BlogGang.com : : ร่วมรัก...สมัครสมาน : "งานมหกรรมขี้แห่งชาติ" และเรื่องของ "มาโนช"

"งานมหกรรมขี้แห่งชาติ" และเรื่องของ "มาโนช"

"มาโนช"
เป็นเพื่อนใหม่ซึ่งรู้จักกันจากเวบพันทิปนี่เอง
เรารู้จักกันมาประมาณ 1 ปี
เขาเป็นชายร่างสันทัด ผิวขาว บอบบางน่าทะนุถนอม
หัวยุ่ง สวมแว่น หน้าตาจืดชืด
ถ้าสมมุติว่าเขาเป็นคนก็คงบุคลิกไม่ดีเท่าไหร่ในความคิดของฉัน
((บุคลิกไม่ดี แต่ปากดี...ฮึ่ม!!))

แต่ถ้าเขาเป็นเพนกวิน เขาจะเป็นเพนกวินที่มีท่าเดินสง่างามที่สุดในขั้วโลก

ถ้าเขาเป็นสมเสร็จเขาจะเป็นสมเสร็จที่รักสันโดษที่สุดในป่า

ถ้าเขาเป็นนกเค้าแมวเขาจะเป็นนกเค้าแมวที่นอนดึกที่สุด

และถ้าเขาเป็นหมาเขาจะเป็นหมาที่ทั้งเห่าและกัดเก่งที่สุดในซอย

...ฉันว่าเขาเป็นสิ่งเหล่านี้ได้ดีกว่าเป็นนายมาโนชอีก...

ครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ฉัน มาโนช และน้องอีกคน
นัดกันไปเที่ยวชมงาน ๆ หนึ่ง
ก็งานขายของที่มักจัดตามฮอลใหญ่ ๆ
ที่เกิดขึ้นดาษดื่นนี่แหละ
เราตกลงกันว่าจะแยกย้ายกันไป
ฉันเลยไม่รีบร้อน
และใช้เวลาก่อนเดินทางเพลิดเพลินอยู่กับ "สุขา"

ฉันชอบชื่อนี้จัง "สุขา" คงหมายถึงที่แห่งความสุขละมั้ง
เพราะเวลาฉันอยู่ในสุขาฉันก็มักมีความสุข ปลอดโปร่ง
โล่งสบาย และผ่อนคลายอย่างไม่เคยรู้สึกมาก่อน
ในสุขาเราเป็นตัวของตัวเองได้ต็มที่
เราปลดปล่อยจินตนาการไปที่ไหนก็ได้จากสุขา
และบ่อยครั้งที่นวัตกรรมและความเป็นจริงแห่งชีวิต
ก็ถูกค้นพบที่นี่

เช้าวันหนึ่งฉันก็ได้เข้าใจสัจธรรมที่ว่า
"ขี้แปลกหน้าที่บังเอิญเดินไปพบข้างทาง
ไม่มีวันงดงามและน่าไว้วางใจเท่าขี้ของเราเอง"
-"-

ไม่รู้ทำไมวันนี้ท้องไส้ปั่นป่วน เหมือนข้าศึกจะบุก
แต่เอาเข้าจริงก็เป็นแค่กลลวงเท่านั้นเอง
ฉันเพลี่ยงพล้ำเสียเวลาตั้งท่ารอทัพหลายรอบแล้ว...
แม่งหลอก!!
ขณะที่กำลังชิงไหวชิงพริบกับกองทัพมนุษย์ทองคำอยู่นั่นเอง
เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น
เป็นทำนองเพลง "คำถาม" ของท็อฟฟี่
ฉันตั้งไว้สำหรับมาโนชโดยเฉพาะ
บางทีฉันก็เรียกมาโนชว่า "โบโบ้"
"อ่ะ ก็อยากเรียกแบบนั้นน่ะ มีไรมะ ?"

มาโนชโทรมาทำไมหว่า ??
ไม่รับว้อย!! คนกำลังลุ้นขี้!!

...แด่ แด แด้ แด แด่ แด แด แด แด้ แด๊ แด่....
ดังอีกรอบนึงแล้ววววว....ออกไปรับหน่อยละกัน
"เฮ้ย! ทำไมไม่รับ ขี้อยู่เรอะ!!"
มาโนชคำรามด้วยเสียงแหบทรงพลัง
"รู้ได้ไงวะ..แต่มันไม่ออกอ่ะ"
ฉันยอมจำนนด้วยกางเกงในที่ยังม้วนติดอยู่ที่ต้นขาข้างซ้าย
"จะให้เข้าไปรับป่ะ นี่เพิ่งอยู่ลาดพร้าวเอง"
มาโนชพูดเหมือนจะหวังดี
"ไม่เป็นไร เดี๋ยวไปเจอกันที่โน่น" ((กูจะขี้))

ฉันไปถึงงานช้ากว่าเพื่อนเลยว่ะ
น้องที่นัดกันแยกไปเดินต่างหาก
ฉันเดินดูงานกับมาโนช แต่ก็เดินกันแบบสะเปะสะปะ
คนละทิศละทาง
มีของที่อยากได้หลายอย่าง แต่ยังไม่ได้ตัดสินใจซื้อ ตั้งใจว่าจะเดินดูให้ทั่ว ๆ ก่อน((งกอ่ะ))
ฉันเดินไปท้องก็ร้องโฮกกๆๆ ยังกะมีเสือโคร่งอยู่ในท้อง
ถ้าในท้องของฉันมีเสือโคร่ง
ในท้องของมาโนชก็คงมีพ่อสิงโตอยู่เหมือนกัน
มาโนชเอ่ยชวนออกหาอาหารประทังชีวิต
ซึ่งแน่นอนว่าไม่ใช่กวางหรือลูกม้าลาย
ระหว่างทางไปแหล่งอาหาร ถึงแม้จะหิวก็ยังเถลไถล
แวะถ่ายรูปบรรยากาศในงานไปเรื่อย
มีวงดนตรีมาบรรเลงเพลงให้ชมและฟัง
พร้อมทั้งมีโต๊ะรับบริจาค
โดยการซื้อการ์ดรูปดอกไม้และเขียนข้อความลงไป
แล้วนำไปผูกห้อยไว้ในที่ ๆ จัดให้
ฉันเห็นการ์ดเป็นรูปดอกไม้น่ารักดี
มีดอกลั่นทมที่ฉันชอบด้วย
ยิ่งเวลาห้อยอยู่รวมกันมาก ๆ ก็ดูสวยไปอีกแบบ
^_^

เราทั้งสองเดินมาถึงแหล่งอาหารที่มีนามว่า
"หุบเขาลึกสีดำ"
สุดแสนดีใจแหล่งอาหารอยู่แค่ปลายจมูก
ทันใดนั้นสายตาก็เหลือบไปเห็นป้าย “closed”
ความหวังหายวูบไปเหมือนขี้ที่โดนกดชักโครก
เราคงมาช้าไปนิดเดียว

ฉันใช่สติปัญญาวิเคราะห์แล้วเข้าใจว่า....
พนักงานเห็นมาโนชเดินมาจึงตั้งใจเลื่อนป้าย
"ห้ามสัตว์เลี้ยงเข้า"
ด้วยอารามรีบร้อนจึงหยิบผิดเป็นป้าย closed
แต่ไม่ว่าการวิเคราะห์ของฉันจะถูกหรือไม่
เราสองคนก็อดกินเป็นที่แน่นอนแล้ว....
T_T

"เราจะเอายังไงกันต่อไปดี"

เรื่องของฉันกับมาโนชในวันนั้นยังไม่จบ
แต่ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกตัวว่า
“วันนี้กูยังไม่ได้ทำงานเลยนี่หว่า”

เมื่อถึงเวลาเหมาะฉันคงได้กลับมาพล่าม
เรื่องของ "มาโนช" ต่อ
เรื่องที่ออกจะดูอุบาทว์ ๆ นี้อาจแปรเปลี่ยนเป็นความสวยงามก็เป็นได้
เหมือนหนอนน่าเกลียด ที่เติบโตเป็นผีเสื้อ
ยังไงยังงั้น

กร๊ากกกกก เกี่ยวมั้ยน่ะ

Create Date : 01 เมษายน 2548

Last Update : 14 พฤศจิกายน 2548 9:18:12 น.

11 comments

Counter : 542 Pageviews.

^
^
^
ก๊าก ๆๆ ๆๆๆ
โคตรเหมือนเลยว่ะเจ๊ รูปนี้อ่ะ....5555555

เดินไหล่แทบหลุด ตอนขากลับ หนักชิบเลย หนังสือเนี่ย....

โดย: Ning_999

วันที่: 1 เมษายน 2548 เวลา:13:10:46 น.

เห็นชื่อ "มาโนช" แล้วคิดถึงเรื่องแฟนฉัน

อิ อิ

โดย: น.ส.มารร้าย

วันที่: 1 เมษายน 2548 เวลา:14:03:47 น.

มาโนชห่าไร
บอกว่ามันชื่อ

"นงนุช"

เอิ๊กๆๆๆ

โดย: พรหล้า IP: 203.156.42.128 วันที่: 1 เมษายน 2548 เวลา:14:08:31 น.

บล๊อกนี้มีกลิ่นตุตุนะ

โดย: กลัวที่หนาย

วันที่: 1 เมษายน 2548 เวลา:15:03:16 น.

เข้ามาอีกที มาสงสัย ว่า "มาโนช" เนี่ย
เค้าทาลิปสติกด้วยเหรอเจ๊
แถมเปลือยท่อนบนซะด้วยอ่ะ...

กรี๊ดๆๆๆ เอิ๊กส์............

ปล. คงหายห่อเหี่ยวแล้วสิ @^_^@

โดย: Ning_999

วันที่: 1 เมษายน 2548 เวลา:16:06:04 น.

เท่ดีนี่ มาโนช ^_^

โดย: < h r i s t i A n Vi e ri >>

วันที่: 2 เมษายน 2548 เวลา:19:39:51 น.

มาโนช เค้าคือใคร...ถึงทำให้เพื่อนเราเขียนถึงเค้าได้...

โดย: lavender_kiss IP: 203.113.80.139 วันที่: 4 เมษายน 2548 เวลา:15:49:52 น.

อืมมมมมมมมมมมม..............

ทำไมกกน.ป้าร่วมถึงม้วนอยู่ต้นขาซ้าย?...

ทำไมไม่ม้วนที่ต้นขาขวาหว่า???

โดย: ตะเกียงลาน

วันที่: 6 เมษายน 2548 เวลา:12:19:42 น.

เหอๆๆๆ แค่อ่าน ก็พอเดาออกว่าใคร

รู้สึกว่าผมจะเจอพี่คนนี้วันเดียวกับพี่บุ๋มเจอใช่ไหมครับ

ยังจำได้เลยว่า เรายังนินทาเค้าเลยว่าคนนี้ดูเก๊กๆ ประหลาดๆ บุคลิกแปลกๆ น่าจะเอ๋อเล็กน้อย

โดย: ถ้าผมเดาถูกนะ.. (นายกาเมศ) IP: 203.151.140.115 วันที่: 6 เมษายน 2548 เวลา:16:12:00 น.

เก๊กประหลาด กร๊ากกกกกกกกก

โดย: ตุ๊กตารอยทราย IP: 210.246.71.5 วันที่: 9 เมษายน 2548 เวลา:18:44:14 น.

((ตกลงกูเล่าไม่จบใช่ป่ะเนี่ย ??))

โดย: ร่วมรัก...สมัครสมาน

วันที่: 12 เมษายน 2548 เวลา:10:34:01 น.