วันแห่งการรอคอย

ดวงอาทิตย์กำลังจะลับไปจากขอบฟ้า หญิงชรานั่งอยู่บนม้านั่งริมทาง ตาของนางเหม่อลอย นานๆ ครั้งนางจ้องไปที่ประตูทางเข้าบ้านพักคนชราด้วยแววตาแสดงอาการวิตกกังวล เมื่อความมืดเริ่มปกคลุมไปทั่วบริเวณ นางก็ยันกายขึ้น ถอนหายใจแสดงอาการสิ้นหวังแล้วย่างก้าวช้าๆ กลับเข้าบ้านพักด้วยความรู้สึกละเหี่ยใจเพลียใจ วันนี้เป็นอีกวันหนึ่งที่นางมานั่งรอการมาของผู้ที่เป็นลูก ลูกคนเดียวของนาง ทุกครั้งที่นางเห็นชายหนุ่มเดินเข้ามาในระยะสายตานางมักจะยิ้มและแสดงอาการยินดีแต่คนแล้วคนเล่าที่นางเห็นไม่ใช่ลูกที่นางรัก มันเป็นความหวังอันริบหรี่ที่ยังหลงเหลืออยู่ภายในจิตใจของนาง ซึ่งด้วยความรักและความหวังนี้ทำให้นางยังกัดฟันมีชีวิตอยู่ต่อไป เพื่อจะได้เห็นหน้าลูกชายอีกสักครั้งถ้าเป็นไปได้ ไม่ใช่เพียงแต่หญิงชราผู้นี้เท่านั้นแต่ยังมีชายชราและผู้เฒ่าผู้แก่ทุกท่านที่บ้านพักคนชราแห่งนี้ และอีกทุกๆ ที่ไม่ใช่เฉพาะในกรุงเทพฯ ไม่ใช่เฉพาะประเทศไทยเรา แต่ทั่วโลก และไม่ใช่เพียงตามบ้านพักคนชราเท่านั้น แต่ตามบ้านพักอาศัย อพาร์ทเมนต์ หัวไร่ปลายนาในชนบทที่ห่างไกล จะมีผู้เฒ่าผู้ชราซึ่งล้วนผ่านหนทางในชีวิตที่คดเคี้ยว และเต็มไปด้วยขวากหนาม และที่ทุกท่านได้พยายามทำคือท่านต่างได้พยายามถมทางเดินชีวิตและเนินดินทุกแห่งให้ได้ระดับ ทำทางคดเคี้ยวให้เป็นทางตรง ทางขรุขระทำให้ราบเรียบเพื่อให้ลูกของท่านเหล่านั้นได้มีความสุขสดวกสบายตามแต่อัตถภาพของแต่ละท่าน หากแต่ลูกๆ เหล่านั้นไม่ได้กลับมาตอบแทนหยาดเหงื่อแห่งความรักที่ท่านมอบให้เลย


ผมขอฝากข้อคิดจากเทศนานอกธรรมมาสน์ โดย พระพยอมกัลยาโณไว้ดังนี้

เรื่อง: คนเนรคุณ

อาตมามีคำถามถามว่า?พ่อแม่คือใคร?
มีอยู่คนหนึ่งตอบว่า?.
แม่คือผู้แบ่งเลือด เนื้อ ชีวิต ร่างกาย ของแม่ให้แก่ลูก? 3 กิโลบ้าง? 5กิโลบ้าง?
พ่อ..คือผู้นำหยาดเหงื่อแรงงาน
ความยากลำบากเข้าแลกกับเงิน?เพื่อเอามาเลี้ยงครอบครัวให้ทุกคนมีความสุข?.
อาตมาถามต่อว่า?
กว่าคุณจะโตมาถึงขนาดนี้?กว่าจะมีน้ำหนัก 50 กิโล?.คุณจะต้องกินอาหารมากไหม?
มากครับ?.
แล้วนมสด
อาหาร..ที่คุณกิน..มันลอยมาเองหรือต้องมีคนเอาหยาดเหงื่อแรงงาน และความทุกข์ยาก..ไปแลกมาให้?
มีพ่อแม่?เอามาให้ครับ..
แล้วคุณเคยตอบแทนบุญคุณของพ่อแม่บ้างหรือยัง? เคยเลี้ยงดูท่านเหมือนที่ท่านเลี้ยงดูเราไหม? เคยทุกข์ยากลำบากเพื่อเอาเงินมาเลี้ยงท่านให้มีความสุขเหมือนที่เรามีหรือยัง??
ยังครับ?
นั่น..เขาเรียกว่ายังไม่ได้แทนคุณ..
เคยทำให้ท่านโกรธหรือทำให้ท่านทุกข์ใจไหม?
เคยหลายครั้งครับ?
อย่างนี้เรียกว่านอกจากไม่ได้แทนคุณแล้วยังเนรคุณด้วย?นะโยม

เรื่อง: หมากัดเจ้าของ

เช้าวันหนึ่ง?เณรไปรับบิณฑบาตบ้านยายชื้น?เห็นหมายายชื้นกัดยายชื้นเอง?
เณรจึงถามว่า?โยม..หมาใครน่ะ..?
หมาฉันเองจ๊ะ?
แล้วทำไมจึงกัดโยมล่ะ..?
หน้านี้มันกำลังเป็นสัด?ติดตัวเมียอยู่?
มันนึกว่าฉันจะไปแย่งตัวเมียของมัน..
ดูเอาเถอะ?อานุภาพแห่งกามราคะมันยิ่งใหญ่ขนาดไหน..?
ยิ่งใหญ่ขนาดเนรคุณคนเลี้ยงมันได้
มนุษย์เราก็เหมือนกัน?ลองคิดดูสิ?พอแตกเนื้อหนุ่มเนื้อสาว?
เริ่มมีแฟน..พาแฟนมาเที่ยวบ้าน

แม่พิจารณาดูแล้วว่า?แฟนของลูกคนนี้ไม่น่าจะเป็นคนดี..จะทำให้ลูกเราเดือดร้อน.

ด้วยความรักลูก จึงพูดกับลูกว่า? ?แม่ว่าอย่าคบกับคนนี้เลยลูก แม่ไม่ค่อยชอบ?..
แค่นั้นแหล่ะ..ตะเพิดแม่เลย..?แม่ไม่ต้องมายุ่ง..เรื่องของฉัน?
เห็นไหม?.พอติดสัด มันหันมากัดเจ้าของเลย

ผมหวังว่าจากข้อเขียนข้างต้นคงช่วยให้ท่านทั้งหลายไม่ลืมพระองค์แรกของเราทั้งหลาย และก็กลับไปเยี่ยมเยียนพระองค์แรกของท่านกันบ้าง เพราะไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่หรือญาติผู้ใหญ่ท่านเหล่านั้นกำลังรอคุณอยู่ครับ ไม่จำเป็นต้องรอวันพ่อวันแม่ หรือวันขึ้นปีใหม่ พยายามทำให้เป็นนิสัย ทำอย่างสม่ำเสมอไม่ต้องรอโอกาสและเทศกาลเลยครับ เพราะในขณะที่คุณทั้งหลายมีคนอื่นที่รักและห่วงใยมากขึ้นทุกๆ วัน คุณพ่อคุณแม่มีเพียงคุณเท่านั้นที่ท่านรักและห่วงใย เพราะหากวันนี้คุณลืมท่านแล้ววันหน้าลูกคุณก็ละลืมคุณเช่นกัน






By: พี่ชาย

Create Date : 14 กุมภาพันธ์ 2551		3 comments
Last Update : 14 กุมภาพันธ์ 2551 1:46:01 น.
Counter : 737 Pageviews.
Share Tweet