เวลาว่างสำหรับดี.
เวลานี้คือ
อยากอยู่เฉยๆ
มองภูเขา มองทะเล
ทอดสายตาไปไกลๆ

การอ่านหนังสือ
เป็นเรื่องดี แต่ก็อยากหยุดสักพัก
งานของดี.
อยู่กับตัวหนังสือตลอดเวลา
ไหนจะหนังสือที่ต้องอ่านเพื่อสอบอีก....ว๊า


พรุ่งนี้....อีกไม่กี่นาทัข้างหน้า
จะแวะไปบล็อกดี.มั้ยน๊า......

ชอบอ่านหนังสือเหมือนเราเลย

ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ

อืม...จัดสรรเวลาได้ลงตัวมากขึ้นแล้วสินะคะ
เวลาว่างๆ ได้ทำสิ่งที่รักและไม่ต้องคิดถึงสิ่งที่ทุกข์ใจ
เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขที่สุด

ฉันเองก็มีบางช่วงเวลาที่รู้สึกว่าไม่มีเวลาให้ตัวเองเลย
แต่สุดท้ายก็ค้นพบว่าเป็นเพราะเราไม่จัดสรรเวลาให้ลงตัวเอง
นอนดึกไปก็ป่วย
ทำงานมากไปก็เครียดจดความคิดสร้างสรรหายไปหมด

สุดท้ายแล้วก็คงต้องให้เวลากับตัวเองบ้างอย่างที่คุณดุ่บดั่บว่า ให้เวลาตัวเองได้อยู่กับตัวเอง...มีความสุขลำพัง

การอ่านหนังสือก็เป็นความสุขของฉันเหมือนกันค่ะ

ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันครับ

มีความรู้สึกว่าไม่ว่าจะเป็นหนังสืออะไรจะมากจะน้อย
ก็ให้อะไรที่มีประโยชน์แก่เราตามสมควร ซึ่งก็ขึ้นอยู่
กับเราเหมือนกันว่าจะมองเห็นคุณค่าตรงนั้นไหมและ
จะนำไปใช้ประโยชน์อย่างไร

ยินดีที่รู้จักนะคะ
ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันเลยค่ะ
เวลาว่างๆหรือไม่มีไรทำก็จะหยิบหนังสือก่อนเลย
อะไรก็ได้เพราะอ่านได้ทุกแนวเลยจ้า

ไม่อยากบอกเหมือนคนอื่นๆ
ว่า....."ชอบอ่านหนังสือ"มากมาก
เพราะความจริงต้องบอกว่า"รักการอ่านหนังสือมากมาก"มากกว่า
เป็นคนมีความรู้น้อยค่ะ...อันนี้ต้องยอมรับ
แต่ความรักการอ่านหนังสือ..คงไม่ได้จำกัดไว้ให้คนบางกลุ่มใช่ไหมคะ??

จริงอย่างที่คุณว่า..."ไม่เคยมีใครไม่ได้อะไรจากการอ่าน"
บางครั้งเล่มที่มันไม่มีสาระ..."มันก็มีสาระซ่อนอยู่ในความไม่มีสาระเสมอ"

พัก3วันนี้....อ่านเรื่องอะไรบ้างคะ???
และจริงด้วยค่ะ..."ไม่เคยมีคำว่าไม่มีเวลาถ้าเรารู้จักจัดสรร"

ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันค่ะ
แล้วก็ชอบอ่านรวดเดียวจบ
มีหนังสือ 1 เล่มที่สนุกๆก็มีความสุขแล้วค่ะ

-_- โห นี่ถ่ายจากตู้หนังสือที่บ้านหรือที่เรสท์เฮาส์หว่า

กำลังรอขึ้นเรือไปพีพีนะ แวะมาทักทาย แต่ตอนนี้เธอคงใกล้ถึง กทม. แล้วสิ

ขอให้เดินทางแล้วปลอดภัย

สวัสดีคะ
แอบตามเพื่อนมาอีกทีคะ คงไม่ว่ากันนะคะ เห็นหนังสือกองอยู่มากมายน่าหยิบอ่านจัง วันว่างจริงๆแล้วเราอยากมีนะแต่หากเมื่อใดเราว่างใจเรามันไม่ว่างไปด้วยมันค่อยแต่จะไล่ค้นหาไล่ตามหลายๆอย่างไปในวันว่าง..นี้แหละหากทั้งใจและกายว่างพร้อมๆกันก็ดีซิเน๊าะจะได้ว่างอ่านหนังสือมากมายเหมือนเจ้าของบ้าน..ว่างๆลองแวะไปเที่ยวบ้านมุกสีทองบ้างนะคะเพิ่งจะสร้างคะยังไม่เสร็จเลยช่วยแวะไปบอกกล่าวด้วยว่าน่าจะมีอะไรเพิ่มเติม
ขอบคุณนะคะ
มุกสีทอง

ชอบอ่านหนังสือเหมือนกันค่ะ อย่างที่คุณบอกนั่นแหละค่ะ ไม่มีครั้งไหนที่ไม่ได้อะไรจากหนังสือ เพราะฉะนั้นถ้ามีเวลาว่างได้อ่านหนังสือเงียบๆ นี่ก็เป็นความสุขที่สุดแล้วล่ะค่ะ

การอ่านหนังสือ ทำให้มีความสุขอย่างที่สุดจ้ะ
เพราะพี่คิดว่า ถ้าหากว่าเราไม่ชอบหนังสือเล่มนั้นๆ
เราคงไม่หยิบออกมาหรอก ... ว่าไม๊เอ่ย...

บางคนก็ไม่ชอบการอ่าน .. แต่ไม่ว่ายังไง โอกาส
ในการอ่านมันก็มีเยอะอยู่แล้วล่ะ ไม่ว่าจะยังไง
เชื่อจริงๆ ว่า การอ่านมันสร้างความสุข ปิดกั้นตัวเอง
กับโลกภายนอก และโลกที่เราไม่ต้องการเจอ
และแม้แต่การปิดกั้นตัวเองจากการถูกรุกรานจาก
สิ่งภายนอก "การอ่าน" ช่วยได้จริงๆ จ้ะ ...


เคยเอาหนังสือเป็นข้ออ้างเหมือนกัน เวลาที่ไม่
อยากคุย เพราะบางทีเราอยากอยู่เงียบๆการมีหนังสือ
อยู่ในมือ มันก็ทำให้เรามีอิสระที่จะอยู่คนเดียวได้
เหมือนกันนะจ้ะ แต่ก็เคยเจอเหมือนกันที่ว่า หนังสือ
ในมือ ไม่สามารถขัดขวางการบอกเล่าเก้าสิบ
จากคนบางคนได้ เราก็เลยต้องยอมแพ้ วางหนังสือ
และเปิดหู .... นั่นเป็นเรื่องราวของการอ่าน... ที่พี่
เป็นอยุ่ทุกวันนี้อ่ะจ้ะ


..............................


เดินทางปลอดภัยนะจ้ะ 3 วัน พักผ่อนให้เต็มที่
เวลามันน้อยนิด ก็ต้องเก็บสแปร์เอาไว้เยอะๆ
เพราะมันดีกว่าไม่ได้กลับเอาซะเลยน่ะจ้ะ

แวะมายืมหนังสือน้องปอย อ่านแก้เหงา
...ช่วงนี้ไม่มีกะจิตกะใจ Upblog เพราะว่าใจอยู่เมืองไทยแล้ว
ขออนุญาตดองๆๆๆๆๆ แล้วก็ดอง ซักพักนะค่ะ
อิจฉาจังเลย ได้กลับเมืองไทย ตั้ง 3 วัน
พี่นะได้กลับเมืองไทย แค่ 30 วันเอง อิๆๆๆ

เป็ดจังก็อ่านหนังสือเวลาเหงาจ๊ะน้องปอย

แต่ว่าตั้งแต่แต่งงาน ก็ไม่เคยมีเวลายาวๆที่มีสมาธิได้อ่านเลย ยิ่งมาเล่นบลอค นี่ยิ่งกว่าแต่งงานอีก

อ้อ เรื่องที่รีเควส มา ได้แล้วนะ

พบกันที่บึงเป็ด

อิอิ

อ่านบลอคคุณปอยแล้วทำให้อยากหยิบหนังสือที่อ่านค้างๆไว้มาอ่านอีกซักรอบจัง
สมัยปุ๊กเด็กๆ ไม่ค่อยได้ไปเที่ยวเล่นมากนักเพราะต้องช่วยงานที่บ้าน
พ่อแม่ก็หวง เลยไม่ได้ค่อยไปไหนไกลบ้านนัก
หนังสือถือเป็นเพื่อนที่มีค่ามากเลยค่ะ
อะไรที่คนหลายคนใช้เวลาทั้งชีวิตเรียนรู้
เรากลับสามารถค้นพบมันได้ด้วยการอ่านหนังสือเพียงเล่มเดียว
เป็นอะไรที่ชวนให้เพลินและตื่นตาตื่นใจมากเลย


อีกอย่างที่หลงรักหนังสือ
เพราะภาพจินตนาการที่เกิดจากหนังสือมันเป็นจินตนาการปลายเปิด
ไม่มีที่สิ้นสุดและต่อยอดไปได้เรื่อยๆ จนบางทีก็ไม่อยากดูหนังเท่าไหร่ค่ะ
ชอบอ่านเวอร์ชั่นหนังสือมากกว่า (แต่บางเรื่องก็ทำออกมาได้ดีเหมือนกัน)


ขอให้เดินทางโดยสวัสดิภาพและยินดีต้อนรับกลับเมืองไทยนะคะคุณปอย

ปอยจ๊ะปอยจ๋า

ความปรารถนาของปอยเป็นจริงแล้ว

ไปบึงกะพี่เป็ดเร็ว

อิอิ

ดี.เพิ่งกลับไปอ่านที่บล็อกเพลง "ชีวิตที่ขาดเธอ"
คุณปอยแวะเข้าไปที่บล็อกดี.เร็วไปนิด
ความตั้งใจ
อยากให้แวะมาบล็อก ๙ กุมภาพันธ์
แต่บล็อกเพลง คุณปอยยังไม่ได้เข้ามาเหมือนกัน
ดีใจค่ะที่ชอบเพลง
และติดหูไปเรียบร้อยแล้ว

กลับมาแล้วแวะไปบล็อกนั้นนะคะ
อยากให้ไปนี่นา

ไม่ว่าจะไปไหนคุณปอยก็ไม่เคยทิ้งบล็อก
เลยนะครับ

อ่านหนังสือเนี่ยเป็นงานอดิเรกที่มีความสุข
เท่าๆ กับการปลูกต้นไม้และไปป่าเลยครับ
(แหะ แหะ สำหรับหนูหล่อน่ะ) แต่เป็นคน
ความจำไม่สู้ดี เวลาอ่านก็อินมาก บางทีอ่าน
จบเล่มไปในคืนเดียว แต่จบแล้วก็จบไป ไม่
ค่อยได้จำไว้เท่าไร อาจมีบ้างที่บางครั้งก็มี
บางสิ่งที่เคยอ่านแวบมาในช่วงที่ต้องการข้อ
มูลนั้นพอดี... คนที่ใช้เวลาว่างอ่านหนังสือถือ
ว่าฉลาดเพราะเป็นวิธีเก็บเกี่ยวประสบการณ์ที่
ยุ่งยากและเสียค่าใช้จ่ายน้อย (ยุคนี้ เศรษฐกิจ
ต้องพอเพียงครับ)

ฝากข้อความถึงคุณ Brett หน่อยนะครับ เผื่อ
จะแวะเข้ามาอ่าน.... "ขอให้เดินทางแล้วปลอดภัย"
เนี่ย ใช้แทน "ขอให้เดินทางโดยปลอดภัย"
เหรอครับ

ขอบคุณสำหรับน้ำใจทุกๆ อย่างเลยครับ

หวัดดีครับน้องปอย

กลับมาแว้ววววว

ทำไมเพลงถึงฟังไม่ได้น้อ

ไปสามวัน อ่านหนังสือจบไป 2 เล่มครึ่งครับ
ไม่มีเครื่องปรับอากาศ ไม่มีโทรศัพท์ ไม่มีทีวี ไม่มีวิทยุ

มีแต่บรรยากาศดีดี เงียบ และหนังสือดีดี

สุดยอดครับ

สวัสดีคะ...
วันนี้อยู่ไหนหรือคะ...ยุ้งละจิวันจันทร์ ...เอาความยุ้งมาเป็นแรงผลักดันให้ชีวิตก้าวไปข้างหน้านะคะ แล้วจะมีความสุข...แวะมาทักทายสบายดีนะคะ ....วันนี้ที่บ้านพี่มุก..แอบเอาจดหมายรักมาเปิดอ่านด้วยแหละ ลองแวะไปอ่านดูซิคะ
ดูแลตัวเองนะคะ
มุกสีทอง

Thanks ja.
Long time i've been disappeared.
Almost done ja.
Wishing you all the best na. Especially this coming Valentines ja.

:)

จขบ.ไม่อยู่ มีคนเฝ้าบ้านให้เพียบบบ เรยยยย

นู๋ปอย อยู่ไหนเนี่ย กทม.รึเปล่า

คิดถึงนะจ๊ะ

เค้าว่า (ไม่รู้ใคร)
ข้าว ผัก เนื้อสัตว์ เป็นอาหาร ร่างกาย
ผู้หญิง สิ่งสวยงาม เป็นอาหาร ตา
เสียงที่ไพเราะ เป็นอาหาร หู
ของหอมๆ เป็นอาหาร จมูก
งั้นหนังสือ ความรู้ ก็น่าจะเป็นอาหาร สมอง นะครับ
จริงอะเปล่า

ดุ่บดั่บ วันนี้เขียนได้ตรงใจเหลือเกิน
ใครๆก้ออยากมีอิสระ
ไม่เอาชีวิตไปผูกกะสิ่งใดๆ
การได้ทำอะไรตามใจ
นี่คือความสุขของเราเชียวนะ

สุดแต่ว่า เวลาอ่านหนังสือจบนะ
มันอาจห่างไกลจากคำว่า smart brain
แต่ได้ความรื่นรมย์มากไปกว่าสิ่งอื่น
แย่อ่ะเน๊อะ ไม่อยากเติมรอยหยักให้สมอง
ไม่อยากไปสู้รบกะใครๆแล้ว
ขอนิ่งนิ่ง เงียบเงียบคนเดียวอย่างสบายอารมณ์
คงดีกว่า


หนอนดุ่บดั่บอ่านเพียงความเคลื่อนไหวด้วย
ว่างๆเล่าให้ฟังมั่งสิจ๊ะ ..
ดุ่บดั่บเป็นหนอนอากาศเหรอ
หายใจสะดวกมั๊ย เวลาบินอ่ะ

นี่เธอกลับไปคูเวตหรือยังนี่

ก็ว่าอยู่ว่าเล่มมันเล็กเหมือนกันนะ นี่ชั้นก็อ่านเล่ม 1 จบ ภายในหนึ่งวันเลย พอดีเมื่อวานขึ้นไปนอนอยู่บนจุดชมวิวที่เกาะพีพี รอพระอาทิตย์ตกตั้งแต่บ่ายสอง ไม่มีไรทำเลยเอามานอนอ่าน

สวรรค์จริงๆให้ตายสิ... โว้ยยย ทำไมคูเวตมันไม่มีที่แบบนี้มั่ง(วะ)

อยากจะอยู่สักเดือน

แต่แหะๆ นี่อยู่แค่เก้าวัน เงินหมดไปแล้วแสนสอง นี่ถ้าอยู่สักเดือนมิหมดไปหลายแสนรึ

บ้าไปเลยใช้เงินขนาดนี้ เฮ้อ

แต่เอาไปเคลียร์หนี้ให้ชาวบ้านด้วย ใช้ของตัวเองจริงๆน่ะ ไม่ถึงห้าหมื่นเลยมั้ง

เป็นไงล่ะ นานๆจะได้ทำหน้าที่พ่อพระกะเขาเสียที หวังว่าผลบุญกุศลคงนำพาชีวิตชั้นให้เจริญขึ้นมั่งเฮอะ สาทู๊

พรุ่งนี้กลับจากพีพีแล้ว เอาไว้จะเล่าให้ฟังนะ ว่าเป็นไงมั่ง

วันนี้ก็เพิ่งไปเที่ยวรอบเกาะพีพีมา สนุกมากกกกกก

คอยดูรูปแล้วกันเน้อ

แวะมาเยี่ยมหนอนหนังสือตัวยงค่ะ

แวะมาลากลับเมืองไทย จริงๆ แล้วนะค่ะ
แล้วพบกันปลายมีนาคม
ปอย รักษาสุขภาพด้วยนะค่ะ..

ใช่ค่ะ การอ่านหนังสือ หรือดูหนัง เหมือนเราได้เข้าไปอยู่ในเรื่องราวนั้นๆจริงๆ ว่าแล้วไปหาหนังสืออ่านบ้างดีกว่า

อืม แล้วก็ค้นพบใช่ไหมคะ อ่านหนังสือ ก็ทำให้ผ่อนคลายและใจเย็นได้ดีค่ะ

แต่ว่าตัวเองนี้เป็นคนขี้เีกียจอ่านค่ะ

สวัสดีค่ะคุณหนูหล่อ กลับมาจากกรุงเทพฯแล้วนะคะ
คุณหนูหล่อคงเข้าป่า ปลูกต้นไม้อย่างเต็มอิ่มแล้วสิ
คราวนี้กลับไปแค่ 36 ชั่วโมงเองค่ะ น้อยจัด ๆ เลย
ยังยิ้มไม่ทันเมื่อยเลย...กลับมาอยู่คูเวตบินรอบอ่าวแล้ว

หนังสือ...บางทีอ่านแล้วก็ลืมเหมือนกันค่ะ
แต่จริง ๆ มันก็แค่ความคิดว่าลืมไปเท่านั้นเอง
จริง ๆ แล้วพออ่าน มันก็อยู่ในตัว ในสมองเราละนะคะ
เหมือนที่คุณหนูหล่อว่า กลับมานึกอีกที ก็นึกออก
มันก็เป็นวัตถุดิบที่สลายรวมกับตัวเราไปเรียบร้อย
เพราะฉะนั้น อยู่ที่เราเลือกใช้วัตถุดิบที่มีใช้
ไปกับเรื่องราวอะไรบ้าง และปัญหาอะไรที่เจอในชีวิตน่ะค่ะ

มิสชั่นปอยกับพี่แป๋งสำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดีแล้วนะคะ
อิอิ...ที่เหลือก็อิ่มเอมกับมิสชั่นที่กองตรงหน้าล่ะ
ไม่ได้เจอเลยค่ะพี่แป๋ง...เพราะว่ารู้สึกจะไปทะเล
เที่ยวเสียเพลินใจ ให้หนำก่อนกลับมาคูเวตก็แล้วกัน
ไม่น่าก็กลับมาเป็นตาแก่ขี้บ่นเหมือนเดิมแล้วล่ะค่ะ

ยินดี้อนรับน้องปอยเข้าสู่อ้อมอกอ้อมใจของพี่เป็ดอีกครั้ง

อิอิ

หวานซะ เดี๋ยวน้องมากโขมาแซวอีกแน่นอน

นังไก่กาเมนั่นอุบาทว์จริงๆอ่ะ ปาจ๋อย

พี่เป็ดล่ะอยากฟ้อนเล็บใส่จริงๆ อิอิ บาบาเรียนชิกโห๋ง
และก๊อ ไอ้ ด 20 น่ะ ออกอากาศไม่ได้หรอก

แต่เดี๋ยวเดือนนี้ตองมาดูสิว่า จะออกอาการไหม

เรื่องของเป็ดกะพญาหงส์

"งดออกอากาศ รอออกอาการ" จ้าดาหลิง

ไปแระ ต้องไปเรียน ร ด

หวัดดียามเช้าครับน้องปอย

ดีใจที่ชอบเพลงนี้นะครับ
สงสัยเว็บ esnips คงล่มนะครับ
ไม่มีใครฟังได้เลย 55555

แต่พี่ก๋าฟังได้ครับ 5555
โดยเฉพาะยามเช้าแบบนี้ ชัดเปรี๊ยะ ไม่สะดุดด้วย


เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้เล่นกีตาร์ร้องเพลงแล้วครับ
อ่านนิทานให้ลูกฟังอย่างเดียว
และก็เล่นบล็อก 555555

หวัดดีคะ....
มาแต่เช้านะคะวันนี้...ขอบคุณนะคะสำหรับคำแนะนำที่ดีๆจะนำไปปฎิบัติคะ....วันนี้สบายดีไหมคะ...ขอให้มีความสุขกับทุกๆเรื่องทุกๆอย่างนะคะ...ฝนตกไปไหนอย่าลืมเตรียมร่มไปด้วยนะคะ
คิดถึงคะ

เป็ดไล่ทุ่งมาแต่เช้าแฮะ.

หวัดดีค่ะน้องปอย..กลับไปแล้วซิคะ

อยู่ กทม. ไม่ถึงวันก็บินหายจากไปซะแร้นน

วันนี้บ้านเราอากาศหนาวเย็น แต่คงไม่เย็นเท่าคูเวตกระมัง

ดูแลสุขภาพนะจ๊ะ

คิดถึงค่ะ

บินรอบอ่าวก็น่าจะบันเทิงพอสมควรนะครับ

เรื่องอ่านหนังสือแล้วคิดว่าตัวเองจำได้น้อย
มากเนี่ย เพราะเห็นคนอื่นเขาอ่านอะไรไปตั้ง
เป็นสิบปีแล้ว แต่พอใครถามถึง เขาก็เล่าได้
เป็นฉากๆ ซึ่งสำหรับหนูหล่อแล้วน่าทึ่งมาก
โดยเฉพาะคนที่อ่านเรื่องเดียวกันหลายๆ เล่ม
แล้วสามารถนำมาสังเคราะห์แจกแจงเปรียบ
เทียบได้เนี่ย ซูฮกเลยครับ อย่างเช่นคุณ Brett
สามารถคุยเรื่องประวัติศาสตร์ในยังเติร์กได้เป็น
คุ้งเป็นแคว ก็เนี่ยละครับที่เป็นต้นเหตุให้เรา
ได้เข้ามาวิสาสะกัน แต่ไม่ใช่เพราะหนูหล่อก็
เก่งประวัติศาสตร์ เพียงแต่เข้าไปอ่านและแจม
ป่วนเล็กๆ จนคุณ Brett เข่นให้ทำบล็อก คง
เพราะอยากรู้ว่าอั้ยเจ้านี่มาจากไหน เพราะเธอ
เป็นนักเก็บข้อมูลประจำยังเติร์ก!!! หนูหล่อก็
เออ ทำบล็อกก็น่าสนใจนิ แต่จะเอาอะไรไปใส่
บล็อกก็ยังมืดสิบหกด้านอยู่ เลยต้องผันตัวเอง
เข้ามาหาประสบการณ์จากกูรูทั้งหลายอยู่เนี่ยครับ

ความไม่รู้ว่าจะทำอะไรดีนี่แหละที่เป็นโจทย์ใหญ่
ที่ต้องขบให้แตกก่อน ไม่อยากเปิดบล็อกไปสาม
เดือน แล้วมันก็แหงแก๋อยู่ยังงั้น จนต้องดาวน์ไป
ในที่สุดเพราะไม่มีอะไรจะมาอัพน่ะสิครับ

อ้าว ทำไมเปลี่ยนประเด็นไปไกลโขเช่นนี้ สงสัย
วันนี้จะ wayward มาก ต้องไปตั้งสติใหม่ก่อน
นะครับ

ขอให้วันนี้เป็นวันที่คุณปอยมีความสุขอีกวันหนึ่ง
อยู่ๆ ไปแล้วอย่าจิตตกซะอีกนะครับ

อิอิ

คุณปอยลูกแม่โดมเหมือนกันเหรอ เราต้องเคยได้เดินสวนกันแน่ๆเลย (คนที่ยิ้มให้กันตรงหน้าปากซอย..ใช่หรือป่าว...ใช่ปอยรึป่าว...นั่น ว่าไปนั่น)


ที่เปลี่ยนใหม่นะ ปุ๊กถูกใจอย่างนึงคือหลังคาตรงด้านเสดสาดไปถึงสินสาด แต่ก่อนไม่มีนะ ลำบากมากมาย ฝนตกทีนอนในตึกโดมยาวเลย
ถ้าสยามสเต๊กนี่ปุ๊กมีเมนูประจำ นึกไรไม่ออกก็มาม่าไข่เจียวเบคอน อิอิ (พูดแล้วหิว เที่ยงพอดี)
คุณปอยชอบร้านคุณเอกเหมือนกันเหรอ
สงสัยวันนั้นที่ปุ๊กไปคนเยอะนะ คนขายเลยลืมใส่เครื่องปรุง
เพราะมันจืดมากแต่ที่เคยกินมาก็อร่อยอยู่ค่ะ
ว่าแต่เพื่อนคุณฟอยแฟนพันธุ์แท้มากๆง่ะ กล้ากินต่อด้วย นับถือจริงๆเลย
อีกร้านที่นึกไรไม่ออกก็เข้าคือร้านท่าพระจันทร์ แต่ล่าสุดที่ไปกิน
เมนูข้าวหน้าหมูทอดก็ไม่อร่อยเหมือนเดิมค่ะ ไม่รู้วันอื่นอร่อยไหม
แต่ท่าทางหวยมันจะมาออกที่ปุ๊กนะ ดันเจอวันที่ไม่อร่อยทู้กที

ถ้าไม่ขวัญอ่อนก็ใช้สีผึ้งได้สบายค่าแต่แนะนำให้ใช้คู่กะนวดนะคะ จะอ่อนโยนกะปากมากกว่า
สงสัยปุ๊กฮาร์ดคอร์ไปหน่อยอ่ะ โบกเพียวๆเลยหลอนซะ

"แต่เค้าว่ากันว่า คนอ่านหนังสือมาก ก็ย่อมอยากเดินทางมากด้วย"
เห็นด้วยเลยค่ะ
ตอนนี้อยากโดดบันจี้จัมปอย่างแรง

ตอนนี้กำลังจะเตรียมตัวขับรถกลับบ้านแล้วคะ...มืดอีกแล้วมีเช้ามีบ่ายมีค่ำ...วนเวียนกันอยู่อย่างนี้ทุกวันนะคะ...
ชีวิตคนก็เวียว่ายกันอยู่อย่างนี้แหละ...
คิดถึงบ้านไหมคะ...ห่างไกลบ้างครั้งก็ไม่ห่างกัน ใช่ไหมคะ....
กลับแล้วคะแล้วจะแวะมาหานะคะ
พี่สาว

บินรอบอ่าวไม่บันเทิงเลยสักนิดค่ะคุณหนูหล่อ
เหนื่อยขาดใจ ไม่ได้อะไรขึ้นมาเลยสักนิด
ทนไปวัน ๆ มันอย่างนี้แหละค่ะ ทำงานกับเขา
บ่นอะไรได้ที่ไหนกันละคะ...เฮ้ออ

ปอยว่านะคะพี่...เรื่องหนังสือน่ะ (เรียกพี่ซะ)
ปอยก็เป็นเหมือนกัน อ่านแล้วจำอะไรไม่ได้
แต่อ่านแล้วจำอะไรได้เป็นหลาย ๆ ปีก็มีเหมือนกัน
มานั่งคิดว่าทำไม ก็เพราะว่ามันเป็นเรื่องที่
อยู่ในความสนใจมากกว่าน่ะค่ะ
เรื่องอะไรที่สนใจ อ่านแล้วชอบ ประทับใจ
ก็จำได้อย่างไม่มีลืม ผ่านไปนานเท่าไหร่
ก็จำได้และเล่าเป็นฉาก ๆ ได้เหมือนกันค่ะ
แต่บางเรื่อง ไม่ค่อยสนใจประทับใจอะไร
อ่านแล้วก็ลืมไปทันทีเลยก็มีค่ะ ฮ่ะ ๆ ๆ ๆ
ลองดูสิคะ ต้องมีอะไรสักเรื่องที่สนใจ ประทับใจ
ปอยว่าจริงนะ

ตอนปอยทำบลอค ปอยก็ไม่รู้เหมือนกันว่าจะทำอะไร
แต่ว่าพอมีแล้วแหม...หยุดเล่นไม่ได้เลยค่ะพี่
ตอนนี้ปาไปเกือบ 100 blog แล้วอ่ะค่ะ ฮ่ะ ๆ
ลองเปิดแล้วมีดูสิคะ อย่างน้อยเป็นสนามเด็กเล่น
ให้เด็กปอยกับเด็กแป๋งไปวิ่งเล่นกันก็ได้นะคะ
ยังคงยุด้วยคำยุเดิม ๆ แต่ไม่รู้เมื่อไหร่จะยุขึ้นซะที
ฮ่ะ ๆ

ว่าแต่ว่า wayward แปลว่าอะไรเหรอคะ

คงไม่จิตตกหรอกค่ะ หวังว่านะคะ แหะ ๆ

หลอนหว่ะน้องปอยของพี่

อยากรู้ไปดูเองเอง

รับรอง เอาถุงใส่อ๊อกไปด้วยเด้อ

กำลังทำแถ่กที่สองของคนไม่หล่อ
แถ่ก 300 ข้อ

ตอนนี้พี่ก๋าตอบถึงข้อที่ 200 แล้วครับ

อิอิอิ

ม่วนขนาด 5555

พรุ่งนี้เย็นก็อัพแล้วครับ

300 ข้อ เด็กๆครับน้องปอย 55555

^
^
^

แหม๋ 300 ข้อเด็กๆ
นู๋ 100 ข้อ หัวเริ่มหงอกแร้วววว
คุณปอยโดนหรือเปล่าค่ะเนี่ย
.
.
.
ดีใจจัง ไปรับความหวานที่บล็อกดี.
ดีดียังยิ้มมะหุบเร้ยยยย

ขออภัยครับ... ขอแก้ตัวก่อน ไม่ใช่คนดัดจริต
พูดไทยคำฝรั่งคำหรอกครับ แต่บางคำติดปากติดหู
ก็เผลอหลุดทั้งที่ต้องปรับตัวอักษรพิมพ์นี่แหละ จะ
โดนเพื่อนเขกหัวบ่อยๆ

แม่ชอบว่าหนูหล่อ wayward เวลาไม่ทำตัวให้อยู่
กะร่องกะรอย ฝ่าฝืนคำสั่งแบบเป็นเด็กดื้อน่ะครับ แต่
ไม่เคยตั้งใจจะเป็นยังงั้นหรอกครับ ประมาณว่าเพราะ
เพ้อเจ้อเร่อร่าซะมากกว่า หนูหล่อจึงหมายความ wayward ตามความรู้สึกของตัวเอง ไม่ใช่ความหมาย
ตามพจนานุกรมครับ

เรียกพี่ก็ได้ครับ เป็นเกียรติมากๆ เลย แล้วก็ แก่ กว่า จริงๆ ด้วยครับ... ต่อไปต้องทำตัวยืดๆ หน่อยแระ ก็มี
น้องสาวเป็นนางฟ้าคนจ๋วยแสนดี... เอาถุงอีกใบมั้ยครับ

กลับมาถึง กทม แล้วนะ เมื่อกี้ ฝากบอกคุนหนูหล่อไปด้วยเลย

กลับมาท้องเสียเลย หนักเสียด้วย

อยู่คูเวตปีนึงไม่เป็นไรเลย กลับมา กทม ไม่กี่วันมันเริ่มแล้ว

ขอพักก่อนนะ

เพลง right here waiting นี่ เธอเล่นเองแล้วเอามาลงหรือเปล่าน่ะ

เหอะ ๆ พี่คะ...สรุปว่าก็เลยยังไม่เข้าใจว่า wayward
แปลว่าอะไรกันแน่ จากที่อ่านและเปิดดิกเอาเอง(ลงทุนม่ะ)
เหมือนกับ "วุ่นวื้อ" ไรงี้ป่ะคะ เหอะ ๆ ๆ ๆ เดาเอา
ศัพท์วัยรุ่น ละพี่ทันหรือเปล่าละคะน่ะ อิอิ (ล้อเล่นค่ะ)

ครือว่า บอกพี่ brett นะ...
เพลง right here waiting น่ะ ถ้าฟังดี ๆ มันไม่ใช่เสียงเปียโน
มันเป็น music box นะ...สงสัยเนทไม่ดี
ถ้าได้ฟังดี ๆ ก็จะรู้ว่าไม่ได้เล่นเองนะคะพี่ (ไม่ได้ด่า)

หวัดดียามเช้าครับน้องปอย

1000 ข้อ...รออยู่นะครับ 5555
ใครส่งมา พี่ทำเสร็จ
จะส่งคืนให้คนส่งด้วย

ประกาศ ไว้ ณ บล็อกน้องปอยนี่เลย
มีพยานแล้วหนึ่งคน 555555

ก๋านี่คงซาดิสต์ไปแระ

ถ้ามีพันข้อ มันต้องมีหมื่นข้อ แล้ววันนั้น..ฉันคงตาย

เฮ้อ

มานี่ดีกว่า อิอิ

พรุ่งนี้เป็นวันพิเศษของน้องปอยอ๊ะป่าว อึ๋ยยยยยย

พี่บีน่ะ พิเศษสุดทุกวันอยู่แระ ฮี่ๆๆๆ

นี่หล่อน เดี๊ยนแก่แระต้องแปรงสามเวลา เช้า หลังมื้อเที่ยง และก่อนนอน

แต่หล่อนไม่แปรงเลยทั้งวัน ผสม ทั้งคืน

นี่สิ...หลอนจริง

อึ๋ยยยยย

อิอิ มาบ้านเวลาใหล้กั๊น ใกล้กัน

อย่างนี้เค้าเรียกพรหมลิขิตอีป่าว

ใจมันถึงตรงกันขนาดนี้

อิอิ

บ้าเขียนการ์ตูนไปนาน ๆ นะคะ ชอบอ่านอ่า
อย่างน้อยก็เอามาคั่นสมองด้วยเรื่องเทศน์ ๆ ไงคะ

^
^





เอาอีก วาดการ์ตูนอีก เอามาหลอกเด็ก ๆ อย่างหนู หนูชอบ

อิอิ
ู^
^
^

หนู ????






ขอให้มีความสุขทั้งวันนะคะ ทั้งพี่ก๋า มาดาม
และน้องก๋าผู้ที่น่าจะหน้าตาดีกว่าพ่อ





จะรอรับคำถามนะครับน้องปอย
และถ้ามันตอบเป็นการ์ตูนได้
จะวาดเป็นการ์ตูนให้เลยครับ


มีความสุขมากๆนะครับ

wayward น่ะ ถ้าตามความหมายของพี่หนูหล่อ
ก็ใกล้กะ "วุ่นวื้อ" มากเลย (ทันครับ เลยวัยวุ่น
ไปนี้ดดเดียว) แต่ความหมายจริงไม่ใช่ อย่าเอา
ไปใช้เลยครับ คำเก่ามากแล้ว... ดีมากเลยนะ
พบคำแปลกๆ แล้วพยายามหาความหมาย คน
ต้องใช้ภาษามากๆ บางคนยังไม่ขยันเท่านี้เลยครับ

เพิ่งไปถอยหนังสือจากงานสัปดาห์มาอีกสิบกว่าเล่ม
เสาร์นี้ก็ว่าจะไปเดินอีก
อยากกลับไปนอน
แล้วก็ตื่นมาอ่านหนังสือ
^^

เพิ่งไปถอยหนังสือจากงานสัปดาห์มาอีกสิบกว่าเล่ม
เสาร์นี้ก็ว่าจะไปเดินอีก
อยากกลับไปนอน
แล้วก็ตื่นมาอ่านหนังสือ
^^