ในสมัยพุทธกาล มีเด็กหญิงขอทานได้อาศัยเศษอาหารจากบ้านของเศรษฐีทุกวัน

 เธอเห็นเศรษฐีใส่บาตรทุกเช้า เธอจึงรู้สึกน้อยใจในวาสนาของตน

เธอคิดว่าวันรุ่งขึ้น จะขอใส่บาตรแบบเขาบ้าง

เธอได้เก็บเศษอาหารไว้โดยไม่ยอมกิน ทั้งที่เธอก็ป่วยไม่แข็งแรงอยู่แล้ว

 เช้าวันรุ่งขึ้น พระสารีบุตรเดินบิณฑบาตผ่านมา ท่านมีญาณหยั่งรู้ว่า

เด็กขอทานจะสิ้นชีพลง และจะได้ไปอยู่บนพรหมโลก

 พระสารีบุตร ไม่เปิดฝาบาตรรับอาหารจากเศรษฐี 

แต่เปิดรับเศษอาหารจากเด็กขอทาน

 เมื่อท่านได้รับอาหาร ท่านได้นั่งลงตรงหน้าของเด็กนั้น 

และฉันเศษอาหารโดยไม่รังเกียจ

 เด็กขอทานดีใจน้ำตาไหล เธอเกิดความปีติอย่างมาก

 ในเย็นวันนั้น เธอได้สิ้นชีพลงและไปสู่พรหมโลก 

เพียงได้ใส่บาตรกับอริยเจ้าครั้งเดียว

.......................................