'*^-+...ไม่มีอะไรงดงาม เท่าความสงบสุข...+-^*'

+ทางเดินใหม่


8 เมษายน 2550
มือที่เคยจด lecture วิชากฎหมายยิก ๆ ต่อไปนี้ต้องทาเล็บตลอดเวลาและคอยถือถาดอาหาร

ปากที่เคยท่องประมวลข้ามวันข้ามคืน ต่อไปนี้ต้องพร่ำพูด Coffee or Tea? ตลอดเวลา



“ทำไมอยู่ ๆ จะไปเป็นแอร์ล่ะ?”

“อ้าว...แล้วจะทิ้งกฎหมายเลยเหรอ หรือว่าอายุ 25 ค่อยกลับมาสอบท่านฯ”

“เรียนกฎหมายดี ๆ ไม่เสียดายความรู้เหรอ เวรกรรมประเทศชาตินะเนี่ย”
-----

ตั้งแต่ตัวเองและคนรอบข้างทราบข่าวคราวอาชีพใหม่ของฉัน ไม่ใช่มีแค่เสียงแสดงความยินดี ความชื่นชมอย่างเดียวเท่านั้น แต่คำถามเหล่านี้มักจะถามลอยตามลมมาให้ได้เก็บกลับบ้านมาคิดเสมอ

ใช่ว่าฉันจะไม่เคยคิดเรื่องชีวิตของตัวเองเสียเมื่อไหร่

แต่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมถึงตอบคำถามยาก ๆ เหล่านั้นไม่ได้สักที



อาจเป็นเพราะคำถามที่ว่า คนถามไม่ได้ต้องการให้ตอบ

หรืออาจเป็นเพราะคนตอบไม่ได้มีคำตอบไว้มีเพื่อตอบคนเหล่านั้น



คำตอบของฉันมีคำเดียวว่า “เพราะฉันซื่อสัตย์กับความรู้สึก และไม่ทรยศความฝันตัวเอง” แต่จะมีใครบ้างล่ะ ที่เข้าใจในความหมายของมันจริง ๆ



การเรียนกฎหมาย...ฉันเรียนได้ เพราะฉันเลือกจะทำให้ได้ดี แต่เท่านี้กลับยังไม่เพียงพอให้ฉันเดินต่อไปในเส้นทางนั้น ฉันสามารถอยู่กับมันได้ อาจจะตลอดชีวิตด้วยซ้ำ แต่ฉันกลับเหมือนถูกบั่นทอนลงทีละนิดด้วยความหดหู่ในใจ เหมือนว่าแรงบันดาลใจหายไปอยู่ที่ไหนก็ไม่รู้ในบางเวลา ฉันตอบตัวเองได้อย่างแน่แท้เลยว่า ฉันไม่คิดว่าจะมีความสุขถ้าใช้ชีวิตทั้งชีวิตไปกับมัน

...


แอร์โฮสเตส...ทางเดินเส้นใหม่ในชีวิตฉัน เส้นทางที่ฉัน “เลือก” ด้วยตัวของฉันเอง “เลือก” โดยปราศจากเงื่อนไขหรือภาระผูกพันใด ๆ “เลือก” ด้วยความฝัน “เลือก” ด้วยความรู้สึกตัวเองล้วน ๆ ไม่ต้องสนใจคำพูดหรือเสียงบ่นจากคนรอบข้างอีกต่อไป ต่างไปจากที่เคยใช้ชีวิตมาทั้งชีวิต

ฉันไม่รู้หรอกว่ามัน “ดีกว่า” หรือเปล่า ฉันอาจจะต้องล้างห้องน้ำ ขัดส้วม เดินเมื่อย หน้าเหงื่อโทรม สุขภาพเสีย โดนแขกแต๊ะอั๋ง!!!

อาชีพทุกอาชีพมีปัญหาของมัน และมีด้านดีของมัน

อยู่ที่เราจะยึดติดและเลือกมองมันในด้านไหนเท่านั้นเอง

แต่อย่างน้อยที่สุด “แอร์โฮสเตส” ก็ทำให้ฉันมีความฝันความหวังในการก้าวไปเป็น มีความสวยงามที่เกิดขึ้นในใจอย่างไม่รู้ตัว มีโลกใหม่ ๆ ที่ฉันไม่ต้องจมดิ่งอยู่




เพราะฉะนั้นจากวันนี้เป็นต้นไป ฉันต้องเชื่อในสิ่งที่ฉันเลือกและฝ่าฟันมากับมือ ฉันต้องรักในจุดยืนที่ฉันมี ฉันต้องมั่นคงในเส้นทางเส้นใหม่ที่ฉันจะก้าวไป

ไม่รู้จะเป็นไงเหมือนกัน



Create Date : 31 ตุลาคม 2550
Last Update : 31 ตุลาคม 2550 3:15:15 น. 2 comments
Counter : 650 Pageviews.

 
จะทำอาชีพไหน ก็ยากเมื่อเริ่ม และมีเรื่องที่ต้องเรียนรู้มากมายเกือบจะเหมือนๆกัน

เรื่องกฏหมายที่เรียนมา เดี๋ยวก็จะมีเรื่องให้ใช้เอง และถึงเวลาที่ต้องหยิบมาใช้อย่างจริงๆจังๆเมื่อไหร่ เชื่อว่าคุณเจ้าของบล็อกนี้"ขัดสนิม"ออกได้อย่างว่องไวแน่ๆ (ดูจากหลายๆบล็อกที่เขียนมาน่ะค่ะ)

มั่นใจมากว่าเจ้าของบล็อกจะสนุกกับเที่ยวบินใหม่ๆของชีวิต แม้ว่า"ต้องล้างห้องน้ำ ขัดส้วม เดินเมื่อย หน้าเหงื่อโทรม สุขภาพเสีย โดนแขกแต๊ะอั๋ง!!!"

เหนื่อยหน่อย แต่สู้สูนะคะ

ปล. อ่านมาหลายบล็อก ขอแอ้ดเอาไว้ให้กลับมาอ่านได้ง่ายๆนะคะ



โดย: SevenDaffodils วันที่: 25 พฤศจิกายน 2550 เวลา:23:48:19 น.  

 
ดีจังค่ะ..ที่ได้เลือกทำในสิ่งที่ตัวเองได้เลือกแล้วว่าดีกับตัวเองและมีความสุขไปกับมัน

เส้นทางข้างหน้า สายกฏหมาย อาจทำให้เราหรือใครที่เลือกเดิน ไม่พบเจอความสุขในชีวิตอีกเลยก้อได้..ใครจะรู้


โดย: AB_PAE วันที่: 17 มีนาคม 2552 เวลา:12:46:29 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

นางสาวดุ่บดั่บ
Location :
Vichy France

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




\\\ดุ่บดั่บๆ///
ดุ่บดั่บ คือ การเคลื่อนตัวของหนอน
หนอนตัวน้อย ๆ ที่สามารถไปไหนก็ได้ตามใจต้องการ
ฉันเองก็อยากเป็นหนอนตัวน้อย
จะได้ทำอะไรก็ได้ และไปที่ไหนก็ได้ตามที่ใจฉันฝัน
...ดุ่บดั่บ ๆ ๆ...





>>>คลิก ๆ...สารบัญและสมุดเยี่ยมค่ะ<<<




อ่านบลอคเก่า ๆ ก็ได้นะ

<<การปรับตัว-Acclimatisation>>
::สวนสาธารณะวันหม่น::
ภาพ: ดอกมูเก้
โดยสวัสดิภาพ-Bon Voyage(2)
โดยสวัสดิภาพ-Bon Voyage(1)



















Status: ขาวดำ



Group Blog
 
 
ตุลาคม 2550
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
31 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add นางสาวดุ่บดั่บ's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.