1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31
เรื่องเล่าจากอเมริกา ตอน ประสบการณ์ร้าย ๆ ของสาวไทยคนหนึ่ง
ช่วงหลัง ๆ นี้ มีพี่ ๆ น้อง ๆ เข้ามาถามเราเกี่ยวกับการทำวีซ่าคู่หมั้น วีซ่าแต่งงาน หรือใบเขียวอะไรพวกนี้เยอะมากเลย เราพอให้คำปรึกษาได้เท่าที่ทราบนะคะ หลาย ๆ คนมาแล้วก็ประสบความสำเร็จดี หลาย ๆ คนมาแล้วก็ไม่เป็นแบบที่คิดค่ะ เรารับฟังคนร้องไห้มาไม่รู้เท่าไรแล้ว บางครั้งก็เกิดความสงสาร บางครั้งก็เกิดโมโหไอ้ฝรั่งตัวแสบน่ะค่ะ แต่บางครั้งเราก็ปลง ๆ ว่า นี่แหละโชคชะตา มนุษย์เราถ้ายังไม่ตาย ก็ยังต้องปากกัดตีนถีบกันไป ไม่ว่าทางใดก็ทางหนึ่ง คำว่า เพอร์เฟ็ค ไม่มีในโลกนี้ ยกเว้นแต่คน ๆ นั้นจะหลอกตัวเอง เราเขียนเรื่องนี้ให้เป็นอุทาธรณ์แด่ทุก ๆ ท่านนะคะ (โดยเฉพาะน้อง ๆ ที่ติดต่อกับชาวต่างชาติผ่านทางอินเตอร์เน็ท) ก่อนอื่นต้องออกตัวว่า การเขียนเรื่องนี้ ไม่ได้มีเจตนาจะต่อต้าน หรือให้ร้ายใคร ๆ ทั้งสิ้นค่ะ เรื่องของเรื่อง ก็มีอยู่ว่า หลังจากที่เราแต่งงานและย้ายตามสามีไปอยู่ที่เมืองเมมฟิส รัฐเทนเนสซี่ นายตัวโตสามีสุดที่รัก ก็แนะนำให้รู้จักเพื่อน ๆ ของเค้าหลาย ๆ คน มีเกือบทุกชาติทุกภาษาที่เดียว แต่เราก็มีโอกาสได้รู้จึกคนไทยคนหนึ่ง ขอเรียกว่า พี่เมนี่ ล่ะกันนะคะ (เธอมีชื่อไทยค่ะ แต่เราไม่ได้รับอนุญาตให้เปิดเผย) สามีของเธอเป็นคนแอฟริกัน - อเมริกัน ค่ะ ภาษาไทยบ้านเรา ก็คือ ไอ้มืดนั่นเองนะคะ พี่เมนี่ เป็นคนเงียบมาก ๆ คะ เงียบผิดปกติ จนเราไม่กล้าพูดคุยด้วย เวลามีงานปาร์ตี้กันเราจึงคุยกับคนอื่นเสียเป็นส่วนใหญ่ ตอนที่เรารู้จักพี่เมนี่ พี่เค้าอยู่อเมริกามาแล้วหลายปีแล้ว เข้า ๆ ออก ๆ ด้วยวีซ่าท่องเที่ยว ตอนนั้นพี่เมนี่ มีลูกสาวแล้วหนึ่งคน และกำลังตั้งท้องอยู่อีกหนึ่ง ด้วยความที่ไม่ได้สนิทกัน เราและพี่เมนี่จะห่างออกมาจากกัน ไม่ได้ติดต่อกันเลยอีกนาน สามีเรากับสามีเขาทำงานอยู่ทีีเดียวกัน ด้วยความสอดรู้สอดเห็นของนังกระเหรี่ยง วันหนึ่งเราจึงถามนายตัวดีของเราว่า เรื่องของพี่เมนี่น่ะ มีต้นสายปลายเหตุอย่างใด นายจอมยุ่งก็คันปากอยู่แล้วอยากเล่า จึงฝอยแบบน้ำลายแตกฟองทันที ได้ความว่า แต่ก่อนพี่เมนี่ ทำงานเป็นผู้จัดการโรงแรมแห่งหนึ่งในกรุงเทพ นายมืดนี่ก็ไปเมืองไทย แล้วก็ไปพบกัน ด้วยเหตุใดก็ตามพี่เมนี่ตัดสินใจแต่งงานกับนายมืดที่เมืองไทยทันที แล้วบินกลับมาสหรัฐอเมริกาพร้อมกับสามี พ่อแม่ของพี่เมนี่ไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานเป็นอย่างยิ่ง สาเหตุหนึ่งเพราะคนไทยไม่ค่อยยอมรับคนดำ (ขนาดตอนที่กระเหรี่ยงบอกพ่อว่ามีแฟนเป็นมะกัน คำแรกที่พ่อถาม คือ Is he white? ฮ่า ฮ่า) โอเค พ่อของพี่เมนี่ ก็ไม่เห็นด้วยอย่างแรง แต่ก็ไม่อาจต่อต้านลูกสาวได้ วันที่พี่เมนี่กลับมาถึงเมมฟิส พี่เมนี่ได้รับโทรศัพท์จากกรุงเทพ ได้ความว่า คุณพ่อเสียชีวิต เหตุด้วยหัวใจวาย ! วันรุ่งขึ้น พี่เมนี่ต้องบินกลับกรุงเทพ เพื่อไปงานศพคุณพ่อทันที แต่หลังจากที่งานศพผ่านพ้นไป พี่เมนี่ก็กลับมายังอเมริกาเช่นเดิม โดยที่ไม่ได้ฟังเสียงทัดทานใด ๆ จากใคร นายตัวดีของเราเล่าว่า สิ่งหนึ่งที่พี่เมนี่ไม่ทราบ คือ นายมืดแต่งงานแล้ว มีลูกตั้ง 6 คน แต่ทั้งลูกทั้งเมีย แยกไปอยู่ที่เมืองแห่งหนึ่งทางชายฝั่งตะวันตก นายมืดมีรายได้ดี แต่ต้องเสียค่าเลี้ยงดูบุตรถึง 6 คน โดยที่พี่เมนี่ไม่รู้เรื่อง นอกจากนั้น นายมืดยังไม่ได้หย่ากับเมียเก่าด้วยซ้ำ ดังนั้น เมื่อพี่เมนี่ ถามถึงการแต่งงานอย่างถูกกฎหมาย นายมืดจึงผลัดวันประกันพรุ่งอยู่นั่นแหละ ทุกวันนี้คงเกือบ 10 ปีแล้ว พี่เมนี่ ก็ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสในอเมริกาเลย ก็จะไปจดได้ยังไงล่ะ ในเมื่อสามียังขึ้นทะเบียนอยู่กับผู้หญิงอีกคนหนึ่ง นายมืดมีบ้านหลังงามให้พี่เมนี่อยู่ก็จริง แต่พี่เมนี่ไม่มีโลกภายนอกเลยค่ะ เนื่องจากพี่เมนี่ ยังไม่ได้จดทะเบียนสมรสที่อเมริกา จึงยังไม่ได้ยื่นขอใบเขียวใด ๆ ทั้งสิ้น ยังผลให้พี่เมนี่ไม่สามารถสอบใบขับขี่ได้ วัน ๆ พี่เค้าอยู่แต่ในบ้าน ไปไหนก็ไม่ได้ เป็นแบบนี้มาแล้วเกือบ 10 ปี มีลูกกับนายมืดอีก 2 คน เมื่อครั้งที่พี่เมนี่อยู่เมืองไทย พี่เค้าก็มีคอนโดหลังหนึ่งเป็นของส่วนตัว แต่โดนนายมืดยึดไป โดยบอกว่า เอาไว้ให้เค้าเช่าดีกว่า แล้วฉันจะดูแลเอง นายจอมยุ่งของเรายังเล่าต่อไปว่า สามีของพี่เมนี่ เป็นพวกฟุ้งเฟ้อ หน้าใหญ่กว่า เงินในกระเป๋า ทุกคนที่บริษัทโดนนายนี่ชักดาบไปหมดแล้ว นายมืดไปเมืองไทยทุกเดือน ทิ้งพี่เมนี่ กับลูก ๆ ไว้ที่บ้าน โดยอ้างว่า จะไปดูแลคอนโด และ ทำธุรกิจเสื้อผ้า แต่ทุกครั้งที่นายมืดกลับมา จะมาคุยที่บริษัทว่า ไปกรุงเทพมา และเล่าไปถึงกิจกรรมโลดโผนต่าง ๆ ในย่าน นานา คนอ่านคงพอมองภาพออก เขียนมาถึงตอนนี้แล้ว กระเหรี่ยงอย่างเราก็โกรธหน้าแดงขึ้นมาทุกที เรามักตวาดใส่นายตัวโตว่า เพื่อนเธอทำอย่างนี้ได้ยังไง ถ้าเป็นชั้นนะ ถ้าใช้ไม่ได้ไปบ้านเกิดชั้น แกอย่างหวังจะได้เหยียบแผ่นดินชั้นเลย นายตัวโตมักตัดบทว่า Dont you worry; its not going to happen หลังจากที่กระเหรี่ยงกับสามี ย้ายจากเมมฟิสมาอยู่เมืองโอมาฮ่า เราสองคนก็ไม่ได้ยินเรื่องพี่เมนี่กับสามีอีก นาน ๆ ครั้ง เพื่อนคนอื่น ๆ ถึงจะเอามาเล่าให้ฟัง ทุกคนสงสารพี่เมนี่อย่างแรง แต่ไม่มีใครสามารถผ่าด่านนายมืดเข้าไปบอกความจริงได้ ประกอบกับสังคมอเมริกันนั้น เค้าไม่ค่อยปากพร้อยกันค่ะ เพราะอาจถึงขั้นฟ้องร้องกันได้ เมื่อซักประมาณ 3 ปีที่แล้ว กระเหรี่ยงกับสามีตัวแสบ ก็มีโอกาสกลับไปเยี่ยมเมืองเมมฟิส เพราะต้องกลับไปขนของบางอย่างที่ฝากไว้ใน Storage จึงมีโอกาศแวะไปเยี่ยมพี่เมนี่อีกครั้ง ขอย้อนหน่อยว่า พี่เมนี่ มาอยู่อเมริกา ก่อนหน้ากระเหรี่ยงหลายปีมากเลย แต่วันนั้นที่กระเหรี่ยงไปเยี่ยมเธอ กระเหรี่ยงมีใบเขียวเรียบร้อย มีใบขับขี่เรียบร้อย แต่ขอโทษ พี่เมนี่ ยังนั่งอยู่บนวีซ่าท่องเที่ยวอยู่เลย เมื่อพี่เค้าเห็นหน้าเรา ทราบว่าเราแต่งงาน ทำเรื่องเรียบร้อยแล้ว พี่เค้าถึงกับน้ำตาไหล แขนสองข้างก็อุ้มลูกอ่อนอยู่ ตอนที่นายมืดเผลอ เพราะมันแต่คุยอยู่กับสามีเรา พี่เมนี่ เข้ามาถามวิธีการอยู่ในเมืองมะกันแบบถูกกฎหมาย กระเหรี่ยงเลยถึงบางอ้อ ว่า พี่เมนี่ไม่เคยมีข้อมูลอะไรเลยนี่หว่า ทราบความภายหลังจากนายตัวดีของเราว่า นายมืดปิดปังข้อมูลมาโดยตลอด ไม่ยอมให้พี่เมนี่สังคมกับคนไทยใด ๆ ทั้งสิ้น ที่กระเหรี่ยงมีโอกาศได้พูดคุยกับเธอ เพราะว่านายจอมยุ่งของเรา เป็นเพื่อนนายมืดหรอก นั่งคุยอยู่กับพี่เมนี่ไม่ทันไร นายมืดก็เดินเข้ามาในห้องพร้อม ๆ กับสามีเรา เราเห็นดังนั้น ก็เริ่มมาดนางร้ายเลย แต่ก่อนเราจะอ้าปาก เราแอบเห็นพี่เมนี่ หน้าซืดที่เดียว เหมือนน้ำตาจะไหลด้วยซ้ำ อีกระเหรี่ยงโมโหมาก มาเอาเปรียบหญิงร่วมชาติได้ไงว่ะ ตวัดตามองสามีไปชั่วอึดใจ แล้วกระเหรี่ยงก็โซโลเลย เริ่มจากกระแนะกระแหนะว่า ทำไมป่านนี้แล้ว เมียเธอถึงยังไม่ได้ทำเรื่องใบเขียวซักที จะให้มานั่งอยู่แบบผิดกฎหมายได้ยังไง มีลูกด้วยกันตั้ง 2 คนแล้วด้วย นายมืดไม่รู้ว่าอีกระเหรี่ยงจะมาไม้ไหน ไหวตัวไม่ทัน จึงจำใจต้องซักถามข้อมูลทั้งหมดของการยื่นเรื่องของใบเขียวจากกระเหรี่ยงปากเปราะอย่างเรา อีกระเหรี่ยงก็เล่าเป็นฉาก ๆ เลยนะ บอกหมดไม่มีปิดบังเลย บอกรายละเอียดตั้งแต่ชื่อแบบฟอร์ม ไปจนกระทั้งค่าใช้จ่าย แถมบอกหมดว่า จะต้องไปยื่นเรื่องที่ไหน ๆ สะใจมาก ไอ้มืดนั่ง อือ อือ โห้ยยย กูล่ะอยากจะถีบให้ซักเปรี้ยง ไอ้สันดาน เอาคนอื่นเค้ามาจมอยู่อย่างนี้ได้ยังไง ขณะที่เราพูดอยู่ (ภาษาสามีเราคือ พูดยังกะนกแก้วนกขุนทอง) พี่เมนี่ก็บีบมือเราเบา ๆ เค้าคงอยากจะขอบคุณ เพราะเป็นครั้งแรกที่พี่เค้าได้ข้อมูลเรื่องนี้ เย็นวันนั้นเราสองคนก็ลาจากไป อีกระเหรี่ยงตัวยุ่งยังสำทับกับนายมืดด้วยว่า อย่าลืมพาเมียไปทำเรื่องซะนะ เนิ่นนานไปเดี๋ยวจะยุ่งยาก ไม่รู้ว่าคืนนั้นสองผัวเมียนั้นได้มีถกเถียงกันหรือเปล่า กระเหรี่ยงก็ได้แต่สวดมนต์ภาวนาให้พี่เมนี่ไป นอกจากนั้น หนูก็ช่วยอะไรพี่ไม่ได้แล้ว เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ (ราว ๆ เกือบ 3 ปี หลังจากที่เราได้พบพี่เมนี่กับสามีครั้งสุดท้าย) เราเข้าแถวเช็คอินอยู่ที่กรุงเทพ กำลังจะกลับมาที่อเมริกา เราก็เห็นไอ้มืดคนหนึ่ง หน้าตาคุ้นมาก แต่ตอนนั้นกระเหรี่ยงยังนึกไม่ออก เพราะว่ามัวติดน้ำลายแตกฟองอยู่กับแม่ รู้แต่ว่าเหมือนเคยรู้จึกไอ้นั่นมาจากที่ไหน (ก็พวกไอ้มืดเนี่ย บางทีหน้าตามันเหมือน ๆ กันนี่ค่ะ) กำลังยืนคุยกับแม่อยู่ ก็เห็นไอ้มืดนี่ คุยโทรศัพท์มือถือ แอบได้ยินว่า ดาร์ลิ้ง ๆ อะไรประมาณนี้ จับใจความได้ว่า อีกฝ่ายก็อยู่กรุงเทพนี่แหละ (เขียนตรงนี้แล้ว รู้สึกว่า กูนี่เสือกทุกเรื่องจริง ๆ เสือกไปฟังโทรศัพท์ชาวบ้านอีกต่างหากนะเนี่ย) เอาล่ะน่า ฟังไปแล้ว ก็ยังนึกไม่ออกค่ะ จนกระทั่งมาถึงโตเกียวแล้ว กระเหรี่ยงก็ต่อแถวอยู่ที่เค้าน์เตอร์หน้าเกท กะว่าจะขอเปลี่ยนที่นั่ง ไอ้มืดนี่ก็มายืนอยู่ข้างหลังเรา แม่งกวนตีน มาแตะ ๆ เรา คงเห็นกระเหรี่ยงอย่างเราเป็นพวกมีน้ำมีนม บวกผิวสีน้ำผึ้งด้วย ไม่ได้แบนราบ ขาวใสแบบสาวยุ่นทั้งหลาย ไอ้มืดนี่ก็หน้าตาหื่นเชียว มาถามเราว่า อยู่เมืองมินนีแอปโปลีสหรือ ไอ้ห่า ก็เห็นอยู่ตำตาว่า เที่ยวบินเค้าจะไปเมืองมินนีแอปโปลีส ยังเสือกถาม ตอนแรกกะจะตอบว่า เปล่าหรอก อยู่ที่ดวงจันทร์ แต่จะไปทรานซีทที่มินนีแอปโปลีส เผอิ้ญ ไอ้มืดนั่นโชคดี วันนั้นกระเหรี่ยงอารมณ์ดีอย่างรุนแรง จึงตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงตอแหล อย่างยิ่งว่า ปลายทางชั้น คือ เมืองโอมาฮ่า มันก็บอกต่อไปว่า มันจะต่อไปยังเมมฟิส ไอ้เราก็เริ่มบอกเลยว่า ชั้นก็เคยอยู่เมืองนั้นเหมือนกัน แล้วก็บอกชื่อบริษัทที่สามีเราทำงานอยู่ มันเลยถามชื่อสามีเรา เราก็ปากเปราะบอกมันไป จากนั้นนายมืดจ้องหน้าเราอยู่ประมาณครึ่งนาที แล้วก็เรียกชื่อเรา เห้ย กระเหรี่ยงก็งงดิ ไอ้ห่า ใครว่ะ รู้จักชั้นด้วย นึกไปนึกมา สมองขี้เลื่อยอย่างเราก็เริ่มทำงานหนัก เราค่อย ๆ นึกชื่อมันออก โห้ ตานี่ไอ้มืดคงนึกว่า กูไม่น่าทักมึงเลย ฮ่า ฮ่า เพราะกระเหรี่ยงสาดคำถามเรื่องพี่เมนี่ แบบไม่ต้องหายใจเลยค่ะ กะว่า 3 ปีผ่านมาแล้ว พี่เค้าต้องทำเรื่องเรียบร้อยแล้วแน่นอน โชคร้ายจริง ๆ ค่ะ ไอ้มืดบอกว่า ยังไม่ได้ไปทำเรื่องให้พี่เมนี่เลย โอ้ยยยยยย ปวดหัวใจ สงสารพี่เมนี่มาก ๆ ประกอบกับเมื่อซัก 7 ชั่วโมงที่แล้วตอนที่อยู่ที่กรุงเทพ เพิ่งจะได้ยินไอ้เวรนี่ คุยโทรศัพท์กับผู้หญิงอีกคนอยู่ด้วย แน่นอนว่า ไม่ใช่พี่เมนี่หรอก เพราะพี่เมนี่ยังติดอยู่ที่อเมริกาอยู่เลย กระเหรี่ยงหน้าแดงมากเลย โมโห และรังเกียจอย่างรุนแรง พอดีถึงคิวที่เราจะเปลี่ยนที่นั่งได้ เพราะเราอยากจะย้ายไปนั่งชั้นบน ไอ้มืดนี่เลยถามว่า มีที่นี่ติดกับมันหรือเปล่า เราเลยบอกพนักงานว่า ไม่เป็นไร เรานั่งที่เดิมข้างล่างดีกว่า ออกจากเครื่องสะดวกดี จากนั้นเราเดินดุ่ม ๆ เข้าเครื่องไปเลย มันยังมีหน้ามาบอกเราว่า ไม่แน่เดี๋ยวมันจะมานั่งกับเรา กระเหรี่ยงนึกในใจ อย่ามาเชียวนะมึง เดี๋ยวแม่ก็ได้ด่าให้หรอก สรุปค่ะว่า พี่เมนี่ ตามฝรั่งมาอยู่อเมริกาได้เกือบ 10 ปีแล้ว ได้ลูก (นิโกร) ติดไปอีก 2 คน ทุกวันนี้ยังทำเรื่องใด ๆ ไม่ได้ สามีไม่ให้ออกจากบ้าน ไม่ให้ใช้โทรศัพท์ ไม่มีเงินใช้ ไม่ให้ติดต่อกับโรคภายนอกทั้งสิ้น ไม่ให้กลับเมืองไทย ในขณะที่ตัวเองไปเมืองไทยทุก ๆ เดือน เพื่อไปเที่ยวโสเภณี ใครอ่านแล้วมีความเห็นยังไง ช่วยบอกหน่อยค่ะ ส่วนตัวเราไม่รู้จะทำยังไงเหมือนกัน เรื่องของผัว ๆ เมีย ๆ ด้วย มันพูดยากค่ะ น้อง ๆ เพื่อน ๆ ที่คิดจะมาแต่งงานอยู่กับชาวต่างชาตินะคะ แนะนำให้ดูให้ดี ๆ ก่อน ฝรั่งไม่ใช่พระเจ้านะคะ มีแบบทั้งดี และไม่ดี พวกฝรั่งขี้นก หรือภาษามะกัน เรียกว่า White Trash มีให้เห็นทั่ว ๆ ไป การที่พวกฝรั่งไปเมืองไทยแล้วดูหรูเนี่ย มันมีสาเหตุเดียวค่ะ คือว่า ค่าเงินมันเพิ่มขึ้น 40 เท่าตัวค่ะ เวลามันซื้ออะไรที อะไร ๆ ก็ถู้กถูกไงค่ะ แต่เวลามันอยู่บ้านมันอ่ะ He is nobody มั่ก ๆ เลยค่ะ ตรวจเช็คดี ๆ ก่อนนะคะ ก่อนตัดสินใจค่ะ สุดท้ายนี้ขออวยพรให้กับทุก ๆ ท่านนะคะ ขอให้ประสบความสำเร็จ มีชีวิตครอบครัวที่ผาสุขค่ะ
Create Date : 07 พฤษภาคม 2549
54 comments
Last Update : 7 พฤษภาคม 2549 4:26:04 น.
Counter : 5337 Pageviews.
โดย: ltoeyl IP: 12.240.18.97 7 พฤษภาคม 2549 5:10:05 น.
โดย: Me & Simple Life IP: 65.74.118.109 7 พฤษภาคม 2549 5:12:19 น.
โดย: เหมียวหง่าว IP: 202.180.83.7 7 พฤษภาคม 2549 5:17:33 น.
โดย: yummy_hashbrown IP: 70.174.63.7 7 พฤษภาคม 2549 5:18:42 น.
โดย: PatPDX IP: 70.190.151.86 7 พฤษภาคม 2549 6:06:30 น.
โดย: BlackmagicW IP: 207.200.116.72 7 พฤษภาคม 2549 6:23:06 น.
โดย: Sandy IP: 62.6.139.12 7 พฤษภาคม 2549 7:00:00 น.
โดย: Stila is Style IP: 58.9.1.220 7 พฤษภาคม 2549 7:15:01 น.
โดย: chirala (chirala ) 7 พฤษภาคม 2549 7:17:11 น.
โดย: lex IP: 71.139.7.228 7 พฤษภาคม 2549 8:07:25 น.
โดย: lilac Girl IP: 68.13.176.206 7 พฤษภาคม 2549 8:35:36 น.
โดย: เจ๊โจ้ IP: 203.220.228.242 7 พฤษภาคม 2549 9:23:41 น.
โดย: แม่ลูกสอง IP: 211.30.153.198 7 พฤษภาคม 2549 9:48:51 น.
โดย: lilac Girl IP: 68.13.176.206 7 พฤษภาคม 2549 9:56:37 น.
โดย: Susie 7 พฤษภาคม 2549 10:15:22 น.
โดย: คนเมืองช้าง IP: 203.172.112.71 7 พฤษภาคม 2549 10:30:47 น.
โดย: smartupid IP: 207.38.181.133 7 พฤษภาคม 2549 12:01:13 น.
โดย: ขแมร์ (aehaeh55 ) 7 พฤษภาคม 2549 14:38:46 น.
โดย: asita 7 พฤษภาคม 2549 17:49:36 น.
โดย: lilac Girl IP: 68.13.176.206 7 พฤษภาคม 2549 20:19:12 น.
โดย: ถั่วปีบ IP: 64.252.102.139 7 พฤษภาคม 2549 21:32:37 น.
โดย: น้องเต้ IP: 61.47.122.219 7 พฤษภาคม 2549 23:40:43 น.
โดย: ตุ๊กตา IP: 65.70.232.253 8 พฤษภาคม 2549 1:03:19 น.
โดย: ปอม IP: 81.164.173.1 8 พฤษภาคม 2549 3:09:05 น.
โดย: tussie IP: 220.245.180.132 8 พฤษภาคม 2549 7:00:55 น.
โดย: =too= 8 พฤษภาคม 2549 8:14:55 น.
โดย: จุ IP: 61.90.232.6 8 พฤษภาคม 2549 14:29:38 น.
โดย: kfalletta IP: 202.12.97.100 8 พฤษภาคม 2549 16:13:10 น.
โดย: kfalletta IP: 202.12.97.100 8 พฤษภาคม 2549 16:19:20 น.
โดย: Hula IP: 58.9.39.180 8 พฤษภาคม 2549 16:38:18 น.
โดย: เคยเจ็บ IP: 80.3.96.40 8 พฤษภาคม 2549 18:46:09 น.
โดย: ผักหวาน IP: 203.156.38.28 8 พฤษภาคม 2549 21:02:46 น.
โดย: Irish girl (Irish girl ) 8 พฤษภาคม 2549 22:37:08 น.
โดย: Sherry IP: 80.219.0.12 8 พฤษภาคม 2549 22:53:08 น.
โดย: Sunsweet May IP: 70.173.72.54 8 พฤษภาคม 2549 23:37:32 น.
โดย: PFiFFiKUS IP: 58.8.115.61 10 พฤษภาคม 2549 2:35:58 น.
โดย: nan IP: 61.7.137.10 11 พฤษภาคม 2549 2:25:15 น.
โดย: shnkitty 13 พฤษภาคม 2549 2:53:35 น.
โดย: Rita_JP IP: 125.25.1.115 13 พฤษภาคม 2549 23:28:21 น.
โดย: Odense 14 พฤษภาคม 2549 6:32:36 น.
โดย: BeamerFamily [lLin] (BeamerFamily ) 4 มิถุนายน 2549 8:46:17 น.
โดย: แอนนา IP: 67.22.129.150 7 มิถุนายน 2549 12:04:08 น.
โดย: spirit (pooktoon ) 26 มิถุนายน 2549 1:43:48 น.
โดย: sheer bliss IP: 71.106.26.61 3 กรกฎาคม 2549 12:00:07 น.
โดย: อยากช่วย IP: 204.97.106.54 25 กรกฎาคม 2549 4:50:37 น.
โดย: fk IP: 68.234.61.175 30 กรกฎาคม 2549 6:13:52 น.
โดย: แร่ใยหิน 23 เมษายน 2550 18:47:41 น.
โดย: หญิงไทย IP: 125.26.162.53 14 พฤศจิกายน 2551 14:36:38 น.
Location :
The Land of 10,000 Lakes United States
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 38 คน [? ]
ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาชม Blog ของเรานะคะ มีอะไรแนะนำจะให้เขียน รบกวนเขียนฝากไว้ด้วยค่ะ Disclaimer: ทุกข้อความใน Blog นี้ เราเขียนเรื่องจากประสบการณ์เท่านั้น ไม่มีเจตนาว่าร้ายใคร และหากเรื่องที่เขียนไปกระทบใจใคร ขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย ส่วนข้อมูลต่าง ๆ ที่ให้ไว้ ก็เป็นเพียงข้อมูลจากประสบการณ์จริงเท่านั้นค่ะ ***ประกาศ : ท่านที่นำเนื้อหาในบล็อคของเราไปแปะไว้ในเว็ปอื่น ยินดีอย่างยิ่งค่ะ ที่ช่วยกันเปิดเผยข้อมูล แต่ขอความกรุณาซักนิด แจ้งให้เราทราบด้วยนะคะ ให้เครดิตคนเขียนกันบ้างค่ะ ***