<<
มิถุนายน 2553
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
26 มิถุนายน 2553

:: ถนนสายนี้..มีตะพาบ กม. 10 - ในบางมุม ::

โจทย์ของตะพาบ กิโลเมตรที่ 10 คือเหตุการณ์ หลังจากเหตการณ์นี้

“ ชายคนหนึ่ง ช่วยผู้หญิง ซึ่งกำลังโดนฉุดลงจากรถเมล์ ผู้หญิงรอด เพราะตำรวจมาพอดีแต่มีคนร้ายหนึ่งคน หนีไปได้ “

กติกา: ให้เขียนผ่านมุมมองของตัวละครต่อไปนี้ อย่างน้อย 2 ตัว


คนที่เข้าไปช่วย,หญิงสาวที่รอดมาได้หวุดหวิด, แม่ค้าขายพวงมาลัยข้างทาง, กระเป๋ารถเมล์ ที่เห็นเหตุการณ์ก่อนหน้านั้น, พระสงฆ์ที่มาแจ้งความเอกสารหาย และเจอคนร้ายที่ถูกจับตัวอยู่,คนร้ายอีกหนึ่งคน ที่หนีไปได้,ตำรวจ ซึ่งเป็นพ่อของคนร้ายหนึ่งในสามคน, น้องสาวของคนร้าย, มนุษย์หมาป่า, อุลตร้าแมน ที่พูดไทยไม่ได้, คนบ้า ที่เชื่อว่าชายคนที่เข้าไปช่วยหญิงสาว เป็นน้องชายที่หายไปของตัวเอง, แฟนหนุ่ม ของหญิงสาวที่โดนฉุด, จา พนม ยีรัมย์, ทักษิณ ชินวัตร, กิ้งกือตัวหนึ่ง ซึ่งขดตัวอยู่แถวๆนั้น


...........................




หลังจากที่เกิดเหตุการชุลมุนกันบนรถเมล์ ...



“ฉันรักพี่นะ” ....
นั่นคือ ประโยคที่นารีบอกพี่ชายเธอไป

เธอกับพี่ชาย—นารา เป็นพี่น้องฝาแฝดคลานตามกันมา
นารีและนารา .. เป็นพี่น้องสองคนที่ดูแล ห่วงใยกันมาตลอด 23 ปี
ทั้งพ่อและแม่ของทั้งสองคนเสียชีวิตจากอุบัติเหตุเมื่อ 8 ปีก่อน
ซึ่งนั่นยิ่งทำให้ทั้งสองคนพี่น้องรักกันมากกว่าปกติเพราะเขาทั้งสองคน
ไม่เหลือใครอีกแล้วในครอบครัว นอกจากลุงซึ่งเป็นญาติห่างๆ
ที่คอยดูแลสองคน ซึ่งนั่นก็เป็นแค่การดูแลตามหน้าที่ที่ไม่ได้มีความรัก
เจือปนอยู่เลย เพราะลุงก็มีครอบครัวของเขาที่ต้องดูแล และครอบครัวก็ไม่ได้
มีเงินเหลือล้นจุนเจือสองคนพี่น้องมากนัก ..


นารีเป็นคนนิสัยอ่อนโยน ซึ่งต่างกับพี่ชายฝาแฝดของเธอมาก
เพราะนาราเป็นคนใจร้อน วู่วาม โผงผาง เอาแต่ใจเขาเก่งและเหนือทุกคน
แต่ว่ายกเว้นนารีเท่านั้นที่เขายอมอ่อนข้อให้ เพราะนาราเชื่อว่า
ไม่มีใครรักและห่วงใยกับเขามากกว่าน้องสาวเขาอีกแล้ว

นารี *** เป็นพนักงานเสิร์ฟอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
ซึ่งที่นั่นทำให้นารีมีเงินมาจุนเจือครอบครัวค่อนข้างดี เพราะว่า
รายได้ที่นั่นมั่นคงพอสมควรเพราะเจ้าของรักและชอบพอนิสัยในการทำงาน
ของนารีมาก เลยไว้ใจ นารีมากกว่าพนักงานคนอื่นๆ ...

นารา ... เขาเป็นคนค่อนข้างหยิบโหย่ง ทำอะไรไม่ค่อยมั่นคงนัก
หลังๆ มานี้เขาเองก็รู้จักมักจี่กับเพื่อนใหม่ที่ค่อนข้างเกกมะเหรกเกเร
ชวนกันไปนั่น มานี่ กลับบ้านดึกๆ ดื่นๆ



ช่วงหลังๆ มานี่นารีสังเกตุเห็นพี่ชายเงียบไป .. พอถามก็ไม่บอกว่า
มีปัญหาอะไร จนเธอเองชักสงสัยแต่ก็ไม่ได้ถามพี่ชายนัก ... ซึ่งเพราะ
เธอถามทีไร นารามักจะบอกว่า “ไม่มีอะไรหรอก” ... ซึ่งเธอเองก็ไม่ได้เชื่อ
พี่ชายของเธอหรอกแต่เพราะไม่อยากเซ้าซี้และเธอเองก็ไม่ค่อยจะ
เจอกับพี่ชายเท่าไหร่ ... เมื่อเธอกลับบ้านจากการทำงาน


มาวันนี้ .... ลุงซึ่งเป็นญาติห่างๆ ... โทรมาหาเธอด้วยน้ำเสียงร้อนรน

“นารี เธอรู้ไม๊ล่ะตอนนี้ไอ้นารามันไม่ทำเรื่องอีกแล้ว
ตอนนี้ตำรวจตามหามันใหญ่ เพราะมันดันไปฉุดกระชากผู้หญิง
บนรถเมล์ นี่เค้าตามมาถึงตัวข้าได้ ก็เพราะว่าดันมีคนจำหน้าไอ้
นาราได้ ฉิบหาย หาเรื่องจนได้นะมึง ”



นารีตกใจ .. กับเรื่องที่เกิดขึ้นกับพี่ชายของเธอ ...
มันเกิดอะไรขึ้น !!!! ทำไมพี่ชายเธอถึงได้ทำเรื่องแบบนี้
ฉุดผู้หญิงจากรถเมล์ !!! ... ทำไม ทำไมพี่ชายเธอถึงทำเรื่องแบบนี้

ไม่ทันที่เธอจะตอบคำถามและสงสัยอะไรต่อไป
เสียงโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น ... และเบอร์ที่โชว์มาก็เป็น
เบอร์ของพี่ชายเธอ ...

"นารี ... ฟังพี่ พี่ไม่ได้ทำ...."

นั่นคือสิ่งที่นาราพูดเป็นประโยคแรก ...
แต่ดูเหมือนว่านาราจะไม่ได้ยิน เพราะเธอพูดสวนออกไป
ทันทีว่า

“พี่ .. ทำไมพี่ถึงทำอย่างนี้ ... ทำไมพี่ต้องทำเรื่องอย่างนี้ด้วย”




น้ำเสียงของนารีเจือปนความโกรธ ... เพราะเธอเชื่อใจพี่ชายของเธอ
ถึงแม้เขาจะไม่ได้เป็นคนดีแต่ก็ไม่ได้เลวร้ายขนาดไปก่อเรื่องเลวร้าย
อย่างนี้เลย

“ นารี .. ฟังพี่นะ ... พี่มีเรื่องที่จะขอความช่วยเหลือกับเธอ”
น้ำเสียงของนาราอ้อนวอนให้น้องสาวฟังความจากเขา โดยที่เขาเอง
ก็ไม่ได้ปล่อยให้น้องสาวถามหรือต่อว่าเขาอีก ...

“ เรื่องนี้มันเกิดเหตุจากไอ่ต้น .... ที่พี่ไปฉุดลากกระชากผู้หญิง
จากรถเมล์น่ะ .. เพราะว่าพี่กำลังจะไปช่วยผู้หญิงคนนั้น
แต่ด้วยเพราะว่าเหตุการณ์มันเร็วและมันก็ต้องทำแบบนั้นนั่นล่ะ
ไม่อย่างนั้นก็คงช่วยไม่ทัน”


นารีนิ่งเงียบกับสิ่งที่พี่ชายเธอบอก .. “ไปช่วย” นี่คือคำ
ที่พี่ชายของเธอพูดออกมากับการกระทำที่เธอได้รับรู้หรอกเหรอ

“ พี่บอกว่าพี่ไปช่วยผู้หญิงคนนั้น ด้วยการฉุดกระชากนี่น่ะนะ”


พี่ชายเธอถอนหายใจ .. และเริ่มต้นเล่าเรื่องนี้อีกครั้ง

“ ใช่ พี่ตั้งใจไปช่วยผู้หญิงคนนั้น เรื่องมันเกิดขึ้นเพราะไอ้ต้น
เพื่อนที่พี่เพิ่งรู้จัก .. มันดันไปยุ่งกับพวกค้ายา แล้วทีนี้
มันก็ดันขโมยยาของพวกนั้นไป ทีนี้พี่ได้ยินข่าวว่ามันตามล่า
หาไอ้ต้น แต่ว่ามันไม่เจอเพราะว่าไอ้ต้นหนีไปต่างจังหวัดแล้ว
ทีนี้ผู้หญิงคนนั้นน่ะมันเป็นน้องสาวของไอ้ต้น พวกค้ายา
มันก็เลยจะไปจับตัวมาก่อน ทีนี้ พี่กับไอ้รองที่ไปด้วยกันนี่นะ
เคยเห็นหน้าน้องสาวไอ้ต้นมันครั้งหนึ่ง พอได้ข่าวว่าพวกนั้น
มันจะจัดการน้องสาวไอ้ต้นก็เลยสะกดรอยตามหาน้องสาวของ
ไอ้ต้นมา ทีนี้พอกำลังตามกันอยู่ เพื่อนพี่ก็โทรมาบอกว่า
พวกค้ายามันรออยู่ที่บ้านของน้องสาวมันแล้ว พี่ไม่รู้จะทำยังไง
ก็เลยบอกกับไอ้รองว่าต้องรีบแล้ว ไม่อย่างนั้นถ้าน้องสาว
ไอ้ต้นไปถึงบ้านแล้วก็จบเห่กันพอดี .. มันก็เลยต้องเป็นแบบนี้”




นาราหยุดเงียบไปหลังจากที่เล่าเรื่องเสร็จแล้ว เขาไม่รู้ว่า
น้องสาวเขาจะเชื่อสิ่งที่เขาเล่าไปหรือเปล่าแต่เขาก็อยากให้น้องสาว
เขาได้ฟังจากปากเขาก่อน ...

“และพี่มีเรื่องที่จะเล่าให้นารีฟังอีกอย่าง เพราะพี่ไม่อยากให้
น้องสาวพี่คิดว่าพี่เป็นคนเลว ... ตอนนี้พี่เป็นสายให้ตำรวจ
เพื่อแลกกับการไม่จับพี่เข้าคุก และพี่ไม่อยากเล่าเรื่องนี้ให้นารีฟัง
เพราะกลัวจะเป็นห่วง ตอนนี้อย่าเพิ่งถามอะไรพี่มากมาย
พี่อยากขอความช่วยเหลือจากนารีคือ ให้ติดต่อ สารวัตรเดชพงศ์
ที่อยู่ สน.บางซื่อตรง บอกเค้าเรื่องที่พี่บอกเธอ เดี่ยวสารวัตร
เค้าจะจัดการเอง ... ไม่ต้องห่วงพี่นะ แล้วยังไงพี่จะติดต่อ
เธออีกทีเมื่อเรื่องเงียบแล้ว”


นาราพูดจบก็ตัดสายทันทีโดยไม่ให้น้องสาวได้ถามอะไรเขาอีกเลย


นารีถอนหายใจ ... เป็นห่วงพี่ชายฝาแฝดเพิ่มมากกว่าเดิม
แต่เธอก็ไม่รอช้า เธอต้องช่วยพี่ชายของเธอโดยไม่ตั้งคำถาม
อะไรมากมาย เพราะแค่เรื่องราวที่เธอได้ยินจากปาก
ของเขามันก็มากพอแล้วล่ะมั้งว่า ... เธอเองจะต้องช่วยเหลือ
พี่ของเธอให้ถึงที่สุด ...


นารีเรียกแท็กซี่ไปส่ง สน. บางซื่อตรง ... เพื่อจะขอพบสารวัตรเดชพงศ์
กับเรื่องราวของพี่ชายเธอ ...

ขอให้เจอตัวสารวัตรเดชพงศ์ด้วยเถิด .. นารีคิด

และเหมือนโชคดี .. ที่เธอไปถึงแล้วแจ้งความกับจ่าที่อยู่
สน. เขาบอกให้เธอรอข้างนอกห้อง ... นารีรอได้ไม่ถึง 5 นาที
ตร.ในเครื่องแบบก็เดินออกมาจากห้อง

เขา .. หน้าตาหล่อเหลา คมเข้ม ...
นารีมองเขา .. สารวัตรเดชพงศ์ ... มองด้วยความเขินอาย
และเธอไม่รู้จะทำอะไรกลบเกลื่อนนอกจากจะแนะนำตัวเอง
ให้เขารู้ว่าเธอเป็นใครและมาเพื่ออะไร


หลังจากที่ทั้งคู่ได้เล่าเรื่องต่างๆ แลกเปลี่ยนกันแล้ว
สารวัตรเดชพงศ์ก็เลยบอกเธอว่า ... ตอนนี้เขารู้เรื่องคร่าวๆ แล้ว
และก็ได้ส่งกำลังไปคุ้มครองหญิงสาวคนนั้นแล้วด้วยเช่นกัน
และเขาเองก็ได้แสดงความห่วงใยกับนารีเช่นกัน

หลังจากเหตุการณ์นั้น ... เรื่องราวของนาราก็ผ่านไปด้วยดี ...
เค้าเคลียร์กับเรื่องเหตุการณ์บนรถเมล์ไปได้เพราะความช่วยเหลือ
ของสารวัตรเดชพงศ์ ... และนาราก็ได้รับการช่วยเหลือ
ให้ซ่อนตัว และก็ย้ายที่อยู่ไปทำงานที่อื่นเพื่อความปลอดภัย


หญิงสาวเจ้าทุกข์ ... ได้ฟังเรื่องราวจากปากของ ตร.
และก็เข้าใจถึงเหตุการณ์และก็ได้พบเจอกับนารี และขอบคุณนารา
ผ่านทางนารีไปด้วย และเธอเองก็ได้รับการช่วยเหลือต่างๆ
กับทาง ตร. ถึงเหตุการณ์ครั้งนี้ แม้ว่าชีวิตจะไม่ปลอดภัย
เพราะพี่ชายของเธอเองก็ยังไม่ปรากฏตัวและติดต่อ เพราะฉะนั้น
เธอเองก็ต้องย้ายที่อยู่ไปเรื่อยๆ ...


สารวัตรเดชพงศ์และนารี ก็ดูเหมือนจะติดต่อกันเป็นประจำ
ความสัมพันธ์ ปัญหา ความรัก ความเสี่ยง ชีวิต มันจะเป็นยังไง
แน่นอนว่าชีวิตไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แต่มันก็ไม่ได้มีขวากหนาม
โรยอยู่บนพื้นถนน .. กันตลอดเวลา .. เพราะฉะนั้นเรื่องของ
แต่ละคนหลังจากนี้ ... ใครจะเป็นพยานให้กัน หรือว่าเป็นพยานปรักปรำ
ใคร ก็ยืนอยู่บนเวทีชีวิตของตัวเอง

ชีวิตไม่ง่ายและไม่ยาก อยู่ที่ตัวเองจะเลือกให้มันเป็นไป
ยอมรับ ..กับสิ่งที่เกิดและสู้มันให้ถึงที่สุด ...

สติมา ปัญญาถึงจะมีได้ ...
เท่านั้นที่เราสามารถทำได้ ... นี่ล่ะมุม ..
มุมของคน ของใคร และของมัน




………….






... แอบคุย ...

แบบจบไม่ลงอีกตามเคยค่ะ สารภาพว่านั่งคิดนานหลายครา
แต่คิดไม่ออกค่ะว่าจะให้มันจบลงยังไง เลยเปิดให้คิดเล่นๆ ไปเอง
แบบปวดหัวกันต่อนะค่ะ

สำหรับงานงวดหน้า ไม่มียากค่ะเพราะว่าเปิดโอกาสให้เขียน
ได้หลายแนวแบบเปิดกว้าง เพราะโจทย์มีแค่ว่า
ให้เขียนอะไรก็ได้เกี่ยวกับ “เรื่องอาหารการกิน” ...

หลายสไตล์ หลากความคิด ไม่ปิดกั้น จะเขียนเป็นนิยาย
บทความ พร่ำ บ่น พรรณา
... แน่นอนว่าไม่มีปิดกันอยู่แล้วค่ะ
จริงๆ แล้วมีเงื่อนไขเล็กน้อยก่อนหน้าที่คิด แต่คิดว่า
มันดูจะซับซ้อนไปเลยคิดว่าไม่เอาดีกว่าเพราะว่า
กลัวง่ายตอนคิดโจทย์ แล้วจะปลิดชีวิตตัวเองตอนแต่งเอง
ก็เลยลดเอาว่า เขียนง่ายๆ ดีกว่ากับเรื่องอาหารการกิน
แบบไม่มีจำกัด

พบกันใหม่กับโครงการตะพาบ กม. 11 นะค่ะ






 

Create Date : 26 มิถุนายน 2553
47 comments
Last Update : 26 มิถุนายน 2553 11:07:10 น.
Counter : 1064 Pageviews.

 

เจิม ๆ ทันป่าวค่ะ

ตอนแรกก็งง ๆ ว่า โครงการตะพาบ คือไร
ตอนนี้ พอจะเข้าใจนิดๆ แล้วค่ะ ฮ่ะๆๆๆ

คิดถึงนะค่ะ

 

โดย: wayoflife 26 มิถุนายน 2553 10:44:18 น.  

 

แวะมาเยี่ยมค่ะ เขียนได้น่าอ่านจริงๆ วิสกี้ยกนิ้วให้เลยค่ะ

 

โดย: วิสกี้โซดา 26 มิถุนายน 2553 11:27:42 น.  

 


แหล่มมากเลยล่ะน้องพู่ยกนิ้วโป้งแถมนิ้วก้อยให้เลย
ชอบๆๆๆๆๆๆ

 

โดย: อุ้มสี 26 มิถุนายน 2553 11:30:46 น.  

 

สวัสดีครับ คุณพู่ครับ

มีขมวดปมเล็กๆ ให้ได้ลุ้น ว่ามันเป้นยังไง

ทำไมถึงต้องช่วยด้วยการฉุดเนอะ

ชอบครับชอบ มีโรแมนติคดราม่าตอนท้ายด้วย

วู้วๆๆ

โจทย์งวดหน้า สนุกน่าดู เพราะกว้างมากจริงๆครับ

เดี๋ยวเขียนเป็น จอมยุทย์ ออกตามหาสูตรอาหารมหัศจรรย์ดีกว่านะครับ

ฮ่าๆๆ

 

โดย: อิ ส ร ะ ช น ตั ว โ ต เ ต็ ม วั ย . . ไม่ ใ ช่ ใ ค ร . . . มัน คื อ . . (เป็ดสวรรค์ ) 26 มิถุนายน 2553 12:08:08 น.  

 

ตามมาอ่านค่ะหลายคนหลายความคิดดีค่ะ

 

โดย: magic-women 26 มิถุนายน 2553 13:13:51 น.  

 

สนุกดีค่ะ

 

โดย: บางส้มเปรี้ยว 26 มิถุนายน 2553 14:24:40 น.  

 

สวัสดียามบ่ายจ้า...

 

โดย: Little Knight 26 มิถุนายน 2553 15:48:45 น.  

 



สวัสดีค่ะ

ตามมาอ่านจากบล็อคพี่เป็นค่ะ
เขียนได้น่าอ่านมากนะคะ

การเห็นสิ่งที่คนอื่นกระทำ
เราไม่อาจตัดสินได้
หากยังไม่รู้ถึงเหตุผลนะคะ

 

โดย: พธู 26 มิถุนายน 2553 16:35:49 น.  

 

ตะพาบ 10 มาแล้วค่ะ
เพิ่งเสร็จอุ่นๆ..

และเข้ามาอ่านงานเขียนเพลินๆของคุณพู่ด้วย



บทสัมภาษณ์พระเอกชื่อดังจาก"องค์บาก"
"จา พนม ยีรัมย์ "หรือ Tony Jar
เกี่ยวกับหนังเรื่องใหม่ของเขาค่ะ

 

โดย: เริงฤดีนะ 26 มิถุนายน 2553 20:55:56 น.  

 

อ่านเพลินเลยค่ะ

ความจริงก็ต้องเป็นความจริงวันยังค่ำค่ะ

โจทย์หน้า ต้องหม่ำอย่างเดียวอิอิ

 

โดย: ซองขาวเบอร์ 9 26 มิถุนายน 2553 21:18:21 น.  

 

อ่านเพลินจบแบบโรแมนติค แฮปปี้ๆๆ
ดีนะคะที่นารีรักพี่ชาย และเข้าใจ
แบบเป็นสายให้ตำรวจ เสี่ยงเหมือนกันนะคะ

แวะมาอ่านตอนมืดค่ะ วันนี้เช้าทำงาน
บ่ายเป็นพี่เลี้ยงเด็ก

กำลังเดินสายอ่านตามบ้านเพื่อนๆค่ะ
ครั้งหน้า อิ่มอร่อยกันถ้วนหน้า



แอมอร

 

โดย: peeamp 26 มิถุนายน 2553 21:49:17 น.  

 

อ่านสนุก เพลิน จนจบไม่รู้ตัวเลยค่ะคุณพู่

เป็นคนชอบอ่านเรื่องสั้นค่ะ อ่านได้ทุกแนว

โดยเฉพาะเวลาเข้าห้องน้ำ ต้องมีติดมืออยู่ตลอด

อาจเป็นเพราะเรื่องสั้น มันพอดีกับการจัดการภาระกิจ

....รอโครงการต่อไปน๊ะคะ ช๊อบชอบ เรื่องอาหารการกิน

 

โดย: บ้านฟ้าซอย 5 26 มิถุนายน 2553 22:17:19 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณพู่ อ่านดูแล้วถ้าทุกคนต่างคนต่างเขียน เอามารวมเล่มขายได้เลยค่ะ อะไรจะจินตนาการบรรเจิดได้ปานนี้คะ...คุณพู่สบายดีนะคะ...พักนี้เหนื่อยๆ ไม่ค่อยได้เข้ามาค่ะ นานๆ จะมาอัพบล๊อกสักทีถ้ามาก็แวะมาทักทายด้วยความคิดถึงค่ะ...วันที่ 28 นี้อย่าลืมไปทักทายกันนะคะวันอื่นไม่เป็นไรค่ะวันที่ 28 ขอสักวันสำหรับคนที่รู้สึกดีๆ ค่ะ...ฝันดีนะคะ

 

โดย: deeplove 26 มิถุนายน 2553 22:33:43 น.  

 

สวัสดีค๊าคุณพู่ ในบางมุม...บางลีลา
เด๋วสายมากมายจามาอ่านอีกรอบนึง
.
.
อ่านเม้นท์พี่ๆข้างบนว่าโรแมนติค
อ่านได้นิดนึงก้จะเคลิ้มไปลัลลาแระ
.
.
ฝันดีนะค๊า




✿✲-•(¯`°.•°•.★* *★ .•°•.°´¯)*¤°•★

ปล...โจทย์ใหม่คุณพู่กว้างมากเรยอ่ะค่ะ
แต่ก้อถือว่าเปิดจินตนาการได้ยาวไกลดีเนอะ
มนุษย์ก้อนาๆอ่ะค่ะ(แอบบ่นได้ตลอด อิอิ)

 

โดย: mastana 27 มิถุนายน 2553 2:26:34 น.  

 

อ่านจบแระ แอบคิดให้นารีกับสารวัตรลงเอยกันด้วยดี

เรื่องคราวหน้าน่าสนใจ อัพเมื่อไหร่ไปตามมาอ่านด้วยนะจ๊ะ ชอบ ๆ เรื่องกินเนี่ยถนัด แต่เรื่องเขียนมิสามารถ อิอิ

 

โดย: คุณย่า 27 มิถุนายน 2553 4:04:00 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับ

มุมมองในงานเขียนของคุณพู่
ก็เป็นมุมมองที่แปลกและแตกต่าง
งานครั้งนี้หลากหลายทั้งจริงจังและฉาก๊าก


รอดูงานในโจทย์หน้าของคุณพู่ครับ

ผมก็เตรียมตัวเขียนแล้วล่ะครับ อิอิอิ







 

โดย: กะว่าก๋า 27 มิถุนายน 2553 6:56:43 น.  

 

สองโจทย์ของคุณพู่กับผม
ค่อนข้างเป็นแนวสมจริงนะครับ

ผมยังนึกถึงโจทย์แปลกๆอยู่เสมอครับ 5555

ชอบความท้าทายและความสนุกของโจทย์แบบฮาอยู่ครับ


 

โดย: กะว่าก๋า 27 มิถุนายน 2553 8:09:08 น.  

 

นี่ขนาดอารมณ์สุนทรีไม่มีนะคะคุณพู่
ยังเขียนออกมาได้ขนาดนี้
แถมเขียนมาถึงตะพาบที่สิบแล้ว
ขอยกนิ้วให้เลยค่ะ

 

โดย: fonrin 27 มิถุนายน 2553 8:46:09 น.  

 

แวะมาสวัสดีสายๆครับคุณพู่..

แว๊บบบก่อนนะครับ

 

โดย: Little Knight 27 มิถุนายน 2553 10:04:56 น.  

 

มาอ่านตะพาบค่ะ..คุณพู่

งานเขียนของคุณพู่ อ่านซะเพลินเลย...ตอนจบคงแฮปปี้..นารี กับสารวัตร

 

โดย: nootikky 27 มิถุนายน 2553 11:44:54 น.  

 

หวัดหวัดดียามเที่ยงครับคุณพู่

บอกตรง ๆ เลยนะว่าเขียนไปเหมือนคนตาบอด เพราะก่ล่องคอมเม้ต์คึุณพู่ มีแต่สีขาว ๆ อะ พลเม้นต์ถูกเม้นต์ผิดก็อว่าถือสากันเน้อ

อานเรื่องนร้แล้ว เนื้อเรื่องจริงจังซีเรียส ผิดจากของคุณน้าซองขาว แต่ก็ดูมีสาระไปดีกแบบ แอบตื่นเต้นตามไปด้วย ดีครับดี

เอาเป็นว่า เดี๋ยวถ้าพลเ็นตัวคอมเม้น๖ืตอนพิมพ์เมื่อไร เดี๊ยวแวะมาอีกทีดีกว่าน้อ ตอนนี้แบบว่าทรมานเหลือเกิน ดี

 

โดย: พล (aoigata ) 27 มิถุนายน 2553 12:17:31 น.  

 

Argentina!!!...Argentina!!! สู้ๆๆๆ
Go for goal !!!!.

 

โดย: เริงฤดีนะ 27 มิถุนายน 2553 12:35:16 น.  

 

คุณพู่หวัดดีค่ะ

ไม่ได้แวะมาบ้านนี้นานเลยค่ะ เข้ามาบล็อกตะพาบพอดี โครงการสิบแล้วหรือนี่

มีมุขสายของตำรวจด้วยนะคะเนี่ย ทำเอานึกถึงหนังฮอลลีหวูดที่เคยดูบ่อย ๆ ที่เค้ามีโครงการ witness protection program อะไรเทือกนั้น



 

โดย: Oops! a daisy 27 มิถุนายน 2553 13:58:49 น.  

 

แอบมายกนิ้วให้กับความขยันขันแข็งของ
กลุ่มตะพาบ(งาบๆๆ) หน่อยนึง
เดียวงันหลังจะไม่ยอมเขียนกันอีก

ตอนนี้บ้านเราฝนตกแล้วนะพู่
น้ำวังก็เริ่มดีขึ้นแล้ว
พี่ค่อยมีความสุขขึ้นหน่อย
ช่วยก่อนน้ำวังดีโอเป็น 0 เศร้าชมัด

 

โดย: mutcha_nu 27 มิถุนายน 2553 21:52:12 น.  

 

หวัดดีค่ะพี่พู่..งานพี่พู่วันนี้
ออกแนวซับซ้อนนะคะ..แต่ว่า
เรียบเรียงเป็นเรื่องเป็นราวดีค่ะ
อ่านแล้ว นึกถึงนิยายบางประเภท
แบบที่เป็นพวกสะท้อนสังคมค่ะพี่

ประมาณคุณเข้มกับหนูตุ่น..
จากนิยายเรื่องอะไรน้า..ของโสภาค
คือทำงาน ต่างคนต่างมีหน้าที่ อุดมการณ์
มีความรักเล็กๆ แฝงอยู่ด้วย ให้คนอ่านช่วยลุ้น


"จบไม่ลง" ตรงไหนคะ ก็ลงตัวแล้วนา

 

โดย: nikanda 27 มิถุนายน 2553 23:11:27 น.  

 

โห...พี่นิดจ๋า นี่แค่มุมมองเดียวเองนะคะ ยังแต่งได้เยี่ยมขนาดนี้เรยค่ะ ชีวิตเหมือนดั่งนิยายจริงๆ ด้วยหล่ะ.... ขอบคุณสำหรับงานเขียนที่ให้ได้อ่านกันเสมอๆ นะคะ ครั้งหน้าทอยว่าพี่นิดเขียนได้แจ่มอีกแน่นอน...สำหรับเรื่องอาหารการกิน โปรดปรานเช่นกัน อิอิ จะรออ่านนะคะ

 

โดย: ToY (tiny ) 28 มิถุนายน 2553 1:20:34 น.  

 

อ่านเรื่องนี้ของคุณพู่แล้ว
เหมือนมีการหักมุม ให้คนอ่านอย่างเราหน้าแตก อิ อิ
เพราะคิดว่ายังไงๆสารวัตรกับนารีต้องลงเอยแบบแฮปปี้เอนดิ้งแน่นอน

แต่กลายเป็นว่าให้คนอ่านเอาไปคิดเอาเอง
ซึ่งคิดแบบชีวิตจริงที่ไม่ใช่นิยาย
ซึ่งก็ถุกต้องที่สุดเลยนะคะ
ต่อไปจากนี้ชีวิตของแต่ละคนก็ต้องโลดแล่นไป
ต้องมีอุปสรรคขวากหนามบ้าง
มีกุหลาบสวยสดโรยทางไว้ให้บ้าง

อ่านๆไปแล้ว
คนที่เขียนนี่มีความสามารถจริงๆค่ะ
ใครกำหนดโจทก์อะไรมา
คนเขียนก็ตีโจทก์แตกหมด
คนอ่านก็อ่านสนุกไปด้วย

มีความสุขมากๆนะคะคุณพู่


 

โดย: Suessapple 28 มิถุนายน 2553 1:35:15 น.  

 

สวัสดีค่ะ..

กำลังดูบอลArgentina VS Mexicoค่ะ

นำไปแล้ว 3-0 ยังไม่หมดเวลาเลยค่ะ

นั่งทำงานพิเศษและup blogไปด้วยค่ะ

ไปเจอลูกไม้หล่นใต้ต้นไม้ในสวนสันติภาพค่ะ

ลองทายกันดูนะค่ะว่าเป็นลูกอะไร?


ทายเล่นสนุกๆคะ ไม่ยากหรอก..!!

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 28 มิถุนายน 2553 3:22:46 น.  

 

สวัสดีเจ้าคุณพู่ดาหวัน เราแวะมาเปลี่ยนเพลงเลยแวะทักหน่อย ทำต่อ ๆ กันมาจนเป็นสิบโครงการแล้วหรือเนี่ย คุณพู่ดูบอลเชียร์ทีมไร

 

โดย: prunelle la belle femme 28 มิถุนายน 2553 4:33:33 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณนิด
บล็อคคุณนิดนี้ทันเหตุการณ์มากๆเหมือนเดิมเลยนะคะ

(((ส่วนของเราโดนปิดตายมาหลายปี)))

ไม่ได้เจอะกันนานยังจำกันได้หรือเปล่าหนอ
คุณนิดสบายดีนะคะ

เจี๊ยบแม่น้องหยาดค่ะ

 

โดย: นางฟ้า ตาโต 28 มิถุนายน 2553 6:05:41 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่








 

โดย: กะว่าก๋า 28 มิถุนายน 2553 7:05:20 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่..

กลับมาแล้ว..โคตรเหนื่อยเลยครับ..
จะนอนจะพักก็ไม่ได้เฮ้อ..

เมื่อคืนเอด้าละเมอตอนกลางดึก..
ร้อง "ไป ไป ไป จะไปเที่ยวต่ออีก.."
เวลาเดินเล่นโน้นนี่..คุณนายวิ่งร่าแว๊บหายตลอด..


 

โดย: Little Knight 28 มิถุนายน 2553 8:38:33 น.  

 

แซลลี่ดูหน้าจอแถวๆบล๊อกอาหารก็เล่นเอาน้ำหนักขึ้นไปเหมียนกัน

โจทย์ตะพาบรอบนี้ทำเอาแซลลี่อ่านละงงๆไปหลายบ้านเลยจ้ะ บ้านคุณพู่ค่อยเข้าใจหน่อย

 

โดย: แซลลี่ (lazypiggy ) 28 มิถุนายน 2553 10:20:25 น.  

 

สวัสดีค่ะคุณพู่

แวะมาเยี่ยมค่ะ คุณพู่เขียนได้น่าอ่านจริงๆ
ตัวละครก็ลงตัวทีค่ะ อ่านแล้วเพลินเลยค่ะที่บอกว่าจบไม่ลงนี่คือมีจินตนาการในการเขียนต่อช่ายป่ะ

คุณพู่สบายดีนะคะ ส่วนแหม่มสบายดีค่ะ วันนี้เป็นหมีแพนด้ามาค่ะ เพราะดูบอลคู่ดึกเมื่อศุกร์ เสาร์

หนีไปเที่ยวอยุธยาเมืองเก่ามาค่ะ เพิ่งทราบว่าเมืองไทยมีพระอุโบสถทรงยุโรปด้วย อยู่ติดกับพระราชวังบางปะอินเองค่ะ

 

โดย: mamminnie 28 มิถุนายน 2553 10:33:51 น.  

 

ยังไม่ดังหรอกครับคุณพู่
คนยังไม่รู้จักผมเท่าเคน ธีรเดชเลย 5555555


 

โดย: กะว่าก๋า 28 มิถุนายน 2553 11:02:54 น.  

 


ตามมาคิดถึงน้องพู่จ๊ะ

 

โดย: อุ้มสี 28 มิถุนายน 2553 11:40:16 น.  

 

สวัีสดียามบ่ายค่ะ คุณพู่
เข้ามาอ่านเรื่องของนารีกับนาราด้วยคน
เขียนแบบอ่านได้เพลินๆเลยล่ะค่ะ..วันนี้

แต่ที่น่าสนใจสำหรับยุ้ยคงเป็นบล๊อคหน้า
ก็เป็นเรื่องอาหารการกินนี่คะ
ของชอบเลย อิอิ

สำหรับไต้หวัน มีอาหารและขนมอร่อยหลายอย่างเลยค่ะ
ก่อนไปเที่ยว ยุ้ยก็มาหาข้อมูลเอาในพันทิปเนี่ยเหมือนกัน
ถ้าคุณพู่จะไปและอยากสอบถามอะไร ไม่ต้องเกรงใจเลยนะคะ
แต่ไม่รู้ว่าจะช่วยได้บ้างรึเปล่า 555


xoxo ยุ้ยขอขอบคุณหรับกำลังใจดีดีที่มีให้กันเสมอมาด้วยนะค้า

 

โดย: nLatte 28 มิถุนายน 2553 12:51:26 น.  

 

มาแปะไว้ก่อนค่ะ คุณพู่

เดี๋ยวเข้ามาอ่านนะคะ

 

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ 28 มิถุนายน 2553 13:11:20 น.  

 

สวัสดีตอนเย็น ๆ ครับ

 

โดย: อัสติสะ 28 มิถุนายน 2553 17:47:29 น.  

 

หวัดดียามเย็นค่ะคุณพู่

เขียนได้ดีจัง อ่านเพลินไปเลย มีมุมหวานโรแมนติกด้วยอ่ะ

บางทีสิ่งที่เราเห็นก็อาจจะไม่ได้เป็นอย่างที่เราคิดก็ได้เนอะ

 

โดย: PePe_kotori 28 มิถุนายน 2553 18:50:01 น.  

 

หวัดดีครับ ขอบคุณสำหรับคอมเม้นต์จ่ะ ..

เห่ะๆ แบบว่า ไอ้อ้วนแพ้ฟร้อนเล็กครับ ..

ฟร้อนเอียงยิ่งไม่ต้องห่วง ..

เด๋วกลับมาอ่านเรื่อยๆนะครับ เห่ะๆ ..

เพ่งจนหน้าคล้ายหลินปิงแล้ว เอิกๆ ..

 

โดย: นายปลาดาว .. (yjam ) 28 มิถุนายน 2553 20:47:11 น.  

 


คืนนี้ขอบายก่อนค่ะ..

คงจะไม่ได้ดูบราซิลเพราะ...

พรุ่งนี้ต้องเตรียมตัวprecentงานค่ะ

จะเกิดหรือจะไปก็งานนี้แหละ..

แต่อ้อมแอ้มนะ..ใจสู้ซะอย่าง

อะไรๆก็ไม่กลัวอยู่แล้วค่ะ..(^^)


ชอบเพลงของนิโคลเพลงนี้จัง..น่ารักดี ฟังสบายๆค่ะ

 

โดย: คนผ่านทางมาเจอ 28 มิถุนายน 2553 21:01:09 น.  

 

สวัสดีค๊า

ได้ยินเสียงด้วยหัวใจยินดีกั๊บ...ดีใจจัง
ขอบคุณมากกที่สุดดดเป็นจุ๊ฟๆๆแก้มซ้ายได้รึป่าวค่ะ
.
.
อ่านงานตะพาบครานี้ต่างคนต่างเขียน
ได้หลายเวอร์ชั่นหลายอรรรสเรยยย
ลีลาคุณพู่ก็ได้อารมณ์หวานๆด้วย
จบก็เป็นไปด้วยดีโอเคอ่ะค่ะเย้ๆ
.
.
โจทย์หน้าไม่ต้องแทะหินแต่ก็ไม่ง่ายน้า
ต้องคิดการนำเสนอเหมือนกันถ้าไม่ถนัด
อาหารก็ต้องไปหาข้อมูลอ่าแต่เดินด้วยกันต่อค่ะ
.
.
เชียร์บอลรึป่าวค๊า...แพมทนๆอยู่พรุ่งนี้ต้องทำงาน
ง่ะ...มีความสุขเยอะๆ....ฝันดีนะค่ะ

 

โดย: mastana 29 มิถุนายน 2553 1:09:50 น.  

 

แวะมาแสดงความดีใจกะคุณพู่ดาหวันด้วย ฮอลแลนด์ชนะ

ไปดูบราซิลต่อก่อน สี่ปีมีที เราก็ติดที

 

โดย: prunelle la belle femme 29 มิถุนายน 2553 1:33:31 น.  

 

พู่บอกหลังๆมาไม่ได้เขียนอะไรยาวๆ แต่อ้อมเข้ามาอ่านที่ไรก็เจอแต่เรื่องยาวๆทุกทีนี่นา อิอิ
พู่ผูกเรื่องเก่งนะเนี่ย ถือว่าจินตนาการสูงส่งทีเดียว แค่คำไม่กี่คำ แต่เอามาเขียนเป็นตุเป็นตะ ผูกเป็นเรื่องราวเชื่อมโยงกันไปจนจบเลยนะเนี่ย
สารวัตรเดชพงศ์...ชื่อนี้เห็นบ่อยในนิยาย แต่เห็นทีไรก็มีอาชีพเป็นตำรวจทุกทีเนอะ ฮิๆๆ

ขอบใจที่อวยพรวันครบรอบแต่งงานจ้ะ ช่วงนี้ที่นี่อากาศก็ร้อนมากๆ เกินสามสิบอ่ะ ตอนนี้ก็เปิดหน้าต่างรับลมทุกบานเลย ดึกๆมาจะได้นอนสบาย
Casaviva ที่เป็นนิตยสารหัวนอกแนวตกแต่งใช่ป่าวจ้ะ เหมือนเห็นแว้บๆเวลาไปซื้อของฝั่งเยอรมัน ดีจังที่มีเวอร์ชั่นของบ้านเราด้วย

เรื่องงานวันเกิดดัตช์ แถวๆที่อ้อมอยู่อาจจะทำไม่เหมือนแถวที่พู่เคยอยู่มั้ง หมายถึงรายละเอียดเล็กๆน้อยๆน่ะ เพราะเคยคุยกับกิ๊กเลยรู้ว่าแถวกิ๊กอยู่ก็ทำต่างจากแถวที่อ้อมอยู่ แต่ไม่ว่าจะยังไงอ้อมว่าเป็นอะไรที่น่าเบื่อมากๆ บางทีเค้าน่าจะคิดทำอะไรให้มันแตกต่างออกไปบ้าง ทุกกกกปีเหมือนเดิมมมมม จริงๆนะ บางทีคิดอยากจะเอาหนังสือไปอ่านเล่นฆ่าเวลาแก้เซ็งจริงๆด้วยล่ะ

แล้วก็ขอบใจที่พู่บอกว่าชอบรูปที่อ้อมเอาลงนะ คราวหน้าถ้ามีรูปสวย(หรือเกือบสวย ) จะเอามาลงอีก

อ้อ...ฮอลแลนด์ชนะอีกแล้ว HUP HUP HOERA!!!!

 

โดย: ~ Cerulean Blue ~ 29 มิถุนายน 2553 3:00:57 น.  

 

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

เมื่อวานกองเชียร์ฮอลแลนด์ก็ได้เฮอีกแล้วนะครับ

อิอิอิ






 

โดย: กะว่าก๋า 29 มิถุนายน 2553 6:50:44 น.  

 

แวะมาขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ หุหุ
อย่าชมมากนักค่ะเดี๋ยวเหลิง ฝีมือข้าน้อยยังอ่อนหัดนัก

ป.ล.อ่านงานคุณพู่ตั้งกะวันแรกแล้วนะคะ แต่ไฉนข้าพเจ้าลืมเม้นเสียได้
อุอุ สงสัยจะแกร่เลี้ยว เลยขี้หลงขี้ลืม^^
เรื่องราวซับซ้อนดีค่ะ ส่วนโจทย์คราวหน้าดูแล้วไม่ยาก แต่เขียนไม่ง่ายเหมือนกันนะ ^^

 

โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด 29 มิถุนายน 2553 8:52:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


JewNid
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 48 คน [?]




[Add JewNid's blog to your web]