ค่ำคืนเดียวดาย เมามายใต้จันทร์เสี้ยว
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2552
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
7 พฤษภาคม 2552
 
All Blogs
 

หลงทางจากวันแรก - วันสุดท้าย ใน สะบายดี จำปาสัก ตอน 1

วันแรงงานที่ผ่านมา คนไม่มีงานอย่างจุ ถูกชักชวนไปเที่ยวไกลถึง จำปาสัก เพื่อนโอพาครอบครัว พร้อมลากสังขารเพื่อนวัย 22 ..... ไปด้วย โปรแกรมที่ตั้งไว้ วันแรก ไปคอนพะเพ็ง พักที่นากะสัง ชมหลี่ผี วันที่สอง ไปน้ำตกตาดเยือง ตาดฟาน ผาส้วม และวันสุดท้าย ไปชมปราสาทวัดพู

กว่า 1000 กิโล ที่ต้องขับรถจากนครสวรรค์ไปด่านช่องเม็ก ไม่ใช่ใกล้ๆ แต่กว่าเราจะเดินทาง โน่นแหละ กว่า 4 ทุ่มของคืนวันที่ 30 เมษายน เด็กๆ วัยไม่ถึง 12 ขวบ 2 คน ขึ้นรถก็หลับ น้องปูภรรยาเพื่อนโอ สักพักก็หลับ แต่ที่ไม่หลับ ก็เพื่อนจุนี่แหละ

เมื่อไม่หลับ ก็พยายามชวนเพื่อนโอคุย .... มันกลับไม่คุย ถามคำตอบคำ จนรู้สึกในใจว่า กรูทำไรผิดเนี่ย

รถของเรามาติดแหง่กถึง 4 ชั่วโมง แถวๆ ก่อนถึงปากช่อง และแถวสีคิ้ว ทำให้โปรแกรมที่จะไปทำใบผ่านแดนที่ช่องเม็กตามกำหนดการเดิม 9 โมงเช้านั้นเลื่อนออกไป

จุไม่หลับ แต่รู้สึกทรมานกับการไม่ได้คุย เพื่อนโอเปิดเพลงตามสถานีวิทยุ เป็นเพลงที่เกิดมาไม่เคยฟัง เพลงบ้าไรไม่รู้ ส่วนเอ็มพี 3 ที่เสียบหู อย่างที่จุฟังมาตลอด หูเจ้ากรรมดันเป็นสิว เสียบหูได้ข้างเดียวทรมานพิลึก


จนเช้าเราก็ยังไม่ถึงช่องเม็ก ซึ่งพอเพื่อนโอ เจอแสงแรกของวันที่สว่างคาตา ก็ดูเหมือนจะพูดคุยได้มากขึ้น ส่วนเพลงของสถานีวิทยุก็เปิดเพลงเข้าหูจุมากขึ้น ฮืมมม สงสัยมันต้องใช้สมาธิขับรถ มันเลยไม่คุย มันไม่ใช่ผู้หญิงอย่างจุนี่นะ คุยได้ตลอดเวลา เพราะขึ้นรถแล้วไม่หลับ






เราถึงด่านช่องเม็กเมื่อเวลาเที่ยงวันพอดี ข้าวปลาอาหารซื้อข้าวเหนียวไก่ย่าง หมูทอด เนื้อทอด ซาลาเปาที่พิบูลมังสาหารแล้ว จึงพาครอบครัวเพื่อนโอ ไปทำใบผ่านแดน จริงๆ ข้อมูลของคนที่ไม่มีพาสปอร์ตนั้น แต่เดิมต้องใช้รูป ใช้ทะเบียนบ้านอะไรวุ่นวาย เดี๋ยวนี้ ใช้สำเนาบัตรประชาชน 1 ก็สามารถออนไลน์ได้แล้ว ส่วนเด็กที่ยังไม่มีบัตรก็ใช้สูติบัตร 2 ใบ เท่านั้นเอง สะดวกดี ส่วนจุมีพาสปอร์ต ไม่ต้องทำ ข้อเสียของการทำใบผ่านแดนคือ อยู่ได้แค่ 3 วัน 2 คืน ส่วนพาสปอร์ต 1 เดือนค่ะ




หลังจากทำใบผ่านแดนแล้ว จุพาเพื่อนโอไปทำเรื่องนำรถเข้าลาว ซึ่งก็ไม่มีปัญหาอะไร หลักฐานที่นำไปก็มีพาสปอร์ตรถ พาสปอร์ตคนขับและผู้โดยสาร ซึ่งถ้าไม่มีก็ใช้ใบผ่านแดน ใช้ทั้งหมด 3 ชุด จากนั้นก็เอาเรื่องทั้งหมดไปให้ ตม. และศุลกากร จ่ายเงิน แล้วก็ขับรถเข้าไป ทำเรื่องที่ ด่านวังเต่าของลาว






เมื่อกำลังจะเข้าเขตลาวระวังให้ดีนะคะ มีเจ้าหน้าที่ลาวตรวจจับคนไทยขับผิดเลนอยู่ เราต้องชิดขวาโดยทันที อย่าเงอะงะเข้าซ้ายแถวดิวตี้ฟรีล่ะ จ่ายค่าปรับแน่ๆ เล่นดักกันง่ายๆ งี้เลยค่ะ





เข้าไปแล้วจะมีสาวลาวน่ารักๆ มาคอยขายประกันรถ ไม่แพงค่ะ สาวลาวน่ารัก ค่าประกันแค่ 250 บาท ส่วนเอกสารส่งที่ช่องเล็กๆ ด้านขวามือ แล้วก็นำรถขึ้นไปที่ห้องคมนาคม เอาใบผ่านแดน และพาสปอร์ตไปจ่ายเงินค่าเข้า และจ่ายค่าธรรมเนียมการเข้า จากนั้นก็ลงมาตรวจที่ด่านพาสี
เรียบร้อยแล้วค่ะ ขั้นตอนการเข้าลาว ง่ายๆ สะบายดี แต่เรื่องเงินก็แล้วแต่ใครจะดวงดีนะคะ จุก็ไม่รู้ว่า มาตรฐานการเก็บเงินมันยังงัย เพราะใบเสร็จที่ให้มา กับราคาเงินที่จ่ายไปไม่ตรงกันซะงั้น





ระยะทางจากวังเต้าถึงปากเซ ประมาณ 40 กิโลเมตร ก่อนถึงปากเซ ต้องข้ามสะพานลาว -ญี่ปุ่นก่อน โดยจ่ายค่าผ่านทาง 20 บาท




ข้ามพ้นสะพานมาแล้ว ก็จะถึงสี่แยกค่ะ ตลาดดาวเรืองอยู่ริมซ้ายมือของสะพานที่เราเข้ามา เราต้องแวะเข้าตลาดก่อน เพราะวันแรงงานเขาหยุดไม่แลกเงินที่ด่านซะงั้น เลยมาแลกที่ตลาดแทน ธนาคารก็ปิด ตกลงวันนั้นเราต้องแลกเงินกีบในอัตรา 1 ต่อ 240 บาท ซึ่งต่ำกว่า ด่านที่เวียงัจนทร์และดิวตี้ฟรี ที่เคยแลกได้ 1 ต่อ 250 บาท วันนั้น จุให้น้องปูแลกไป 4 พันบาท คาดว่าพอกับการใช้จ่ายที่นี่






เอาล่ะ มาถึงตลาดดาวเรืองได้โดยไม่หลง .... แต่คราวนี้ละค่ะ ที่จุจะพาคณะหลง หลงด้วยความคาดไม่ถึง หลงด้วยความรู้สึกว่าตัวเองสะเพร่า และเชื่อภาพวาดในเนตที่ เราไม่ได้กลั่นกรอง จาก ภาพนี้ค่ะ ส่วนในเนตที่ไหน อย่าไปรู้เลย รู้แต่ว่ามันทำให้จุเข้าใจผิด และทำให้จุหลงเข้าไปในปากซ่อง ไม่ใช่ คอนพะเพ็งในความตั้งใจแรก




เส้นทางที่เราขับตามแผนที่ดังกล่าวนั้น เราต้องตรงไปถึงสนามกีฬาจากนั้นก็
เลี้ยวขวา ตรงไปตลอด เพราะตามแผนที่เลี้ยวซ้ายก็เข้าปากซ่อง เราจึงตรงไปเรื่อยๆ แต่มันไม่ใช่ เพราะ มันจะมีทางที่เลี้ยวย้อนกลับเป็นถนน 4 เลน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าถนนอะไร แต่ก็เชื่อในแผนที่ที่เรามีอยู่ จึงขับไปเรื่อยๆ แต่ที่นี้มันผ่านทางเข้าผาส้วน เราก็นึกว่านั่น คือเส้นทางที่จะไปน้ำตก หากมันไกลขึ้นเรื่อยๆ ชักไม่ใช่แล้วซิ แผนที่มันยังงัยกันนะ


เขาบอกว่า "ทางอยู่ที่ปาก" จุบอกเพื่อนโอ จอดถาม และเราก็รู้ว่า เราหลงทาง พอรู้ว่าหลง จุมึนเลย เพราะระยะทางที่เราจะไปนั้นกว่า 100 กิโล แต่เพื่อนโอ ก็บอกว่าไหนๆ มาแล้ว ก็แวะเที่ยวน้ำตก ซึ่ง ณ ตอนนั้น เวลา บ่าย 3 กว่าๆ แล้ว


ตาดเยือง คือ น้ำตกที่เราเที่ยวกันวันนั้น ตอนแรกว่าจะไปเที่ยวตาดฟานด้วย แต่ว่า เวลาไม่ทัน เพราะจุตัดสินใจให้ เพื่อนโอ ขับรถกลับไปตอนที่นากะสัง - หลี่ผี ในเวลานั้น 5 โมงเย็น






น้ำตกตาดเยือง เป็นน้ำตกที่สวยมา ด้านบนเล่นน้ำได้ นั่งเล่นร่ำสุรากันได้ แต่ด้านล่างเป็นน้ำตกสูงตกลงมาสวยมาก หากแต่จุไม่มีปัญญาถ่ายภาพได้ ซึ่งนอกจากกล้องจุจะไม่มีโหมดสำหรับปรับความเร็วชัดเตอร์ต่ำแล้ว ละอองน้ำยังกะฝนพรำทำให้จุตัดสินใจ ไม่ถ่ายภาพแล้ว คงให้เพื่อนโอ ใช้กล้องของเขาถ่ายเอาเอง














จุยังอยากจะพักที่นากะสัง - หลี่ผี เลยย้อนกลับมาทางเดิม และรู้ว่าถนนสี่เลนที่ผ่านมาตอนแรกนั่นแหละคือ ถนนแยกที่เราจะต้องขับผ่านแล้วไปเลี้ยวซ้ายเพื่อเข้าสู่ถนนหมายเลข 13 ตรงไปคอนพะเพ็ง ตามความตั้งใจเดิม


จุกะเวลา 100 กว่ากิโล จะถึงนากะสังประมาณทุ่มเศษ ซึ่งเคยมีนักท่องเที่ยวข้ามเรือประมาณ 2 ทุ่มอยู่ แต่กาลกลับไม่เป็นดังนั้น เมื่อเราขับรถได้ช้ามากๆ


เพื่อนโอ ดูซีเรียส.... ส่วนจุเครียดไม่น้อยไปกว่ามัน จนในที่สุดจุก็ ขอโทษ เราเลยคุยกันว่า เขาเครียดเพราะไม่สามารถทำเวลาได้ ฝนตกเป็นระยะ และอุปสรรคที่สำคัญที่สุดคือ สัตว์เลี้ยงตามถนน นับตั้งแต่ วัว ควาย เป็ด ไก่ หมา หมู แพะ มีหมด บางครั้งเห็นเงาตะคุ่มๆ ต้องเบรคตัวโก่ง เพราะพี่ควายยืนมองรถเฉยๆ ...

ร้ายไปกว่านั้นคือ คือ คนค่ะ มีอยู่ช่วงหนึ่ง เอาคอพาดขอบถนนซะงั้น ถ้าไม่ชะลอและเบรค คงจะเหยียบมันไปทั้ง 3 คน


จุนั่งหน้าไปกับเพื่อนโอ เครียดมาก รู้สึกผิด และรู้สึกว่า....เฮ่อ... ทำไมมันมีอุปสรรคขนาดนี้ เพื่อนโอ บอกว่ามันช้าตั้งแต่เราติดอยู่ที่เมืองไทยแล้ว ไม่งั้นคงทำตามโปรแกรมได้ถึงแม้ไม่หลง


แต่ไม่หรอก จุรู้ว่า ถ้าจุรอบคอบกว่านี้ จุจะไม่พาเพื่อนหลงจนหาที่นอนไม่ได้


ในความรู้สึกของเราคือ ไปนอนที่นากะสังเช้าๆ ปั่นจักรยานไปเที่ยวที่น้ำตกหลี่ผี แต่ถึง เวลานั้น เราเลือกที่จะนอนข้างทางก่อนถึงทางเข้า นากะสัง (หลี่ผี) เพียง 1 กิโลเมตร


เพื่อนโอ บอกว่า ไม่อยากได้บรรยากาศแบบนี้เลย จุก็อึ้ง จุขอนอนห้องแอร์ รวมกันทั้งหมด เพราะอยากให้เพื่อนโอและครอบครัว สบายๆ และพักเสียทีในคืนที่แสนจะซีเรียสนี้


อาหารเย็นวันนั้น ก็ โอเค นะ เบียร์ก็ โอเค ดื่มได้เล็กน้อย เพื่อนโอ ไปนอน ส่วนเพื่อนจุ นั่งซึมอยู่หน้าห้อง


กรูทำไมไม่รอบคอบวะ มันเกิดความรู้สึกผิดพลาดที่ ทำให้เพื่อนไม่ประทับใจ


แต่ความเข้าใจผิด รู้สึกผิด และความงุนงง สงสัย ระหว่าง จุ กับเพื่อนโ จะคลี่คลายในอีก 2 วันต่อมา ติดตามอ่านตอนต่อไปนะคะ


ปล. หลังจากลงแผนที่ที่ทำให้จุเข้าใจผิด ซึ่งอาจจะด้วย จุดูแผนที่เขาไม่ออก ทำให้จุหลง กลับมาก็เซิร์ทหาแผนที่ที่น่าจะทำให้เพื่อนๆ ที่จะเข้าไปเที่ยว ได้ใช้เป็นแนวทางนะคะ
จากเวบนี้ค่ะ //www.taksilanakhon.com/showdetail.asp?boardid=121&pg=2




อย่าลืมนะคะว่า

1. ข้ามสะพานมาแล้ว ถึงแยกตลาดดาวเรือง ถ้าตรงไป จะถึงสนามกีฬา เลี้ยวขวาตรงไปเรื่อยๆ จะไปปางซ่อง ท่องน้ำตก

2. ข้ามสะพานมาแล้ว ถึงแยกตลาดตาวเรือง เลี้ยวขวา และไปเลี้ยวขวาอีกครั้งที่ถนนหมายถึง 13 จะไปถึงคอนพะเพ็ง และถนนหมายเลข 13 นี้เอง ใน กม.ที่ 31 จะถึงทางแยกขวาเข้าจำปาสัก เพื่อชมปราสาทวัดภู
















 

Create Date : 07 พฤษภาคม 2552
12 comments
Last Update : 20 พฤษภาคม 2552 16:24:18 น.
Counter : 1835 Pageviews.

 

 

โดย: ตาอ้วนชวนคุย 7 พฤษภาคม 2552 10:31:02 น.  

 

ดีจังเลยค่ะ

เราก็เคยไปแขวงจำปาสักมาเหมือนกัน

ไปเหมือนกับในรูปที่คุณ จขบ. ถ่ายไว้เปี๋ยบเลยค่ะ

เห็นแล้วอยากไปอีกครั้งจังเลย

ได้ไปเล่นน้ำตาตาดเยืองด้วยค่ะ

อ้อไม่ทราบว่าคุณ จขบ.ได้ไปน้ำตกคอนพะเพ็งหรือเปล่าคะ

ถ้าได้ไป อย่าลืมเอารูปมาลงให้ได้ชมเป็นขวัญตาด้วยนะคะ

 

โดย: สะใภ้จ้าว 7 พฤษภาคม 2552 11:54:54 น.  

 

วิวสวยมากกกกก....
เหมาะแก่การเอาไปใช้เป็นฉากเขียนนิยาย ฮ่าๆ...

^^
....................

 

โดย: PSlovebird 7 พฤษภาคม 2552 14:23:54 น.  

 

สวยมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

อยากไปเที่ยวลาวมาก ๆ ๆ ค่ะ ตั้งใจมาหลายปี... ก็ยังไมไ่ด้ไปสักที

ปีนี้เศรษฐกิจพัง... ก็อดอีกตามระเบียบ

ตาดเยือนสวยสุด ๆ เลยค่ะ... ที่ลาวเห็นมีน้ำตกอลังการ ๆ เยอะเลย

 

โดย: largeface 7 พฤษภาคม 2552 19:41:48 น.  

 

เค้าไปกันตั้งหลายคนแล้ว พี่ยังไม่เคยได้ไปเลย

 

โดย: c (chaiwatmsu ) 7 พฤษภาคม 2552 20:32:18 น.  

 

อยากไปแต่ยังไม่มีโอกาสสักที

 

โดย: คนเดินดินฯ IP: 124.121.153.86 8 พฤษภาคม 2552 8:38:56 น.  

 

ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมเยียนนะคะ

ช่วงนี้ งานเข้าค่ะ คงเป็นคืนวันพฤหัส ที่จะถึงนี้ จะแวะไปเยี่ยมทุกคน และอัพบล็อกตอน 2 ค่ะ

 

โดย: ju IP: 118.172.179.89 11 พฤษภาคม 2552 12:02:51 น.  

 

อยากเห็นหลี่ผี สักครั้งในชีวิต แต่ยังไม่มีโอกาสและไม่มีเพื่อน ตอนนี้ก็ขออ่านในบล็อกพลางๆ

น้ำตกตาดเยืองดูยังบริสุทธิ์เป็นธรรมชาติมากนะครับ

 

โดย: yyswim 20 พฤษภาคม 2552 19:05:35 น.  

 

มาทักทายยามค่ำครับ

 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 20 พฤษภาคม 2552 22:25:25 น.  

 

พี่จุจ๋า อัตราแลกเงิน 1 บาท ต่อ 240 กีบจ๊ะ (ไม่ใช่ 1 ต่อ 240 บาท) เอ๋! ยังไม่ได้ถอนหรือเปล่าเนี่ย

 

โดย: น้องปู IP: 118.175.82.19 21 พฤษภาคม 2552 8:26:16 น.  

 

ค่าเข้าชมน้ำตกตาดเยือง คนและรถ ก็ 5,000 กีบเท่ากันค่ะ

 

โดย: น้องปู IP: 118.175.82.19 22 พฤษภาคม 2552 8:53:01 น.  

 

ทีหลังเอาเค้าไปด้วย
เค้าอยากไปอ่ะ...แง้...

 

โดย: สินชัย IP: 125.26.119.240 19 พฤศจิกายน 2552 14:11:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


กระจ้อน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




แล้ววันหนึ่ง....

เราจะมาพบกัน



เรื่องจริงที่ยังสงสัย บอกได้ชาตินี้เท่านั้น คลิ๊กที่นี่ค่ะ






อัปสรามนตรา คลิ๊กที่นี่ค่ะ


บล็อกที่แล้ว

"อะไรกันนักหนา"




Friends' blogs
[Add กระจ้อน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.