อาบด้วยอารมณ์ ห่มด้วยความเหงา..มึนและซกมก
 
ธันวาคม 2547
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
262728293031 
29 ธันวาคม 2547

..ฉันถูกใส่ร้าย และเรื่องของไม้จิ้มฟันส่วนตัว...

ฉันก็เป็นผู้หญิงธรรมดา ๆ คนหนึ่งที่มีชีวิตแสนเรียบง่าย

แต่ไม่เข้าใจว่าทำไมใคร ๆ ต่างพากันอิจฉา
และพากันใส่ร้ายป้ายสีฉันต่าง ๆ นานา
ฉันอดคิดไม่ได้ว่าคงเป็นเพราะหน้าตาที่สวยงามโดดเด่น
เกินหน้าเกินตาพวกเค้า
นี่ชั้นไม่ได้หลงตัวเองแม้แต่น้อย ฉันเรียกมันว่า
"ความมั่นใจในตัวเอง"

บ่อยครั้งที่ชั้นถูกหาว่า "ซกมก"
มันไม่จริงซักนิด เป็นเพียงข่าวลือที่ไร้มูล ไร้ความเป็นธรรม
...ของคนไร้หัวใจ...

มีหลายสิ่งหลายอย่างที่ยังคงเป็นคำถามในใจอันผุดผ่องของฉัน

ฉันไม่เข้าใจว่าคนเราจะอาบน้ำตอนเย็น ๆ ไปทำไม ?
((บางทีก็เห็นว่าตอนเช้าไม่ต้องอาบก็ได้))

จะแปรงฟันไปทำไมในวันหยุด ก็เราไม่ได้ไปไหน
อาบน้ำก็เหมือนกัน อาบวันจันทร์ทีเดียวเลยไม่ได้เหรอ ?

กินข้าวไปเข้าส้วมไปมันผิดตรงไหน ในเมื่อทั้งสองอย่าง
ล้วนเป็นเหตุเป็นผลซึ่งกันและกัน ?

ทำไมหลาย ๆ คนถึงไม่เคยใส่กางเกงในด้านที่ 1
และกลับด้านที่ 2 มาใส่อีกก่อนที่จะเอาไปซัก
ไม่เคยซักครั้งในชีวิตเลยเหรอ ?

การเก็บของเหลือ ๆ กินมันกลายเป็นสิ่งน่าละอายไปตั้งแต่เมื่อไหร่
ก็เมื่อก่อนฉันยังท่องจำคำขวัญได้เลยว่าเด็กดีต้องประหยัด ?


เมื่อฉันเล่าเรื่องปกติในชีวิตประจำวันให้ใคร ๆ ฟัง
ทำไมหลายคนต่างเบือนหน้าหนี ??
"นี่นอกจากพวกเค้าจะอิจฉาหน้าตาของฉัน
แล้วยังรับไม่ได้ในความเป็นอัจฉริยะที่ฉายแววอยู่ในตัวฉันอีกรึ"

ฉันคิดในใจ

ฉันเล่าให้พวกเค้าฟังว่า....
ฉันมีไม้จิ้มฟันประจำตัวอยู่ 1 อัน
-"- ไม่ใช่สิ สองสามอันเห็นจะได้
ซุกอยู่ตามที่ต่าง ๆ เช่น โต๊ะทำงาน หัวเตียงและที่วางรองเท้า
ฉันต้องเตรียมพร้อมนะ
เพราะฉันไม่อยากที่จะต้องไปหักเอาก้านไม้กวาดมาแคะฟันบ่อย ๆ
มันดูไม่เป็นโปรเฟชชันน่อลลล

ไม้จิ้มฟันน่ะใช้แล้วเก็บไว้ใช้อีก มันไม่ดีตรงไหน
((ฉันยังไม่ลืมนะว่า" เด็กดีต้องประหยัด"))

กรามซี่สุดท้ายของฉันเป็นช่องว่างระหว่างฟันกับเหงือก
มันมักจะมีเศษอาหารเข้าไปติดอยู่
ฉันไม่ต้องการให้เกิดการหมักหมม...
ครูบอกว่ามันไม่ดีต่อสุขภาพเหงือกและฟัน
((ชั้นจำได้ตั้งแต่ตอนเด็ก ๆ อีกเหมือนกัน))
นอกจากเรื่องหมักหมมแล้วยังมีเหตุผลบางอย่าง
ที่ฉันจะไม่ปล่อยให้เศษอาหารเหล่านั้นติดอยู่นานนัก...เพราะ...

เพราะมันจะเสียรสชาติ
เช่น ถ้ามะม่วงฟ้าลั่นเข้าไปติดนานเกินสามชั่วโมง
มันจะเปื่อย ๆ และจืดเกินไป
ถั่วก็จะไม่กรอบและสูญเสียความหวานมัน
ถ้าฉันกินมื้อกลางวันมาฉันจะต้องเคาะฟันก่อนบ่ายสองโมง

แล้วมีเหตุผลอะไรที่จะต้องทิ้งเศษอาหารเหล่านั้น ??

ในเมื่อเรามีวิธีการง่าย ๆ ที่จะได้ดื่มด่ำกับอาหารมื้อที่ผ่านมาอีกครั้ง
...แค่เคี้ยวและกลืนมันลงไป...

ทำไมผู้คนต่างไม่เห็นความงดงามในสิ่งที่ฉันค้นพบ
ทำไมทุกคนต่างประณามว่าฉันเป็น "ไอ้ซกมก"

ทำไม ๆๆๆ??
ฉันไม่เข้าใจเลยจริง ๆ ??


Create Date : 29 ธันวาคม 2547
Last Update : 30 ธันวาคม 2547 15:11:21 น. 13 comments
Counter : 819 Pageviews.  

 
บ่นไรเจ๊?
บ่นส่งท้ายปีใหม่เหรอไงยะ


โดย: ไม่บอก แบร่ๆ IP: 210.86.146.105 วันที่: 29 ธันวาคม 2547 เวลา:18:10:14 น.  

 
สมเจงๆ เลย มน่าได้กลิ่นตุๆ

เอิ๊กๆ เอิ๊กๆ


โดย: Nwatt IP: 202.183.141.49 วันที่: 30 ธันวาคม 2547 เวลา:0:26:35 น.  

 
ที่นี่ที่ไหนวะ


โดย: ท่านอ๋อง IP: 202.44.130.121 วันที่: 30 ธันวาคม 2547 เวลา:10:47:32 น.  

 


ไอ้ซกมกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ



โดย: < h r i s t i A n Vi e ri > > IP: 61.90.108.177 วันที่: 30 ธันวาคม 2547 เวลา:13:53:39 น.  

 
เจ๊ ๆ !

หนูเห็นด้วยกะเจ๊ทุกประการเลยอ่ะ เชื่อมั้ย

ไม่น่าเชื่อเลย จะมีคนที่คิดเหมือนกันขนาดนี้อยู่ในโลก

แต่ที่หนูต่างกะเจ๊นิดเดียวก็คือ




หนูไม่เคยทำอ่ะ ไอ้ที่พี่ว่ามาอ่ะ


โดย: นุ้ยอ่ะ (เจ้านุ้ย ) วันที่: 31 ธันวาคม 2547 เวลา:0:08:21 น.  

 
ซะงั้น


โดย: ตุ๊กตารอยทราย วันที่: 31 ธันวาคม 2547 เวลา:1:58:11 น.  

 
เราเป็นฝาแฝดกันรึป่าวเนี่ย...
ิคิดเหมือนกันทุกอย่างเล๊ยยยยย


โดย: ซีบวก (ซีบวก ) วันที่: 1 2548 เวลา:22:09:24 น.  

 
โห๊....คิดได้ไงเนี่ย...
อย่าบอกนะว่า นี่คือทฤษฎีที่เจ๊คิดได้ ว่ามันคือความอัจฉริยะประจำตัว ที่ใครก็ห้ามลอกเลียนแบบ ถึงจะเลียนแบบได้ ก็คงไม่(ซกมก)เหมือน
55555555555555555555555


โดย: Ning_999 วันที่: 2 2548 เวลา:21:18:32 น.  

 
ต๊าย...น้องบุ๋ม!!

นู๋กะเจ๊ น่าจะมาอยู่ด้วยกันได้นะเนี่ย

โอ้ววว...อัจฉริยะ ฟ้าประทานเจงๆเรย

เดี๋ยวเจ๊ จะกลับไปบอกคนรู้ใจ ของเจ๊
ซึ่ง เค้าเคยบอกเจ๊ ว่าน้องคนนั้นน่ะ
ที่อึ๋มๆ อ่ะ น่ารักดีเน๊อะ...

จะไปบอกว่า....มาน ซกมก ไม่มีที่ติเรย ฮ่าๆ


โดย: ซุกมุก IP: 202.183.215.131 วันที่: 5 มกราคม 2548 เวลา:10:29:33 น.  

 
ที่เขียนมา
เห็นด้วยอยุ่ข้อเดียว



การเก็บของเหลือ ๆ กินมันกลายเป็นสิ่งน่าละอายไปตั้งแต่เมื่อไหร่

นอกน๊าน...........ซกม๊ก...555



โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 5 มกราคม 2548 เวลา:12:39:57 น.  

 
ได้หัวเราะครั้งแรกของวันเลยค่ะ


โดย: หญิงติ๋ม วันที่: 5 มกราคม 2548 เวลา:13:08:49 น.  

 
ถือได้ว่าเป็นยอดหญิงแห่งปี


โดย: (ลุง)ถึก สไลเดอร์ IP: 81.227.214.107 วันที่: 6 มกราคม 2548 เวลา:17:20:15 น.  

 
อ๊วกกกกกกกกกกกกกกก


โดย: ควายมาแว๊ววว IP: 203.150.117.60 วันที่: 7 มกราคม 2548 เวลา:14:00:26 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ร่วมรัก...สมัครสมาน
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต
มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง
แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย
แค่ไหนก็ตาม

ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน
ก็เป็นคนพิเศษ
ในชีวิตของฉันเหมือนกัน
เพราะฉะนั้น..

"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"













[Add ร่วมรัก...สมัครสมาน's blog to your web]