อาบด้วยอารมณ์ ห่มด้วยความเหงา..มึนและซกมก
<<
เมษายน 2548
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
21 เมษายน 2548

ความสุขธรรมดา ๆ

กลับมาจากไปเที่ยวช่วงวันหยุดสงกรานต์หลายวันแล้วหละ
คราวนี้ฉันเก็บความประทับใจมาได้หลายกระบุง
เล็ก ๆ น้อย ๆ ก็คอยสะสมเอาไว้ก่อน
แค่นึกถึงเพื่อน ๆ ที่ไปด้วยกันก็ประทับใจมากพออยู่แล้ว

ฉันไม่แน่ใจว่าในกลุ่มมีคนปกติไปด้วยกี่คน
เอิ๊กๆๆ

และอีกสิ่งหนึ่งที่อยากเล่า...
วันแรกที่เราไปถึง
ฉันนอนพักเอาแรงก่อนที่จะลงมาเล่นน้ำในตอนเย็น
พวกเรา"ฟัด"กับคลื่นกันอย่างเมามัน
ครืนนน....ซรู้มมมม.....ซ่าาาาา......
อ่า....โดนซัดกระจัดกระจาย แต่...
สะใจโรคจิต!!
เล่นน้ำได้พักเดียวฝนก็ตกลงมา ทั้งที่แดดยังออกอยู่เลย
พวกเราทยอยขึ้นจากน้ำ
แหม ก็กลัวเปียกฝนอ่ะ
-__-'
แหะแหะ

ขณะที่กำลังกึ่งเดินกึ่งวิ่งขึ้นจากทะเล
ฉันมองไปเหนือทิวไม้ทางทิศตะวันออก
ฉันได้เห็นแถบสีโค้ง ๆ ที่ปรากฏขึ้นจาง ๆ
มันคือรุ้งกินน้ำตัวเล็ก
แต่ก็สามารถทำให้ฉันรู้สึกยินดีได้มากเหลือเกิน
"รุ้งๆๆ" ฉันตะโกนด้วยเสียงแหบ ๆ เพราะเป็นหวัดอยู่
เสียงฝนและเสียงคลื่นค่อนข้างดัง
อาจไม่มีใครได้ยินเสียงของฉันก็ได้
ฉันเริ่มชะลอฝีเท้าและมองไปรอบ ๆ ตัว
แถบสีรุ้งอันเล็ก ๆ อยู่ตรงหน้า ใกล้พอที่จะเอื้อมมือคว้า
ไม่ว่าจะเดินไปทางไหน แถบสีจาง ๆ นั้นก็ตามฉันไป
ในขณะที่รุ้งกินน้ำจริง ๆ ก็ยังคงทอดสายโค้งอยู่บนฟ้าโน่น
แล้วฉันจะรีบเดินไปทำไมกัน....

ไม่นานนัก รุ้งงามก็จางหายไป
เมื่อฝนเม็ดใหญ่ขึ้นและแสงแดดหมดแรงสาดส่อง
ฉันกลับถึงที่พักและฉลองด้วยการเอาหัวชน
บานหน้าต่างไปหนึ่งที
T_T
ทำไมซุ่มซ่ามแบบนี้วะ

และเมื่อฝนหยุดฉันและเพื่อนอีกสองคน
ก็ลงไป"ฟัด"กับคลื่นอีกเป็นระลอกที่สอง....

พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้า
แสงสีส้มระบายอยู่ทั้งบนฟ้า ผืนน้ำและหาดทรายที่เปียกชุ่ม

...ไม่มีใครมาถ่ายรูปเลย...
........
...

......


ฉันว่าทุก ๆ ช่วงเวลามีสิ่งดี ๆ ซ่อนอยู่เสมอ
แม้ในช่วงเวลาแย่ ๆ ???

เหมือนตอนเด็ก ๆ เมื่อฉันไม่สบาย
ฉันจะได้เห็นชัด ๆ ว่าแม่นี่รักเราซะจริง

ตอนที่มอ'ไซค์คว่ำ ฉันก็ได้รู้ว่าเพื่อนมันห่วงเราแค่ไหน

วันที่ไฟดับ ฝนตก และยังไม่ได้กินข้าวเย็นกันซักคน
เราก็จะได้ดินเนอร์ใต้แสงเทียนแสนโรแมนติก
พร้อมหน้ากันทั้งครอบครัว

และถ้าวั้นนั้นฝนไม่ตกฉันคงไม่ได้เห็นสายรุ้ง
เอ่อ..มันเป็นรุ้งที่ไกลบ้านที่สุดในชีวิตที่ฉันได้เห็นด้วยนะ
และถ้าฝนไม่ตกฉันคงไม่ได้เล่นน้ำทะเลอุ่น ๆ
และถ้าฝนไม่ตก ความพิเศษของวันนั้นคงต่างออกไป....

(^_^)

และคืนนั้นความสุขของฉันก็สว่างไสวได้แม้ในแสงเทียนริบหรี่

หลับดีกว่า....




 

Create Date : 21 เมษายน 2548
12 comments
Last Update : 21 เมษายน 2548 14:00:41 น.
Counter : 522 Pageviews.

 

เอาเห็บที่จมูกไปพักร้อน หรือเป่าค่ะ

 

โดย: อดีตครูนกเขา IP: 58.10.120.58 21 เมษายน 2548 11:58:40 น.  

 

อ่า................

ป้าร่วมฯกลับมาแระ อิอิ

 

โดย: ตะเกียงลาน 21 เมษายน 2548 12:12:07 น.  

 

กลิ่นดินหลังฝนตก
หอมดีเนอะ

ว่ามั้ย

@^_^@

 

โดย: Ning_999 (Ning_999 ) 21 เมษายน 2548 12:16:41 น.  

 



หุๆๆ หัวปูดเป็นสีรุ้งเลยป่ะ

 

โดย: < h r i s t i A n Vi e ri >> 21 เมษายน 2548 12:36:46 น.  

 

บรรยายได้เห็นภาพเลยค่ะ

เสียดาย ถ้าอยู่ที่นั่นตอนนั้น คงได้ถ่ายรูปเก็บไว้ให้ เจ้าของบล็อกระลึกความทรงจำวันหลัง


//ผีเสื้อ

 

โดย: มรกตนาคสวาท 21 เมษายน 2548 13:28:58 น.  

 

อยากไปเที่ยวมั่งอ่า ไม่ได้ไปไหนนานแล้วอ่า

 

โดย: กลัวที่หนาย 21 เมษายน 2548 13:47:33 น.  

 

เบิกบานๆ เห็นๆ

 

โดย: แบร่ IP: 203.145.12.236 21 เมษายน 2548 15:03:29 น.  

 

เอาใหม่นะ

เบิกบาน เห็นๆ

 

โดย: พลอยสีรุ้ง IP: 203.145.12.236 21 เมษายน 2548 15:04:05 น.  

 

ไม่สนใจถ่ายรูปมาเล้ยยยยยยย !! v_v


 

โดย: สวยสุดลึง IP: 203.170.146.130 21 เมษายน 2548 15:06:22 น.  

 

อยากไปเที่ยวบ้างเหมือนกันครับ ไม่ได้สัมผัสทรายที่ทะเลนานมากแล้ว

 

โดย: Mint@da{-"-} 21 เมษายน 2548 16:46:06 น.  

 

อ่านแล้วชอบค่ะ

ทุก ๆ ช่วงเวลามีสิ่งดี ๆ ซ่อนอยู่เสมอ แม้ในช่วงเวลาแย่

เดี๋ยวจะพยายามข้อดีของความผิดพลาดบ่อยๆ ค่ะ

 

โดย: MDA 21 เมษายน 2548 20:22:21 น.  

 

ฮี่ๆๆๆ

 

โดย: เมฆ IP: 203.146.81.198 22 เมษายน 2548 11:04:45 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


ร่วมรัก...สมัครสมาน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง
แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย
แค่ไหนก็ตาม

ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน
ก็เป็นคนพิเศษ
ในชีวิตของฉันเหมือนกัน
เพราะฉะนั้น..

"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"













[Add ร่วมรัก...สมัครสมาน's blog to your web]