Bloggang.com : weblog for you and your gang
ข้าคือ Sa'kyo
Group Blog
สาวจิตวิทยากับคาสโนวาตัวร้าย
รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ
Link !!!
>Love Or Passion<
Say Hello !!!
^O^...แฉ...^O^
~Secret Love~
Happy Birthday Mibu Sa'Kyo
*~เพียงแค่ลองรัก~*
~~Wanna be......~~ Vol.1 ^^
--Love is... Vol.2--
๐๐ MY wife... ๐๐ นายแพทกับหนูอ้อม
-Love is...- Vol.3
^^ Project Love^^ "รักซึ้งๆ"
<<
พฤษภาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
17 พฤษภาคม 2550
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 26
All Blogs
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ตอนจบ
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 30
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 29
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 28
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 27
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 26
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 25
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 24
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 23
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 22
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 21
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 20
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 19
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 18
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 17
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 16
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 15
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 14
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 13
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 12
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 11
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 10
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 9
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 8
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 7
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 6
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 5
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 4
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 3
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 2
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 1
~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~ ตอนที่ 26
Mibu saKYO talk .......
มะเหมี่ยวล้มตัวลงนอนทันทีเมื่อเดินเข้ามาในห้อง ปล่อยให้ภายในห้องนอนจมอยู่กับความเงียบ ก่อนที่จะมีเสียงลากเก้าอี้และตามมาด้วยเสียงฝีเท้าของน้อยหน่าที่ก้าวขึ้นมานอนที่เตียงข้าง ๆ
มะเหมี่ยวหลับตาลงช้า ๆ พยายามไม่สนใจร่างของขิงที่นั่งอยู่ที่เตียงข้าง ๆ ของเขา เขารู้ดีว่ากำลังทำให้ผู้หญิงคนหนึ่งเจ็บปวดเพราะรักเขา........
.......ทำไมนะ? ขิงรักพู่ไม่พอเหรอคะ? พู่ถึงมองไม่เห็นความรู้สึกของขิงเลย.......
อัพ
อัพชะงักเท้าที่กำลังจะเดินมุ่งหน้าไปที่โรงยิม ฯ หันกลับมามองยังต้นเสียงที่ร้องเรียกเขา
ว่าไงครับจอย? หายดีแล้วเหรอ ถึงได้ออกมาเดินอย่างนี้
อัพถามจอย สิ่งที่เขาได้รับกลับมาก็คือ การพยักหน้า และรอยยิ้มหวาน
ดีขึ้นเยอะมากเลยค่ะ......ขอบใจมากนะคะสำหรับยานวด แล้วก็.............ที่....ช่วยเช็ดตัว
เอ๋?????
อัพขมวดคิ้วอย่างฉงนสงสัย....... ยานวดอะไร?? เช็ดตัวอะไร??
ยาใช้ได้ผลดีมากเลยนะคะ.....วันนี้ไม่ค่อยปวดแล้ว อีกวันสองวันคงจะดีขึ้น
ยิ่งจอยพูดมากเท่าไหร่ อัพก็ยิ่งสงสัยมากขึ้นเท่านั้น ความสงสัยถูกแสดงออกมาทางสายตาอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นจอยชูหลอดยานวดยี่ห้อหนึ่งขึ้นมา ดูยังไงมันก็ไม่ใช่ยานวดที่อยู่ในห้องพยาบาล ไม่มีแน่นอน ของแพง ๆ ขนาดนี้ อัพมีสีหน้าครุ่นคิดจนจอยเริ่มสงสัยกับอาการของเขา
เป็นอะไรคะ?? เห็นทำหน้าสงสัยตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว...
ก่อนที่อัพจะได้ตอบอะไรจอย สายตาของเขาก็ไปปะทะกับร่างของใครคนหนึ่งที่เดินมาทางตนเองและจอย ร่างโปร่งในชุดกีฬาบาส ฯ มีเสื้อวอร์มสีน้ำเงินคลุมตัว เขาไม่ได้มองมาทางทั้งสอง แต่อัพก็รู้ดีว่า เดี๋ยวมะเหมี่ยวก็ต้องเห็นเขาและจอย
ปะ....ปล่าวหรอกครับ เดี๋ยวอัพต้องไปซ้อมแล้ว จอยจะไปที่ห้องกิจกรรมหรือเปล่า? เดี๋ยวไปรออัพที่นั่นก็ได้นะ....
จอยขมวดคิ้วเล็กน้อย....ทุกครั้งอัพมักจะคะยั้นคะยอให้เธอไปนั่งดูเขาซ้อม แต่เธอก็ปฏิเสธทุกที เพราะเธอก็ต้องซ้อมวอลเล่ย์บอล แถมยังต้องเตรียมการเรื่องขบวนแห่บุพชาติอีก ที่สำคัญถ้าไปดูอัพซ้อม เธอก็ต้องเจอเค้าอีก คนที่เธอทั้งอยากอยู่ใกล้สุดชีวิต และอยากจะหลีกหนีสุดชีวิต
ไม่ไปค่ะวันนี้ ไม่มีอะไรที่ห้องกิจกรรมค่ะ ตอนนี้วอลเลย์ก็ไม่ต้องซ้อม อีกสองสามวัน วันนี้ว่าจะไปดูอัพซ้อม ไม่เคยไปดูเลย
จอยพูดพร้อมกับมองสบตาอัพอย่างซื่อ ๆ ไหน ๆ อัพก็เป็นคนที่เธอคบด้วย แล้วเขาคนนี้ก็ดูแลเธออย่างดี ทั้งเรื่องยานวด และเรื่องดูแลเธอตอนที่เธอไม่สบายเมื่อคืนอีก ทำไมเธอจะทำตัวให้เป็นคนรักที่ดีให้บ้างไม่ได้.......
อัพอยากจะกลั้นหายใจซะ ร่างของคู่กรณีเดินเข้ามาใกล้เรื่อย ๆ แต่ร่างนั้นก็ยังไม่ได้มองมาทางเขา ยังคงก้มหน้าก้มตาเดินเรื่อย ๆ
ตามใจครับ เบื่ออย่ามาว่ากันนะ
อัพรับคำอย่างเสียไม่ได้......เมื่อทนสายตารบเร้าของอีกฝ่ายไม่ได้
ไปเถอะครับ..... ว่าแล้วอัพก็เดินจูงมือจอยไปยังโรงยิม ฯ
ขอบใจนะคะ......ที่คอยดูแล.....
...................... อัพไม่ตอบ เขาแค่หันมายิ้ม ให้จอย ในสมองของเขาก็คิดออกอยู่แค่คนเดียว คนที่เข้ามายุ่งกับจอย........
............ไอ้พู่......................
มะเหมี่ยวมองร่างบางของจอยที่เดินกุมมืออยู่กับอัพมุ่งหน้าไปที่จุดหมายที่เดียวกับเขาด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา..
...........เธอเป็นของฉัน...........
มะเหมี่ยวมองตามร่างของจอยจนทั้งสองเดินเข้ามาในโรงยิม ฯ และเขาก็ตามมาติด ๆ
จอยหย่อนกายลงนั่งที่ อัฒจรรย์ โดยมีอัพยืนอยู่ตรงหน้า ภายในมือของจอยยังมียานวดอยู่ มะเหมี่ยวที่เดินตามมาวางขวดน้ำไว้ไม่ไกลจากที่จอยนั่งเท่าไหร่ จะพูดให้ถูกเขาแทบจะเอาให้เธอถือให้เลยด้วยซ้ำ
จอยรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที เมื่อเห็นว่าใครเอาขวดน้ำมาวางไว้ข้าง ๆ เธอ ความเครียดเริ่มแทรกซึมเข้ามาในร่างกาย มะเหมี่ยวยังรักษาระยะห่าง แต่สิ่งหนึ่งที่เขาสัมผัสได้คือกระแสความไม่พอใจ และหวาดระแวงของอัพ
อ้าว!!! จอยหายดีแล้วเหรอ??
จี เพื่อนสมาชิกทีมบาสของมะเหมี่ยวทักจอยทำลายความอึดอัดเพียงเสี้ยววินาทีนั้น พร้อม ๆกับ เดินเข้ามา
อื้อ.......ไม่เป็นไรแล้วค่ะ ดีว่าเมื่อวานอัพไปดูแลน่ะค่ะ
จีเลิกคิ้วขึ้นเมื่อได้ยินคำพูดของจอย
.........เมื่อคืนอัพมานั่งเล่นที่ห้องของเรานี่น่า.. แล้วไปดูแลจอยได้ไง??...............
จีแสดงสีหน้าแปลกใจทันที เธอหันไม่สบตากับอัพ เขาหลบสายตาแสดงคำถามของจี ก้มมองที่พื้น
มะเหมี่ยวไม่ต้องพูดถึง..........เขาหันไปมองหน้าอัพทันที แต่อัพกลับไม่สบตากับเขา ความไม่พอใจพุ่งเข้ามาในใจของมะเหมี่ยว
เขาไม่พูดอะไรออกมาสักคำ สายตาจดจ้องอยู่ที่ใบหน้าของอัพ แต่หูกลับฟังบทสนทนาระหว่างจอยกับจี
จอยพยายามจะสนทนากับจีให้มาก เพื่อที่จะได้ตัดความสับสนที่อยู่ในจิตใจ......
เพียงแค่เธอมาอยู่ใกล้ ๆ ฉันก็ว้าวุ่นใจได้ขนาดนี้แล้ว.......แล้วนี้ฉันจะตัดใจจากเธอได้หรือ
แล้วขาเป็นไงบ้างคะ? ดีขึ้นยัง
โอเคมากเลยค่ะ ก็อัพอีกนั่นแหละที่เอายานวดไปให้ แถมยังนวดให้อีก
เสียงของจอยที่เจื้อยแจ้วออกมานั้น เหมือนกับเธอไม่ได้คิดอะไร เหมือนกับเธอไม่ได้รู้สึกอึดอัดอะไร แต่ใครจะรู้บ้าง ว่าตอนนี้เธออยากจะร้องไห้เสียเหลือเกิน
ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของจอย น้ำเสียงอ่อนหวานที่เอื้อนเอ่ยถึงคนอื่น กำลังกรีดหัวใจของมะเหมี่ยวช้า ๆ มันค่อย ๆ บาดลึกเข้าไปในความรู้สึกของเขาเป็นแผลลึก
อ๊า......ยี่ห้อนี้ดีมากเลยนะเนี่ย เคยใช้ครั้งหนึ่ง ดีมาก ๆ แต่เหนือสิ่งอื่นใดก็แพงสุด ๆ เหมือนกัน จีไม่ค่อยซื้อมาใช้หรอก ถ้าการปวดกล้ามเนื้อไม่รุ่นแรงอะ.....อัพ นายซื้อมาใช้ตั้งแต่ตอนไหนอะ คราวที่แล้วยังเห็นใช้อีกยี่ห้อหนึ่งอยู่เลย
จีถามอย่างพาซื่อ แต่ก็เล่นเอาสะอึก เขาแค่หันมายิ้มกับจีเท่านั้น ก่อนจะหันกลับไปที่เดิม แต่ก็ต้องเจอกับสายตาของมะเหมี่ยวที่จ้องมองอยู่ พร้อมกับรอยยิ้มแบบที่เขาเกลียดที่สุด....
บังเอิญจังเลยนะ......รู้สึกว่านายจะใช้ยานวดยี่ห้อเดียวกับฉันว่ะ....
มะเหมี่ยวพูดด้วยน้ำเสียงปนเยาะ อัพรู้สึกหน้าชาไปชั่วขณะ จี กับจอยหันมาสนใจกับคนทั้งคู่ พร้อม ๆ กับที่มองยานวดหลอดแบบเดียวกับที่จอยมี แต่ตอนนี้ มันมีอีกหลอดในมือของมะเหมี่ยว
จีพอจะเข้าใจสถานการณ์ที่เกิดขึ้นแล้ว เป็นอย่างที่เธอคิดไว้จริง ๆ เธอมองมะเหมี่ยวที่ยื่นสบตากับอัพอยู่ ก่อนจะหันไปมองจอยที่นั่งมองหลอดยาอย่างอึ้ง ๆ
......เขาจริง ๆ นะเหรอเมื่อคืน......
จอยเหม่อมองหลอดยาที่อยู่ในมือเรียวสวยของมะเหมี่ยว เหตุการณ์เลือนรางที่เธอคิดว่าเป็นความฝันกลับเข้ามาในความทรงจำ เธอพยายามอย่างยิ่งที่จะคิดว่า เรื่องระหว่างเธอกับเขาเป็นเพียงความฝัน แต่ตอนนี้ความพยายามเหล่านั่นเริ่มสั่นคลอน
ฉันไปซ้อมก่อนละนะ......
มะเหมี่ยววางหลอดยาไว้ข้าง ๆ จอย จอยไม่ทันได้รู้ตัวเพราะมั่วแต่เหม่อ จึงสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อเสียงของมะเหมี่ยวเอ่ยกับเธอ
นวดยาบ่อย ๆ นะ คนที่รักเธอเขาอุตส่าห์เอามาให้ เขาจะได้ดีใจที่เห็นเธอหายดี
พูดจบ มะเหมี่ยวก็เดินตัวปลิวไป จีเห็นท่าไม่ดีเลยขอตัวออกมาด้วยปล่อยให้อัพและจอยอยู่ในสถานการณ์ที่อึดอัดเพียงลำพัง
เอ่อ....................
จอยว่า......จอยไปพักดีกว่านะ จะได้หายเร็ว ๆ อัพก็ตั้งใจซ้อมนะคะ....
ว่าแล้วจอยก็ลุกเดินจากไปทันที ปล่อยให้อัพมองตามด้วยความรู้สึกที่ยากจะบรรยาย
จอย...ขิงขอคุยด้วยได้มั้ย? จอยหันมาทางขิงที่เรียกเธอไว้
ได้สิ มีอะไรเหรอ? จอยเดินมาหาขิง
ยุ่งอยู่หรือเปล่า??
ขิงถามจอยอย่างนึกเกรงใจ เมื่อนึกได้ว่า จอยน่าจะทำธุระอะไรอยู่
ไม่หรอก ไปคุยที่ระเบียงมั้ย? ในนี้ร้อน
ขิงพยักหน้าตามคำชวนของจอย ทั้งสองเดินมาที่ระเบียงทางเดิน
มีอะไรเหรอขิง?
จอยถาม แต่ขิงกลับเงียบ เธอก้มหน้าก้มตาตลอด เธอไม่รู้จะเริ่มพูดยังไงดี
มีอะไรหรือเปล่า?
จอยถามย้ำ เธอรู้สึกกังวลมากขึ้น หรือว่าเรื่องที่เธอกลัวมันจะเกิดขึ้นแล้ว
.........หรือว่าชมพู่บอกเลิกขิง แต่ก็ไม่เห็นมีใครพูดอะไรนี่นา ถ้านายนั่นเลิกกับขิงต้องมีคนพูดถึงบ้างแหละ........แล้วขิงเป็นอะไร???
จอยเริ่มคิดมาก เธอเหมือนวัวสันหลังหวะ กลัวว่าจะถูกจับได้เรื่องความสัมพันธ์ของตัวเองกับชมพู่
จอย..... ขิงเรียกชื่อเธอเบา ๆ จอยเองนิ่งฟังอย่างใจจดใจจ่อ
ว่าไง?
อย่าแย่งชมพู่ไปจากขิงเลยนะ
จอยนิ่งอึ้ง เมื่อจบประโยคของขิง ขิงไม่ได้สบตากับจอย เธอได้แต่ก้มหน้า น้ำตาที่เอ่อคลอมันค่อย ๆ หยดลงพื้นเงียบ ๆ
....ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าแฟนของตัวเองคิดยังไงกับจอย เธอรู้อยู่เต็มอก แต่เมื่อจะให้เธอสูญเสียคนรักไปจริง ๆ เธอก็ทำใจไม่ได้
ขอร้องนะจอย....ขิงรู้ว่าจอยกับชมพู่คิดยังไงต่อกัน แต่อย่าแย่งเขาไปจากขิงเลยนะ
ขิงหันมาสบตากับจอยที่มีใบหน้าซีดเผือดอยู่
ขิงรักเขา รักมากจริง ๆ จอยจะให้ขิงทำอะไรก็ได้ แต่อย่าเอาเขาไปเลยนะ
ขิงจับแขนจอยเขย่าเบา ๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม จอยรีบปรับสีหน้าก่อนจะพูดออกมา
ขิง...จอยจะทำอย่างนั้นได้ยังไง จอยไม่ได้คิดอะไรกับชมพู่นะ แล้ว....แล้วจอยก็คบกับอัพด้วย จอยไม่ทำอย่างนั้นหรอก
จอยฝืนยิ้มออกมาให้กับขิง แม้ในใจของเธอจะเจ็บปวดมากมายก็ตาม
จอย....จอยบอกขิงทีว่าจอยไม่ได้รักชมพู่ บอกขิงที
ขิงยังมองสบตาจอย การกระทำของเธอดูเหมือนจะเห็นแก่ตัว แต่สำหรับขิงเธอไม่มีทางเลือกที่ดีกว่านี้แล้ว
จอย.......ไม่
จอยพยายามพูดคำว่า ไม่รัก ออกมา แต่เหมือนมีอะไรมาจุกคอจนเธอเปล่งเสียงออกมาไม่ได้
ว่าไงจอย
ขิงเร่งเร้า เธออยากแน่ใจ แม้มันมันจะไม่ได้ช่วยให้ชมพู่รักเธอ แต่เธอก็ยังอยากให้คนตรงหน้าพูดออกมาอยู่ดี
จอยไม่ได้......ไม่ได้.....................ไม่ได้......รักชม....พู่
จอยแทบจะหมดแรงเมื่อพูดประโยคนี้ออกมา เธอหลับตาลง
จอยจะไม่คบกับชมพู่ใช่ไหม??
ขิงถามย้ำอีก จอยไม่ตอบ เธอเพียงแต่พยักหน้าช้า ๆ ขิงกอดเธอไว้
ขอบใจนะจอย ขอบใจมากนะ........
อืม....ไม่เป็นไร เราเป็นเพื่อนกันนี่ จอยยิ้มฝืด ๆ พูดออกมาอย่างแผ่วเบา
ถ้าไม่มีอะไรแล้วจอยกลับไปที่ห้องก่อนนะ........มันง่วง ๆ
จ๊ะ
ขิงปล่อยจอยให้เดินกลับไปที่ห้องพัก แผ่นหลังของจอยดูโศกเศร้าเหลือเกิน ขิงรู้ดีว่าที่จอยบอกไม่ได้รักชมพู่นั้น จอยโกหก เธอดูออก ใจของจอยเทให้ชมพู่หมดแล้ว แต่เธอก็ไม่อยากเสียคนที่เธอรักเหมือนกัน
ขอโทษนะจอย....ขิงรักเขาไม่น้อยกว่าจอยเหมือนกัน
ขิงพึมพำเบา ๆ เธอก็เจ็บปวดไม่น้อยไปกว่าจอย แต่เธอก็ต้องทำ....เธอรักเขาเหลือเกิน...แม้เขาจะไม่ได้รักเธอก็ตาม
ดีแล้วละขิง เรื่องแบบนี้ยอมกันง่าย ๆ ไม่ได้หรอกนะ.......
เสียงของน้อยหน่าดังขึ้นไม่ดังมากนัก ขิงหันไปพยักหน้ากับเพื่อน ก่อนจะก้มหน้าก้มตาเดินกลับห้องพัก เธอไม่มีทางรู้เลยว่าตัวเองกลายเป็นเป้านิ่งให้กับน้อยหน่า......
น้อยหน่ามองตามแผ่นหลังของเพื่อนตัวเอง ก่อนจะเผยรอยยิ้มสะใจออกมา...........
ไม่เสียแรงที่ฉันเกลี้ยกล่อม ขอบใจมากขิงที่ช่วยกำจัดก้างให้ รายต่อไปก็เธอนั่นแหละ...... ชมพู่ต้องเป็นของฉัน.....
^
^
^
^
...........วันหยุดนี้ไปเที่ยวด้วยกันมั้ยคะ? คุณเจ้านาย....................ยัยเบ๊
มะเหมี่ยวเลิกคิ้วขึ้นอย่างแปลกใจ เมื่อได้อ่านข้อความที่มาจากเบอร์ของจอย......
อะไรของยัยนี่นะ
มะเหมี่ยวพึมพำเบา ๆ ก่อนจะพิมพ์ข้อความตอบตกลงกลับไป และวางมือถือลงกับโต๊ะเขียนหนังสือ
อ่าว!! พู่!!! ยังไม่อาบน้ำเหรอจ๊ะ?
มะเหมี่ยวหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะยิ้มบาง ๆ ให้กับน้อยหน่า
เพิ่งซ้อมเสร็จนะค่ะ ว่าจะไปอยู่พอดี แล้ว...................ขิงไปไหนคะ??
ขิงอยู่ที่ห้องพีค่ะ
อืมมมม....
มะเหมี่ยวไม่พูดอะไรอีก ลุกเดินมาหยิบของที่อยู่ที่เตียงที่เตรียมสำหรับอาบน้ำก่อนจะตั้งท่าเดินออกจากห้อง
พู่.....
มะเหมี่ยวชะงักเท้า ก่อนจะหันกลับมามองน้อยหน่าที่นั่งห้อยขาอยู่ที่เตียง เขาไม่มีคำพูดหลุดออกมา มีเพียงการเลิกคิ้วเป็นคำถามให้น้อยหน่าเท่านั้น.....มันเป็นท่าทางประจำของเขาซึ่งน้อยหน่าก็หลงไหลท่าทางแบบนี้ยิ่งนัก
คือ..............วันหยุดนี้ พู่กลับบ้านมั้ย??
กลับค่ะ.....มีอะไรเหรอ??
น้อยหน่าหลุบตาลงมองที่ปลายเท้าของตนเอง ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่ได้เห็นสายตาที่แสนจะเย็นชาของมะเหมี่ยวที่มองมายังเธอ ก่อนจะปรับให้เป็นปรกติเมื่อน้อยหน่าเงยหน้าขึ้นมา
หน่าว่าจะชวนไปเดินเที่ยวน่ะ.....ว่างมั้ย??? อาทิตย์นี้........ขิงไม่กลับบ้านนะ
มะเหมี่ยวยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย...... น้อยหน่ามองรอยยิ้มนั้นอย่างชื่นชอบ ไม่ใส่ใจจะปกปิดความพึงพอใจไว้เลย เธอไม่มีทางรู้เลยว่า นั้นคือร้อยยิ้มที่แสดงถึงความเย้ยหยันในความลุ่มหลงของเธอเอง
คงไม่ได้หรอก.....มีนัดกับคนสำคัญแล้วนะค่ะ ไปอาบน้ำก่อนนะ...
พูดจบมะเหมี่ยวก็หมุนตัวเดินออกจากห้องมาอย่างรวดเร็ว ไม่สนใจว่าน้อยหน่าจะมีท่าทีขัดใจขนาดไหนกับคำปฏิเสธของเขา การกระทำของน้อยหน่าทำให้มะเหมี่ยวนึกถึงความวุ่นวายที่กำลังจะตามมา เขามองทางเดินข้างหน้านิ่ง ๆ แม้จะดูว่าเป็นเรื่องวุ่นวายมากแค่ไหน แต่มะเหมี่ยวก็ไม่ใส่ใจอะไรกับเรื่องของน้อยหน่านอกจากความรู้สึก...............
ตัดไฟตั้งแต่ต้นลมเลยท่าจะดี.......ปล่อยไว้ก็น่ารำคาญ
ขิง....น้อยหน่ามีอะไรจะบอก
ขิงหันมาทางต้นเสียง น้อยหน่ากำลังจ้องมาทางเธอ จนเธออดแปลกใจอะไรไม่ได้
หืม??? ว่าไงคะ???
เฮ่อออ.... ทำไมขิงถึงช้าต้วมเตี้ยมอย่างนี้นี่นะ...
ขิงขมวดคิ้วอย่างฉงนสนเท่ไม่เข้าใจกับวาจาของน้อยหน่า
เรื่องอะไรเหรอคะ?
น้อยหน่าถอนหายใจอีกครั้ง ก่อนที่มุ่ยหน้าไปทางมือถือของมะเหมี่ยวที่วางอยู่บนโต๊ะเขียนหนังสือ
ทำไมเหรอ??
โอ้ย!!! ขิง ทำไมไม่ได้ดังใจเลยนะ ขิงไม่รู้หรือไง ว่ายัยจอยนะ ส่งข้อความนัดชมพู่ออกไปเที่ยวอาทิตย์นี้นะ
ขิงยังงงหนักขึ้นเมื่อได้ยินสิ่งที่น้อยหน่าพูด ก่อนที่เธอจะมานั่งบนเตียงของน้อยหน่าด้วย
พูดเป็นเล่น จะเป็นอย่างนั้นได้ยังไง?? ขิงคุยกับจอยเรื่องชมพู่แล้วนี่นา.....แล้ว.......
เป็นได้ไม่ได้ก็เป็นไปแล้ว.....ตอนนี้นะยัยนั่นนะส่งข้อความมานัดชมพู่ออกไปเที่ยววันหยุดนี้จริง ๆ
แล้วน้อยหน่ารู้ได้ไง???
ขิงถามกลับน้อยหน่ามา ซึ่งก็เป็นสิ่งที่เธอคิดว่าต้องเกิดขึ้นแน่นอน ดังนั้นสิ่งที่เธอตอบกับขิงจึงเป็นคำตอบที่เธอเตรียมไว้แล้ว
หน่า รู้นะว่ามันเป็นเรื่องที่เสียมารยาท แต่....ขิงเข้าใจใช่มั้ยว่าหน่าเป็นห่วงขิง ไม่อยากให้ขิงเสียพู่ไป ตอนที่หน่าเข้ามาในห้อง หน่าเห็นพู่พิมพ์ข้อความอะไรสักอย่าง หน้าตาดีอกดีใจ เลยสงสัย พอเขาออกไปเลยเปิดดู ถึงได้รู้ไงคะ........ขิงจะยอมเหรอให้พู่ไปกับจอย แล้วตัวเองก็ต้องมานั่งเจ็บปวดอยู่คนเดียว
แต่........ขิงอยากให้พู่มีความสุขนะคะ ขนาดเราพูดขนาดนั้นแล้ว ถ้าเขาสองคนจะรักกัน ขิง........ขิงคง.....
เหมือนน้อยหน่าจะรู้ว่า ขิงกำลังคิดและจะทำอะไร เธอจึงรีบพูดดักไว้ เธอต้องใช้ขิงแยกมะเหมี่ยวและจอยออกจากกัน
ไม่ได้นะคะขิง!!!.....
ขิงถึงกับสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงที่แทบจะกลายเป็นตะโกนใส่เธอ เธอมองน้อยหน่าด้วยสายตาที่ค่อนข้างจะตกใจ
เอ่อ..............ขิง......ขิงก็รักพู่นี่คะ และตอนนี้ขิงก็มีสิทธิ์เต็มที่ในตัวของพู่ เพราะขิงเป็นแฟนของพู่นะคะ ขิงจะยอมให้ยัยนั่นแย่งของของเราไปได้ยังไง ขิงมาก่อนนะคะ
แต่พู่รักจอยนะคะ
แต่ขิงเป็นแฟนของพู่ค่ะ
ขิงก้มหน้านิ่งเมื่อน้อยหน่าพูดแบบนี้ มีหรือเธอจะไม่อยากให้คน ๆ นั้นเป็นของเธอแค่คนเดียว แต่เมื่อเขาไม่ต้องการให้เธอเป็นเจ้าของ เธอจะดื้อดึงไปเพื่ออะไร???
นะคะ เชื่อหน่าเถอะ ถ้าเรากันจอยออกไปได้ เดี๋ยวเขาก็จะเป็นของขิง
ขิงมองสบตากับน้อยหน่า เธอไม่มั่นใจเอาซะเลยว่าจะทำได้ ชมพู่คนที่เธอเคยรู้จักไม่เหมือนกับคนที่เธอคบอยู่ ดูต่างกันมากจนเธอคิดว่าเป็นคนละคนกัน แล้วเธอจะเอาชนะได้งั้นหรือ
งั้นนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่ขิงจะทำแล้วนะคะ ถ้าเขาสองคนยังมีอะไรกันอยู่ ขิงจะถอยออกมาเองนะคะ
อืมมมม....โอเค
......นี่ก็จะเป็นครั้งสุดท้ายของเธอเหมือนกันขิง ฉันจะทำให้เธอกระเด็นออกจากชีวิตของพู่เอง......
>>>>>>>>>>>>>>>>>จบตอนขอรับ<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
มาแล้ว ๆ มาแบบสั้น ๆ ขอรับ
ตอนนี้น้อยหน่าก็ทำตัวน่ารักเกิ๊น....อิอิ
ว่าแล้วก็ชิ่งดีกว่า......
เม้นต์กันเยอะ ๆ น้า.........
"......อย่าลืมเม้นต์กันนะจ๊ะ....."
< ตอนที่ 25
ตอนที่ 27 >
Create Date : 17 พฤษภาคม 2550
Last Update : 2 กันยายน 2550 23:12:51 น.
0 comments
Counter : 965 Pageviews.
Share
Tweet
samurai_KYO
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
"ข้าคือ...มิบุ ซา'เคียว"
Friends' blogs
แม่มด EuReKa
SunnyP
ann_modtanoi
ลัลน์ ลลิตา
พิธันดร
BestChild
ลายปากกา
Webmaster - BlogGang
[Add samurai_KYO's blog to your web]
Links
รวม link ~~รักป่วน ๆ ของก๊วนเด็กแสบ~~
รวม link^O^สาวจิตวิทยากับคาสโนว่าตัวร้าย^O^
รวม link ~Secret Love~
รวม link >Love Or Passion<
BlogGang.com
MY VIP Friend
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.