มาให้กำลังใจด้วยคนนะครับ

น้องปอย ...


ขอบคุณมากๆ ค่ะสำหรับบานชื่นในเวอร์ชั่นกำลังใจ
และก็ข้อความเสริมเพิ่มกำลังให้พี่ค่ะ .....

ยอมรับค่ะว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่ตัวเองมีปัญหาเหลือเกิน
เรียกว่าไม่เคยเป็นอย่างนี้มาก่อนเลยค่ะ มาเจอบางปัญหา
ที่เรียกว่าหนักหนาเอาการมันเลยพาลเซลงแต่ว่ายังไม่
ทรุกตัวดีเท่าไหร่ เพราะกำลังใจจากน้องปอยและเพื่อนบล็อก
อีกหลายคนล่ะคะ อ่านคอมเม้นท์แต่ละคนแล้ว เหมือนว่า
เราไม่ได้อยู่คนเดียว เพื่อนเราก็เพียบเลย แบบนี้เราเซ็ง เศร้า
แต่ว่าเราก็ยังมีเพื่อนคนอื่นๆ ให้กำลังใจเรา เพราะฉะนั้นแล้ว
ความเศร้า เซ็ง ถึงไม่หายไปทันที แต่ก็เหมือนได้แขน
และขาของเพื่อนๆ ช่วยกันยันไว้ไม่ให้ล้มลงอย่างง่ายดาย

ขอบคุณมากๆ ค่ะสำหรับกำลังใจที่น้องสาวส่งให้
อ่านแล้วรู้สึกดีจังเลยที่น้องสาวนึกถึง ...

ขอเป็นกำลังใจให้กับคนที่อ่อนแอด้วยเช่นกันนะคะ
และหวังว่าเราจะสู้ด้วยกัน

อ่อนแอบ้างเป็นธรรมดา ... ไม่แปลก

แต่ว่าจะแปลก ... ถ้าเราปล่อยให้มันทำร้ายเราตลอดเวลา
เพราะฉะนั้น ต้องเลือกจะสู้บ้างเน๊าะ ...

ดอกบัวสีม่วงสวยมากๆ เลยอ่ะน้องปอย....

อ่านตรงที่ปอยบอกว่า .. มีหลายๆ คนที่ศรัทธาในมิตรภาพ ณ ที่แห่งนี้เหมือนกัน
แล้วพี่โตสก็ต้องยกมือเห็นด้วย .. เห็นด้วยค่า... ขึ้นทันทีเลยล่ะจ๊ะ

เมื่อกี้พี่โตสก็เพิ่งจะไปหาพู่มาแป๊บนึง (อีกรอบ) แล้วก็เห็นข้อความปอยบอกว่ามีไรให้พู่
และด้วยความอยากรู้อยากเห็น พี่ก็เลยต้องกดจึ๊กเข้าบล๊อกปอยผ่านบล๊อกพู่เข้ามาดูทันที

เห็นบล๊อกนี้ของปอยแล้ว ก็จินตนาการไปถึงพู่ในขณะที่อ่านบล๊อกนี้
แล้วเชื่อว่า พู่คงจะยิ้มออกมาได้นิดหน่อย พร้อมกับสูดลมหายใจเข้ายาวๆ
แบบนัยความรู้สึก "ฮึดสู้" และหลังจากทิ้งข้อความไว้ให้ปอยแล้ว
พู่ก็คงจะออกไปจากบล๊อกปอยแบบเต็มไปด้วย "กำลังใจ" แน่ๆ เลยนะ

ปล. เห็นด้วยว่าชื่อดอกบานชื่นมันฟังดูน่ารักจริงๆ แหละ

อีกปล. ดีใจที่เห็นข้อความพู่ข้างบนตรงสองบรรทัดสุดท้ายจังเนอะ

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย



น่ารักทั้งคนที่ทำบล็อกให้
และอดยิ้มแทนไม่ได้สำหรับคนที่เข้ามารับน้ำใจ


มิตรภาพสวยงามนะครับ



ปล. พี่ก๋าเห็นด้วยเลยครับ
คนเก่าคนแก่ในบล็อกหายไปหมด
เหลือแต่พี่ก๋านี่ล่ะมั้งที่บ้าคงเส้นคงวา 555555

หวัดดีค่ะ..ปอย
บล็อกนี้ อัพให้พี่พู่ แต่แจงขอแจมด้วยคนนะ
ดอกบานชื่น..เมื่อก่อน เห็นได่บ่อยๆเลย
เพราะแถวบ้าน มันจะขึ้นเองตามถนน และข้างบ้าน
เป็นดอกไม้ที่หาได้ง่าย..และไม่มีใครสนใจซักเท่าไหร่

แต่เห็นภาพที่ถ่ายออกมา ทั้งของปอย และของพี่พู่
สวยมากเลยค่ะ ... เวลาที่อยู่ในกล้อง อยู่ในกรอบ
กลับดูงดงามและสูงค่าขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ..

หันกลับมาถามตัวเอง..ที่เราเคยเห็นว่ามันไม่สวย
เพียงเพราะมันหาได้ง่ายหรือเปล่าหนอ..อาจจะใช่ก็ได้

บางครั้ง..บางสิ่ง..ดอกไม้ใกล้มือ เห็นง่าย หยิบจับได้
เราก็มักจะมักข้ามมันไป..แต่เมื่อมองผ่านเลนน์ ผ่านสายตาของคนอื่น
สิ่งนั้นกลับดูงดงามขึ้นอย่างไม่น่าเชื่อ...อิอิ คราวหน้า
จะลองมองของใกล้ตัว ด้วยสายตาคนอื่นบ้างดีกว่า


เหงา เศร้า..ความรู้สึกนี้ มักเกิดขึ้นเรื่อยๆ..เนอะ
ถ้าเราปล่อยให้มีเวลาว่างทีไร หรือใจอ่อนแอลง
ไอ้ตัว..เหงา เศร้า นี่ ก็จะรีบแทรกตัวขึ้นมาทันที
เป็นกำลังใจให้คนเหมา คนเศร้า ด้วยคนค่ะ...

พี่ก็เห็นด้วยกับกำลังใจจากเพื่อนในโลกไซเบอร์
เหมือนกันเพราะเคยได้รับมามาก ฝากไว้ให้คุณพู่
อย่างเป็นทางการผ่านบล็อกน้องปอยด้วยนะครับ

วานน้องปอยแวะๆไปบ้านพี่อีกภายในสาม
ชั่วโมงนี้นะครับ รีบบอกไว้ก่อนที่คุณปอยจะ
หายตัวไป

ใช่แล้วครับน้องปอย
พี่ก๋าเห็นปุ๊บ ซื้อปั๊บเลย

ปล. โปสการ์ดเดินทางมาถึงเชียงใหม่แล้วนะครับ

ผมเริ่มเล่นบล็อกมาตั้งแต่เดือนกันยา 2550
ทุกวันนี้หลายคนหายไปจากบล็อก ส่วนตัวผมเอง
งานที่ทำอยู่ก็เป็นปัญหาที่ต้องสะสางมากขึ้นตามหน้าที่

คิดถึงทุกคนตอนช่วงที่ผมเข้ามาทำบล็อกใหม่ๆ
ทุกคนเป็นมิตรที่ดี และให้กำลังใจกันและกันเสมอ
อยากให้ใครสักคน ทำบล็อกเป็นส่วนกลางเหมือนรวมศิษย์เก่า ถ้าจะเป็นกิจกรรมที่ดีนะครับ

ผมเข้าใจความรู้สึกของคุณนางสาวดุ่บดั่บ ครับ

ป.ล. เป็นกำลังใจให้เสมอ และยังคงจำข้อความที่ผม
เคยเขียนบอกกับคุณไว้ในบล็อกเก่าๆ ว่า คุณเปรียบเหมือนเพื่อนสนิทของผมคนหนึ่ง

เพื่อนเก่าคนหนึ่ง

อ่านหลังไมล์ นิดนึงนะ

มีจิตใจที่เข้มแข็งหน่อย... ตบหน้าตัวเองแล้วบอก สู้สู้

อ่านบลอคปอยเสร็จเดี๋ยวต้องรีบซิ่งไปบ้านพู่ซะแระ

ปอย...ปาจ๋อยของพี่เป็ดน่ารักเหลือเกิน
ให้กำลังใจเพื่อนได้น่ารักที่สุดเลย

ซึ้งอ่ะ

ดีใจจริงๆด้วยที่มีปาจ๋อยเป็นน้องเลิฟ

เพิ่งมาจากบ้านคุณพู่ (รอบสอง) ค่ะ... เลยตามมาดูบ้านน้องปอย เลยได้เห็นฝีมือจัดบ้านรับรองคุณพู่ได้อย่างน่ารัก น่าชื่นใจมากค่ะ...

รูปสวยจังค่ะ

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมบล็อกนะคะ

ไม่ได้แวะมาเลยค่ะ แวะมาอ่านซึ้งจัง
ที่ blog ยังมีเพลงเพราะๆเหมือนเดิมนะค่ะ

มิตรภาพของคุณปอยที่มอบให้พี่พู่สวยงามจังเลยค่ะ
..
มาบ้านคุณปอยแล้ว เลยรีบแวะไปบ้านพี่พู่โดยด่วนเลยค่ะ
ขอไปเป็นกำลังให้ให้อีกคน
..
ส้มก็เป็นอีกคนที่เชื่อในมิตรภาพทางตัวอักษรเหมือนกันค่ะ
..
ไม่ได้แวะมาทักทายนาน คงยังไม่ลืมกันเนอะ
คุณปอยสบายดีนะค่ะ
..
มีความสุขในทุกๆวันค่ะ

มาให้กำลังใจคุณพู่ที่นี่ด้วยค่ะ และเห็นด้วยที่คนเก่าๆ เริ่มหนีหายไป ทำเอาใจหายไปเหมือนกันนะคะ

รัชชี่ก็เห็นด้วยกับมิตรภาพทางตัวอักษรเหมือนกันค่ะ

ก่อนหน้านั้นรัชชี่ก็ไม่ค่อยแน่ใจกับเพื่อนจากโลกไซเบอร์ค่ะ เพราะสิ่งต่าง ๆ ที่ออกไปทางสื่อหนังสือพิมพ์หรือข่าวในทีวีอะไรก็แล้วแต่ มักออกมาในรูปที่ไม่ดีนัก

แต่เพื่อนจากไซเบอร์บล็อก ส่วนหนึ่งรัชชี่ว่าเหมือนต้องแสดงวิสัยทัศน์ ทัศนคติผ่านงานเขียนก่อน มันเป็นสิ่งที่สะท้อนตัวตนเหมือนกัน

มันไม่เหมือนเพื่อนทาง hi5 ในกรณีถ้าไม่ใช่กลุ่มเพื่อนที่รู้จักกันจริง ๆ แล้ว ก็เป็นเพียงคำทักทายอย่างผิวเผิน และวัดกันที่ว่าใครจะมีจำนวนเพื่อนที่ add มากกว่ากัน

ซึ่งปริมาณไม่สำคัญเท่าคุณภาพเลย

เป็นหนึ่งในคนที่ศรัทธาในมิตรภาพ ณ ที่แห่งนี้เหมือนกันค่ะ
หลงใหลทั้งตัวอักษรและมิตรภาพที่งดงาม...

ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ

รู้ว่าคุณปอยคิดถึงก็รีบชะแว้ปมาเลยล่ะค่ะ
ตอนนี้อยู่ที่แพร่แล้วนะคะ

ดอกบานชื่นรูปงาม นามเพราะ
คนถ่ายก็สวย เกี่ยวกันเปล่าคะเนี่ย อิอิ

พี่พู่ขา เห็นดอกบานชื่นแล้วชื่นบานนะคะ เราสองคน
อิอิ เนียนๆ เหมือนมีส่วนร่วมค่ะ

ขอบคุณมาก

ที่เหลือก็รอติดตามอ่านแล้วกัน

ถ่ายรูปสวยมาก

ส่วนฉัน ขายกล้องดีกว่า 555

สวัสดียามเช้าครับ


เจอคำว่า "ปาจ๋อย"
ทีไร

พี่ก๋าอมยิ้มทุกทีเลย 5555

ถึงว่า...
เพราะเปิดหน้าเป็นงงๆ..
จำได้ว่าบานชื่นนี่มันบานอยู่หน่ายน้า....
บ้านพู่นี่เอง.....
----------------------------------------------
เพื่อนเป็นสิ่งสำคัญในการมีชีวิตเสมอค่ะ..

หรือว่าจะหมดยุคของบล็อกแล้ว สีสันต์ของบล็อกเมื่อก่อน
หายไปไหนหมด

สองปีก่อนเม้นท์บล็อกนั้น บล็อกนี้กันสนุกสนานมาก

ได้แวะบล็อกคุณ JewNid เหมือนกัน ได้ฝากกำลังใจไว้ในกล่องคอมเมนท์ ได้ชื่นชมดอกไม้งามๆในบล็อกนั้น แล้วก็ได้มายลดอกไม้และน้ำมิตรดีๆจากบล็อกนี้

ขอบคุณค่ะ

เห็นด้วยนะคะความรักความงดงามแห่งมิตรภาพระหว่างเพื่อนช่างงดงามแม้จะเป็นดอกไม้ทั้งหมดที่มีก็ไม่อาจเปรียบได้กับมิตรภาพระหว่างเพือน..อ่านข้อความที่เจ้าของบ้านนี้เขียนแล้วใจหายยังงัยรู้เนอะ..จะรอวันเธอกลับมานะคะ

คุณปอยน่ารักจังเลยง่า... ชื่นชมๆ

ชอบที่คุณปอยบอกว่า เราควรทำตัวให้เหมือนใบบัว จริงๆ ด้วยค่ะ ก็ต้องฝึกเป็นใบบัวต่อไป อิๆ ตอนนี้เป็นฟองน้ำเลย

ภาพสวยงามมากจ้า...

ป.ล. ตอนลอดสะพานสนุกจริงๆ จ้าคุณปอย มันเสียวหัวค่า อุๆ คุณไกด์บอกว่า ถ้า้ก้มไม่พอก็จะได้ผมทรงลานบินไปเลย อิๆ

สวัสดีจ้าหนูปอย
พี่ก็เชื่อในมิตรภาพที่เรามีต่อกัน
พี่สบายดีค่ะ ขอบคุณที่ยังระลึกถึงกันจ้า

ดีจ้าน้องปอย ... วันนี้แวะเข้ามาเพราะว่าอารมณ์เริ่ม
จะชื่นบานตามบานชื่น ถึงแม้ว่ามันจะไม่ทั้งหมด แต่ก็ยังดีกว่า
ความชื่นบานของเราไม่ได้เบ่งบานเลยเน๊าะ

................


แวะมาบอกค่ะว่าได้โปสการ์ดแล้วนะคะ
วันนี้แวะเข้าบ้านในเมืองน่ะคะ เข้าไปก็เห็นวางอยู่
บนโต๊ะเลย เปิดซองออกมา อุ๊ย .. ทำไมตัวหนังสือสวยจัง
แอบอายเลยว่าถ้าส่งให้บ้างแล้ว อย่าบ่นน๊าว่าตัวหนังสือ
จิ๋วนิดอ่านยาก อ่านเย็น 555+

แต่ว่ารอก่อนนะคะ เพราะว่าคงสักพักกว่าพี่จะได้
ทำงาน PC อีกรอบ เพราะมีแต่วางแผนค่ะ แต่เจอกับอารมณ์บ่จอย
เลยได้จ๋อยไปกับงานฝีมือเล็กๆ เลยคะ ...

รอแป็ปนะค่ะ

เราเอง ก็เชื่อมั่นในมิตรภาพบนโลกเสมือน
ทุกคนมีธุระส่วนตัว...ไม่เหมือนกัน และไม่ตรงกัน
บางคนหายไป...ให้เราคิดถึง
บางคนบอกกล่าวกันล่วงหน้า แต่บางคนไม่
แต่เราก็ยังเชื่อว่า
ในโลกของเครือข่าย...เราคงไ้ด้พบกับเพื่อนๆ
คนเดิมและคนใหม่
ได้ตลอดเวลา

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

นั่นสิ....
หลายคนห่างหายไปจากบล๊อคแกงค์
คิดแล้วก็แอบเหงา ....

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

ถ่ายรูปออกมาได้งดงามครับ

U always show the beauty of things
continue ur great work...study ha

สวัสดีค่ะ คุณปอย

ชอบเรื่องราวของใบบัวจังค่ะ..รู้สึกมีประโยชน์ดี..ต้องนำไปปรับใช้บ้าง

ดอกบานชื่น..ฝีมือคุณปอย..เนี่ย..สวยไม่ใช่เบาเลยน๊า..
ก้อจริงนะคะ..เมื่อก่อนจำได้ว่า..ชอบปลูกบานชื่นนี่ละ..ปลูกง่าย..งอกง่าย..ออกดอกก็ง่าย..แต่เดี๋ยวนี้ หายากแล้วใช่ไหมคะ..กลับไปแถวบ้าน(นอก) ก็ไม่ค่อยมีแล้วเหมือนกัน..

คุณปอยสบายดีนะคะ..ตอนนี้ทำอะไรบ้าง ทราบมาว่าเตรียมตัวเรียนต่อ..หรือ กำลังเรียนต่ออยู่คะเนี่ย..ดีจังอ้ะ..

เราก็ชอบดอกบานชื่นนะ
เป็นดอกไม้แห่งวัยเยาว์ของเราเลยแหละ
^^

มาร่วมกันเป็นกำลังใจให้คุณพู่ด้วยอีกคนครับ

ในฐานะที่คุณพู่ก็เป็นขาประจำบล็อคผมคนนึงเหมือนกัน เห็นอยู่ในช่วงหม่นๆแบบนี้ก็พลอยกังวลไปด้วย แต่ก็ได้แต่เอาใจช่วยและส่งกำลังใจไปให้ ไอเดียคุณปอยนี่เจ๋งจริงๆครับ อุทิศพื้นที่บล็อคให้กำลังใจกันแบบนี้ คุณพู่ต้องเข้มแข็งขึ้นแน่นอนเลย

รูปดอกไม้ที่ถ่ายนี่สวยไม่แพ้ที่บล็อคคุณพู่เลยนะครับ

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย



บุตรธิดาฯ เป็นหนังสือในดวงใจของพี่ก๋าครับ
ชอบมาตั้งแต่อ่านในนิตยสาร ค.คนแล้ว

พี่ก๋าชอบงานเขียนชุดนี้ของอาจารย์เสกสรรค์มากที่สุด
และส่งอิทธิพลต่องานเขียนหลายๆชิ้นของพี่ก๋าด้วยครับ
ในรูปแบบของกลวิธีการเขียน

อย่างราฟาเอลก็รับอิทธิพลมาเต็มๆ
เพียงแต่คนอ่านคงไม่รู้สึกเท่าไหร่เพราะภาษาที่ใช้มีความแตกต่างกัน
ของอาจารย์เสกจะลุ่มลึก
แต่ของพี่ก๋าจะติ๊งต๊องครับ 5555555

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

แฮ่ะๆๆ

ยังไม่ได้ท้องค่ะคุณปอย..แต่ก้อขอบคุณสำหรับความยินดีที่มีให้นะคะ..

เป้แอบปลื้มคุณปอยน๊า..เพราะคุณปอยได้ทำในสิ่งที่อยากทำทั้งนั้นเลย

ซึ่งแต่ละสิ่งก็เป็นเรื่องเกินเอื้อมสำหรับเป้ทั้งนั้น

จริงๆ เป้ก็ฝันนะ..อยากไปเรียนในที่ใกลๆ โพ้นทะเล (เมืองนอกง่ายๆ ไม่พิมพ์แฮะเรานี่)

แต่ฝันของเป้ก็ถูกจำกัดด้วยหลายๆ ปัจจัย

หรือเพราะเราไม่พยายามให้เพียงพอก็ไม่รู้

ขนาดฝันที่อาจจะพอหยิบจับได้

ยังวิ่งไล่อยู่จนทุกวันนี้เลยค่ะ...

เหอๆๆ..บ่นเยอะ..คุณปอยอย่าซีเรียสน๊า...

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย


เมื่อคืนพี่ก๋าเอะใจ
เลยเข้ามาดูอีกรอบ
บล้อกต่อไปวันที่ 8
พี่ก๋าดันไปจำว่าวันที่ 10

55555


เกือบไป เกือบไป

รูปสวยเหมือนเคย
..

สวัสดีครับคุณปอย

เพื่อนเก่ามารายงานตัวครับ มาช้าไปหน่อยไม่ว่ากันนะ ผมว่างเมื่อไรแล้วจะแวะมารายงานตัวบ่อยๆครับ

ป.ล.ขอบคุณสำหรับมิตรภาพดีๆทีมีให้กันเสมอมาครับ

สวัสดียามเช้าครับน้องปอย

เมี๊ยวววววว

น้องปาจ๋อยของพี่เป็ดๆๆๆๆๆๆ

คิดถึงๆๆๆๆๆๆ

สวัสดียามเช้าครับน้องปาจ๋อย


หุหุหุ


เรียกตามเจ้าป้าด้านบนน่ะครับ 555555

ดอกไม้สวยมากๆเลยครับ พอดูใกล้ๆเริ่มรู้สึกว่าเกสรของเค้ารูปทรงน่ารักดีจัง

ภาพดอกบัวก็ชอบมากมายครับ ดูสวยๆ นิ่งๆดีครับ

น้องปอยครับ

หลังไมคืด้วย

ขออภับที่ตอบช้า
พี่ก๋าเพิ่งกลับเข้าบ้านครับ

พรุ่งนี้เจอกันครับ
กับเรื่องราวของ ความรัก อิอิอิ