Bloggang.com : จโกระ&ลาชา : เรื่องน่าอาย........ของหล่อน(เรื่องสั้นขนาด3ตอน)....1

เรื่องน่าอาย........ของหล่อน(เรื่องสั้นขนาด3ตอน)....1

คุณเคยมีเรื่องที่ทำให้อายไหม เรื่องที่ทำให้อายมีระดับไหนล่ะ 1..2..3..4 ถ้าให้หล่อนให้คะแนนล่ะก็เรื่องของหล่อนคงได้คะแนนมากสุด แต่ในแง่ของความอับอายนะ

เสียงริงโทนโทรศัพท์เพลง ”ไม่ใช่แฟนทำแทนไม่ได้” แผดดังขึ้น หล่อนปรายตามองมันนิดหนึ่งแล้วคว้าเอาหมอนมาอุดหู เสียงริงโทนเพลงนี้เป็นเสียงพิเศษที่หล่อนตั้งขึ้นเพื่อเพื่อนสาวโดยเฉพาะ
ตอนนี้หล่อนยังไม่มีอารมณ์จะรับ ถ้าจะพูดตรงๆคืออายจนพูดไม่กล้าสู้หน้าใครๆ
โดเรมอน หล่อนไม่เคยอยากมีโดเรมอนเป็นผู้ช่วยได้เท่านี้เลย หล่อนอยากย้อนเวลากลับ แค่นึกใบหน้าขาวตี๋ของหมอนั่นที่มองมาตอนหล่อนพูดหล่อนก็นึกอยากตายอีกรอบ

“ ปีนี้คณะแพทย์มีน้องเจ๋งๆมาด้วย “
เพื่อนหัวใจสาวแต่กายชายของหล่อนจีบปากจีบคอบอก
“ ก็เห็นแกว่าเจ็งทุกปี นั่นแหละ “
เพื่อนอีกคนแขวะให้ เจ้าหล่อนค้อนประหลับประเหลือก
“ แต่คนไม่ใช่ ของจริง profile เริ่ด “
และหล่อนก็ได้เห็นคน ”profile เริ่ด” ของเพื่อนสาว

” หล่อ “ คำนี้คำเดียวตัดสินทุอย่าง
เขาช่างเหมาะกับภาพลักษณ์เจ้าชาย สูง หล่อ เท่ห์ สง่า
สาวๆกรี๊ดเขาทั่วทั้งมหาวิทยาลัยไม่เว้นแม้กระทั่งหล่อน
“ นี่ หล่อนรู้ไหม ยัยฟางไปสารภาพรักกับเขาล่ะ “ เพื่อนสาวในร่างชายคาบข่าวเด็ดมารายงาน พวกหล่อนหูผึ่งทันที

“ ยัยฟางที่เป็นดาวมหาลัยเนี่ยนะ แล้วเป็นยังไงบ้าง “ เพื่อนสาวตัวจริงหลายคนร้องเสียงหลง หล่อนนึกถึงหน้าขาวใสของดาวมหาวิทยาลัยเพื่อนร่วมชั้นปี
“ ขอชั้นจิบน้ำก่อน คอแห้งวิ่งมานะเนี่ย “ คนรายงานข่าวลอยหน้าลอยตา แล้วหยิบแก้วน้ำอัดลมมาดื่มท่ามกลางเสียงบ่นอุบอิบอยากรู้อยากเห็นของเพื่อน
“ แล้วเป็นยังไงบ้าง “ หล่อนเผลอถามอย่างลืมตัว เพื่อนสาวยิ้มพราย

“ สบายใจได้ หนุ่มprofileเริ่ดของเรายังไม่ถูกชะนีคนไหนแผ้วพาน “ คำตอบนั้นเรียกเสียงกิ้วก้าวดีใจจากบรรดาสาวๆโดยรอบ
“ แล้วเค้าปฏิเสธ ยัยฟางยังไงน่ะ “ เสียงหนึ่งถามต่อ
“ ก็เหมือนเดิม “ เพื่อนสาวว่าพลางกระแอมดัดเสียงเลียนแบบเขา “ ขอโทษนะครับ ผมก็มีรสนิยมของผมเหมือนกัน “ เรียกเสียงวี้ดว้ายจากบรรดาสาวๆอีกตามเคย
“ น่าหมั่นไส้เหมือนเดิม “ หล่อนคิด
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
การฝันถึงเขาในคณะที่แห้งแล้งคนหล่อนี่มันเป็นความสุขอย่างหนึ่ง
บางวันหล่อนก็คิดเหมือนกันว่าวันนี้หล่อนคุยกับคนหรือคอมพิวเตอร์มากกว่ากัน
งานโปรเจ็คของปีสี่นั้นมันหนักและกินเวลาเกือบทั้งหมดของหล่อน
“ ชั้นจะอ้วกออกมาเป็นภาษาJava “ เพื่อนหล่อนคนหนึ่งคราง
“ อ้วกออกมาเลย ชั้นจะได้ไปคุ้ยว่ามีอะไรที่พอจะเป็นไอเดียให้ได้มั่ง “ อีกคนต่อให้

“ เฮ้ยใครจะเอาหนังโป๊บ้าง โหลดบิทเสร็จแล้วจะไร้ท์แจก แต่เอาแผ่นมาเองนะโว้ย “
เสียงตะโกนโหวกเหวกดังขึ้น หลังจากนั้นหล่อนก็เห็นเพื่อนผู้ชายร่วมเมเจอร์เกือบค่อนห้องเดินสวบๆไปทางต้นเสียง นี่แหละผู้ชายในความเป็นจริงของคณะหล่อน ถ้าไม่บ้าคอมก็ออกแนวหน้าหม้อ แปลกๆ ประเภทคุยกับลมกับแล้งมากกว่ามนุษย์
ที่เหลือพอจะทำยาได้หน่อยก็โดนคนอื่นโฉบไปแล้ว

เสียงริงโทนโทรศัพท์เงียบไปแล้ว ชะรอยคนโทรคงจะรู้ว่าโทรมาเจ้าตัวคงไม่รับแน่นอน แต่คราวนี้เป็นเสียงข้อความเข้าแทน หญิงสาวเอาหมอนออกเปลี่ยนมาเป็นหนุนศรีษะแทน เอามือก่ายหน้าผาก นึกถึงทฤษฎีสาวในรสนิยมของเขา ซึ่งมีหลายข้อสัณนิฐาน
“ เค้าเคยอกหัก “ นี่เป็นทฤษฎีแรกแต่ก็มีเสียงค้าน “ หล่อออกขนาดนี้เนี่ยน่ะ “

“ เค้าชอบสาวอายุมากกว่า “ ทฤษฎีที่สองตามมาติดๆ แต่ยังมีเสียงค้านลอดมาอีก “ เป็นไปไม่ได้ คณะแพทย์มีอาจารย์สาวสวยๆตั้งเยอะ แถมทำท่าทอดสะพานให้เค้าอีกแต่เค้าไม่ยักกะสน “

“ เค้าเป็นเกย์ “ทฤษฎีนี้มาแรงและเรียกเสียงฮือฮาจากบรรดาสาวๆทั้งหลาย แต่ก็ถูกเบรกโดยผู้รู้ตัวจริง “ ไม่ย่ะ ชั้นคอนเฟริม ผีย่อมดูผีด้วยกันออก เค้าน่ะแมน “
สุดท้าย เรื่องรสนิยมผู้หญิงของเขาก็เป็นปริศนามาจนกระทั่งเขาขึ้นปีสอง

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

แล้วเมื่อไหร่กันนะที่หล่อนได้พูดคุยกับเขาใกล้ๆ คงเป็นวันที่ร้อนอบอ้าวในช่วงที่หล่อนอยู่ปีสาม เขาอยู่ปีหนึ่ง เมฆครึ้ม ฝนกำลังจะตก อาจารย์ที่ปรึกษาไหว้วานให้หล่อนไปเอากล่องกระดาษเปล่ามาให้ ถึงมันจะเป็นแค่กล่องเปล่าก็เถอะแต่มันก็ซ้อนกันจึงสูงจนเกือบถึงศีรษะหล่อน แล้วก็เกิดเหตุจนได้หล่อนเดินชนกับใครคนหนึ่งอย่างจังบริเวณทางขึ้นบันไดชั้นสาม กล่องเปล่าของหล่อนตกกลิ้งลงไปคนละทิศคนละทาง

ขณะที่ของที่เขาถือมาก็ตกกระจายเช่นกัน มันช่างเหมือนการ์ตูนญี่ปุ่นเพราะเอกและนางเอกชนกันที่มุมตึก นางเอกจะล้มพระเอกเอื้อมไปโอบทั้งสองมองหน้ากันแล้วปิ้งหรือไม่ก็นางเอกว่าพระเอกแล้วแล่บลิ้นแพล่บวิ่งหนีไป แต่เปล่าเลยการพบกันใกล้ของเขาและหล่อนมันไม่โรแมนติคขนาดนั้น ทั้งเขาและหล่อนต่างเอื้อมมือไปเกาะราวบันไดไว้ทั้งคู่แล้วรีบกุลีกุจอเก็บของของตัวเอง หล่อนเห็นอะไรสักอย่างหนึ่งเป็นพลาสติกแววๆคงเป็นของเขา หล่อนหวังดีเอื้อมไปเก็บแต่ตาเจ้ากรรมมันดันไปเห็นหน้าปกเป็นสาวญี่ปุ่นในชุดบิกินี่ หน้าปกมีตัวหนังสือหรา “ลับเฉพาะ Sora Aoi XXX สุดๆ “

หล่อนรีบยกมาดูใกล้ๆเพื่อความแน่ใจ แต่เขามือไวคว้าเอาไปก่อน ที่สำคัญหล่อนเห็นVCDหน้าปกคล้ายๆอีกหลายแผ่นบนมือเขา หญิงสาวอ้าปากเหวอตกตะลึง ขณะที่เขาทำหน้าลำบากใจ สักครู่หนึ่งเขาเดินไปเก็บกล่องเปล่ามาซ้อนให้และยื่นมาที่หล่อน หญิงสาวรับมาหอบอย่างงงๆ
“ อย่าบอกใครนะ “ เสียงทุ้มพูด มองมาที่หล่อน “ คุณคงไม่อยากทำลายภาพพจน์ผู้ชายในฝันของสาวๆทั่วมหาวิทยาลัยหรอกนะครับ “

หญิงสาวยังตกตะลึงอยู่ลืมไปเลยว่าเขากำลังพูดกับหล่อน
“ อย่าบอกใครนะครับรุ่นพี่ “ เขาบอกพลางยิ้มเจ้าเล่ห์
เรื่องที่ไปเห็นความลับของเขาเล่นเอาหล่อนคันปากยิบๆ อยากเล่าให้ใครสักคนฟัง เพื่อนชายหัวใจสาวจึงเป็นตัวเลือกที่ดี แค่หล่อนเปลี่ยนชื่อตัวละครและสถานการณ์สักหน่อย
“ เรื่องธรรมดา “ เพื่อนหล่อนว่า “ ใครๆ เขาก็ดูหนังโป๊กัน หรือแกไม่ดู “
หล่อนบุ้ยปาก “ แต่มัน...”
เพื่อนสาวค้อนหล่อนแล้วทำท่ากระฟัดกระเฟียด

“ นี่หล่อน แบรดพิท ก็คนนะยะ ถ้าถอดเนื้อหนังที่หล่อๆออก มันก็ผู้ชายทั่วไปที่นอนเกาตูดหื่นๆ ดูหนังโป๊นั่นแหละ “
กรณีนี้หล่อนยกตัวอย่างเป็นดาราฮอลลีวู้ด
“ เฮ้อ! ทำลายความฝันของสาวน้อยหมด “ หล่อนพึมพำ

“ แหม ฝันมันก็บอกแล้วไงว่าฝัน มันเป็นเรื่องไม่จริงก็เป็นได้แค่ความฝันเท่านั้นแหละย่ะ “
ใช่ ผู้ชายดีๆเจ้าชายน่ะมันมีในชีวิตจริงหรอกคงไม่มีวันได้ใกล้ชิดเห็นเขาใกล้ๆอีกแล้วเค้าคงเป็นแค่คนในฝัน( ถึงจะดูหนังโป๊ก็เถอะ ) หล่อนอยากจะเชื่อว่าอย่างนั้นจนกระทั่งงานออกค่ายของชมรมค่ายอาสาที่เขาโผล่มาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ เห็นว่าเค้าคุยถูกคอกับอาจารย์ที่รับผิดชอบโครงการน่ะเลยตามมาด้วย ”
เสียงรุ่นพี่ผู้ชายบอกต่อๆกันมา หลายคนทำหน้าเหม็นเบื่อ ขณะที่กลุ่มผู้หญิงทั้งแท้และเทียมไปรุมกรี๊ดเขากันหมด
“ เฮ้อ! ไปกันหมดแล้วใครจะทำกับข้าวละเนี่ย “ รุ่นพี่นวดเคราเฟิ้มหันมาทางหล่อน “ เธอทำกับข้าวได้หรือเปล่า “
“ ทำได้ ถ้ากล้ากิน “ หล่อนว่าพลางยักไหล่
“ งั้น แค่หั่นผักคงพอไหว “ อีกคนหนึ่งว่า คนนี้ขึ้นชื่อลือชาในเรื่องชีกอ ชอบแตะอั๋ง เผลอเป็นไม่ได้มักชอบมาแตะโน่นแตะนี่หล่อนบ่อยๆ อย่างวันนี้เขาก็พูดแล้วเอื้อมมือจะจับไหล่หล่อน หญิงสาวรู้ทันจึงกระเถิบถอยหนี

“ มา พี่จะถ่ายทอดวิชาทำกับข้าวขั้นเทพให้ “
“ อย่าเลยพี่ หนูเกรงใจ “
หล่อนว่าพลางหลบแผล่วเข้าไปในครัว เมนูอาหารประจำวันแปะอยู่ที่ต้นเสา วันนี้มื้อเย็น เป็น ผัดเปรี้ยวหวาน ผัดผักบุ้ง และแกงจืด แถมมีตัวหนังสือเล็กๆของพวกรุ่นพี่ผู้ชายว่าถ้าไขไก่เหลือขอไข่เจียวเพิ่มด้วย หญิงสาวยิ้มเริ่มหั่นผักไปช้าๆ แต่มาเกิดปัญหาก็เจ้าหัวหอมใหญ่นี่แหละหั่นไปสักหล่อนก็แสบตาร้องไห้ เสียงเดินสวบสาบเข้ามาในครัวหล่อนไม่ทันสังเกตเพราะมัวแต่บ่น

“ โอ๊ย! แสบตาทำไมหั่นหัวหอมมันถึงแสบตาอย่างนี่นะ “
หล่อนรู้สึกเหมือนมีอะไรเป็นแท่งๆมาอยู่ตรงหน้า
“ อมน้ำไว้สิ เวลาหั่นหัวหอมแล้วจะได้ไม่แสบตา “
หล่อนลืมตาโพลง เขามายื่นอยู่ตรงหน้าหล่อน หล่อนอ้าปากเหวอ เขาพยักหน้ายื่นแก้วน้ำมาให้ หล่อนทำหน้าเชิงถามว่าจะให้ดื่มจริงๆหรือ เขาเพียงแต่พยักหน้า หล่อนยกแก้วขึ้นดื่มอมน้ำไว้แล้วไปหั่นหัวหอมต่อ มันได้ผลแฮะหล่อนไม่แสบตาแล้ว

“ ขอบใจนะ เอาวิธีมาจากไหน “ หล่อนบอกเขาขณะที่ดื่มน้ำแก้วที่สองเพื่ออมไว้ในกระพุ้งแก้ม
“ ผมเอามาจากรายการ เมก้าเคลฟเวอร์ “
เขามองแล้วก็หัวเราะคิกๆ
“ หัวเราะอะไร “ หล่อนแว้ดหลังจากกลืนน้ำลงไปแล้ว
“ เหมือนลิงอมข้าว “ เขาว่าแล้วหัวเราะต่อ หล่อนอายจนหน้าแดง ก็เขาเป็นคนบอกให้หล่อนทำเองนี่นา

“ หัวเราะ อะไรชั้นเป็นรุ่นพี่นายนะหัดเคารพซะมั่งสิ “
เขากระแอมปรับสีหน้าเป็นปกติ
“ ครับ ผมขอโทษครับรุ่นพี่ “
แต่ทำไมหล่อนเห็นเหมือนเขากำลังยิ้มเยาะอยู่ก็ไม่รู้
“ ผมว่าเรารีบหั่นผักดีกว่านะครับ เ
ดี๋ยวจะค่ำซะก่อนพวกรุ่นพี่กลับมาจากไปบ่อปลาคงหิวโซ “

เขาว่าพลางยิบหัวหอมมาวางแล้วอมน้ำไว้ในกระพุ้งแก้ม หลังจากนั้นเริ่มต้นหั่นหัวหอม เขาเห็นหล่อนหยุดชะงักจึงเริ่มเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม เลิกคิ้วทั้งที่เขายังอมน้ำอยู่นั่นแหละ หน้าหล่อนร้อนผ่าวหัวใจสั่นไหวคนอะไรก็ไม่รู้ขนาดอมน้ำเหมือนลิงก็ยังหล่อ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

ทั้งเขาและหล่อนช่วยกันหั่นผักจนเสร็จทันเวลา แต่ไม่แค่เท่านั้นเขายังลงมือปรุงอาหารมื้อเย็นให้ทุกคนด้วย โดยมีหล่อนเป็นลูกมือ พอสาวๆรู้ว่าเขาเป็นคนทำอาหารเองก็กรี๊ดกร๊าดเขาไปกันใหญ่ หล่อนรู้เลยว่าตอนนี้กราฟความนิยมของเขาในตัวเขาตอนนี้คงพุ่งกระฉูดแน่ๆ
“ ไหนว่าไม่สบายล่ะคะ ถึงไปบ่อปลากับพวกเราไม่ได้ “ สาวๆแถวนั้นตัดพ้อเขา เขาเพียงแต่ยิ้มโปรยเสน่ห์

“ ผมทานยา แล้วอาการดีขึ้น เลยออกมาสูดอากาศ บังเอิญเห็นรุ่นพี่ทำอาหารอยู่ ผมไม่อยากมาทานข้าวค่ายฟรีเลยช่วยรุ่นพี่เขานิดหน่อยนะครับ “ คำตอบของเขาเรียกเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆได้อีกแล้ว
ล่อนมองคนที่บอกว่าไม่สบายแล้วเบ้ปากตอนที่เขา เข้ามาในครัวดูสบายดีออกจะตาย ข้ออ้างล่ะสิแต่เขาจะอ้างทำไมหว่า คงจะแค่สำอางค์เฉยๆมั้ง แต่หล่อนชักจะรู้ขึ้นมาอย่างหนึ่งแล้วว่าเขาเป็นพวกตีสองหน้า
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ เราทำความผิดร่วมกันแล้วนะ “
เขาบอกหล่อนที่ข้างหู แต่พอหล่อนหันควับตามเสียงเขาก็เดินไปไกลเสียแล้ว หล่อนหันมามองรุ่นพี่จอมชีกอตักข้าวต้มผักใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ ขณะที่เขาอยู่ท่ามกลางดงสาวๆอีกทางหนึ่ง แว่บหนึ่งหล่อนเห็นเขายิ้มเยาะ

สาเหตุนะเหรอก็เพราะเจ้าข้าวต้มชามนั้นไงล่ะ ช่วงค่ำมีการเล่นรอบกองไฟและมีการพูดเปิดใจประจำวัน รุ่นพี่จอมชีกอคนนั้นมาโอบไหล่หล่อน ท่ามกลางเสียงโห่ ฮา ของสมาชิกในค่ายแต่หล่อนไม่ขำเลยสักนิด หลังจากนั้นหลายคนเรียกร้องขอมื้อดึกและจงใจยัดเยียดหน้าที่นี้ให้หล่อน หล่อนจึงคิดจะทำข้าวต้มเพราะว่าง่ายดีเครื่องปรุงก็มีครบ จู่ๆเขาก็เข้ามาในครัว ค้นอะไรในถังขยะกุกๆกักๆ แล้วก็หยิบผักใบเหลืองๆและเสียๆออกมา เอามาล้างและเอาไปสับ ใส่หม้อ ใส่ข้าวสาร ตั้งบนเตาไฟ

“ จะทำอะไรน่ะ “
หล่อนร้องเสียงหลง เขาไม่ตอบ
“ มีเศษหมูเหลือๆไหม “
หล่อนเลิกคิ้ว เขาเดินไปทางถังน้ำแข็งควานหาอะไรสักอย่างมาใส่หม้อใบเล็ก
“ นายจะทำอะไร “

“ ข้าวต้ม “
เขาว่าพลางคนอาหารในหม้อ “ สูตรพิเศษ “ เขาต่อให้
หญิงสาวกลืนน้ำลายอย่างขยะแขยง สักครู่หนึ่งข้าวต้มนั้นก็สุก เขาตักใส่ชาม
“ เอาไปเสริฟสิ “
“ เอาไปเสริฟใคร “ หล่อนถามเสียงหลง
“ อยากเอาไปเสริฟรุ่นพี่คนไหน ก็ตามใจสิ “ เขากล่าวหันมาหลิ่วตาให้หล่อน

ผลของมันก็คือทำให้รุ่นพี่จอมชีกอสิ้นฤทธิ์ท้องเสียไม่มาตอแยหล่อนอีกหลายวัน
และตั้งแต่ออกค่ายครั้งนั้นดูเหมือนหล่อนจะเริ่มมองตามเขาบ่อยมากขึ้น
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ เขามีแฟนแล้ว “ ข่าวนี้จากเจ้ากรมข่าวชายใจหญิงของเพื่อนหล่อน
“ ไม่จริ้ง ไปเอาข่าวมาจากไหน “ หลายเสียงรอบตัวหล่อนตะเบ็งพร้อมกัน
คนรายงานข่าวค้อนประหลับประเหลือก
“ เฟริม แล้วย่ะข่าวนี้เพราะชั้นเห็นเค้าไปกับแม่ดาด้าดาวคณะบริหาร “
หลายเสียงบ่นพึมพำเสียดาย เพราะเคยเห็นหน้ารุ่นน้องแสนสวยมาแล้วทั้งนั้น ทุกคนรู้เลยว่าความสวยตัวเองสู้ดาวคณะบริหารไม่ได้แน่

“ เฮ้อ! หมดคนโสดไปอีกหนึ่ง “ เพื่อนชายใจหญิงหล่อนบ่น แต่หัวใจหล่อนรู้สึกปวดหนึบๆ ในที่สุดธรรมดาของโลกคนสวยต้องคู่กับคนหล่อ หล่อนควรจะลืมเขาได้แล้วมันเป็นแค่อาการปลื้มคนหล่อควรจะหยุดได้แล้ว โปรเจ็คใกล้จบกำลังใกล้เข้ามาหล่อนควรจะไปทุ่มกับมันมากกว่า
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ ขอนั่งด้วยคนนะ “ เพื่อนชายที่คุ้นเคยกันในเมเจอร์เอ่ยขึ้น หล่อนพยักหน้า วันนี้พวกหล่อนมาเรียนที่ตึกรวมจึงมากินข้าวกลางวันที่โรงอาหารกลาง
“ โปรเจ็ค เป็นไงมั่ง “หล่อนเอ่ยถามพลางดูดน้ำหวาน
“ แย่ “ คนถูกถามส่ายหัว “ โดนreject แก้แล้วแก้อีก ไม่รู้จะจบหรือเปล่า “
หล่อนหัวเราะคิกคัก เอามือไปตบไหล่เพื่อน
“ เอาน่า มันก็เป็นอย่างนี้กับทุกคนนั่นแหละ “

“ อยากไปเที่ยวไกลๆจัง “ คนตรงหน้ายังบ่นไม่เลิก
“ เอาไว้เสร็จโปรเจ็ค ค่อยไปกันก็ได้ “
“ เฮ้อ! แต่เราคงต้องไปคนเดียวแหงเลย เหงาจัง “
เพื่อนชายยังบ่นต่อ
“ เอาไว้เราไปเป็นเพื่อนก็ได้ “
“ จริงนะ “
“ จริงสิ เราสัญญา “
หล่อนว่าพลางยกนิ้วก้อยขึ้น หัวเราะคิกคักเพราะรู้กิติศัพท์การชอบอำของเพื่อนคนนี้ดี

ทันใดนั้นข้างหลังหล่อนเหมือนได้ยินเสียง
” กึก “ แล้วก็ตามด้วยเสียงวี๊ดว๊ายของหญิงสาว
“ มีอะไรหรือเปล่าคะ ลุกพรวดพราดอย่างนี้ ดาด้าตกใจหมด “
หล่อนเหลียวหลัง เขาและดาวคณะบริหารนั่งอยู่โต๊ะหลังหล่อน
“ ขอโทษผมนึกได้ว่า ผมมีธุระด่วนต้องไปคุยกับอาจารย์ “ เขาว่าพลางเลื่อนตัวออกจากเก้าอี้ยาว แล้วก้าวออกไป ไม่แม้แต่ชายหางตามองหล่อน

“ เดี๋ยวค่ะรอดาด้าด้วย “ เสียงดาวบริหารคนสวยร้องท้วงด้วยหล่อนใส่รองเท้าส้นสูง ซึ่งยากที่จะก้าวตามขายาวยาวๆของเขาทัน เขาหยุดชะงักและหันมาจูงมือบอบบางของสาวสวยท่ามกลางเสียงวี้ดวิ้วของหลายคนในห้องอาหาร
“ เฮ้อ! อยากได้แบบนี้บ้างจัง “ เพื่อนชายหล่อนพึมพำ “ หล่อเลือกได้ก็ดีอย่างนี่แหละ “
หล่อนจำได้ว่าคืนนั้นกลับไปหล่อนร้องไห้จนตาบวม ร้องไห้อย่างกับอกหักแต่คนที่เขาหักอกหล่อนคงไม่รู้สึกรู้สมอะไรนักหรอก เพราะเขามาดาวบริหารคนสวยอยู่เคียงข้างเขาแล้วนี่
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

“ สุดหล่อ ของเราอกหัก “
เจ้ากรมข่าวคนเดิมรายงานข่าวเด็ดเร็วเสียยิ่งกว่า sms hot news
“ หา “ เสียงสาวๆหลายชั้นปีดังประสานกัน
“ ข่าวนี้ ขอเฟริม สุดสวิงริงโก้อีโต้บึ้มเลยย่ะ “ คนรายงานข่าวจีบปากจีบคอสุดฤทธิ์
“ เฮ้ย! เป็นไปได้ยังไง “ หลายเสียงกังขา พึมพำกันไปทั่ว

“ มันเป็นไปแล้ว “ เจ้ากรมข่าวเด็ดคนเดิมยืนยัน “ แล้วที่สำคัญรู้ไหมใครที่โฉบยัยดาด้าไป “ เจ้าหล่อนเอ่ยชื่อประธานค่ายอาสารุ่นที่แล้ว ที่ขึ้นชื่อในความเซอร์ ดิบ เถื่อน เรียกเสียงฮือฮาหนักยิ่งขึ้นไปอีก
“ โฉมงามกับเจ้าชายอสูรชัดๆ “
“ มันไปทำน้ำมันพรายวัดไหนมาวะ “
“
สงสัยหน้าเน่า แต่เป้าเริ่ด “ เจ้ากรมข่าวเด็ดผสมโรงออกความคิดเห็น เรียกเสียหัวเราะคิกๆ จากบรรดาสาวๆ หล่อนก็พลอยผสมโรงหัวเราะไปด้วยแต่ในใจนั้นคิด หล่อนจะยังมีความหวังหรือเปล่านะ
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

เมื่อผ่านพ้นฤดูโปรเจ็คมหาโหดไป ก็เข้าสู่เทศกาลวันลอยกระทง วันสำคัญของเมเจอร์ต่างๆที่จะออกร้านขายสินค้าเพื่อหาเงินเข้าเมเจอร์ แม้ว่าพวกหล่อนจะเป็นนักศึกษาปีสุดท้ายแต่ก็ยังเข้าร่วมกิจกรรมด้วย หลักๆจะเป็นการให้คำแนะนำน้องๆเสียมากกว่า
แล้วปีนี้ไม่รู้ว่าแจ็คพอทหรือเทวดาดลใจ ให้ซุ้มขายของ ของคณะหล่อนและคณะแพทย์อยู่ติดกัน

“ ต๊ายพระเจ้ายังไม่ทอดทิ้ง ไม่เสียแรงที่ทำบุญมาดี “
เพื่อนสาวในร่างชายของหล่อนกรี๊ดกร๊าด “ ที่นี้แหละชั้นจะได้แอบดู พ่อยอดขมองอิ่มของชั้นให้เต็มตา ไหนๆก็ปีสุดท้ายแล้ว “
ใช่ กิติศัพท์ความหล่อของเขายังเป็นที่เลื่องลือเหมือนเคย สาวๆทั้งคณะทั้งรุ่นพี่รุ่นน้องต่างหวังว่าจะได้เห็นเขาในมาดพ่อค้าลูกชิ้นปิ้งที่หล่อที่สุด
“ แกจะไปดูหมอที่คณะวิดยาไหม “
เพื่อนสาวหล่อนชวน หล่อนละมือจากกระทง
“ เดี๋ยวก่อน “

“ ไปเถอะน่า กระทงน่ะเค้าลอยพรุ่งนี้ ไม่ใช่วันนี้ปล่อยให้น้องๆเค้าทำไปก่อนเถอะ “
เพื่อนหล่อนว่าพลางฉุดข้อมือลากหล่อนออกมาจากซุ้ม
“ ตอนนี้วิดยาเค้าทดสอบ เปิดให้ลองดูหมอฟรีก่อน พรุ่งนี้วันลอยกระทงถึงเก็บตังค์ “
“ อ๋อ เวอร์ชั่นเบต้า “ หล่อนพึมพำ

“ ตาแกแล้ว เข้ามาเร็ว “
เพื่อหล่อนรุนหลังให้เข้าไปในห้องดูหมอ ซึ่งเป็นห้องประดับผ้าม่านสีดำ ด้านหน้าแม่หมอเป็นตะเกียงโบราณสี่เหลี่ยมส่องแสงวอมแวม ใบหน้าแม่หมอถูกคลุมไว้ไม่ให้เห็นแม้ลูกตา การเข้าดูหมอของคณะวิดยาต้องเข้าไปดูคนดียวนัยว่าเพื่อความขลัง

“ สับไพ่สิ “
เสียงแหบๆของแม่หมอสั่ง นี่ก็เหมือนกันทุกปีแม่หมอคณะนี้ชอบดัดเสียงแก่ๆซึ่งโดยมากมักจะเป็นชายใจหญิงเสียมากกว่าแต่ปีนี้มามาดขรึมแฮะ
“ อยากรู้เรื่องอะไร “ แม่หมอถามหลังจากหล่อนเลือกไพ่มาจัดเรียงแล้ว หญิงสาวกลืนน้ำลาย

“ ความรักค่ะ “
แม่หมอพลิกไพ่ขึ้น เล็บนิ้วชี้เพ้นท์เป็นรูปดาวของคนของคนชุดดำเคาะที่ไพ่
“ The lover “
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

หล่อนกลับมาที่ซุ้มคณะด้วยใบหน้ายิ้มร่า ช่วยรุ่นน้องทำกระทงไปฮัมเพลงไป คำทำนายออกมาดีเกินคาด หล่อนจะได้สมหวังกับคนที่คิดซึ่งอยู่ใกล้ตัว ทันใดนั้นสายตาหล่อนก็พบกับเพื่อนชายคนเดิมกวักมือเรียกอยู่หยอยๆที่นอกเต้นท์
“ เอ้า! เลือกมาเป็นพิเศษจากใจเลยนะ “
หล่อนยื่นของกล่องเล็กๆสีชมพูให้ หมอนั่นรับไปหน้าบานเป็นกระด้ง
“ เรารักเธอ ที่สุดเลย “ เขาพึมพัมตาเป็นประกาย

“ เราก็รักเธอ เหมือนกัน “
หญิงสาวหัวเราะคิกคัก รับมุขอำของเพื่อน เสียงดังโครมแว่วมาจากซุ้มคณะแพทย์แล้วตามด้วยเสียงวี้ดว๊ายของสาวๆ
“ ซุ้มแพทย์ เขามีอะไรกัน่ะ “ หล่อนถามพึมพำ ชะโงกหน้าไปดู
“ ไม่รู้สิ “ คนเพื่อนตอบไปส่งๆมองที่กล่องน้อยตาเป็นประกาย หญิงสาวได้แต่สายหัว
“ พอได้ของที่ต้องการแล้วก็ลืมโลกเลยนะแก “
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

การเตรียมงานวันลอยกระทงทุกอย่างไปด้วยดี ขณะนี้เวลาสองทุ่ม หญิงสาวล้างมือเรียบร้อยแล้วจึงเดินดูรอบบริเวณงาน เพราะวันพรุ่งนี้ที่เป็นวันงานจริงหล่อนคงหัวหมุนช่วยรุ่นน้องขายของจนไม่เป็นอันทำอะไรแน่ หล่อนเดินมาจนถึงศาลาริมน้ำ วิวสวยดีหล่อนกะจะถ่ายรูปไว้สักหน่อย ทันใดนั้นหล่อนก็เห็นเขาตะคุ่มๆ ของใครคนหนึ่ง เขานั่นเอง พอเขาเห็นหล่อนก็สีหน้าเครียดขึ้นมาทันทีนี่เขาไปโกรธอะไรใครมาเนี่ย

“ สบายดีเหรอ “
หล่อนถามได้แค่นั้น หน้าเครียดมองหล่อนแว่บหนึ่งแล้วเสไปมองที่สระน้ำ
“ ผมสบายดีครับแล้วรุ่นพี่ละครับ สบายดีหรือเปล่า “ หล่อนเหมือนได้ยินเขาเน้นเสียงที่คำว่า ” รุ่นพี่ ”
“ ชั้นสบายดี ที่ซุ้มเป็นไงยุ่งหรือเปล่า “
“ นิดหน่อยครับ “ เขาตอบสั้นๆแต่บรรยากาศมาคุแปลกๆ
“ งั้น ชั้นไม่กวนล่ะนะ “

“ ครับ “ เขาตอบรับโดยที่ไม่มองหน้าหล่อน หล่อนก้าวขากำลังจะเดินออกไปเสียงแหบแห้งของแม่หมอวิดยาก็ดังขึ้นมาในหัว “ คนใกล้ ตัวบอกเขาซะ ก่อนที่โอกาสจะหมดไป พระจันทร์จะเพิ่มพลังให้ “
หญิงสาวหันมาเผชิญหน้าเขาช้าๆ
“ อยากฟังเรื่องงี่เง่า หน่อยไหม “ หล่อนกลืนน้ำลาย ก่อนที่จะเค้นคำพูดออกมา
“ชั้นชอบนาย “ หญิงสาวเว้นระยะ

“ ชอบตั้งแต่นายอยู่ปีหนึ่งแล้ว “ หล่อนรู้สึกเหมือนเสียงดังมากจนหล่อนได้ยินเสียงสะท้อนของตัวเอง
เขาขมวดคิ้วจ้องหล่อนเขม็ง
เขายกมือขึ้นจับลูบใบหน้าพร้อมกับเอ่ย
“ ขอโทษนะครับ ผมก็มีรสนิยมของผมเหมือนกัน “
นั่นยังไม่ทำให้หล่อนตกใจเท่าเมือเห็นลายเพ้นท์รูปดาวที่นิ้วก้อยของเขา หญิงสาวเดินไปคว้ามือเขาหมับยกนิ้วก้อยเขาดูเพื่อความแน่ใจ
“
นาย...แม่หมอ “
“ ผม..” เขาพูดยังไม่ทันจบ เพื่อนสาวในร่างชายของหล่อนก็วิ่งหน้าตาตื่นเข้ามาพร้อม แผดเสียง
“ ที่ศาลามีไมค์ ไม่ได้ปิดเสียง “
หล่อนอ้าปากเหวอ ไมค์ ไม่ได้ปิดเสียง งั้นก็ได้ยินที่หล่อนพูดทั่วทั้งมหาวิทยาลัยแล้วงั้นสิ
“ นาย “ หล่อนเอ่ยแค่นั้น แล้วฝ่ามือขวาของหล่อนก็ตบลงที่แก้มซ้ายของเขา

“ นี่แก! อกหักแล้วอย่าคลั่งทำร้ายร่างกายผู้ชายสิ “
เสียงเพื่อนสาวดังไล่หลังตามมา หล่อนได้ยินเพียงแค่นั้นแล้วขาหล่อนมันก็พาวิ่งเตลิดไปไกล จนกลับมาบ้านได้อย่างไรก็ไม่รู้ คิดแล้วอายจนหล่อนอยากตาย

******************* to be continue**********************

Create Date : 14 ตุลาคม 2551

Last Update : 14 ตุลาคม 2551 10:27:28 น.

0 comments

Counter : 426 Pageviews.