เจ้าตากระจ่าง

ปีที่อยู่อังกฤษนั้นฟ้าฝนเป็นใจ พืชพรรณต่างๆ จึงงอกงามเป็นพิเศษ ว่ากันว่าเป็นปีที่ลูกเบอร์รี่ออกมากที่สุดในรอบหลายปี ต้นแอ๊ปเปิ้ลเก่าแก่สามสี่ต้นในสวนของวัดพลอยออกลูกแดงอร่ามมองไกลๆ ราวกับดอกไม้สีแดงเต็มต้น พอสุกเต็มที่ญาติโยมมาช่วยกันเก็บได้หลายสิบตะกร้า
ลูกแอ๊ปเปิ้ลสีแดงฉ่ำวางเรียงอยู่ในรถเข็นข้างโรงเก็บฟืนส่งกลิ่นหอมฟุ้ง เจ้านกโรบินตัวน้อยแวะมากระโดดหย็องแหย็งอยู่ใกล้ๆ มันคงหวังว่าจะมีหนอนตัวอ้วนซ่อนในกองแอ๊ปเปิ้ลนั้นบ้าง





โรบินเป็นนกประจำถิ่นที่พบได้ไม่ยากนักในอังกฤษ และเป็นนกในดวงใจของเด็กๆ หลายคน หากเทียบกับนกชนิดอื่น เจ้าโรบินดูจะคุ้นเชื่องและไม่กลัวมนุษย์เอาเสียเลย ยิ่งในช่วงฤดูหนาว มันพร้อมจะบินเข้ามาขออาหารอยู่ทุกเวลา ยามที่เดินผ่านสวน เจ้าโรบินก็ชอบบินมาวนเวียนอยู่ใกล้ๆ
นกโรบินมีขนาดใกล้เคียงกับนกกระจอกบ้านเราแต่เวลาอาบแดดชอบทำท่าพองขน ทำให้ดูอ้วนท้วมกว่า ขนใต้คอสีส้มอิฐนั้นโดดเด่นเกินใคร ดูแล้วแยกไม่ออกว่าเป็นตัวผู้หรือตัวเมีย เพราะลักษณะภายนอกคล้ายกัน นักสิทธิสตรีทั้งหลายคงไม่ตั้งข้อรังเกียจ หากสรรพนามที่ใช้เรียกนกโรบินมักจะเป็น he แทบทั้งหมด





อาหารหลักของนกโรบินคือแมลงต่างๆ รวมทั้งแมงมุม จึงไม่น่าแปลกที่จะเห็นมันป้วนเปี้ยนอยู่แถวโรงเก็บฟืนที่มีหยากไย่เกาะอยู่เต็ม หลวงตาชาวอังกฤษเล่าให้ฟังว่า เคยเห็นเจ้าโรบินแอบบินเข้าไปจิกใยแมงมุมว่างเปล่า พอเจ้าของใยหลงกลเดินออกมาเพราะนึกว่ามีเหยื่อมาติด ก็กลายเป็นอาหารโอชะของเจ้าโรบินไปโดยปริยาย ธรรมชาติดูจะมีวงจรผู้ล่าและผู้ถูกล่าวนเวียนกันไปเสมอ





คนเรามักจะคิดอะไรโดยเอาตัวเองเป็นหลัก ในกรณีนี้ถ้าเข้าข้างนกโรบิน ความตายของแมงมุมก็เป็นเรื่องชอบธรรม แต่จากมุมของผู้ถูกล่า เรื่องนี้อาจกลายเป็นแผนฆาตกรรมอันร้ายกาจไป ความยุติธรรมจึงขึ้นกับมุมมอง และเป็นเรื่องที่ต้องระวัง ความเมตตาแบบไม่ยอมรับกติกาธรรมชาตินี้เคยทำให้พระบางรูปไล่ตีงูเพื่อให้มันคายเจ้าเขียดน้อยที่กำลังร้องขอชีวิตมาแล้ว
เวลาเมตตาสงสารใคร เราต้องสำรวจอคติของตนเองควบคู่ไปเสมอ เพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้เมตตาด้วยความลำเอียงจากความรัก เกลียด หรือกลัว มิฉะนั้นอาจเป็นเมตตาของอวิชา ที่ทำให้เราเผลอเมตตากับคนใกล้ชิดมากกว่าคนอื่นๆ ที่สมควรได้รับความเมตตาเช่นเดียวกัน





หลายปีก่อนมีเจ้านกโรบินตัวหนึ่งมาอาศัยอยู่ใกล้กุฏิพระ ท่านมักจะให้อาหารมันทุกวัน จนมันเชื่องถึงขนาดบินเข้ามาเกาะบนโต๊ะเขียนหนังสือ ดวงตาที่กลมโตเป็นประกายทำให้ท่านตั้งชื่อมันว่า “เจ้าตากระจ่าง” (bright eyes) ครั้งหนึ่งเจ้าของกุฏิไม่อยู่หลายวัน เลยวานให้เพื่อนพระเอาอาหารไปให้นก พอเจ้าตากระจ่างเห็นคนเดินมาที่กุฏิเท่านั้น มันก็โผบินเข้ามาเกาะเท้าและยืนอยู่อย่างนั้นจนกระทั่งท่านเดินไปเปิดกุฏิ พอเข้าไปได้ก็โผไปยืนบนโต๊ะ พลางวางท่าราวกับเป็นเจ้าของกุฏิเสียเอง





เจ้าตากระจ่างอาศัยอยู่แถวนั้นจนกระทั่งอายุมากขึ้น มันก็ถูกนกตัวใหม่ที่อายุน้อยกว่าและแข็งแรงกว่าไล่ที่ ครั้งสุดท้ายมีคนพบว่ามันย้ายไปอยู่ในสวนไม่ไกลจากกุฏินัก แต่ไม่ว่าจะไปอยู่แห่งหนใด ความเชื่องของเจ้าตากระจ่างก็เป็นตำนานให้เล่าขานกันต่อมาอีกนานแสนนาน





เรื่องโดย : ปิยสีโลภิกขุ จบการศึกษาคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แต่ได้เลือกวิถีชีวิตนักบวชมา 15 ปีแล้ว ปัจจุบันพำนักในวัดป่าเล็กๆ แห่งหนึ่งที่จังหวัดเชียงราย บันทึกชุดนี้เขียนขึ้นระหว่างจำพรรษาที่วัดจิตวิเวกในแคว้นเวสต์ซัสเซ็กซ์ (West Sussex) นอกกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษ

Create Date : 02 มีนาคม 2554		0 comments
Last Update : 2 มีนาคม 2554 20:20:26 น.
Counter : 4005 Pageviews.
Share Tweet