ให้ปากกามันพาไป ให้หัวใจมันขีดเขียน
Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
4 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
หกล้ม!!!

ตอนนี้เริ่มคุ้นชินกับพี่ๆทาสประจำถิ่น เอ๊ย! แพทย์ประจำบ้านของภาควิชาแล้ว ก็เลยทำตัวกลมกลืนมากขึ้น จนขนาดนิสิตแพทย์ปีสี่จากรามาที่มาเรียน elective hemotopathology ถึงกับสับสนคิดว่าเป็น resident ไปด้วย (อนึ่ง ขอสดุดีความกล้าให้แก่นิสิตแพทย์ผู้นี้อย่างยิ่ง ขนาดข้าพเจ้าคิดจะมาทางสายนี้แล้ว ยังมิกล้าย่างเหยียบเข้าไปในดงโลหิตวิทยาเลย)

ตอนนี้ซึ้งแล้วว่าการใส่กาวน์สั้น ดูดีมีสง่าราศีก็จริง แต่แลกมากับความแก่ ใครๆที่รามาเห็นครั้งแรกก็หาว่าเราเรียนจบแล้วทั้งนั้น เฮ้อ..

ก็ดูสไลด์เสร็จจะกลับบ้าน มาต่อรถที่อนุเสารีย์ชัยสมรภูมิ พอดีรถมันจะออกแล้ว ก็เลยตาลีตาเหลือกวิ่ง ลืมไปว่าใส่กาวน์อยู่ แถมรองเท้าก็หลวมอีก นึกว่ายังเป็นนักเรียนใส่ผ้าใบ เท้ามันไปเตะฟุตบาท แล้วก็ติดอยู่บนร่องปูน ส่วนขาอีกข้างมันก็ก้าวไปแล้ว อีกข้างดันติดกับรองเท้า พอการเคลื่อนไหวมันไม่สัมพันธ์กัน ทีนี้(ว่าที่)คุณหมอก็หัวทิ่มครับ ดีที่ไม่ได้เอาหน้าจูบฟุตบาท(ไม่งั้นเสียดายแย่ จูบแรกด้วย) แว่นตก รองเท้าหลุด กระเป๋าบัตรกระเด็น สารรูปดูไม่ได้เอาเลย

อับอายขยายขี้หน้าจัง

พอดีมีคุณคนใจดีเก็บแว่น เก็บกระเป๋าบัตร แล้วคุณคนใจดีอีกคนเก็บรองเท้าให้ บังเอิญกำลังเขินที่หกล้มเลยไม่ได้สังเกตอะไรเลย ขอบคุณนะครับไม่ว่าคุณคนใจดีทั้งสองคนจะเป็นใครก็ตาม

ปล.ผมเขียนเรื่องสั้นอันใหม่แล้วนะ ว่างๆแวะไปอ่านกันได้นะครับ




Create Date : 04 มกราคม 2551
Last Update : 4 มกราคม 2551 23:33:38 น. 4 comments
Counter : 495 Pageviews.

 
ขอต้อนรับการกลับมาแบบน่ารักคะ บางครั้งความซุ่มซ่ามของเราก็สามารถเกิดขึ้นได้ด้วยอะไรหลายๆอย่าง หากเรามีสติทำเป็นไม่มีอะไรเกิดขึ้นได้แบบเนียนๆ ก็จะกลายเป็นเรื่องปกติคะ (มุขนี้ใช้บ่อย เพราซุ่มซ่ามบ่อยคะ) แล้วจะตามไปอ่านเรื่องสั้นนะคะ


โดย: ตัวหนอน (sawkitty ) วันที่: 5 มกราคม 2551 เวลา:16:08:43 น.  

 

โอ๊ะโอ นึกถึงคำพูดของอาจารย์ท่านนึง
'ใส่กาวน์แล้วเวลาไปไหนมันก็เหมือนกับแบกวิชาชีพไปด้วย'
อืม...ซึ้งใจแล้วสิ

กาวน์สั้น...ใช่เลย มันบ่นบอกความแก่ อิอิ
แต่จริงๆใส่กาวน์ยาวแบบเราดูบนหน้าเขาก็ว่าแก่อยู่ดี เอิ๊กส์



โดย: DaLaTTa IP: 124.120.120.124 วันที่: 5 มกราคม 2551 เวลา:18:13:55 น.  

 
โอ๋ โอ๋ น่าสงสารว่าที่คุณหมอจัง


โดย: ชานาโกะจัง IP: 195.189.142.167 วันที่: 8 มกราคม 2551 เวลา:16:02:18 น.  

 
หกล้มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม....5555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555


โดย: กวนโอ๊ย........... IP: 117.47.196.227 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:17:36:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




ดูเผินเผินเหมือนบ้าปัญญาอ่อน
ดูนานนานแล้วหลอนคล้ายคล้ายผี
ดูดูไปเหมือนว่าไม่มีดี
ดูอีกทีดู"................"

เติมเองตามใจชอบเลยครับ
Friends' blogs
[Add คนคนนี้ มีความเหงาเป็นเพื่อน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.