาก อ.ขุนยวม จ.แม่ฮ่องสอนแค่ 90 กิโลเมตร กินข้าวกลางวันเสร็จผมก็ไปดูชาวบ้านปลูกชา ชาที่นี่ส่วนใหญ่เป็นพันธุ์เบอร์ 12 ครับ เพราะเจริญเติบโตดี แต่คุณภาพสู้พันธุ์หยวนจืออู่หลงไม่ได้ ถ้าไปแถวๆ แม่สลองเขาจะเรียกหยวนจืออู่หลงว่าพันธุ์ก้านอ่อน ราคารับซื้อจะสูงกว่าพันธุ์เบอร์ 12 อยู่กิโลละ 30 บาท ยอดชาที่เหมาะสมในการเก็บต้องเป็นยอดอ่อน 3 ใบ คลี่ 2 ยอดและไม่คลี่ 1 ยอด เขาจะผึ่งใบชากลางแจ้งก่อน 20-30 นาทีแล้วนำเข้าที่ร่มให้ใบคลายตัว เวลาเอาไปนวดใบชาจะได้ไม่ฉีก จากนั้นนำเข้าเครื่องเขย่าเพื่อไล่กลิ่นเขียว แล้วจึงนำเข้าเครื่องคั่วอุณหภูมิสูง (ประมาณ 300 องศาเซลเซียส) ประมาณ 4 นาที พอเข้าเครื่องนวดเสร็จก็จะนำไปผึ่ง และเข้าเครื่องอัดเข้ารูปก็เสร็จ ใบชาสด 300 กิโลกรัมเมื่อผ่านกระบวนการทั้งหมดแล้วจะเหลือชาแห้ง 80 กิโลกรัม ช่วงนี้พันธุ์เบอร์ 12 กิโลกรัมละ 55 บาท ไร่หนึ่งเขาเก็บได้ครั้งละ 100 กิโลกรัม ปีหนึ่งเก็บได้ 6-7 ครั้ง พอคำนวณดูแล้วเขาจะมีรายได้จากชาเกือบๆ 9,000 บาทต่อไร่/ปี แบบนี้ไม่รวยแน่ๆ ครับ เพราะชาต้องการระบบน้ำและปุ๋ยที่พอเพียง ที่สำคัญคือค่าแรงงานเก็บ บวกลบแล้วเหลือกำไรไม่กี่สตางค์ ไม่เชื่อก็ลองดูภาพเจ้าของไร่ชาข้างล่างนี้ดูสิครับ   Create Date : 28 พฤศจิกายน 2549 8 comments Last Update : 28 พฤศจิกายน 2549 11:17:40 น. Counter : 1261 Pageviews. Share Tweet

โถๆๆ ... พ่อคู๊ณ คงกลุ้มมากละซินั่น ..นั่งกุมขมับเลยอ่ะ คงนึกในใจ.... แล้ว กรุ๊ จะเก็บไงหมดวะเนี๊ยะ ฮ่าๆๆ   โดย: @ ปั๊กกาเป้า @..อิอิ 28 พฤศจิกายน 2549 12:32:10 น.

คิดว่าเจ้าของจะได้กำไรมากซะอีกเนอะ แย่จัง คนรับมาขายก็ขายแสนแพง กว่าจะเก็บได้ 100 กิโล โอย....ไม่อยากนึกภาพ ร้อนก็ร้อน   โดย: midori-jp 28 พฤศจิกายน 2549 15:39:48 น.

น่าสงสารนะ ขายชาได้ไม่เท่าไรเอง แต่ทำไมเวลาเอามาทำน้ำชาเขียวถึงแพงนัก น่าเห็นใจ God bless you   โดย: yui IP: 125.24.243.116 29 พฤศจิกายน 2549 14:26:41 น.

อยากไปชิมสตรอเบอรี่สดๆจากแปลงที่แม่จอนหลวงอีกจัง   โดย: d-k IP: 203.130.132.129 30 พฤศจิกายน 2549 10:48:34 น.

วันหลังซื้อตรงกับชาวไร่ชาดีกว่าจะไม่ต่อราคาด้วย   โดย: หมอกฝน IP: 124.120.85.54 5 ธันวาคม 2549 20:25:37 น.

น้าโหด ตะก่อนนี้เฮาเคยไปแถวนั้น ใช้เวลาเดินทาง จากเชียงใหม่ ตั้งแต่ 7 โมงเช้า ถึงแม่วาง 2 ทุ่ม เนื้อตัวเปื้อนขี้โคลนมอมแมม เจ้าหน้าที่เกษตรขุนวาง น่าสรรเสริญมาก ช่วยเอารถเขามาลากรถเราขึ้นจากหล่มด้วย คิดแล้วยังเหนื่อยอยู่เลย ดีใจที่การตลาดเข้าไปถึงชาวบ้าน แต่เสียใจที่คนรวยกลับไม่ใช่ชาวบ้าน (ทุกที่ซีนา )   โดย: shadow-of-art 6 ธันวาคม 2549 0:16:27 น.

ตามมาจิบชาด้วยคนค่ะ...   โดย: Maihom (Maihom ) 10 ธันวาคม 2549 18:41:27 น.

นกเล็กตามมาจิบด้วยคนนะคะ   โดย: noklekkaa (papagearna ) 5 กุมภาพันธ์ 2550 15:14:38 น.