เช้าวันนี้ตื่นขึ้นมาให้ทันกับการนัดหมายกินอาหารเช้าที่เรียวคัง เหมือนเคย อาหารพื้น ๆ ไม่มีอะไรพิเศษมาก หรือน้อยไปกว่าเช้าของวันก่อน

ที่จะดูแปลกไปกว่าวันก่อน ๆ หน่อยก็คือ ไม่มีโฮบะมิโสะ แต่มีเต้าหู้กระทะร้อนเผ็ดปะแล่ม ๆ แทน แต่รสชาติสุดแสนจะจืดสนิท (รู้งี้ขอโฮบะมิโสะอย่างเดิมอีกดีกว่า) แต่บางโต๊ะก็ยังมีโฮบะมิโสะอยู่ เนื่องจากเพิ่งเข้าพักคืนแรก ของฉันนี่คืนที่ 2 แล้ว เลยได้ของจานร้อนที่หน้าตาเปลี่ยนไป

อย่างที่ได้บอกกล่าวเล่าสิบในตอนต้นว่า เรียวคังนี้ ถึงแม้จะดูซอมซ่อสุดใจ แต่ก็เป็นที่นิยมของชาวต่างชาติอยู่ไม่น้อย ฉะนั้นฉันถึงbump intoสาวเอเชียคนหนึ่งที่หน้าอ่างล้างหน้า เนื่องจากฉันต้องการแปรงฟัน ส่วนเธอก็กำลังประทินโฉมอยู่

" Oh....excuse me" เธอกล่าวขอโทษฉันเป็นภาษาปะกิตเมื่อรู้ว่าฉันก็ต้องการใช้อ่างล้างหน้าเหมือนกัน

"That's okay"ฉันยิ้มให้เธอ แล้วเลี่ยงไปใช้อ่างจุดอื่นแทน

เมื่อเราได้เจอกันอีกครั้ง ก็จุดเดิมนั่นแหล่ะ คราวนี้จึงเริ่มคุยกัน เมื่อเธอรู้ว่าฉันเป็นคนไทย (ตอนแรกฉันคิดว่าเธอเป็นชาวจีน) เธอก็รีบบอกว่าเธอเป็นลาว ที่ย้ายถิ่นฐานไปอยู่ฝรั่งเศสตั้งแต่เด็ก ๆ แล้วก็รีบคุยกับฉันเป็นภาษาไทยทันที ภาษาไทยของเธอสำเนียงแปร่งนิด ๆ แต่ถือว่าอยู่ในระดับเทียบเท่าคนไทยเลย (เก่งว่ะ)

เธอมาเที่ยวญี่ปุ่นกับเพื่อนชาวฝรั่งเศส เห็นคุยบ็อง ๆ ช้อง ๆ กันใหญ่ แล้วเช้าวันนี้ก็บังเอิญได้นั่งกินข้าวโต๊ะติดกันอีก เธอว่าจากTakayamaเธอและเพื่อนจะไปสมทบกับเพื่อนคนอื่นอีกเมืองนึง (สงสัยว่าเธอคงจะอยู่ญปเกือบเดือน)

ระหว่างที่กินข้าว ไม่ได้พูดจาอะไรมากนัก แบบว่าเขิน ๆ ตาอ้วนก็ส่งยิ้มไปมา ส่งขวดซอสนั่นซอสนี้ให้ทางคู่นี้สุดฤทธิ์ (ทำยังกะเจ้าบ้านตอนรับนักท่องเที่ยวต่างชาติ)

เมื่อกินอาหารเช้าเสร็จแล้ว ฉันและตาอ้วนก็ออกไปเดินตลาดเช้ากันอีกรอบนึง โดยใช้เส้นทางเดิมคือเดินเลียบแม่น้ำมิยางะวะ ไปเรื่อย ๆ ตั้งใจจะไปตลาดเช้าที่หน้าJinya

ตลาดเช้าหน้าJinyaเป็นตลาดเช้าที่ดูเป็นตลาดจริง ๆ มีเต้นท์ผ้าใบสีขาวกางชิด ๆ กันอยู่หลายเต้นท์ แม่ค้าแม่ขายก็ดูหน้าดำคร่ำเครียดกับการเชื้อเชิญให้นักท่องเที่ยว+คนพื้นที่ซื้อของฝาก ของกิน และของที่ระลึกอยู่เอาเป็นเอาตาย

ผักดองมีมากมายหลายชนิด ละลานตาไปหมด มิโสะเองก็มีให้เลือกจะเอาสูตรไหน มิโสะแดง มิโสะขาว เนื้อเนียน เนื้อเม็ด ๆ รสหวาน รสเค็ม ฯลฯ

เมื่อดูตลาดเช้าหนำใจแล้ว จริง ๆ ก็เดินไปเดินมาเข้าตรอกนี้ ออกซอยนั้น ตาอ้วนก็มาหยุดกึกหน้าร้านกาแฟบนถนนSan-machi ฮ้าย...อะไรกันทำไมจะมากินกาแฟตามสถานที่แบบนี้ เพราะฉันคิดว่าบรรยากาศแบบนี้ ทัศนียภาพแบบนี้ มันน่าจะจิบชาเขียวควบคู่ไปกับการกินขนมญี่ปุ่นมากกว่า

แต่ตาอ้วนไม่ยอม ลากฉันเข้าไปในร้านกาแฟให้ได้ ดูจากข้างนอกเหมือนบ้านไม้ที่มีอายุกว่า 100 ปีขึ้นไป แต่ข้างในดูสว่างสดใส ได้อารมณ์ของร้านกาแฟทั่ว ๆ ไป ถึงแม้จะดูไม่ค่อยโมเดิ้นเหมือนร้านกาแฟตามเมืองหลวง ตามศูนย์การค้าใหญ่ ๆ ก็ตาม

ตาอ้วนสั่งกาแฟ 1 ถ้วย ด้วยใจที่คาดหมายว่าซดโฮกแล้วรสกาแฟจะแผ่ซ่านจับปลายลิ้นไปถึงโคนลิ้น ฉันถ่ายรูปของที่ใช้ประดับภายในร้าน มีรถมอเตอร์ไซค์จำลอง สูงประมาณ 4 นิ้ว ยาว 6 นิ้ว ตั้งอยู่ ดูแล้วเป็นของเก่ามีราคาจริง ๆ (ไม่ใช่เก่าเก็บ)

ฉันไม่ชอบดื่มกาแฟ จึงสั่งน้ำผลไม้ทั่วไป แก้วน้อย ๆ จริง ๆ ยกดื่มอึก ๆ แป๊บเดียวก็หมด แต่ตาอ้วนจิบกาแฟไปพลาง อ่านหนังสือพิมพ์ไปพลาง กว่ากาแฟถ้วยน้อยจะหมด ใช้เวลาเกือบชั่วโมง (เซร็งเรย) แถมตอนหลังมาหน้ามาบอกอีกว่า รสชาติกาแฟก็งั้น ๆ ไม่อร่อยอย่างที่คิด (พลั่ก ตุ๊บ โอ๊ย...)

เดินย้อนกลับมาเส้นถนนใหญ่ (ผ่านหน้าสถานี) เพื่อจะมุ่งไปSakurayama Hachimangu Shrine เพราะว่าวันนี้ตาอ้วนต้องการไปดูของสำคัญที่ใช้ในเทศกาลงานเมืองของจังหวัดทะกายาม่า

เมื่อวานนี้ฉันและตาอ้วนปั่นจักรยานมาที่ศาลเจ้านี้ครั้งหนึ่งแล้ว แต่เนื่องจากโอ้เอ้วิหารรายอยู่ระหว่างทางนานไปหน่อย มาถึงศาลเจ้าก็ปิดเสียแล้ว จึงได้แต่ใช้มือเปล่าปรบแปะ ๆ ไหว้พระเท่านั้น พลาดของดีไปเสีย...

ศาลเจ้าวันนี้ดูคึกคักกว่าเมื่อวานเย็นเป็นกอง เพราะยังหัววันอยู่ จึงเห็นนักท่องเที่ยวต่างถิ่นมาเยี่ยมสักการะกันอยู่มากมาย เกือบจะทุกคนมีจุดหมายปลายทางเหมือนกับตาอ้วน นั่นคือ Yatai

Yatai ศัพท์คำนี้ หากพูดถึงหลายคนที่เคยมาญี่ปุ่น หรือเคยเรียนภาษาญี่ปุ่นมาในระดับขอข้าวกินได้เนี่ย คงจะรู้ดีว่า มันคือรถเข็นขายอาหารที่จอดอยู่ตามถนน (ในที่อนุญาติให้ทำการค้า) สถานที่ ๆ ดูยาไตได้ง่าย ก็คือตามงานวัด เพราะจะมีเจ้าแผงขายอาหารแบบนี้เรียงรายสลอนทั่ว 2 ข้างถนนเลย ของที่ขายก็พวกราเมง โอโคโนมิยากิ น้ำตาลไสไหม มันฝรั่งอบเนย ทะโกะยากิ ผลไม้เคลือบน้ำตาลหวานจ๋อย หมูปิ้ง ปลาหมึกย่าง ยะกิโซบะ ฯลฯ

แต่ยาไตที่ตาอ้วนต้องไปดูให้ได้นี่ ไม่ใช่รถเข็นขายอาหารแต่อย่างใด...หากว่าอยากจะรู้ว่าคืออะไร...........

...........อย่าพลาดทะกายาม่าตอนจบนะคะ

mahalo

Create Date : 17 ธันวาคม 2549
Last Update : 17 ธันวาคม 2549 17:04:30 น.		0 comments
Counter : 974 Pageviews.
Share Tweet