ภาพและเรื่องราวส่วนใหญ่ โดย Mcayenne94

               พี่สาวแจ้งข่าวจะมาเยี่ยมเมืองไทย   เป็นโอกาสดีที่จะได้ท่องเที่ยวส่วนตัว และให้พี่สาวช่วยดูแลคุณแม่ซึ่งผ่าตัดข้อเข่าเทียมมาได้เพียงสองเดือน    หาสถานที่ที่อยากไป  แล้วก็มาลงตัวที่   สังเวชนียสถาน ประเทศอินเดีย  ซึ่งกำลังเป็นช่วงอากาศเย็นและพุทธศาสนิกชนจากทั่วโลกเดินทางกันไปช่วงนี้    

               พยายามหาซื้อทัวร์กลุ่มแต่หาไม่ได้ไม่มีสักแห่งที่จะพอดีวันที่สะดวกไปกลับได้ตามเวลาที่ว่าง    เหลือหนทางสุดท้ายกลุ่มส่วนตัวซึ่งสังเวชนียสถานมีจัดกลุ่มส่วนตัวเริ่มต้น 2 คน   ว่าแต่จะกล้าไปรึเปล่า    ยังไม่เคยไปอินเดียสักครั้ง    เคยแต่ดูข่าวอาชญากรรมที่เกิดที่อินเดีย    ลูกพี่ปรึกษาพรรคพวกเพื่อนฝูง  ทุกคนต่างร้องห้ามอย่าไปเสี่ยงเลย   จิ้งจกทักก็ยังต้องคิดทบทวน    ในใจก็กลัวอยู่ไม่น้อย  คิดแล้วคิดอีกอยู่หลายรอบ  แต่ถ้าปีนี้ไม่ไปก็คงไม่มีโอกาส   ไม่มีช่วงเวลาที่จะเหมาะมากกว่านี้     คุณแม่เพิ่งผ่าตัดต้องพักขาและมีคนมาอยู่เป็นเพื่อนถูกใจพอดี     เพราะคุณแม่สายสบายออกปากไว้หลายรอบไม่ไปอินเดียด้วยแหงๆ    ปลงใจคิดเสียว่า   ถ้าจะต้องอันตรายหรือเสียชีวิตเพราะไปสังเวชนียสถาน สักการะพระพุทธเจ้าและพระอรหันต์สาวก ก็ให้รู้ไป    จัดการจองทัวร์ส่วนตัว 2 คน กับบริษัท  ในคณะของเรา จะมีรถ Toyota Innova  คนขับรถ ไกด์อินเดีย  และเราสองคน   

                  ก่อนนอนระลึกถึงพระพุทธเจ้า พระธรรม พระสงฆ์  รุ่งเช้า คุณแม่เปลี่ยนใจ  แม่ตัดสินใจแล้ว  ว่า แม่จะไปสังเวชนียสถานด้วย  เย้ มีเพื่อนแล้ว  คุณแม่ไปพี่สาวก็จะไปด้วย  รวมสี่คน ไปกับคุณแม่แล้วอบอุ่นไม่มีอะไรน่ากลัว    ต้องจัดกระบวนทัพกันใหม่  เพราะคุณแม่เดินมากไม่ได้  และพี่ก็เช่นกัน    บริษัทท่องเที่ยวหารถเข็นและบริการคนเข็นรถให้ตลอดทริป ...สุดยอดมาก   ทำให้ทริปอินเดียนี้  เป็นทริปที่ชอบมากๆอีกแห่ง    และ ทีมเราจะพยายามให้ทัวร์จัดทริปส่วนตัวให้ในครั้งหน้าถ้างบเราถึง   เพราะสะดวกสบาย     ไม่ต้องขับรถเหนื่อย   ไม่ต้องหาที่จอดรถ   ไม่ต้องเดินไกล  ไม่ต้องหาที่รับประทานอาหาร    มีคนท้องถิ่นยินดีบริการจัดการให้หมด

                  เดินทางด้วย ไทยสมายล์  เราตื่นกันแต่ ตี 4 เครื่องออก 9.55 กลัวรถติดสนามบินดอนเมือง   หลังจากไปเคานเตอร์เชคอินเพิ่งทราบว่า ไฟล์ของเราถูกเลือนไปรวมกับไฟล์ 12.55 น. นั่งที่สนามบินรอยาวเลย   

                   ใช้เวลาเดินทาง 3 ชมครึ่ง มาถึงสนามบิน คยา  GAYA  ทั้งไฟล์มีแต่ผู้แสวงบุญและนักบวช  ส่วนใหญ่เป็นคนไทยคนเอเชีย  และนักบวชเอเชียชายหญิง ไม่มีคนอินเดีย   เวลาของอินเดียช้ากว่า  ไทย 1.30 นาที  วันนี้จึงยาวนานมาก เพราะตื่นตั้งแต่ ตี 4 

                  ขั้นตอน ตม. ของพวกเรา E-visa ค่อนข้างนาน ต้องแสกนนิ้วมืออยู่หลายรอบจนกว่าจะผ่าน   ส่วนขั้นตอนตรวจของที่ต้องสำแดงไม่ยุ่งยาก   เตรียมปลาสลิดทอด  ปลาทูน่า และปลากระป๋อง  น้ำพริกนรก และผลไม้อบแห้งไปหนึ่งลัง   เผื่อคุณแม่ทานอาหารไม่ได้   แต่ก็แทบไม่ได้ใช้  ยกให้คนขับรถไปในที่สุด   โชคดีที่กระโดดเข้าหาลังได้ก่อนจะถูกทีมไทยอีกทีมยกไปต่อหน้า   ทั้งที่เราก็บอกว่าของเรา เขายังยืนยันว่าของเขา  ขอเปิดดูก่อน  

                  ผ่านตม.  ไกด์ถือป้ายชื่อรอที่ทางออก   ทีมช่วยเหลือ พาขึ้นรถ มินิบัสขนาดราว สิบกว่าที่นั่ง   ทีม 4 คนของเราจึง ลุกนั่งสะดวกสบาย  ภายในรถสะอาดเอี่ยม  คนขับและเด็กท้ายรถทำความสะอาดทุกวัน   แอร์เย็นสบาย  มีปลั๊กไฟทุกที่นั่งดีกว่าเครื่องบินอีก  มีเพียงเก้าอี้ขนาดเล็กสั้นสักหน่อยแต่ก็ไม่ลำบากอะไร หลังจากรับมอบพวงมาลัยสวยงามพวงใหญ่คล้องคอทุกคนในคณะแล้ว การเดินทางของกลุ่มเราก็เริ่มต้น