อิอิ...เจิม...

เอาเอด้ามาฝากก่อนจ้า...




สองมือล้วงกระเป๋า..สองเท้าก้าวเข้ามา
เล่นของเล่นที่บ้านหนูกันม้ัยค่ะ.....อิอิ

เขียนดีจัง
มีแง่คิดและมุมมองให้ขบคิดมากๆเลยค่ะ

งานเข้า ...ยังไม่ได้อ่านเรื่องราวเลย...

แต่แวะมาด้วยความคิดถึงกันเสมอ...จ่ะ

ห่างหายไปนาน เข้ามาอีกที ถึงกม.8 กันแล้วเหรอคะ งั้นขออ่านอย่างเดียวแล้วกันค่ะ

น่าสงสารจังค่ะ
ไม่น่าตายเร้ยง่า

คุณพุ่แต่งเหมือนนิยายเลยอ่ะ
แต่เศร้านะ ...ฮี่ๆๆ

แวะมากอด แอนด์ จุ้บุ ค่ะ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้สนทนากันลยเน๊อะ อิอิ

เรื่องราวน่าสนใจดีนะคะคุณพู่ .... นิยายน้ำเน่ากับชีวิตคนเรา ว่าที่จริงก็ไม่ได้ห่างกันเลยเนาะ ...
คนเราบทจะด่วนจากโลกนี้ไปก็ง่ายเสียเหลือเกิน ชีวิตมีโดดเดี่ยว พลัดพราก จากลา วนเวียน
แวดล้อมทุกคน

มีโครงการอะไรกันอีกแล้วเหรอครับ? คล้ายๆถนนสายมิตรภาพใช่มั๊ยเนี่ย?...

เขียนได้ดีมากเลยค่ะคุณพู่ น่าสงสารคนหลังค่อมค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณพู่
...
มีความสุขกับทุกๆวันนะคะ

สวัสดีค่ะคุณพู่

แวะมาอ่านเรื่องราว "แค่ชีวิต"
เรื่องชีวิตการทำงานของวรรณฉวีคล้ายกับแหม่มเลยค่ะ แต่แหม่มก็มีความสุขในการทำงาน
อ่านไปเรื่อยเรื่องนี้เศร้าจังค่ะ พี่หลั งค่อมไม่น่าเสียชีวิตจากคนใจร้ายเลย น่าสงสาร

คุณพู่สบายดีนะคะ แหม่มสบายดีค่ะ
ว่างๆ จะแวะมาหาใหม่นะคะ

เข้ามานั่งอ่านครับคุณพู่

หัวข้อที่ตั้ง
กับเนื้อหาที่เขียน
แม้จะกลมกลืน
แต่ก็แฝงความจริงที่ขมขื่นเอาไว้เช่นกัน

ยิ่งอ่านเม้นท์คุณพู่ยิ่งเห็นภาพเลยครับ
สำหรับการจากไปทั้งที่กำลังรุ่งโรจน์แถมใกล้บวชแล้วด้วย



ปล.หมิงหมิงหายดีแล้วล่ะครับ
วันนี้เล่นอยู่กับผมทั้งวันเลยครับ

ชีวิต...บทจะไปก็ไปกันง่ายๆ เลย

ไม่มีอะไรแน่นอนกับชีวิต...เศร้าเนาะ

บางทีเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเค้า แต่ถ้าได้บังเอิญรับรู้เรื่องราว พาลทำเอาจิตตกไปเหมือนกัน ยิ่งถ้าเป็นคนรู้จัก เคยเห็นหน้ากัน..ยิ่งไม่ต้องพูดถึง...เฮ้อ...



ไม่เป็นไรค่ะ คุณพู่ ไม่ว่ากัน...

หวัดดีัค่ะพี่นิด ^o^

หายไปนานเลยตุ้ง แต่ก็ยังวนเวียนๆ อยู่ค่ะ

อ่านเรื่องที่พี่นิดเขียนแล้ว มันรู้สึกปลงยังไงไม่รู้ค่ะ
สรุปว่า เราต้องยอมรับสัจธรรมโลกสินะ ถึงแม้มันจะโหดร้ายต่อนายค่อม

ช่วงนี้บ้านเมืองเราผ่านเหตุการณ์หลายอย่าง แต่ก็หวังให้อะไรๆ กลับมาเข้าที่เข้าทางเหมือนเดิมค่ะ

อ่านจบแล้วเศร้าจังเลยค่ะพี่นิด ชีวิตคนเราก็แค่นี้นะคะ จะตายวันตายพรุ่งก็ไม่รู้ ต้องทำวันนี้ให้ดีที่สุดเท่านั้นค่ะ

ขอให้น้องชายคนนั้นไปสู่สุขคติด้วยนะคะ RIP...

อ่านแล้วคิดตาม นายค่อมน่าสงสารจัง...เกิดมาอาภัพนักแล้วยังมาอาภัพกะชีวิตครอบครัวอีก ตอนนี้สงสารลูกวัย 5 ขวบที่อยากรู้ว่าอยู่ยังไงต่อไปในโลกใบนี้ถึงเป็นโลกนิยายก็เหอะ เพราะนิยายกะชีวิตก็คงไม่ต่างกันสักเท่าไรใช่ป่ะคะคุณพู่ สะท้อนใจน่ะค่ะ สังคมเป็นเช่นนี้เช่นงานเขียนคุณพู่ล่ะค่ะ...เขียนได้ดีทุกครั้งที่เขียนค่ะ...แต่ให้สงสัยเรื่องตั้งหัวข้อค่ะว่าทำไมต้องตั้งหัวข้อกันย๊ากยาก..ไม่ลองตั้งหัวข้อง่ายๆ พยางค์เดียวดูบ้างล่ะคะหรือว่ามันง่ายไป...แหะๆๆ..เริ่มออกความคิดไม่เข้าท่าแล้วสิคะเนี่ย...งั้นคืนนี้นอนหลับฝันดีค่ะคุณพู่ คิดถึงเสมอนะคะ

จบแบบเศร้าง่ะ

ทักทายสวัสดียามค่ำคืนครับ
เรื่องชวนอ่านจนจบตอนครับ

โฉบ ๆ มาเยี่ยมก่อนไปนอน แล้วเดี๋ยวมีเวลาเมื่อไรจะเข้ามาอ่านอีกทีจ้า

แวะมาบอกก่อนว่าคิดถึง ขอเวลาสักพัก แล้วจะแวะมาหาและอ่านนิยายบ้าง หวังว่าพู่สบายดีนะคะ

ชีวิตเราก็เท่านี้นะคะ ตอนนี้ส้มยังนึกถึงญาติที่เพิ่งจากไปอยู่เลยค่ะ ไปมาหาสู่กันบ่อยเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน พอนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาระหว่างกันก็อดเศร้าไม่ได้ค่ะ

ชีวิตเราก็เท่านี้นะคะ ตอนนี้ส้มยังนึกถึงญาติที่เพิ่งจากไปอยู่เลยค่ะ ไปมาหาสู่กันบ่อยเพราะบ้านอยู่ใกล้กัน พอนึกถึงเรื่องที่ผ่านมาระหว่างกันก็อดเศร้าไม่ได้ค่ะ

แวะมาอ่านจบแล้วค่ะคุณพู่ เศร้าๆๆ

งานหน้าเจอกันค่ะ



แอมอร

มาอ่านงานตะพาบครับ

เห็นด้วยครับ ผมว่ายากติดกันสามโจทย์ยังไงไม่รู้ครับ
ตอนผมเขียนก็เล่นเอามึนเหมือนกัน

แต่ชีวิต มันต้องมีทางของมัน ... จริงไม๊ครับ

ทำไมมันเศร้าจังล่ะคะคุณพู่

สวัสดีตอนดึกๆครับคุณพู่

ชีวิตนี่ เอาแน่นอนไม่ได้จริงๆครับ

พระท่านถึงว่า ไม่ควรใช้ชีวิตด้วยความประมาท

มรณานุสตินั้น ควรระลึกไว้ทุกลมหายใจที่เดียวครับ

ต้องบอกว่า ขอไว้อาลัยแด่ผู้จากไปด้วยครับ

งานเขียนชิ้นนี้ ก็เลยได้กลิ่นของสัจจะธรรมกรุ่นๆ

ไว้นอนหนุน ตอนดึกๆนะครับ


เดินไปประท้วงพี่ก๋าดีกว่า

ฮ่าๆ

โจทย์ยากขนาด

อัพกัน วันที่ 11 เดือนนี้ นะจ๊ะ

โจทย์ต่อไปของเป็ด ขอบอกว่า

เลือดสาดแน่ๆครับ

ฮ่าๆ

อย่าเศร้าไปเลยค่ะคุณพู่
หม่ำสะตอเยอะๆ เผื่อมันจะสารอะไรที่จะช่วยให้แจ่มใสขึ้นมาบ้าง
(แต่เค้าไม่กินสะตออ่ะ )

ราตรีสวัสดิ์ค่ะ

อ่านจบแล้วเศร้าตามไปด้วยเลยค่ะ คุณพู่

ชีวิตหนอชีวิต

เรื่องน้องชายที่เพิ่งเสียชีวิต น่าสงสารคุณพ่อคุณแม่เขานะคะ คงต้องทุกข์ระทมที่ลูกต้องมาจากไปก่อนวัยอันควร

ความแน่นอนของชีวิตก็คือความไม่แน่นอน

อ่านแล้วก็ทำให้ฉุกคิดขึ้นมา

บางทีคนเราก็ลืมไปว่าชีวิตก็เป็นเช่นนี้หนอ

อยู่กับวันนี้ให้ดีที่สุดดีกว่านะคะ
รอบหน้า ตะพาบโหดจริงๆค่ะ

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่

อ่านจบแล้วก็เศร้าตามเลยค่ะคุณพู่
นี่แหละนะ...ชีวิตของแท้
ทุกข์ สุข หัวเราะ เศร้า คละเคล้าปนเป

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่..

เอามาฝากอีกรอบ..ชอบ ชอบๆๆ




ชอบ Series นี้ขอต่ออีกวันนะครับ..อิอิ

โอ๊โอ... เนื้อเรื่องกับเนื้อเพลง เศร้ามากค่ะ

............

วันนี้ดาวจ๋ายกขนมที่ทำส่งประกวดมาเสริฟค่ะ
และมาส่งลิงก์ส่งเทียบ เชิญไปดูขนมสวยๆและช่วยลงคะแนนโหวตกันค่ะ






ผู้จัดเปิดโหวต วันที่ 5 - 11 มิถุนายน 2553
ที่บล็อก ตามลิงก์ด้านล่างนี้

รักใครชอบใครก็ตามเชียร์ได้ค่ะ
แต่ถ้านึกไม่ออกว่าจะเลือกใครดี

ก็โหวตให้ ดาวจ๋าคนซน นางงามเบอร์ 19 ด้วยนะคะ
ไม่จำเป็นต้องโหวตให้ดาวจ๋าคนเดียวก็ได้ค่ะ
เด๋วคะแนนจะท่วมท้น เหมือนติดสินบนติดรางวัลใต้โต๊ะ (ว่าไปน่านนน คริคริ)



คลิกที่นี่ > https://www.bloggang.com/mainblog.php?id=dailydelicious



ขอบคุณเพื่อนๆที่สละเวลาแวะเวียนไปโหวตทุกท่านล่วงหน้าก่อนค่ะ
ขอให้มีความสุขกับวันดีดี ทุกวันค่ะ

ดาวจ๋าคนซน

อ่ะนะ.. อ่านเม้นต์แล้วต้องเขียนใหม่
ว่าเนื้อเรื่อง กับเพลงที่ดาวจ๋าใส่หูฟัง ฟังอยู่ มันช่างเศร้าเข้ากันจัง..


ให้คุณพู่มีความสุขมากๆๆค่ะ

อื้มมมม พล็อตโอเคดีค่ะ อ่านเพลินดี มีจุดทำให้กระทบใจด้วย

เรื่องอุบัติเหตุ พี่ชายเพื่อนสนิทเราก็เพิ่งเสียไปจากอุบัติเหตุรถยนต์เหมือนกัน เฮ้อ..



ร้านอาหารที่นานา ขอพิกัดและชื่อร้านหน่อยจิคะ เห็นคุณนิดคอนเฟิร์มขนาดนั้นแล้วอยากไปตามรอยบ้าง

แวะมาทักทาย และสวัสดีค่ะ
มาอ่านเรื่องราวแล้ว ..เศร้าจังเลยค่ะ
ชีวิตเปลี่ยนแปลงได้เสมอนะค่ะ

น่าฉงฉานค่ะ

คุณพู่ เราเองก็หายหน้าหายตาไปเหมือนกันค่ะ
ตั้งแต่เซ็งบ้านเมืองแล้ว ก็ไปเล่นเกมมาเหมือนกัน
แถมตอนนี้ติดเกมใหม่ด้วย treasure isle คุณพู่เล่นมั๊ยคะ ^^

สงสารน้องคนนั้นจัง เกือบจะบวชอยู่แล้วเชียว ชีวิตนี่มันไม่แน่นอนจริงๆเนอะ

วันนี้...

สวัสดี ยามค่ำค่ะ คุณพู่

ตอนนี้กำลังซ้อมเพลง "พี่สาวคัรบ" อยู่ครับคุณพู่
เดี๋ยวคล่องเมื่อไหร่
จะให้ขึ้นเวทีเรียกเสียงกรี๊ดเลยครับ อิอิอิ

สนันสนุนมากมาย สุขภาพแข็งแรงมีชัยไปกว่าครึ่ง พี่นิดกับพี่แฟนไปออกกำลังด้วยกันเลยค่ะ ไปเป็นคู่สนุกกว่าไปเดี่ยวเย๊อะ ทอยก็ไปกับอาเฮียโรตีตลอดเลยค่ะ สนุกดีมีง้องแง้งบ้างเป็นธรรมดา อิอิ ;)

หนุกหนานมากมาย..อิอิ แซวเล่นค่ะ
อ่านแล้วเศร้าเนอะ..ชีวิตทำไมน่าสงสารจัง
ผุ้หญิงก็ใจร้าย แต่ก็นะ ถ้ามองอย่างเข้าใจ
เมื่อผู้หญิงเค้าไม่รัก ไม่ต้องการอยู่ด้วยกันเลย
ผู้ชายคนนี้ควรจะทำใจให้หนักแน่น ไม่ต้องตามหา
และสุดท้าย ก็คงไม่ต้องเจอกับจุดจบแบบนะ..เศร้าเกิ๊น

สวัสดีครับ คุณพู่ครับ

ผมยังไม่คิดเรื่องนั้นเลยครับ

กำลังปล่อยใจให้สงบ ก่อนที่พายุใหญ่จะมา

ใกล้ๆวันที่จะอัพครับ

เอิ้กๆ


ฮาว ทู โพรเทค ยัวร์ หวอ นะครับ

ฮ่ะๆ

มิน่าล่ะ คุณนิดถึงบ่นว่า กว่าจะเขียนเสร็จก็ปาด
เหงื่อไปหลายถัง ชื่อเรื่องไม่ชวนให้เขียนเนื้อเรื่องออกมาเลย แต่คุณนิดก็สามารถ แถมแต่งเรื่องตั้งยาว แบบนี้น่าจะเขียนนิยายขายได้เลยนะเนี่ย

บาครั้งชีวิตจริงก็โหดกะบางคนอย่างมากมายเลย

หากว่ามันผ่านได้ กะเป็นบททดสอบที่หินเอาการเลย เฮ่อ

แวะมาไหว้ทักทายแป๊บเน้อเจ้าคุณพู่ ช่วงนี้เชียร์เทนนิสอย่างติดพันเลย สี่ทุ่มแล้วต้องไปหาอะไรกินก่อน

สวัสดียามเช้าครับ

เห็นคุณพู่เปรยๆว่ากำลังแวกหัวกับโจทย์ 9
ส่วนผมน่ะ
เขียนเสร็จแล้วครับ อิอิอิ

ชีวิตนายค่อมช่างรันทดซะจริงน้อ
บางทีชีวิตจริงมันยิ่งกว่านิยายเสียอีก จะว่าไปแล้ว

พี่ห่างหาย หายหัวไปนาน
เพราะเกิดอาการขี้เกียจ
มัวแต่ไปดูละครไทยๆอยู่
555+ ไม่อยากพูดมาก เดี๋ยวเมาท์ยาว

เด็กๆก็ซนจนบ้านจะแตกทุกวันน้องเอ๋ย



ลูกพี่ทั้งสองของน้องพู่นั้นยิ่งวนขึ้นทุกวัน
มีการแจกขนตุ๊บขนมตั๊บ
พร้อมโมจิกลมๆน้อยๆใส่ปากใส่หน้ากันเป็นประจำ
เมื่อวานพี่นิคเกิดมันเขี้ยว มันมือ
ทึ้งผมเซบบี้ซ๊าหนึ่งกระจุก บ้านแตกอีก

แต่อย่างว่า
เดี๋ยวเวลาแบบนี้ก็จะไม่มีให้เห็น ให้สัมผัส
ต้องตักตวงเอาไว้
โตเป็นหนุ่มก็คงทิ้งเราไปกันหมด หุหุ
บ้านคงเงียบจนน่ากลัว

วุ้ย มาบ่นอะไรยืดยาวเลยเนี่ย

ไปล่ะจ้า

สวัสดียามเช้าค่ะคุณพู่

อ่านไปๆ คิดว่าจะหักมุม ว่าชายหลังค่อมเข้ามาตามหาเมีย แล้วโดนกองกำลังไม่ทราบฝ่าย ยิงเสียชีวิต ซะอีก..

ป่าวการเมืองนะแค่ แ๊ก๊ก เล็กน้อย

ผมแนะนำร้านสวนผักให้พี่โบ๊ตได้ทานครับคุณพู่
ร้านอยู่แถวๆเซ็นทรัลแอร์พอร์ต...

มีสามโซนคือ อาหารไทย เย็นตาโฟ และสลัดครับ

และถ้าชอบสลัดแนะนำ Salad Concept
ร้านนี้ตั้งอยู่ที่กลางถนนนิมมานเหมินทร์ครับ
มีสลัดอร่อยๆให้ลองชิม ผมติดใจสลัดเนื้อสันครับ อร่้อยเชียวครับ

ตามอ่านตะพาบที่คุณพู่เขียนมาหลายครั้งแล้วค่ะ
ไม่เคยผิดหวังเลยสักครั้งเดียว
ผูกเนื้อเรื่องได้ชวนให้อ่านจนจบ
และสนุกสนานมาก
.
.
โครงการนี้จบเมื่อไหร่
น่ารวมผลงานของเพื่อนๆทุกคนที่เขียน
เป็นพอ๊คเก็ตบุ๊คนะคะคุณพู่ อิ อิ
.
.
มีความสุขมากๆนะคะคุณพู่

สงสัยงานนี้มีรวมเล่มแน่ๆเลยค่ะ

เอาชาเย็นมาฝากค่ะคุณพู่

หวัดดีค่ะ ไม่ได้มาทักซะนาน สบายดีนะคะ..

สวัสดีค่ะ
เข้ามาอ่านครั้งแรก เขียนดีจังค่ะ ชอบมั่ก

สวัสดียามเช้าครับคุณพู่