9 มิย.2558 คุณสุทธิชัย หยุ่น เขียนไว้ที่กรุงเทพธุรกิจรายวัน

สูตรปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง กับ ‘รัฐบาลเปลี่ยนผ่าน’

จะบอกว่าเป็นความบังเอิญหรือเป็นเรื่องทำให้เห็นว่าบังเอิญก็แล้วแต่ 

ความเคลื่อนไหวของสมาชิกสภาปฏิรูปแห่งชาติ (สปช.) 

บางกลุ่มให้มีการ “ปฏิรูป 2 ปีก่อนเลือกตั้ง” กับคำพูดของนายกรัฐมนตรีที่ว่า

 “ถ้าจะให้อยู่ต่อก็ไปถามประชาชนกันเอง” ช่างสอดคล้องต้องกันอะไรเช่นนั้น

แรกเริ่มที่ได้ยินข้อเสนอ “ปฏิรูป 2 ปีก่อนเลือกตั้ง” 

ก็ยังงง ๆ อยู่ว่าในทางปฏิบัติหมายถึงอะไร แปลว่า คสช., สปช. กับ สนช.

 และรัฐบาลจะอยู่ต่ออีกสองปีแล้วจึงจะมีการเลือกตั้งใช่หรือไม่

ถ้าอย่างนั้น หัวหน้า คสช. และนายกฯจะต้องออกมาแก้ Roadmap 

ที่วางเอาไว้อย่างไร จะอ้างเหตุผลอันใด

และมีอะไรรับรองว่าสองปีจะเห็นผลการปฏิรูปอย่างแท้จริง

อะไรเป็นไม้วัดความสำเร็จหรือล้มเหลวของการปฏิรูปในสองปี?

ยิ่งจะมีความงงงันมากขึ้นเมื่อมีข้อเสนอจาก สปช. 

บางท่านว่าการจะให้ปฏิรูปสองปีก่อนเลือกตั้งนั้นควรจะถามความเห็นประชาชน 

และการถามความเห็นประชาชนก็ควรจะใช้วิธีทำประชามติ

ก็ไหน ๆ จะทำประชามติเรื่องร่างรัฐธรรมนูญแล้ว 

ก็ใส่คำถามเรื่องปฏิรูปสองปีก่อนเลือกตั้งเข้าไปในประชามติเสียเลย

นี่คือข้อเสนอของ สปช. ที่ต้องการจะทำทั้งสองเรื่องควบคู่กันไป

เพราะ สปช. ที่ผลักดันเรื่องนี้ไม่อยากจะเป็นคนเสนอเอง 

ต้องการให้เป็นเรื่องของประชาชน 

ซึ่งบางเสียงก็บอกว่าอาจจะมีการล่ารายชื่อของประชาชน

เพื่อให้มีการทำประชามติเรื่องนี้

คนที่ผลักดันเรื่องนี้ไม่ต้องการจะได้ชื่อว่าพยายามจะให้ คสช. 

และรัฐบาลของนายกฯประยุทธ์ จันทร์โอชา “สืบทอดอำนาจ”

นักข่าวถามนายกฯเรื่องจะอยู่ต่อ นายกฯไม่ได้ปฏิเสธ 

แต่บอกว่าท่านไม่ได้ต้องการสืบทอดอำนาจ แต่ถ้าจะให้ทำงานต่ออีกระยะหนึ่ง 

ก็พร้อม แต่ต้องให้ประชาชนส่งเสียงออกมาให้ชัดเจน

และยังบอกว่าใครก็ตามที่ผลักดันเรื่องนี้ต้องไปช่วยอธิบายกับคนไทย

และต่างประเทศให้เข้าใจเสียด้วย

เพราะแน่นอนว่าจะต้องมีคนที่คัดค้านเรื่องนี้เพราะเท่ากับเป็นการทำผิดสัญญา

ที่เขียนไว้ใน Roadmap เดิมว่าจะมีการเลือกตั้งเมื่อรัฐธรรมนูญผ่านขั้นตอนทั้งหลาย 

ซึ่งตีความกันมาตลอดว่าเร็วที่สุดคือไตรมาสแรกของปีหน้า

 และช้าที่สุดก็คือไตรมาสที่สามของปีหน้า
แต่หากต้องทำการปฏิรูปสองปีก่อนแล้วจึงมีการเลือกตั้ง 

ก็แปลว่าจะต้องมีการแก้ไขเรื่องใหญ่ ๆ ทั้งหมดโดยที่ยังไม่มีใครตอบได้

ว่าจะขับเคลื่อนให้เกิดขึ้นโดยได้รับฉันทามติของคนไทยส่วนใหญ่ได้อย่างไร

มีคำถามว่าถ้าจะทำอย่างนั้นก็เขียนระบุไว้ในร่างรัฐธรรมนูญว่าอย่างไร

คำถามต่อมาก็คือว่าสองปีที่จะปฏิรูปให้เสร็จก่อนเลือกตั้งนั้น 

ใครจะเป็นผู้ประเมินว่าการปฏิรูปทุก ๆ ด้านของประเทศได้บรรลุถึงเป้าหมาย

ที่วางเอาไว้หรือไม่อย่างไร

เพราะไม่มีใครตอบได้ว่าการปฏิรูปที่จะทำให้เสร็จก่อนเลือกตั้งนั้น

จะวัดกันด้วยสูตรไหน ใครเป็นคนบอกว่าสองปีจะทำได้ 

และใครจะเป็นคนฟันธงว่าสองปีแล้วการปฏิรูปได้ตามเป้าหมายที่วางไว้

หรือไม่อย่างไร

แน่นอนว่า มีคนไทยจำนวนไม่น้อยที่เป็นห่วงว่าหากมีการเลือกตั้งตามกำหนดเดิม 

นักการเมืองที่เข้ามาอาจจะเอาข้อเสนอเรื่องปฏิรูปทิ้งถังขยะเลยก็ได้ 

เพราะข้อเสนอปฏิรูปหลายข้อเป็นการปรับเปลี่ยนกฎกติกา

ที่มีผลกระทบต่อผลประโยชน์ของนักการเมืองอย่างปฏิเสธไม่ได้

ความห่วงกังวลเรื่องนี้มีผลทำให้เชื่อกันว่าหากทำตาม Roadmap เดิม 

ความพยายามจะปฏิรูปบ้านเมืองก็จะไร้ผล และการรัฐประหารครั้งนี้

ก็จะ “เสียของ” อีกรอบหนึ่ง ไม่ได้ช่วยแก้ไขปัญหาใหญ่ ๆ 

ของประเทศชาติอย่างที่อ้างเป็นเหตุผลของการก่อรัฐประหารแต่อย่างใด

แต่การกระทำใด ๆ ที่ตีความได้ว่าเป็นการ “สืบทอดอำนาจ” ของ คสช. 

ก็จะเปิดจุดอ่อนให้มีการโจมตีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกเช่นกัน
ดังนั้น จึงควรจะต้องมีสูตรของ “รัฐบาลเปลี่ยนผ่าน” 

ที่ประชาชนมีสิทธิมีเสียงในการทำให้การปฏิรูปเกิดขึ้นอย่างแท้จริง

เพื่อปูทางสู่การเลือกตั้งที่โปร่งใส, ยุติธรรมและตรวจสอบได้อย่างเปิดเผย

สูตรที่ว่านี้เป็นอย่างไร ผมเชื่อว่าผู้รู้ในบ้านเมืองมีมากมาย 

หากมีจิตใจมุ่งทำงานเพื่อผลประโยชน์ของชาติที่แท้จริง ยอมเสียสละ 

และไม่ชิงความได้เปรียบทางการเมือง 

ก็ไม่ใช่เรื่องยากเกินไปที่จะถกแถลงเพื่อหาข้อสรุปได้ /จบ

..........................................................................................................................