ค่ำคืนเดียวดาย เมามายใต้จันทร์เสี้ยว
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2549
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
16 พฤษภาคม 2549
 
All Blogs
 
วิงเวียน.....สู่วังเวียง ( ตอน 10 )





เช้าวันที่ 14 เมษายน เป็นวันที่ จุเศร้าจริงๆ เวลาแห่งความสุขกำลังจะหมดลง ช่วงเวลาที่อยู่หลวงพระบาง เป็นช่วงที่ ปลอดจากหน้าที่การงาน ความรับผิดชอบทั้งสิ้น ทั้งมวล


เช้าวันนั้น เราเตรียมตัวออกจากที่พักตั้งแต่เช้า ไม่ใช่ เพราะต้องรีบขึ้นรถ เดินทางกลับ แต่รีบไปดู งาน วันสังขารล่อง ที่ผู้คนไม่รู้แห่แหนมาจากไหน เยอะมากที่ถนนเจ้าฟ้างุ้ม ข้าวของวางขายริมทาง ทั้งของกิน ของเล่น ของใช้ ว่ากันว่า ตลาดนัดแบบนี้ 1 ปี มีเพียงครั้งเดียวคือวันนี้


จุเดินเหนื่อยๆ เบื่อๆ ไปกับสองข้างทาง แบบเงียบๆ ไม่มีใครคิดว่า จุกำลังคิดอะไรอยู่ เพราะจุคิดอะไรในใจกับตัวเอง และการคิด ถ้าให้คนอื่นรู้ ก็ไม่ใช่คิดกับตัวเองดิ


ประมาณ 4 โมงเช้า รถตู้ที่เราจองไว้ก็มารับ...มีหนุ่มนายหนึ่งมาส่งหูส่งตาให้กับสาวจี๊ด แถมนัดแนะเบอร์โทร. จุน่าจะแอบอิจฉา นะ แต่ไม่เลย เพราะอ้ายหนุ่มคนนั้น บ่ใจ้สเปกจุ ^_^


ระหว่างทางในตอนแรก จุ นั่งหลังรถคนเดียว...และเป็นปกติ ที่เวลาจุเหงาๆ หนังสือจะเป็นเพื่อนกับจุเสมอ แต่ก็ลืมไปว่า ทางจากหลวงพระบาง ลงสู่วังเวียงนั้น มันน้องๆ ทางแม่ฮ่องสอนนี่เอง


ไม่ทันได้ครึ่งทาง...จุถามคุณต๋องว่า

"ต๋อง มานั่งหลังมั้ย กว้างดี"

"ไม่"


โห..คุณชายปฏิเสธแบบสิ้นเยื่อขาดใย

จุควักยาหม่องมาบรรเทาอาการบางอย่าง แต่ยาหม่องก็พลัดร่วงลงพื้นหายไปไหนไม่รู้ เซ็งมาก


เอาฟ่ะ.... ตัดสินใจอีกรอบ

"ต๋อง มานั่งหลังเถอะ จุจะอ๊วก "

"แล้วก็ไม่บอกตั้งแต่ทีแรก"


คนเรามันก็ต้องมีฟอร์มมั่งดิเว๊ย


ถึงกลางทางที่ไหนไม่รู้ แต่จุ ก็แอบไป ขย้อนของเก่าออก โดยไม่ให้ใครรู้ เดินมาที่ร้านค้า เพื่อนๆ กำลังเลือกน้ำดื่ม

จุขอเบียร์ลาว 1 กระป๋อง ขอหลับเถอะ ไม่ไหวจริงๆ


มื้อนั้น..ต้นกับจี๊ด สั่งข้าวไข่เจียว และส้มตำมากิน จุร่วมแจม เป็นอาหารที่อร่อยมากๆ โดยเฉพาะส้มตำ


เมื่อทานอาหารเสร็จ จุได้นั่งหน้ากับรถขับ ชื่อ คุณกลาง


การดื่มเบียร์ เข้าไปทำให้เมาเบียร์แทน เมารถ เป็นอาการที่คุ้นเคยกับจุ และมันทำให้จุรู้สึกดีขึ้น


2 ข้างทางที่พบ งดงามในความรู้สึก แม้ภูเขาจะหัวโล้น แต่ก็ รู้ดีว่า ไม่นาน ภูเขาที่ไม่มีต้นไม้เหล่านั้น จะอุดมไปด้วยพืชไร่

สองฝากข้าง มีบ้านที่ปลูกสร้างง่ายๆ แบบพอเพียง ดูเรียบง่าย บางช่วงก็อาจจะมีเด็กๆ สาดน้ำเล่นสงกรานต์บ้างเหมือนกัน แต่จุเร็วกว่า ปิดกระจกทันก่อนที่น้ำจะถึงตัว


เพื่อนๆ พากันหลับ ส่วนจุ กลับไม่หลับ นั่งฟังเพลงไปเรื่อยๆ สลับกับคุยกับคนขับรถ เพลงที่ ลาวชอบๆ กัน และฮิตทั่วบ้าน ทั่วเมือง คือ เพลง หนุ่มบาว สาวปาน ที่จุได้ฟังทีไร ก็เอียนเมื่อนั้น เพราะฟังบ่อยเหลือเกิน


เราใช้เวลาประมาณ 6 ชั่วโมง ก็ถึงวังเวียง ไปพักที่เกตเฮาท์ ของ คุณกลางนี่แหละ เมียเขาทำเกตเฮาส์อยู่ คืนละ 2 ดอลล่า แต่เรามีเตียงและห้องน้ำเป็นของตัวเอง ถูกกว่าที่หลวงพระบาง จุได้นอนกับเพื่อนนุช หนุ่มๆ นอนห้องใหญ่ (เล็ก 3 เตียง) และจี๊ด นอนกับพี่โหนย เช่นเคย



ระหว่างที่เราเปลี่ยนเครื่องแต่งตัว จะไปเล่นน้ำ ที่วังเวียงจัดสถานที่ไว้

ก็ต้องมานั่งปรึกษาว่า เราจะเดินทางออกจากวังเวียงเมื่อใด

หลายๆ เสียงบอกว่า จะกลับเที่ยง เพราะอยากล่องแก่งก่อน จุก็อยากล่องแก่งนะ มันสนุกออก และจุก็ชอบเล่นน้ำ


แต่พบว่า น้องตง อยากไปเวียงจันทร์ เพราะน้องตง ไม่ชอบเล่นน้ำสักเท่าไหร่


และเมื่อมีการซาวเสียง น้องตงขอเดินทางเช้า เที่ยวเวียงจันทร์ ก่อนกลับเข้าหนองคาย ตอน 5 โมงเย็น ใครเห็นด้วย มานั่งอยู่กับน้องตง


พี่โหนย เร็วกว่าจุอีกแล้ว เพราะพี่โหนยไม่คิดเลย รีบรี่อยู่ข้างน้องตงทันที และเพื่อไม่ให้พี่โหนย ทำคะแนนไปคนเดียว จุก็รีบเข้าไปกระแซะน้องตงในทันทีเหมือนกัน

เพื่อนๆ ที่เหลือ เมื่อเห้นว่า 3 คนยืนยันหนักแน่น ว่า จะกลับเวียงจันทร์ตอนเช้า พร้อมเหตุผล อีกเหตุผลหนึ่งคือ เรากลัวว่า จะจัดสรรเวลาไม่ได้ หากต้องล่องแก่ง


ทำให้พวกนั้น ยินยอม พร้อมด้วยเหตุผลดีๆ ว่า

"ฉันยังงัย ก็ได้ "


สรุปคือ เราได้เล่นน้ำที่วังเวียงตอนเย็นเท่านั้น แต่ก็ไม่ทันได้เล่นอะไรมากมาย เพราะพายุเข้า ฝนตกห่าใหญ่จริงๆ


จุรีบเข้าห้องพัก รีบอาบน้ำสระผม


แต่ไม่ทันเสียแล้ว ขณะที่สบู่เต็มตัว แชมพูเต็วหัว ไฟก็ดับ และน้ำก็ดันไม่ไหล โอ้..พระเจ้า


จุเรียกหาเพื่อนนุช.....
ปรากฏว่า มันหนีจุไปอยุ่ห้องพี่โหนย มันทิ้งจุ ให้ผจญกับชะตากรรมในห้องน้ำเพียงลำพัง


นานตราบเท่านาน ที่จุยืนอยู่ในห้องน้ำ ทำไรก็ไม่ได้ บางที ช่วงเวลาไฟดับมันอาจจะสักประมาณ 1/2 ชั่วโมง แต่จุ ดูเหมือนมันนานราว 2 ชั่วโมงเลย


อาบน้ำเสร็จ ก็เดินไปสบทบเพื่อนๆ ที่ห้องพี่โหนย คุยเรื่องนั้นเรื่องนี้ จนไม่มีเรื่องจะคุย ฝนก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะหยุด..หิวก็หิว


4 ทุ่มกระมัง ฝนจึงหยุดลง และเราก็ได้เดินย่ำโคลนไปหาร้านทานข้าว


วันนี้ หนุ่มต๋อง ใจดี ซื้อเบียร์ลาวให้จุด้วย หุหุ มันติดหนี้เบียร์จุไว้ ไม่มีไรมาก


คืนนั้น จุหลับสบาย....แม้จะฝ้นบ้าๆ บอๆ ไปตามเรื่องตามราว เช้าขึ้นมา ก็คุยๆๆ กับ สาวนุช เหมือนกับว่า ผีเจาะปากมาพูด จนนึกขึ้นได้ว่า ไปเดินดูบรรยากาศ ริมน้ำดีกว่า ก่อนที่จะเดินทางเข้าเวียงจันทร์ต่อไป





__________________________________________





ผู้คนมากมาย มาเดินเที่ยว ตลาดนักฃด วันสังขารล่อง




คู่นี้ กลัวหลง ต้องจูงมือกัน



ตุงลาว...วาดง่ายๆ แต่มีเอกลักษณ์ดีค่ะ



นุชกับต๋อง มีอะไรเหมือนกันคือ การส่งโปสการ์ดให้เพื่อนๆ อบอุ่นดีค่ะ.....มันทำให้จุคิดว่า การส่งความสุขผ่านโปสการ์ดนี่ มันก็ดีเหมือนกันแฮะ



ภูเขาหัวโล้น ระหว่างทางลงวังเวียง



การเดินทาง ถ้าไม่ด่วน ก็เชิญได้ที่รถบัส เก่าๆ ด้านหน้า ถ้าด่วนเสียค่าใช้จ่ายแพงขึ้น ก็รถตู้ค่ะ เหมาไป




บ้านลาวริมทางที่เรียบง่ายค่ะ




ทิวทัศน์ที่ จุว่า มันงดงาม




ถึงแล้ว ที่เล่นน้ำ วังเวียง น่านั่งร่ำสุรา สักพันจอก




ยังไม่กลับจากลาวเลย แต่จุ ก็อ้วนท้วนสมบูรณ์เร็วแท้ๆ
ภาพนี้ กับสาวนุช เพื่อนสนิทกันมาแต่ซาติปางก่อน


ติดตามตอนสุดท้าย....ในไม่ช้านี้ ค่ะ


ลิงค์ของเพื่อนต๋อง

สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 7 น้ำตกกวางซี

สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 6 พะทาดจอมสี

สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 5 วัดใหม่ หอพิพิธภัณฑ์

สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 4 ตลาดเช้า

สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 3 ล่องโขง 6 ชั่วโมง

สะบายดี หลวงพระบาง ตอน 2 สวมเสื้อ ใส่หมวก พร้อมลุย!

สะบายดี หลวงพระบาง ...พวกเขา เพื่อนผม




ลิงค์น้องตง

Lao Trip - วันที่ 1 และ 2 - รถต่อเรือ เรือต่อรถ สู่หลวงพระบาง

Lao Trip - วันที่ 3 - ดูศิลป์วัดใหม่ฯ ไหว้พระธาตุพูสี ตาดกวางซีน้ำงาม

Lao Trip - วันที่ 4 (ตอนที่ 1) - วัดเชียงทอง : สุดยอดศิลป์แห่งล้านช้าง ประทับใจไม่รู้ลืม

Lao Trip - วันที่ 4 (ตอนที่ 2) - ตะลุยชมวัด ซัดแหนมเนืองลาว

Lao Trip - วันที่ 4 (ตอนที่ 3) - ชื่นชมวังเก่า เล่าเรื่องในวัด ลัดเลาะริมคาน

Lao Trip - วันที่ 5 (ตอนที่ 1) - เช้าวันเหงาๆ..กับวัดวิชุน

Lao Trip - วันที่ 5 (ตอนที่ 2) - วัดมะโนรม วัดทาดหลวงและ เด็กน้อยน่ารัก

Lao Trip - วันที่ 5 (ตอนที่ 3) - ข้ามโขงไปเชียงแมน : วัดจอมเพชร วัดร่องคูณ และวัดถ้ำสักริน
Lao Trip - วันที่ 6 - วันสังขานล่อง ท่องเที่ยวตลาดเช้า เข้าสู่วังเวียง




ลิงค์เพื่อนนุช

นางสังขาร กับนางและนายหน้าบาน










ขอเพลงเศร้าสักวัน เพราะเวลาแห่งความสุขกำลังจะหมดลง





Create Date : 16 พฤษภาคม 2549
Last Update : 17 พฤษภาคม 2549 8:20:29 น. 13 comments
Counter : 1808 Pageviews.

 
ไม่คิดเลยว่าจะเมารถ ฮิๆๆๆ
แต่ก่อนผมเองก็เมารถเมาเรือ อาการหนักมาก โดยเฉพาะเมาเครื่องบิน
แต่พอมาอยู่แดนไกล ต้องนั่งเครื่องบินบ่อยๆและนั่งรถไกลๆกลับหายซะดื้อๆ
ตอนนี้ก็เหลือแต่เมาเรือครับ ส่วนสุรานั้นนิดเดียวก็เมาแล้วครับ
บรรยากาศดูน่าลงเล่นน้ำจริงๆแต่ก็คงหนาวๆดูเมฆหมอกสิ หนาวชัวร์ๆๆๆ



โดย: ตี๋น้อย (Zantha ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:35:47 น.  

 
แวะมาหวัดดีวันพูธธธธ ค้าบบ

ผมว่าทางมันโหดก่าแม่ฮ่องสอนอีกนะคาบบ

แต่ว่าเบียร์นี่แก้เมารถได้เหรอครับ
เพิ่งรู้นะเนี่ย..เอหรือว่า..แกล้งเมารถเพื่อเป็นข้ออ้างจิบเบียร์อ่ะ ฮี่ ๆ


โดย: little-joe วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:9:08:44 น.  

 
วิธีแก้อาการเมารถที่คลาสสิคที่สุด

แต่เวลาผมแนะนำใครที่เมารถให้แก้ด้วยวิธีนี้ ไม่เห็นมีใครเคยทำตามเลย...


โดย: คนทับแก้ว วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:15:08 น.  

 
แวะมาอ่านเรื่องราวดีดี ค่ะ

ขอบคุณที่แอบไปแวะบล็อกด้วยนะค่ะ


โดย: LooKPat วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:46:11 น.  

 
น้องจุ พี่คิดถึงน้องจุ จัง อิอิ คำว่าคิดถึง พี่ใช้กับบล๊อค สาวๆเท่านั้นนะ มะเคยมีประวัติไปแปะคำนี้ที่บล๊อคผะชายจ้ะ

ถ้าพี่มีเวลา พี่อยากทำหนังสือจัง หมายถึงพี่เป็นแมวมองอะ พี่จาให้น้องจุเป็นหนึ่งในนักเขียนของพี่ พี่จารวมเล่มให้น้อง จุ ด้วยนะ สำนวนของน้องจุ ชวนอ่าน แล้วสนุกดีด้วยจ้ะ


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:34:35 น.  

 
แวะมาตามไปเที่ยวค่ะ
เพลงเพราะนะคะ


โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:12:32 น.  

 
นอนเล่นบนแพ ลมเย็น ๆ คงมีความสุขน่าดู ....อิจฉาจัง


โดย: bird-narak วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:16:53:20 น.  

 
ตามมาอ่านครับผม

ตอนนี้ดูเศร้าๆ ไงไม่รู้นะ


โดย: พลทหารไรอัน วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:05:02 น.  

 
คุณจุขา เรื่องที่เขียนน่าอ่านมาก ๆ เลย ที่จริงอ่านจากของคุณต๋องและคุณตงแล้ว แต่มาอ่านของคุณจุ กลับได้อารมณ์ไปอีกแบบ เป็นอารมณ์อ่อนไหวที่อยากให้ใครสักคนเข้าใจนะคะ
เพลงเพราะมากค่ะ
อยากบอกคุณจุอีกครั้งว่า คุณจุพัฒนาการร้องเพลงได้ดีขึ้นมากจริง ๆ ค่ะ


โดย: ซออู้ วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:19:24:16 น.  

 
ก็ผมไม่อยากเล่นน้ำหนิ อยากไปเก็บภาพวัดและสถานที่มากกว่า ก็เลยต้องเสียงแข็งหน่อย


โดย: ตงเหลงฉ่า วันที่: 17 พฤษภาคม 2549 เวลา:22:11:36 น.  

 
อ่านๆ ดู ไอ่ตรงไหนที่ระบุชื่อ "ต๋อง" นี่ ดูเหมือนผมจะใจร้ายยังไงไม่รู้นะ แต่จริงๆ ก็เป็นคนใจร้ายใจดำนี่แหล่ะ โช๊ะ ๆ


โดย: T_Ang วันที่: 21 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:08:19 น.  

 



เปล่าว่าไรต๋องเลยน๊า จุแค่บอกเล่าเรื่องราว นั่นงัย ท่อนท้ายๆ ยังบอกต๋องใจดี มีเบียร์เลี้ยงจุเล๊ยยย



โดย: กระจ้อน วันที่: 21 พฤษภาคม 2549 เวลา:15:48:43 น.  

 
ดี สวย สนุก


โดย: c (chaiwatmsu ) วันที่: 15 เมษายน 2552 เวลา:6:02:01 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

กระจ้อน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




แล้ววันหนึ่ง....

เราจะมาพบกัน



เรื่องจริงที่ยังสงสัย บอกได้ชาตินี้เท่านั้น คลิ๊กที่นี่ค่ะ






อัปสรามนตรา คลิ๊กที่นี่ค่ะ


บล็อกที่แล้ว

"อะไรกันนักหนา"




Friends' blogs
[Add กระจ้อน's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.