แพทย์เขาสอบใบประกอบวิชาชีตั้งแต่ปีห้าหรอคะ

พอไม่มี Extern คนก็เลยไม่ป่วยกัน โรงพบาลเลยเงียบเลย

คิดถึงชีวิตน้องเอ็กซ์นะ ทำงานแบบใช้ spinal cord(เป็น reflex)ไม่ค่อยได้ใช้ brain เท่าไหร่ ทรมานทรกรรม ให้ทำอีกคงทำไม่ได้แล้ว แก่แล้วไม่อึดพอค่ะ

เมื่อวานซืนอ่านบล็อกเกี่ยวกับExtern นี่แหละจ๊ะ
แต่จำชื่อบล็อกไม่ได้แล้ว เค้าเขียนค่อนข้างเจ็บแสบเหลือเกิน อ่านไปก็ได้เห็นอะไรๆเยอะดี

ปล. สัปดาห์หน้าใครๆก็เรียกคุณหมอกันแล้วสิเนอะ

ไอติมมมมมมมม
เราพรีเซนตงานจบไปแล้วล่ะ
รู้สึกโล่งมากๆ รู้สึกสบายใจ สบายตัวที่สุด
รู้สึกจบ

เเต่ก็ยังเหลือทำบุ๊ค เเละจัดเอกซิบิทอีก
เเต่ที่เหลือ ก็ไม่มีอะไรยากเเล้วล่ะ
ดีใจๆ

โรงพยาบาลเวลาไม่มีคนน่ากลัวเลยค่ะ

โรงพยาบาลเวลาไม่มีคนน่ากลัวเลยค่ะ

ยินดีด้วยครับที่สัปดาห์หน้าพี่ไอติมก็จะได้ไปสืบทอดเจตนารมณ์ของ Extern อีกต่อนึง หุๆๆ

สู้ๆ นะคับ

ก็ดี จ๊ะ ไม่เหนื่อย

ก็เคยได้ยินน้องชายที่เป็นแพทย์ใช้ทุนปีสาม เล่าให้ฟังเหมือนกันว่า.....ตอนที่เป็นนักเรียนปีที่สุดท้าย ก็บ่นว่าเหนื่อย ทำงานหนักเหมือนทาส...น้องเขาว่ายังงั้นนะครับ ก็ได้แต่บอกเขาไปว่า เรียนด้วยทำงานด้วยก็ต้องเหนื่อย แต่พอผ่านไปได้ก็จะสบายเอง....เป็นกำลังใจให้ครับ