ในห้องพัก
เมื่อโซคิจิเปรยขึ้นมาเมือเห็นคาโอรุกำลังยืนตากกิโมโนเปียกชุ่มของตนว่า
“จะแห้งทันพรุ่งนี้ไหมเนี่ย”
คาโอรุก็เลยอดหัวเราะขำออกมาไม่ได้
นายท่านแห่งโทงาวะจึงอดต่อว่าเล็กๆด้วยรอยยิ้มกริ่มขึ้นมาว่า
“หัวเราะให้กับความโชคร้ายของสามีได้ยังไงอ่ะ”
แล้วอุบอิบขอร้องภรรยาสาวขึ้นมาอีกที
“แต่อย่าไปบอกกับใครเขาล่ะเพราะว่าชาวประมงตกเรือแบบนี้มันเป็นเรื่องน่าขายหน้ามากๆเลยล่ะ”
คาโอรุตกปากรับคำ แต่แล้ว...เมื่อสาวน้อยเหลือบมองกลับไปก็หยอดท้ายแกล้งไปว่า
“แต่ว่า..ไม่รู้จะเก็บไว้ได้ไหมน๊า~”
ชาวประมงหนุ่มจึงอดใจไม่ไหว จิ้มนิ้วลงที่หน้าผากของสาวน้อยด้วยความหมั่นเขี้ยว

จากนั้นสองสามีภรรยาคลอเคลียคู่กันไม่ห่างผ่านโมงยามแห่งความสุขไปพร้อมกัน
ราวกับชดเชยวันเวลาอันยากลำบากที่ผ่านไปและกำลังก้าวย่างเข้ามาทักทาย

คาโอรุปฏิเศษไป
หนุ่มจอมทึ่มยกที่หนึ่ง กลับหลงทางไปสงสัยว่า “อ้าว!ไปเยี่ยมใครงั้นเหรอ”
...ฮึ่มมม ขัดใจ ขัดใจ

คาโอรุปฏิเศษอีกรอบ
หนุ่มจอมทึ่มยกกำลังสองเลยชักประหลาดใจ “แล้วไปทำอะไรที่นั่นล่ะ”
...ฮ่วย! พ่อเจ้าประคุณทูนหัวเอ๊ย~!!!

คาโอรุเลยอดไม่ไหว เย้าขึ้น “ทึ่มจังเลย”
โซคิจิซึ่งยัง...ไม่เข้าใจจนแล้วจนรอด ร้องขึ้นมาด้วยที่จู่ๆก็โดนปรามาสต่อหน้า “เอ๋~”



...เฮ้อ~ จะทึ่มไปไหนอ่ะนายท่าน

นายท่านแห่งโทงาวะตะกุกตะกักย้ำความเข้าใจ “นี่...นี่หรือว่า”
คาโอรุไม่อยากเล่นทายปัญหาปาจิงโกะอีกแล้ว ขอยอมแพ้ดีกว่า
“ใช่แล้วค่ะ”
แล้วบอกตามเป็นรถด่วนชินคังเซ็น(เอ๋~สมัยนั้นยังไม่มีนี่หว่า!)
“แล้วพอฉันไปตรวจที่สถานพยาบาล”
“มีแล้วเหรอ” โซคิจิสวนขึ้นมาด้วยความคาดหวังเต็มเปี่ยม
คุณแม่ท้องแรกยิ้มกว้างรับคำ “เราสองคนจะมีลูกด้วยกันแล้ว”
คุณพ่อจอมทึ่มร้องตะโกนดังลั่น “ไชโย! ฉันทำสำเร็จแล้ว”

...เอ่อ~ ที่ว่า ‘ทำ’ น่ะ ‘ทำ’ อะไรเจ้าคะนายท่าน....ฮ่า ฮ่า ฮ่า

Create Date : 28 มิถุนายน 2552
Last Update : 28 มิถุนายน 2552 23:00:30 น.		2 comments
Counter : 1490 Pageviews.
Share Tweet