เจ้ามงคล หมา ยอดกตัญญู ตอนที่ 3

ลุงปลูกเป็นคนต่างถิ่น มาเช่าสวนของป้าพิมพ์อยู่ทางปลายสวนด้านเหนือติดริมคลอง ปลูกผักสวนครัวไว้ขายที่ตลาดข้างวัด คลองนี้เชื่อมต่อจากคลองตลาดพลู มาออกแม่น้ำเจ้าพระยาตรงคลองบุคคโล ด้านถนนเจริญนคร ลุงปลูกเป็นคนขยัน ทุกวันแกจะเดินไปตามสวน เพราะเจ้าของสวนในระแวกนั้นจะจ้างแกดายหญ้าบ้าง ขุดลอกคลองตามขนัดสวนบาง บางครั้งก็ให้ปึนเก็บลูกมะพร้าว ลุงปลูกมีลูกสใภ้ชื่อนางไพ พึ่งคลอดไอ้บุญช่วยได้สองเดือน ทำให้รายจ่ายเพิ่มขึ้น เจ้าสายลูกชายแกจึงไปหางานที่บางกอกทำ ได้งานเป็นจับกังอยู่แถวท่าน้ำทรงวาด สองสามอาทิตย์จึงจะกลับบ้านสวนสักหนหนึ่ง งานสวนจึงตกเป็นหน้าที่ของนางไพลูกสใภ้ ที่ต้องตื่นแต่ไก้ขัน เพื่อไปรดน้ำผัก เจ้าแต้มหมาเพศเมียจึงมีหน้าที่ไกวเปลไอ้บุญช่วยแทนนางไพ เจ้าแต้มนี้แหละที่เป็นยอดดวงใจของเจ้ามงคล เมื่อป้าพิมพ์แวะมาเยี่ยมไอ้บุญช่วยครั้งใด เจ้ามงคลจะตามมาด้วยทุกครั้ง ความสัมพันธ์ของเจ้ามงคลกับเจ้าแต้มดูป้าพิมพ์จะไม่ขัดข้อง บางครั้งเจ้ามงคลก็เดินมาเต็ดเตร่อยู่หน้าเรือนลุงปลูกอยู่่บ่อย ๆ ช่วงนี้ไอ้สายกลับมาบ้านได้สองวันแล้ว และพาเพื่อนอีกคนหนึ่งเป็นแรงงานจับกังอยู่ด้วยกัน มาเที่ยวสวนและค้างที่เรือนของลุงปลูก วันนี้เป็นวันพระ ป้าพิมพ์แกถืออุโบสถศิลและค้างคืนที่วัดเพื่อฟังธรรม เรือนของป้าพิมพ์จึงไม่มีคนอยู่ เพราะเจ้ามงคลก็ตามไปด้วยเช่นกัน คืนนี้ทางวัด ได้นิมนต์พระทางภาคอีสานมาเทศ พระท่านเทศได้จับใจป้าพิมพ์ยิ่งนัก รุ่งเช้าหลังจากทำวัตร์เช้าแล้วป้าพิมพ์ก็เดินกลับบ้าน เมื่อมาถึงเรือนขณะที่จะก้าวเท้าขึ้นเรือน แกหันไปเห็นที่ข้างโอ่งน้ำหน้าบันได้ เปลียกชุ่มและมีโคลนอยู่ทั่ว เข้าใจว่าคงมีใครมาหา ไม่พบป้าพิมพ์ เขาคงกลับ แต่ทุกคนในระแวกนี้ต่างก็รู้ว่าทุกวันพระ ป้าพิมพ์จะต้องไปค้างคืนที่วัดเป็นประจำ คงจะเป็นคนแปลกถิ่น ป้าพิมพ์ก็ไม่ได้คิดอะไร เมื่อเดินขึ้นบันไดเรือน ป้าพิมพ์ต้องตกใจ เมื่อมองไปในห้องของแก ข้าวของกระจัดกระจ่ายไปทั่ว เหมือนมีใครมาลื้อค้น ป้าพิมพ์เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าไม้สักเก่าแก่ของแก ลิ้นชักถูกเปิดออก เงินที่เก็บไว้หายไป แกเดินเข้าห้องพระก็เห็นกล่องเหล็กใบใหญ่ที่เก็บทรัพย์สมบัติถูกงัดจนลูกกุญแจหลุดห้อย โตงเตงอยู่ ป้าพิมพ์รู้ได้ทันทีว่าทรัพย์สมบัติคงสูญหมดเป็นแน่ การปฏิบัติธรรมที่ผ่านมาทำให้ป้าพิมพ์ยังคงสงบจิตใจลงได้ หาได้ติดยึดอยู่กับทรัพย์สมบัติภายนอกไม่ ป้าพิมพ์เดินลงเรือนไปตามผู้ใหญ่เส็ง สักพักผู้ใหญ่เส็งกับคนงานในสวนสองคนก็เดินมากับป้าพิมพ์ เมื่อสำรวจดูรอบบริเวณแล้ว ผู้ใหญ่เส็งก็เดินไปตามทางที่มีรอยเท้าเหยียบบนหญ้ายังใหม่อยู่ จนมาถึงเรือนของ ลุงปลูก "มีอะไรจ๊ะ ผู้ใหญ่" "ก็เรือนแม่พิมพ์ซิ มีขโมยขึ้น" "หา.. แล้วได้ตัวมันไหมผู้ใหญ่" "ฉันก็ตามรอยมันมานี้แหละ" ผู้ใหญ่เส็งพูดแล้วก็มองขึ้นเรือนตาปลูก ลุงปลูก ตกใจ แต่ก็เข้าใจความหมายของผู้ใหญ่ เมื่อวานไอ้สายลูกแก่พาเพื่อนต่างถิ่นมา ซึ่งแกก็ไม่รู้จักหัวนอนปลายเท้า "ไอ้สาย มึงลงมาไหว้พ่อผู้ใหญ่ท่าน.." เสียงลุงปลูกที่เรียกลูกชายไม่เบา เจ้าสายเดินลงมาจากเรือน มีเจ้าเพื่อนหนุ่มตามลงมาด้วย "ฉันไหว้จ่้าผู้ใหญ่" "เออ..ไหว้พระเถุิดไอ้สาย" "มีอะไรใช้ฉันหรือจ๊ะ" "ไอ้สายเมื่อเช้ามึงเดินไปเรือนแม่พิมพ์หรือไม่?" ผู้ใหญ่เส็งถาม "ไม่นี่จ๊ะ ฉันไปรดผักอยู่กับอีไพมัน" "แล้วนี่ใครกัน" "อ๋อ.. เพื่อนฉัน ทำงานด้วยกันจ้า" เจ้าสายตอบ "เมื่อเช้าฉันไปเดินเที่ยวในสวนจ้า แต่เดินผาดจึงตกร่องสวน ก็เลยอาศัยน้ำในเรือนใหญ่โน้นล้างเท้าจ้า" เพื่อนของเจ้าสายพูดอย่างพาซื่อ ทุกคนหันไปมองมันเป็นตาเดียวกัน "มีอะไรกันจ้า !" เจ้าสายถาม "แล้วเองขึ้นไปบนเรือนหรือไม่ ?" ผู้ใหญ่เส็งถาม "เปล่าจ้า ฉันไม่รู้จักคนบนเรือน ครั้งแรกก็เรียกอยู่ จะขอน้ำล้างเท้า แต่เห็นเงียบคิดว่าไม่มีคน ฉันก็เลยตักน้ำเองจ้า" ขณะที่ทุกคนกำลังไต่สวนกันอยู่นั้น เจ้าแต้มกับเจ้ามงคล มันก็คอเคลียกันอยู่สักพักหนึ่ง เจ้าแต้มก็เห่าขึ้น หมาที่อยู่ในสวนของลุงปลูกสองสามตัวก็เห่าตอบออกมา พวกมันวิ่งจากในสวนผักออกมาเข้ากลุ่มเจ้ามงคล สักพักหมาทุกตัวก็วิ่งตามเจ้าดำที่เป็นหมาเฝ้าสวนของลุงปลูกไปในสวนของลุงพุธ ที่อยู่ติดกับสวนของป้าพิมพ์ มันหายกันไปนานประมาณหม้อข้าวเดือด สักครู่ ก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินกันมาประมาณสิบกว่าคน เดินตามหลังเจ้ามงคลกับพวกหมาของลุงปลูกมา ในกลุ่มนั้นมีผู้ชายวัยกลางคนคนหนึ่งถูกผ้าขาวม้ามัดมือทั้งสองข้างไขว้หลัง หน้าตาพกช้ำเจ่อนองไปด้วยเลือด เมื่อพวกชาวบ้านเหล่านั้นมาถึง พ่อพุธ เจ้าของสวนข้างป้าพิมพ์ก็พูดขึ้น "ผู้ใหญ่ ฉันจับเจ้าหัวขโมงคนนี้มาให้จ้า" "มันไปขึ้นเรือนใครมาหรือ" ผู้ใหญ่ถาม ด้วยความสงสัย "ก็เรือนแม่พิมพ์เข้าแหละ " พ่อพุธตอบ "อ้าว...เรื่องมันเป็นมาอย่างไรพ่อพุธ" "ก็ฉันได้ข่าวว่าเรือนแม่พิมพ์ถูกขโมยขึ้น ฉันก็กำลังรวบรวมคนงานของฉันกับชาวบ้านจะออกมาหาผู้ใหญ่เพื่อช่วยกันตามหาหัวขโมย เวลานั้นฉันเห็นเจ้ามงคลกับหมาของตาปลูก มันไปยืนเห่าอยู่หน้าห้องเช่าของเจ้าหมอนี่ ฉันสงสัยก็เข้าไปเรียกมันให้เปิดประตู มันไม่ยอมเปิด ฉันก็เลยพังประตูเข้าไป เห็นมันกำลังเก็บข้าวของห่ออยู่ ฉันสงสัยก็เลยค้นดู มีเงินทองเยอะแยะ ฉันสงสัยซักมัน มันจึงยอมบอกว่ามาขึ้นเรือนแม่พิมพ์ เมื่อเช้า ฉันก็เลยพามันมาให้พ่อผู้ใหญ่จัดการ" "ขอบใจนะ พ่อพุธ" หลังจากนั้นผู้ใหญ่เส็ง ก็นำเจ้าขโมยไปสั่งโรงพักสำเหร่ วันรุ่งขึ้น เรื่องของเจ้ามงคลกับเจ้าแต้ม จึงถูกกล่าวถึงกันไปทั่วตลาด แล้วก็กระจายไปทั่วทั้งบาง   Create Date : 08 ตุลาคม 2554 0 comments Last Update : 1 พฤศจิกายน 2554 9:18:19 น. Counter : 943 Pageviews. Share Tweet ชื่อ : Comment :   *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก