|
| 1 | 2 | 3 |
4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
กรามหลุด
เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในโรงพยาบาลกลางทุ่งแห่งหนึ่ง ชื่อของตัวละครเป็นชื่อเล่นเพื่อ...อะไรก็ไม่รู้(จริงๆแล้วคนเขียนจำชื่อจริงไม่ได้ต่างหาก)
ที่ห้องฉุกเฉิน เด็กสาวคนหนึ่งถือแฟ้มประวัติกับกระดาษขาวๆแผ่นหนึ่งตรงมายังเคาน์เตอร์พยาบาล ถ้าหากใครสังเกตสักนิดก็จะเห็นว่าปากเธอเบี้ยวและเธอก็ดูมึนๆ
"เป็นอะไรมาล่ะนั่น... อ๋อ กรามหลุด ดูสิปากเบียวเลย" พี่พรรษแพทย์ใช้ทุนปี๑วินิจฉัย่างไม่ยาเย็น "ไหนดูซิ อืม...ใบส่งตัวเหรอ แปลกจัง ที่โรงพยาบาลก่อนหน้านี่เอาเข้าไม่ได้เหรอ อ้อ ได้ยานอนหลับมาด้วย ดีๆจะได้ดึงง่ายๆ"
พี่พรรษไม่พูดพล่ามทำเพลง เอาคนไข้นั่งเตียง จัดแจงสวมถุงมือ พลางโบกไม้โบกมือไล่ไอ้พวกนิสิตแพทย์ที่อยู่เวรอกไป "อ้าปากสิครับ อ้า.."แล้วก็เอาหัวแม่โป้งใส่ปากสาวน้อยผู้เคราะห์ร้าย กดบริเวณกรามล่าง นิ้วชี้จับบริเวณข้างหูตรงข้อต่อขากรรไกร แล้วก็ดึง ครั้งที่หนึ่ง ป๊อก...ไม่หลุด ครั้งที่สอง ป๊อก...หลุด แต่ไม่เข้าที่ ครั้งที่สาม ป๊อก...หลุด..แต่ไม่เข้าที่
"เอ..มันชักยังไงๆนะน้อง ปีห้า ไปตามพี่แอ้มมาซิ" แล้วนิสิตแพทย์ก็ไปลากพี่แอ้มมาพร้อมกับนิสิตแพทย์อีกสองสามคน พี่แอ้ม แพทย์ใช้ทุนปีหนึ่งร่างใหญ่ มาถึงก็ไม่พูดไม่จาจัดแจงให้คนไข้นั่งเก้าอี้ แล้วก็ใส่ถุงมือ.. ดึงโลด ครั้งที่หนึ่ง ป๊อก หลุด อ้าว มันเด้งเข้าไปที่เดิมอีกแล้ว เอ๊ะยังไง ครั้งที่สอง ป๊อก หลุด มันก็ยังไม่ยอมเข้าที่อีก ครั้งที่สาม ป๊อก... วะ ทำไมยังไม่เข้าอีกเนี่ย
พี่แอ้มก็ไปบอกพี่การ์ตูน พี่แพทย์ใช้ทุนปีสองประจำวอร์ดเด็ก พี่การ์ตูนมาถึงพร้อมกับนิสิตแพทย์ที่อยู่เวรอีกสองสามคน พี่การ์ตูนใส่ถุงมือแล้วก็จัดการก็ดึง ครั้งที่หนึ่ง ไม่สำเร็จ ครั้งที่สอง เอ๊ะไม่เข้าที่ ครั้งที่สาม เอ๊ย หลุดซะทีซี่...
พี่การ์ตูนก็ไปตามพี่บุ้งกี๋ แพทย์ใช้ทุนปีสองของภาควิชาศัลยกรรมกระดูกและข้อ แน่นอนมี extern และนิสิตแพทย์ศัลกรรมกระดูกและข้อพ่วงตามมาด้วย พี่บุ้งกี๋ไม่รอช้า จัดแจงใส่ถุงมือ ทั้งดึงทั้งโยก สองครั้ง สามครั้ง สี่ครั้ง มันก็ยังไม่เข้าที่ เอาไงดี...แพทย์ใช้ทุนเริ่มมองหน้ากันเลิ่กลั่ก
เอาไป X ray ดูก่อนดีกว่าว่ามีอะไรไปคาอยู่หรือเปล่า... เออ ตามพี่โอ๋มาดีกว่า...
X ray ออกมาปกติ ถึงตอนนี้ ห้องฉุกเฉินก็มีหมอและคนที่กำลังจะเป็นหมอวิ่งไปมาราวสักยี่สิบคนได้
ไม่นาน พี่โอ๋ก็มา พร้อมกับ extern ศัลยกรรมแล้วก็ นิสิตแพทย์
ฝูงแพทย์ใช้ทุนกับนิสิตแพทย์ห้อมล้อมตัวผู้ป่วย พี่โอ๋พยายามดึงอีกครั้ง "พี่ว่าพี่ดึงไม่หลุดนะ เอา Valium มาฉีดเพิ่มซิ"(Valium เป็นยานอนหลับ+คลายเครียด+คลายกล้ามเนื้อ ให้เพื่อคนไข้จะได้ไม่เครียด กล้ามเนื้อไม่เกร็ง)
ฝูงนิสิตแพทย์และแพทย์ใช้ทุนรวมพลังกันมองดูอีกครั้ง ทำตัวเป็น"หมอมุง" ดูพี่โอ๋และพี่บุ้งกี๋พยายามดึงอีกครั้ง
ป๊อก.. หลุดแล้ว พี่โอ๋ดึงหลุด กรึ๊บ พี่บุ้งกี๋ตบหนึ่งที เข้าที่พอดี เฮ......
สาวน้อย ในที่สุดก็ได้พักผ่อน หลักจากบอบช้ำมาหลายมือ เล่นตามหมอมาเกือบหมดโรงพยาบาล จะครบทุกแผนกอยู่แล้ว ดีว่าไม่ชวนพี่แอ้อายุรกรรมมาดึงด้วยอีกคน นี่คงเป็นการดึงขากรรไกรที่ใช้หมอมากที่สุดในโลก ทั้งคนดึง และคนดู...
Create Date : 18 พฤศจิกายน 2550 |
|
3 comments |
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2550 12:39:52 น. |
Counter : 672 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|
คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]
|
ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี ดูอีกทีดู"................"
เติมเองตามใจชอบเลยครับ
|
|
|
|
|
|
|
แต่นับว่าเป็นคนไข้ที่โชคดีที่มีบรรดาคุณหมอมารุมล้อมเอาใจใส่มากมาย