วันที่ท้องฟ้าเชียงใหม่สดใสส่องสว่าง แต่ทว่าเมฆหมอกของความเหงาปกคลุมล้อมรอบดอยสุเทพ วันนี้ขอเพ้อหน่อยนะครับ เรื่องสาระ ๆ พักไว้ก่อน สองสามวันมานี้ผมหาเรื่องออกมาแรดครับ รู้สึกเบื่อกับชีวิตกรุงเทพในขณะนี้มาก เบื่อกับชีวิตการเรียนที่การบ้านสุดแสนจะยากเย็น ก็เลยคิดว่ารีเฟรชชีวิตหน่อยดีกว่าว่ะเฮ้ย ไม่งั้นหัวไม่แล่น ทำงานต่อไม่ได้แหงเลย แบบประมาณว่าผมหล่อเลี้ยงชีวิตให้อยากทำงานได้เพราะความแรดครับ ผมตัดสินใจว่าจะขึ้นเชียงใหม่ สถานที่ที่ผมบอกกับตัวเองว่านี้คือ "บ้านหลังที่สองของกู" ผมผูกผันกับเชียงใหม่ไม่น้อย ตลอดสี่ปีที่เรียนอยู่ที่เชียงใหม่ ความประทับใจต่าง ๆ มันสะสมอยู่ในจิตใจจนยากจะลืมเลือน การมาครั้งนี้ ผมถือโอกาสมาทำงานด้วย ตอนนี้ผมกำลังทำ proposal เกี่ยวกับวิทยุชุมชนอยู่ ก็เลยได้โอกาสมาขอข้อมูลสถานีวิทยุชุมชนที่จะศึกษา พร้อมกับคุยกับ key informance บุคคลสำคัญที่เราต้องการศึกษาสัมภาษณ์ไปในตัว ที่เหลือก็คือขอเปลี่ยนที่ทำข้อสอบไฟนอลเสียหน่อย อยู่กรุงเทพไม่เหลือสมองที่สร้างสรรค์ไว้คิดเลย เปลี่ยนสถานที่ใหม่ ๆ เจอบรรยากาศคุ้นเคยที่หลงรัก สมองก็กลับมาแล่นอีกครั้ง ที่สำคัญคือผมอยากกลับมาเล่นบาสที่ ม.ช. อีกครั้งครับ ผมเดินทางมาถึงเช้าวันพุธพร้อมกับข่าวน้ำท่วมระลอกสองของเชียงใหม่ แม่ผมโทรมาด้วยความเป็นห่วงว่าน้ำท่วมแบบนี้ยังจะไปทำการทำงานอีกหรือ อากาศเช้าวันพุธมืดมัวไปด้วยเมฆฝน บรรยากาศเย็นสบายพัดผ่านหน้าเสมอยามขี่มอเตอร์ไซค์ของเพื่อนที่มารับไปถึง ม.ช. เช้าวันนั้น ผมหมดชีวิตไปกับการพูดคุยกับอาจารย์ที่สอนตอนปริญญาตรี หมดไปกับการพูดคุยกับรุ่นน้องเรื่องทำตัวจบ หมดไปกับบรรยากาศเก่า ๆ ที่คุ้นเคย เข้ามาใน ม.ช. เห็นบรรยากาศเดิม ๆ ก็ทำให้พลอยคิดถึงคนที่เราแอบรักไม่ได้ ผ่านแต่ละที่ ก็นึกถึงวันที่เราเจอเธอ ทุกความทรงจำเกี่ยวกับเธอค่อย ๆ เผยออกมาจากที่ต่าง ๆ วันคืนที่มิหวลคืนผ่าน จะเหลือก็เพียงความทรงจำเท่านั้น ช่วงบ่ายผมเดินสายไปตามไปตามสถานีวิทยุชุมชนของวัดที่ได้นัดหมายกันไว้ หนึ่งในสองนั้นคือวัดเจดีย์หลวง วัดสำคัญอีกวัดหนึ่งย่านใจกลางเมืองเชียงใหม่ ผมชอบย่านใจกลางเมืองเชียงใหม่เหลือเกิน เป็นย่านที่คนไม่พลุกพล่านนัก ถนนหนทางก็รายล้อมไปด้วยวัด ร้านค้าต่าง ๆ ก็ตกแต่งหน้าร้านสวยงาม เป็นใจกลางเมืองที่ผมรู้สึกถึงความสงบยิ่งนัก เสร็จธุระจากวิทยุชุมชนทั้งหลายแล้ว ผมก็กลับมาที่คณะ มานั่งคุยกับน้อง ๆ ต่ออีกรอบ รู้สึกดีใจที่ได้ยินว่าน้อง ๆ ปีหนึ่งรุ่นนี้ไฟท์งาน ชอบทำงานกันดี แถมมีความสามารถล้นเหลือ พี่ ๆ อย่างเราก็หวังจะได้เห็นอะไรดี ๆ เกิดขึ้นจากผลงานน้อง ๆ เย็นมาได้เวลาที่ผมรอคอย หกเดือนมาแล้วที่ไม่ได้เล่นบาส อยู่กรุงเทพ ไม่รู้เลยว่าจะไปเล่นบาสที่ไหน ชีวิตกับการเล่นกีฬาดูเหมือนเป็นเรื่องไกลกันมาก ทั้ง ๆ ที่ความจริงผมเป็นคนอ้วนที่ชอบเล่นกีฬายิ่งนัก แต่ยิ่งเล่นยิ่งกินก็เลยไม่ผอมสักที เล่นบาสเสร็จ แค่สองเกมก็เหนื่อยอ่อนแล้ว นั่งพักอยู่นาน ได้เวลาต้องไปรับเพื่อน ๆ กินข้าวเย็นกัน มื้อนี้กลายเป็นหมูกระทะ "ชุมแพ" หมูกระทะที่ผมคิดว่าอร่อยที่สุดในเชียงใหม่แล้ว (ไม่ให้อ้วนได้ไง ดูสิ เล่นกีฬาเสร็จกินหมูกระทะต่อ) ที่อยากกินหมูกระทะมากไม่ใช่อะไรหรอก คือผมเบื่อหมูกระทะที่กรุงเทพฯ ร้านที่ไปกินหาได้ยากมากที่จะอร่อย แถมกินก็ต้องปาดเหงื่อเพราะความร้อนจากอากาศบวกกับมลพิษต่าง ๆ มากมาย ต่างจากหมูกระทะในเชียงใหม่ โอเคร้านไม่อร่อยมันก็มี แต่เมื่อเรารู้ว่าร้านไหนอร่อย เราก็ไปร้านนั้น เนื้อนุ่ม น้ำจิ้มรสเลิศ อากาศหนาว ๆ เย็นสบาย อะไรจะสุขล้ำขนาดนั้น หาไม่ได้แม้แต่นิดเดียวในกรุงเทพฯ เช้าวันนี้ ท้องฟ้าอากาศในเชียงใหม่ดูสดใสแปลกไปจากทุวัน สีฟ้าครามส่องสว่างอยู่เต็มท้องฟ้า วันนี้ฝนคงไม่เทลงมาน่ะ แต่เมื่อมองขึ้นไปบนดอยสุเทพ วันนี้ดอยสุเทพกลับเต็มไปด้วยเมฆหมอกสีเทามัว ลอยบดบังดอยเบื้องบนเต็มไปหมด อากาศหนาวพร้อมเม็ดฝนดูท่าพร้อมจะกลั่นตัวลงมาได้ทุกเมื่อ เด็ก ม.ช. อย่างเรา ๆ คุ้นเคยกับการสังเกตเมฆฝนบนดอย เพราะหากมองเห็นม่านฝนค่อย ๆ ทยอยเดินทางมายังตีนดอย นั้นแสดงว่าอีกไม่เกินห้านาที ทั่วพื้นที่ ม.ช. ฝนตกแน่ บรรยากาศเช่นนี้น่าชวนให้ปูเสื่อนอนเล่น มีกาแฟหรือเครื่องดื่มร้อน ๆ สักแก้ว จับวงนั่งคุยเสียงดังเรื่องเฮฮาอยู่หน้าคณะ แบบเมื่อครั้งชีวิตปีสี่ยิ่งนัก อีกสองสามวันชีวิตแบบนี้ก็จะจบลงแล้ว เตรียมกลับไปพบเมืองกรุงที่แสนน่าชิงชัง เมืองกรุงที่แสนน่าเบื่อ กลับสู่โลกความจริงอีกครั้ง..... โลกที่แสนโหดร้ายและโลกที่ไม่มีเธออีกต่อไป..... รูปยืมมาจากบอร์ดน้อง 44 ครับ   Create Date : 22 กันยายน 2548 3 comments Last Update : 22 กันยายน 2548 12:21:46 น. Counter : 840 Pageviews. Share Tweet

แต่เราก็ต้องอยู่กับโลกความจริงที่แสนโหดร้ายนี้ต่อไป (กรุงเทพ ) มองอีกด้าน กรุงเทพก็เป็นแหล่งรวมข่าวสาร ซึ่งต่างจัหวัดให้ไม่ได้ ชอบเชียงใหม่เหมือนกันค้า ค่าที่มันเจริญ แต่มีธรรมชาติอยู่รายล้อม อากาศดี เวลาไปเชียงใหม่ แต่ละที ก็ไม่ค่อยอยากกลับเหมือนกัน ขนาดไม่ใช่เด็กมอชอ   โดย: grappa 22 กันยายน 2548 13:34:05 น.

คิดถึงเชียงใหม่เหมือนกัน ไปครั้งสุดท้าย เมื่อ 5 ปีที่แล้ว   โดย: rebel 22 กันยายน 2548 13:41:22 น.

เชียงใหม่เป็นเมืองที่อบอุ่นสุดๆเลย ปิดเทอมนี้ก็จะกลับไปเชียงใหม่ล่ะ   โดย: oporr IP: 161.200.255.162 30 กันยายน 2548 14:59:51 น.