โดดเดี่ยวแต่ไม่เดียวดายที่อัมพวา 10 สิงหาคม 2551
เนื่องจากช่วงวันแม่มีวันหยุดยาว 4 วัน ไม่รู้จะไปไหนดี เพื่อนก็ไม่ว่าง แฟนก็ไม่มี (เพิ่งรู้ว่าโสดมันไม่ดีตรงนี้นี่ล่ะ) จะไปไหนไกลๆ ก็ไม่ชอบขับรถ เนื่องจากเคยเกิดอุบัติเหตุครั้งใหญ่กับชีวิตมาก่อน แต่แล้วได้อ่านหนังสือที่ ดร.อมรเทพ ดีโรจนวงศ์ เขียนไว้ว่า "กลัวสิ่งไหน ให้ทำสิ่งนั้น" ซึ่งอาจจะกลายเป็นสิ่งที่เราชอบต่อไป ก็เลยตัดสินใจแน่วแน่อย่างกะทันหัน ปัจจุบันทันด่วน ลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัว ออกจากบ้านตอน 11 โมงเช้า ไป "อัมพวา" ดีกว่า เคยเห็นเพื่อนๆ รีวิวกันหลายคน เห็นแล้วอยากไปมาก....... บ่ายโมงกว่าๆ ก็ถึงอัมพวาโดยสวัสดิภาพ พร้อมกับได้ความคิดใหม่สำหรับตัวเองว่า ต่อไปนี้ ถ้าไม่มีเพื่อน เราไปเที่ยวคนเดียวก็ได้ รู้สึกชอบขับรถทางไกลขึ้นมาตะหงิดๆ (แต่ถ้ามีชายหนุ่มอาสามาขับรถให้ เราก็ไม่เกี่ยงหรอกนะ ดีซะอีกจะได้ไม่เหงา) ไปถึงก็ซื้อทัวร์ล่องแม่น้ำแม่กลอง เที่ยววัด 4 แห่ง ลุงขายตั๋วเค้าก็แปลกใจอีกว่า คนบ้าอะไรมาเที่ยวคนเดียว ไม่อยากบอกหรอกนะว่า ก็ไม่มีใครคบนี่นา ใจจริงไม่อยากมาคนเดียวหรอก (เฮ้อ เรื่องมันเศร้า) พอดีวันที่ไปตรงกับช่วงที่เค้ามีงานมหกรรมอาหารริมเขื่อน#6 พอดี พาลนึกถึงเพื่อนขึ้นมาอีกว่า ถ้ามากันหลายๆ คนก็ดีสินะ จะซื้อกินให้หมดทุกอย่างที่ขวางหน้าเลย (ก็ได้แต่นึก) ไม่เป็นไร คราวหน้าแก้ตัวใหม่ จะพาเพื่อนยกขโยงมาเหมาตลาดน้ำยามเย็นอัมพวานี้นี่เลย (ไว้เจอกัน เสร็จเราแน่) อยากไปดูหิ่งห้อย แต่ก็ไม่ได้ไปอีก เพราะมันจะดึกเกินไป แล้วเราก็ไม่ได้ค้างคืนด้วย ไม่เป็นไร คราวหน้าแก้ตัวใหม่เหมือนเดิม พักผ่อนให้หายเหนื่อยด้วยการไปนวดฝ่าเท้า วันนั้นคนเยอะมาก ก็เลยต้องรอคิวนานหน่อย กว่าจะได้ออกจากอัมพวาก็ 1 ทุ่มแล้ว กลับถึงบ้าน 3 ทุ่มพอดิบพอดี เหงา..แต่ก็สุขใจ ได้ทำสิ่งใหม่ๆ ที่เคยคิดว่าเราไม่อยากทำ เราทำไม่ได้
Free TextEditor
Create Date : 28 สิงหาคม 2551 |
Last Update : 28 สิงหาคม 2551 22:08:32 น. |
|
4 comments
|
Counter : 696 Pageviews. |
|
|
นาห์ไปมาเมื่อวันที่ 9 ก่อนหน้าหนึ่งวันเองค่ะ