สวัสดีตอนเช้าๆ ครับ

นั่นสิ การเล่านิทานให้เด็กเล็กฟังนี่ยากเหมือนกันนะครับ
กลับกันพอโตมานิทานบางเรื่องที่เคยชอบตอนเด็กๆจริงๆแล้วก็เนื้อหาไม่เข้าท่าเท่าไหร่

สวัสดีครับ

จินตนาการใช้ได้กับทุกเรื่องครับ

แม้แต่การนำความรู้มาประยุกต์ ยังต้องอาศัยจินตนาการเนาะ

ข้าวหอม น่าหอมชะมัด

เอิ้กๆ

น่ารักจริง..


สวัสดีปีใหม่ค่ะคุณจิ๋วนิด
ลำเนามาทักทายสายหน่อย
เพราะ 1 งานเยอะ งานล้ำนำหน้าเวลาไปเยอะเลยค่ะ
กับ 2 คือ เพิ่งเกิดอุบัติเหตุ รถอื่นพุ่งมาชนรถเรา

ตอนนี้เลยทั้งป่วย ทั้งปวด
และทั้งป๊าดโธ่เลยค่ะว่า
จะอะไรดวงชงได้ขนาดนั้น


คิดถึงนะคะ
ไม่มีอะไรมากไปกว่าคำนี้ "คิดถึง" ค่ะ

อยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งไหม อยากค่ะ อิอิ

เหตุลผลใช้ไม่ได้กับเรื่องบางเรื่อง
จินตนาการล้ำเลิศเนี่ยสามารถทำได้ตลอดเลยค่ะพี่พู่
ตราบใดที่เป็นคนช่างคิดช่างจำ

เด็ก ๆ อยู่ในวัยที่จินตนาการสุดริด
นิทานเด็ก ๆ จึงจะมีแต่ กาลครั้งหนึ่ง
เจ้าหญิง เจ้าชาย อะไรต่างๆ เพื่อให้จินตนาการน่ารักๆ

พอต่อมาโตแล้ว
นิทานหรือเรื่องแต่งวัยหน่มสาวก็กลายเป็นเรื่อง
รักๆ ใคร่ๆ รักสามเศร้า เราสามคนซะงั้น 555+
อันนี้ก็ใช้จินตนาการใกล้ตัวเหมือนกันเน้อ
แถมขายดีได้ตลอดศกด้วย

แต่ถ้าเอานิทานรัก ๆ ไปให้เด็กอ่านหรืออ่านให้ฟัง
ต้องเจอคำถามไปสามบ้านแปดบ้านแน่ๆ

สวัสดีตอนบ่ายๆ ครับคุณพู่ .....

พูดถึงเรื่องนิทานแล้ว คนที่มีลูกหลานวัยเด็กเล็ก ก็ย่อมจะต้องเคยผ่านประสบการร์ที่ลูกหลานขอร้องให้เล่านิทานให้ฟังเหมือนกันแทบทั้ง
นั้นเลยนะครับ ผมเองก็เช่นกัน .....

บางครั้งต้องเล่าทุกวันๆ จนนิทานที่เตรียมไว้หมด stock ก็ต้องอาศัยด้นสดเอาเหมือนกัน แต่ขึ้นชื่อว่านิทานถึงจะแต่งเองแต่เด็กๆ ก็ยังคงสนุกกับมันได้อยู่เสมอล่ะนะครับ .....

ปล. ร้านก๋วยเตี๋ยวสุโขทัย ที่ต้องรอนานเพราะเป็นวันขึ้นปีใหม่ ร้านอยู่ริมถนนสายหลักที่คนเดินทางผ่านอยู่ตลอด ช่วงเที่ยงๆ คนเลยมากมายเป็นพิเศษ แล้วคนทำก๋วยเตี๋ยวเขาน้อยด้วยครับ คนเตรียมเครื่องคนนึง คนปรุงคนนึง ก็เลยต้องรอนาน ถ้าไม่ใช่ชวงเทศกาลคนน่าจะน้อยกว่านี้นะครับ .....

บางทีหนังสือที่เราคิดว่าอ่านมาเยอะ ก็ไม่สามารถเอามาเล่าให้เด็กเล็กๆ แบบข้าวหอมฟังได้เนอะพู่ ก็หนูไม่เข้าใจเนาะ คงต้องเป็นเรื่องแบบนี้แหละมีเจ้าหญิง เจ้าชาย สิงสาราสัตว์ก็ต้องแบบที่เคยเห็นบ้าง

จินตนาการ บางครั้งล้ำเกิน เพริศเกิน ก็มีงงๆ นะ เค้าสื่ออะไรหว่า....

เล่านิทานกับเด็กถ้าใส่ท่าทางหรือพวกเสียงสัตว์เข้าไปในเรื่องด้วย เด็กจะมีอารมณ์ร่วมกับเรามากเลยครับ (จากประสบการณ์) ถึงแม้เรื่องที่เราอ่านจะซ้ำ แต่ไม่รู้ทำไมเด็กก็ยังอยากฟัง สมัเด็กเราก็เป็นแบบนั้นถึงจะรู้ตอนจบแล้วก็ยังอยากฟัง อาจจะเป็นอารมณ์แบบเด็กๆ มั้งครับ

ด้นสดยากจริงๆ นอกจากเราจะกำหนดจุดมุ่งหมายว่าจะสอนเรื่องออะไรก่อนแล้วค่อยมาด้น แบบนั้นจะพอด้นได้ครับ

ดีค่ะ คุณ พู่
อีกหน่อย เราอ่าน นิทานให้ฟัง คงไม่ทันเด็ก ถ้า มัวแต่สมมติ เป็นหมูหมา กาไก่ ลิง .. เหมือนสมัยนี้ จินตนาการเด็ก มันไกล เกิน เราตามไม่ทัน ..
แต่อย่างน้อย ตอนที่เขายังไม่รู้เรื่องเราก็ได้ปลูก ฝังแนวคิด ดีๆ ไว้ บ้าง
อย่างลูก พี่ตอนนี้ พอพูด ถึงนิทาน เขายังก๊าก ..เลย ว่าเขียนมาได้ ยังไง ทั้งๆ ที่เมื่อก่อน ก็เคยฟัง..
แต่ยังไงก็มีประโยชน์ อยู่บ้างนะ..

"จินตนาการสำคัญกว่าความรู้"
ไอสไตน์ว่าไว้ จริงด้วยค่ะ อิอิ

ฉัตรวิ่งมาเก็บงานตะพาบนะคะคุณพู่
ไว้ค่อยวิ่งมาใหม่ค่ะ คิดถึงเหมืมอนเดิม จุ๊ฟๆๆ

ผมไม่ได้เล่านิทานกะเขาเลยงวดนี้
เลยแวะมาอ่านนิทานหนุกๆแถวนี้ครับ

ขออำภัยที่แวะมาเยี่ยมช้าไปหน่อย อัพบล็อกแล้วก็หายศีรษะไปเลย งานเพิ่งจะซา เลยรีบตระเวนเยี่ยมเพื่อน ๆ ต้องขอบคุณมากที่แวะไปหา คุณนิดสบายดีนะคะ

บล็อกนี้น่ารักจริง ๆ นิทานเป็นสิ่งที่ส่งเสริมจินตนาการให้เด็กที่ดีมาก หลานน่ารักได้ใจจริง ๆ นึกภาพข้าวหอมทำท่าทำทางแล้วทำให้ยิ้มได้กว้าง ๆ เลยค่ะ

หลายคนบ่นว่าสามหนุ่มเนื้อทองสู้เวอร์ชั่นเก่าไม่ได้ ส่วนนึงคงเป็นเพราะนักแสดง ของเก่าคนเล่นทั้งวัยและฝีมือการแสดงเป๊ะกว่า แต่ยังไงกระแสละครก็ดีอยู่เหมือนกันนะคะ ในพันทิพขึ้นเป็นกระทู้แนะนำหลายอันเลย มีคนเข้าไปถกเถียง วิพากษ์วิจารณ์กันหลากหลาย เข้าไปอ่านแล้วก็เพลินดีค่ะ

ถ้าขาวหอมมาอยู่ลำปางบ่อยๆ
น่าจะได้ฟังก้อมหรือเล่าเจี๊ยะแบบเมืองเหนือบ้างนะครับ

ผมว่านิทานก้อมเหล่านี้
มีคติสอนใจเยอะเลยครับ

Happy Newyear 2012ef="//s180.photobucket.com/albums/x66/olacm/?action=view&current=donq250.jpg" target="_blank">

Happy Newyear 2012

สวัสดีครับพี่พู่

ชอบที่น้องข้าวหอม ทำเสียงประกอบเป็นเสียงรถยนต์ซะงั้น ผมว่าเจ๋งดีนะครับ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ในป่าใหญ่แห่งหนึ่ง ขณะที่เจ้าหญิงแสนสวยกำลังขี่รถเอทีวีอย่างเมามัน ก็ได้พบกับเจ้าชายรูปงามที่กำลังตกอับกำลังขี่รถอีแต๋นตามหาขุมทรัพย์อยู่ แป๋นๆๆ


ว่าแต่ผมเริ่มไม่ค่อยแน่ใจ ว่าจินตนาการน้อยนิดของผมนั้น ล้นกรอบและบ้าเกินหรือเปล่าครับ ฮาฮาฮา

สวัสดีจ้าพู่..

เค้าว่าถ้าเราจะเข้าใจเด็กเราต้องทำตัวและคิดให้เหมือนเด็กนะครับ เพราะบางครั้ง ความคิดเด็กจะบริสุทธิ์กว่าที่เราจะเข้าถึง (ไม่รู้ว่าจริงเปล่า เคยได้ยินมาอย่างนี้นะเลยจำเค้ามาอีกที 555)

สวัสดีค่ะคุณพู่

ว้าววววว เห็นข้าวหอมแบบเต็ม ๆ ตาเลยแฮะ น่ารักเนอะ (เมื่อไหร่หลานจะครบขวบน้า อยากให้เค้าพูดจะได้รู้ว่าร้องเพราะอะไร)

โอ๋ก็คิดเหมือนคุณพู่ค่ะ ว่าเด็กสมัยนี้ฉลาดเกิ้นนน

คนที่ไม่มีลูก ไม่มีหลาน คงคิดว่าป้า ๆ พวกนี้พูดเว่อร์ เกินเหตุ เข้าข้างลูกหลานตัวเอง

สาเหตุน่าจะมาจากคุณแม่รุ่นใหม่ ก่อนตั้งท้องก็วางแผนไว้แล้ว พอตั้งท้องก็ช่างสรรค์หามาให้ลูก ทั้งฟังเพลง ไปว่ายน้ำออกกำลัง ดื่มนมแอนมัมที่เค้าว่ามีโฟเลท บลา บลา บลา

อย่าง เอแค หลานสาวพึ่ง 4 เดือน เล่าให้ใครฟังก็ไม่มีใครเชื่อ ต้องลองเลี้ยงเองแล้วจะรู้เนอะ

เค้าจำเสียง จำหน้า จำกลิ่น จำลักษณะการอุ้ม แล้วก็เหมือนมีซิกเซ้น รู้ว่าจะอ้อนใครได้ อ้อนใครไม่ได้

ถ้าวันไหนมาหาโอ๋ แปลว่า อาโกวต้องอุ้มนู๋ ไม่งั้นนู๋จะร้องแบบไม่มีการปิดสวิตซ์ แต่เวลาอยู่กับพ่อเค้าเป็นวัน ๆ ไม่เห็นต้องอุ้มเลยอ่ะ ^^

ว่าง ๆ คุณพู่ เอารูปข้าวหอม มาลงอีกนะค่ะ ดูแล้วสุขจายยยยย

คุณป้า หรือคุณย่าพู่ครับ ที่เล่านิทานให้น้องข้าวหอมฟัง 555

จะมาบอกว่า
เด็กหญิงสลิด ดกตลอด
มันเป็นการเล่นคำล้อกับชื่อเล่นของชีน่ะค่า..

สลิดดก ภาษาเหนือ แปลว่า แรด(v.)

เพราะฉะนั้น ชื่อจริง+นามสกุลของน้องปลาแรด
แปลออกมาได้ว่า
แรดตลอด

แวะมาทักทายแต่เช้านะคะ...นั่นสิคะนิทานต้องขึ้นด้วยกาลครั้งหนึ่ง เคยคิดว่าทำไมต้องขึ้นคำนี้ด้วย ทำไมไม่เล่าเรื่องด้วยการบอกว่า ...เมื่อก่อนนี้..เอ..มันฟังแล้วไม่สละสลวยเท่า กาลครั้งหนึ่งจริงๆ ด้วย..

สำหรับตัวเองเข้าใจว่านักเล่านิทานเป็นคนมีจิตวิทยาสูง ที่เข้าใจความต้องการของเด็กๆ ที่มองโลกสวยงามและอยากให้โลกสวยงามอย่างที่คิด แต่โลกจริงๆ ก็ไม่ได้สวยงามเหมือนความคิดเด็ก แต่เด็ก คือเด็กเห็นโลกเท่าที่เห็น คนเล่าหรือเขียนนิทานจึงจินตนาการให้ความคิดความฝันของเด็กเป็นจริงก็ด้วยการแต่งนิทานและสอนเด็กไปในตัว อันนี้น่าจะเป็นจุดหลักของการแต่งนิทานมาให้เด็กๆ และผู้ใหญ่อย่งเราที่ผ่านการเป็นเด็กได้อ่านกัน...

เมื่อก่อนตัวเองก็ชอบเล่านิทานที่เป็นจินตนาการส่วนตัวที่อยากให้ความคิด(ฝัน)เป็นจริง เล่าเป็นตุเป็นตะมีคนฟังแบบตั้งใจฟังด้วยนะคะ..สมัยเรียนน่ะค่ะ คุณครูชมเลยว่าแต่งนิทานเก่งนะเรา ก็เลยบ้าเล่าเรื่องโน้นเรื่องนี้มากมาย พอโตเจอเรื่องโน้นเรื่องนี้มากมาย ความฝันกะความจริงเป็นคนละเรื่องเลยเก็บความฝันในรูปนิทานไว้มาตลอด พอมีหลานก็รื้อจินตนาการมาเล่าเพื่อสอนเค้าทางอ้อม..นิทานมีประโยชน์ตรงนี้เอง ที่เป็นเครื่องมือสอนเด็กให้คิดเป็นเนอะค่ะ...แหะๆๆ มาบล๊อกนี้ทีไรทำมั๊ยเขียนย๊าวยาวซะทุกครั้งสิน่า....มีความสุขตลอดวันนะคะคุณพู่

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ แวะอ่านค่ะ
แอบอรุณสวัสดิ์ ช่วงงานชุกปลายปีค่ะ ทั้งที่คิดว่าหมดงานเสียที...แต่ไม่หมดค่ะ แหะๆแอบมาขณะกินกาแฟค่ะ อิอิ

เหนื่อยกับงานงาน...ทั้งวุ่นรำคาญ...บัดนี้ปลายทาง
แอบยิ้มตื่นเต้น...วรรคเว้นได้เล่น...บล็อกเป็นอย่างอย่าง
พี่,เพื่อนอย่าคว้าง...เรามาวาดวาง...สนุกด้วยแอบนอน

ยามป่วยไข้หา...มึนเมาเหว่ว้า...ได้แต่งสลอน
เบิกบทเป็นเรื่อง...งานเงียบได้เคือง...ได้ต้นลืมตอน
หยุดพักได้ผ่อน....อยากออดขออ้อน...นอนนิดค่อยเจอ

เมื่อยมานานแต่ต้น.................ติดเดือน
ปลายแรกงานมาเตือน............ต่อลุ้น
มาสิ้นสุดวันเหมือน.................หมายสวาดิ
ได้พักเคลิ้มวันคุ้น....................เคลื่อนเข้าในสถาน

จบงานจ็อบเหนื่อยเค้น.............คัดความ
เริงร่าเริ่มมาตาม......................แต่งแต้ม
ประคองธุระเงียบถาม...............ถึงบ่อย
แล้วค่อยชื่นยิ้มแย้ม..................ยากแท้ผ่านผล

ได้เยี่ยมหน้าเข้าชื่น....................เชิญชวน
ฆ้องค่อยเซ็งแซ่รวน....................รสร้อย
เหนื่อยกาลผ่านเสียงสรวล..........สนานสนุก
หายป่วยพร้อมเรียงถ้อย.............ถ่วงกลุ้มลงผา อิอิ

สวัสดียามเช้าค่ะคุณพู่


เมื่อตอนเด็กๆฟ้าชอบฟังนิทานที่ช่วยสร้างพลังและกำลังใจมากๆค่ะ

คุณพู่สบายดีนะคะ

ฟ้ามาส่งความคิดถึงพร้อมกับอากาศที่สดชื่นยามเช้านี้ด้วยค่ะ

มีความสุขและสนุกกับการทำงานกัน นะคะ

พูดถึงตอนเด็กๆ

พ่อกับแม่ชอบเล่านิทานให้ลูกๆฟัง
แต่ไม่ีมีหนังสือนิทานเล่มสวยๆนะคะ
มีแต่นิทานพื้นบ้านที่สอดแทรกคติธรรม

เมื่อจะเข้านอนทีไร
ลูกๆจะแย่งกันวิ่งเข้าที่
เพื่อที่จะได้นอนใกล้พ่อหรือแม่ในคืนที่แต่ละท่านต้องเล่านิทาน

บางทีก็เล่าทั้งสองคน
บางทีก็แลกเวรกัน

ลูกๆจะมีความสุขมากๆเวลาได้ฟังนิทานจากพ่อกับแม่ค่ะ

อ่านเรื่องราวของหนูข้าวหอม อ่านนิทานกับป้าพู่เพลินเลยค่ะ ... ขำที่ข้าวหอมทำเสียงรถบรื๊อน ๆ ประกอบ แสดงว่าจินตนาการของหนูข้าวหอมอาจลึกล้ำกว่าที่ป้าพู่คาดไว้ก็ได้นะคะ :))


พูดถึงเรื่องอากาศเพี้ยน ฝังนี้ก็ไม่แพ้กันเลยค่ะคุณพู่ หิมะ ไม่ตกกันล่ะ ต้นไม้เล็ก ๆ อาจมีหลงฤดูกันได้ค่ะ เพราะอุ่นกว่าปกติ ... ก็ไม่ถึงกับอุ่นมากน่ะนะคะ แต่ก็ไม่เย็นยะเยือกเหมือนปกติทุกปี ... ชอบอยู่อย่างค่ะ ไปไหนมาไหนสะดวกค่ะคุณพู่ ... ฝั่งบ้านเราร้อนหนาว สลับกันก็ดีนะคะ ... จะได้ไม่เบื่อ แต่ร่างกายก็ต้องปรับตัวตามด้วยเนาะ ...

สวัสดีค่ะ น้องพู่ ขอบคุณนะคะที่ไปอ่านงานตะพาบพี่กิ่ง เรื่องของนิทานบางทีเราก็เล่าจนหมดภูมิเหมือนกันเนาะ อิอิ พี่กิ่งชอบฟังพ่อเล่านิทานให้ฟังตอนเมาๆ 555 สนุกดี เวลาเมาๆนี่พ่อจะชอบเรียกลูกๆมานั่งฟังนิทานกันพ่อเล่าไปสะเปะสะปะ ตลกมากเลยค่ะแล้วก็จบลงด้วยพ่อหลับไปก่อนพวกลูกๆ อิอิ

สุชสดชื่นวันนี้ค่ะ




More Flowers Comments

สวัสดีปีใหม่จ้าหนูนิด มาฟังนิทานด้วยคนค่ะ

สวัสดีตอนเที่ยงค่ะ ทานข้าวยังคะ

อ่านรู้ได้เลยค่ะ เพราะต้องคอยเล่านิทานให้หลานๆ ฟังอยู่บ่อยๆ

รู้สึกได้ถึงการอาการเบื่อ อารเซ็ง เมื่อต้องเล่าบ่อยๆ

เล่าหลายรอบเหมือนกันค่ะ

บางทีเด็กก็มีรู้ทันนะคะกับการจินตนาการตัวการ์ตูนของเรา

บางทีเค้าก็จับได้ว่าตัวการ์ตูนตัวนี้ฉายไปแล้วค่ะ

ไม่เอาเอาตัวอื่น 555 มีแบบนี้ด้วยนะคะ

แล้วยิ่งต้องให้เราทำท่าประกอบนี่ยิ่งชอบใจใหญ่เลยล่ะค่ะ

แต่ทว่าการสร้างความสุขแบบนี้ก็ดีค่ะ เป็นการสร้างจินตนาการให้ทั้งเด็กและตัวเราเองค่ะ

สวัสดีค่ะคุณพู่....

นิทานมันเหมือนเริ่มต้นด้วยพร๊อตเดียวกันและ
จบลงด้วยคติที่สอนให้เด็กคิดตามอ่ะ ถึงบางที
เป็นได้ไม่ได้ หรือ แค่สร้างฝัน แต่ทำเด็กๆ
จินตนาการถึงสิ่งดีๆ คิดแล้วมีความสุขที่ดีๆ
ทุกคนถูกปลูกฝังสมองและหัวใจให้มาแบบนั้น
คิดเพลินๆ จนรู้สึกว่ามีนางฟ้า มีเทวดา อยู่จริง
อยากเป็นนางฟ้า อยากมีเจ้าชายเหมือนใน
นิทานเลยอ่ะค่ะ น้องข้าวหอมอายุ 1 ขวบก้อ
กำลังอยู่ในวัยน่ารัก นิทานอาจจะค่อยๆพัฒนาการ
ปรับศักยภาพของน้องไปเรื่อยๆเด็กสมัยนี้มีอะไรๆ
ที่วิวัฒนาการมาช่วยเยอะกว่าสมัยก่อนมากๆ

แพมก้อยยังมองว่านิทานอยู่ในความในด้วนบวก
ถึงแม้ว่าจะเกินจริงหรือบ้าม๊ากไปหน่อยแต่
ส่วนมากก็จะทำให้คนอ่านรู้สึกดีๆอ่ะค่ะ

ไม่ค่อยได้มาหา เม้นท์เยอะเรยย แหะ
แค่ก แค่ก มีความสุขเยอะๆนะค่ะ

สิงคโปร์เป็นอีกเมืองที่เราก็ชอบนะคะ

รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะว่าปลอดภัย ให้ไปคนเดียวเราก็กล้าไปค่ะ


การได้คุยกับเด็กๆ มากๆ มันเป็นความสุขอย่างหนึ่งนะคะ เรามีความสุขมากตอนเป็นครูสอนเด็กเล็กน่ะค่ะ

น้องข้าวหอมโตไวมากเลยเน้อเจ้าคุณพู่ ชื่อน้องน่าฮ้ากมาก ว่าแต่ชื่อจริงน้องชื่ออะไรคะบอกได้ก่อ

คุณพู่หา The Secret Garden ป๊ะหรือยัง เราว่าคุณพู่ก็หนังสือเยอะมาก ๆ เลยนะ ช่วงนี้อ่านอะไรอยู่คะ แล้วแถวบ้านคุณพู่ยังหนาวอยู่ก่อ

นิทานก่อนนอนค่ะ

สวัสดีครับคุณพู่...

ปลายปีที่แล้วน้องน้ำบุกกรุงซะอ่วมเลยครับคุณพู่ สงสัยหลงแสงสี กทม. 555 อย่าว่าแต่ในเมืองเลยครับ แถวต่างจังหวัด ตั้งแต่นครสวรรค์ไล่ลงมาอยุธยา ปทุมธานี นนท์ บางบัวทอง โดนกันทั่วหน้าครับ แต่ก็อย่างคุณพู่บอกนั้นแหละครับ ท่วมไปแล้วจะมั่วมานั่งแบมือ โทษโชคชะตาก็ไม่ได้ประโยชน์อะไร ถ้าเรายังมีแรง มีสมองก็ต้องสู้กันต่อไปเนอะ 555

ป.ล.ที่ลำปางหลังปีใหม่พ้นวิกฤตเรื่องจราจรไปยังครับ นักเที่ยวคงกลับบ้านกันหมดแล้วเนอะ ลำปางคงจะสงบเหมือนเดิม ส่วนแครายบ้านผมก็กลับมาติดดดดดดดดดดดมากกกกกกกกกกกกกก เป็นปรกติเหมือนเดิมแล้วครับ อิอิ

เคยเล่านินทานที่แต่งสดๆเหมือนกัน เล่าเอง งงเอง เฮ้ย.งถึงไหนแว้ววว....เด็กๆก็ขำ...ขำเราหน่ะ...หวายยย...ออกทะเลกลับไม่ถูกเลยทีนี้
ปล.น้องข้าวหอม ใครตั้งชื่อให้น่าเอ็นดูมากๆ..หลานที่บ้านชื่อ..รวงข้าว...อะไรที่เป็นข้าวๆนี่ฟังแล้วอบอุ่นน่ากินชะมัดเนอะ?

พอดีผ่านมาทางนี้

เลยแวะมา say good night ครับ

อรุณสวัสดิ์ครับคุณพู่

อรุณสวัสดิ์ยามเช้าค่ะคุพู่
เช้านี้อากาศเย็นลงอีกแล้ว
หลังจากที่อุ่นขึ้นไม่กี่วัน

เมื่อวานนอนดูยูบีซี
วู๊ดดี้ถามท่าน ว. ว่า
เราเกิดมาทำไม

ท่าน ว. ตอบว่า
เราเกิดมาเพื่อบรรลุผลนิพพาน

ผมว่าวู๊ดดี้ก็คงงง
และอยากถามต่อนะครับ
ว่านิพพานคืออะไร 555

ดีไม่ดี...ถามเยอะๆ
เดี๋ยวพระอาจารย์ชวนวู๊ดดี้บวชนะนั่น 555

สวัสดีเช้าวันพุธที่อากาศสบายๆครับคุณพู่

สบายดีนะครับ




เอารูปในวันที่เอด้าไปเรียนบัลเล่ต์มาให้ดูครับ..อิอิ

สวัสดีค่ะคุณพู่
จินเองก็เติบโตมา ด้วยนิทานก่อนนอนเหมือนเด็กคนอื่น ๆ
ยายเป็นคนเล่าให้ฟังค่ะ แปลกนะ จำได้จนถึงโตเลย
ยายไม่ได้อ่านนิทานก่อนนอนให้นะคะ
แต่ยาย "เล่า"ค่ะ ยายเล่านิทานเก่งมาก

น้องเต็นท์อ้อนวอนให้จินอ่านนิทานให้แกบ่อย ๆ
หยิบหลายเล่มมารอแม่ให้อ่าน แต่จินต้องขายของ
เวลาทีีจินปิดร้าน ดึกเกินไปที่จะให้แกรอจิน
บางทีก็สงสาร ผัดวันประกันพรุ่งไปเรื่อย
แต่ก็พยายามชดเชยให้

จนน้องเต็นท์บางทีก็จะมีการลงโทษแม่
แบบว่า คืนนี้แม่อ่านไม่ได้ ให้อ่านตอนกินเข้าให้ฟังแทนประมาณนั้น
ถ้าเป็นวันหยุดอนุญาตให้นอนดึกได้
ก็จะอ่านให้ฟัง แต่บางทีแม่มันน็อก อ่านไม่ทันจบ เผลอหลับไปก่อนลูก 5555
บางทีอ่าน ๆ ไป เสียงยานไป น้องเต็นท์ก็จะบอกว่า
แม่หยุดก่อนก้ได้ ค่อยอ่านต่อ 55

อันที่จริงนึกรุ้อยู่เหมือนกันนะคะว่า
การอ่านนิทานก่อนนอนให้เด็ก เป็นการเสริมสร้างจินตนาการ
ฝึกให้เด็กรักการอ่าน ให้เค้ามีความสุขก่อนนอน
ให้ผ่อนคลาย เสริมสร้างจิตใจเค้าให้อ่อนโยน

แต่ด้วยภาระหน้าที่ ทำให้วิถีชีวิตครอบครัวจิน
ไม่ค่อยเหมือนคนอื่น แต่ก็พยายามให้ความสุขลูกในด้านอื่น
วันเด็กนี้ เต้ยเค้าจะพาน้องเต็นท์ไปบริจาคของขวัญวันเด็ก
ที่โรงเรียนบนดอย อ.แม่สรวย เชียงรายค่ะ

เมื่อวานก็ให้เลือกของเล่นที่ไม่เอาแล้ว
เพื่อที่จะเอาไปแบ่งปันให้คนที่ด้อยโอกาสกว่า
นั่งเลือกตั้งนาน แต่ก็มีตัดใจให้
อยากให้น้องเต็นท์ได้เรียนรู้ว่าคนที่ด้อยโอกาสกว่าเค้าเป็นยังไง
จะได้ไม่รบเร้า จะเอานั่นนี่ และเห็นคุณค่ากับของที่มีค่ะ

ไม่รู้ว่าจะได้ผลมากน้อนขนาดไหน
แต่ก็คิดซะว่า เป็นอีกหนึ่งประสบการณ์ที่อยากจะให้ลูกเนอะ

รักษาสุขภาพด้วยค่า

สวัสดีค่ะ คุณพู่ ..

นิทานกับเด็กๆ เนี่ยเป็นของคู่กันจริงๆนะคะ
ยิ่งเวลาเราๆ ต้องเล่าเรื่องเดิมๆบ่อยๆนี่ซิ
ขอบอกว่า ..เบื่อมากก..
แล้วลูกชายนกนะ ถ้าเค้าฮิตเรื่องไหน
เราจะเล่าผิดไม่ได้เลย จำได้อีก จะลักไก่ ข้ามไปบ้างก็ไม่ได้ ..ฮ่าๆ

แต่บางทีก็แต่งเองค่ะ ใส่จินตนาการไปเรื่อย
พออีกวัน จะเอาเรื่องเดิม
แม่มันก็จำจินตนาการเดิมไม่ได้อีก..

เหนื่อยจริงๆ ..

อีก2 วันลูกชายก็มีงานวันเด็กที่โรงเรียน
มีเต้นด้วยค่ะ ว่าจะแวปไปดูหน่อย
อิอิ..

คุณพู่สบายดีนะคะ ..

อากาศยังเย็นๆอยู่มั้ยคะ ที่ลำปาง

555 เด็กน้อยคงอยากให้ผู้ใหญ่ที่เค้ารักเล่านิทานให้ฟังเหมือนกันหมด ลูกสาวผมก็เหมือนกันคุณพู่ โตจนอ่านหนังสือคล่องแล้วยังต้องให้เราอ่านให้ฟังแบบว่าได้อารมณ์กว่า สนุกกว่า แถมชอบให้เล่าซ้ำเรื่องเดิมๆนั่นแหละ ฟังทุกวันก็ตั้งใจฟังทุกครั้ง เล่ามั่วก็ไม่ได้มันจำได้หมด มันบอกว่าป๊ามั่วแล้วไม่ใช่แบบนั้นซะหน่อยหนูจำได้หมดนะ 555 หาวว หาว เล่าไปก็ง่วงไปตาจะปิด อิอิ

สวัสดีครับคุณพู่ ได้แง่คิดมุมมองดีๆจากประสบการณ์ตรงเลยนะครับ ^^

จินตนาการ กับ เด็ก ก็ต้องมีจริยธรรมที่เหมาะสมด้วยครับ