Bloggang.com : จโกระ&ลาชา : เดียร์ มายลอร์ด...01

เดียร์ มายลอร์ด...01

เดียร์ มายลอร์ด

ที่โดเนวิลล์อากาศเป็นอย่างไรบ้างคะ ที่เมืองหลวงตอนนี้เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง
ใบไม้เปลี่ยนเป็นสีแดงเกือบหมดแล้วค่ะ กลางวันอากาศดีพอใช้แต่กลางคืนเริ่มหนาว

ฉันดูแผนที่ประเทศของเรา แล้วพบว่าโดเนวิลล์อยู่ใกล้หุบเขาที่ปกคลุมด้วยหิมะ อากาศน่าจะหนาวกว่า ฉันจึงลองทอเสื้อหนาวมาให้
อาจจะไม่สวยงามเท่าเสื้อผ้าหรูหราที่ท่านเคยสวมใส่
แต่ฉันเชื่อค่ะว่าจะบรรเทาความหนาวให้ท่านได้แน่ ดูแลสุขภาพด้วยนะคะ

ขอพระเจ้าจงอวยพรให้ท่านมีชัยในการรบครั้งนี้

เฟรยา

เดวิสนิ่วหน้าเมื่ออ่านจดหมายจบ ใบหน้าคมสันมีไรหนวดจางๆกำลังครุ่นคิดถึงเจ้าของจดหมาย

ใครกัน...เขาจำไม่ได้ถึงผู้หญิงชื่อนี้เลย
จะว่าเป็นการส่งผิดก็ไม่ใช่ เพราะบนซองจดหมายจ่าหน้าถึงดยุคแห่งซอมเมอร์เซ็ทที่สาม ทั้งค่ายทหารนี้ซึ่งก็มีเพียงเขาคนเดียว เดวิส โบฟอร์ต
หากเป็นการเล่นตลกแล้วล่ะก็นี่เป็นตลกร้ายเลยทีเดียวเชียว

เขาทิ้งจดหมายที่อ่านแล้วลงกล่องใส่เครื่องเขียนกระจุกจิก รวมถึงเสื้อหนาวขนสัตว์นั่นด้วย ตอนนี้สิ่งที่สำคัญคือการรบมากกว่า อีกฟากหนึ่งของภูเขาหิมะอันหนาวเย็น ประเทศเพื่อนบ้านกำลังวางแนวรบกันอยู่ ทุกอย่างดูเงียบสงบแต่ซ่อนความไม่น่าไว้ใจไว้ หน้าที่ของเขาก็คือเฝ้าดูและพร้อมรบเสมอ

แม้จะมีตำแหน่งยิ่งใหญ่เป็นถึงดยุค ทว่าเขากลับชอบการออกรบมากกว่า ในสนามรบมีเพียงสองสิ่งที่ดำรงอยู่ ...ความเป็นและความตาย
ไม่ต้องใส่ชุดหรูหรา ไม่มีงานเลี้ยง ไม่มีหญิงงามและความรักจอมปลอม การแทงข้างหลังและขัดแข้งขัดขากัน บางครั้งเดวิสก็คิด เขาอาจจะไม่เหมาะกับชีวิตท่านดยุคผู้สูงศักดิ์ก็ได้

เดียร์ มายลอร์ด

ฉันมีเรื่องตื่นเต้นจะเล่าให้ฟังค่ะ ท่านจำเจ้าแอนโดรเมด้าได้ไหมคะ
ม้าพยศที่มันบาดเจ็บจนไม่อาจจะไปร่วมรบกับท่านที่โดเนวิลล์ได้

ตอนนี้มันมีลูกแล้วค่ะ เป็นม้าสีขาวบริสุทธิ์ เจ้าแอนโดรเมด้าเลือกคู่เองด้วยนะคะ
มันแอบหนีไปจากคอกตั้งหลายวัน แล้วจู่ๆก็พาม้าป่าสาวท่าทางปราดเปรียวกลับมาด้วยค่ะ

ทอมคนเลี้ยงม้าเขาบอกด้วยท่าทางหัวเสียนิดๆว่าม้าก็เหมือนเจ้าของ เลือกคนรักได้ด้วยตัวเอง

ฉันเห็นด้วยกับข้อนี้ค่ะ มนุษย์และม้าก็เป็นสิ่งมีชีวิตมีจิตใจ ชอบหรือไม่ชอบอะไรสักอย่างเหมือน
เพราะฉะนั้นสิทธิ์ที่จะเลือกคู่ สิทธิ์ที่จะรักก็สมควรมี

ฉันเพิ่งมารู้ทีหลังว่าที่ทอมหัวเสีย เพราะเขาอยากจะให้เจ้าอันโดรเมด้าเป็นพ่อพันธุ์ ให้กับม้าของท่านบารอนท่านหนึ่ง แต่เจ้าอันโดรเมด้าไม่ยอม
หากเจ้าอันโดรเมด้าเป็นมนุษย์ล่ะ ก็คงเป็นชายหนุ่มที่ยิ่งยโสเหลือเกิน
ไม่รับรักแล้วยังหนีหน้า

ขอพระเจ้าจงอวยพรให้ท่านมีชัยในการรบครั้งนี้

เฟรยา

เดวิสนิ่วหน้ากับจดหมายฉบับที่สอง เจ้าแอนโดรเมด้านั้นเขารู้จักเพราะเป็นม้าตัวโปรดของเขา ทอมคนเลี้ยงม้านี่เขาก็รู้จักเพราะชอบรับงานสองที่เป็นประจำ
แต่ผู้หญิงที่ชื่อเฟรยานี่ต่างหาก หล่อนเป็นใคร
ทำไมเนื้อความตอนท้ายในจดหมายจึงกล้าตัดพ้อเขาขนาดนี้

“กุสตาฟ เจ้ารู้จักผู้หญิงที่ชื่อเฟรยาไหม”
เขาเก็บความสงสัยไว้ไม่ได้ จึงถามต้นห้องคนสนิทที่ติดสอยห้อยตามมาสนามรบด้วย
“ไม่นะครับนายท่าน ข้าไม่คุ้นชื่อนี้จากบรรดาชื่อท่านหญิงสูงศักดิ์ตระกูลใดเลย”
ต้นห้องที่เป็นชายร่างเล็กผมเกรียนสั้นตอบเสียงสุภาพ

“งั้นเหรอ”
เดวิสครางแต่เนื้อความในจดหมายนี้บ่งบอกว่านางรู้จักเขา อยู่ในบ้านของเขา แล้วนางเป็นใครกันเล่า

“เกี่ยวกับจดหมายหรือเปล่าครับนายท่าน”
กุสตาฟปรายตาไปที่กล่องใส่เครื่องเขียน เขาส่ายศีรษะที่ปกคลุมด้วยผมสีทองไปมา
“ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรหรอก”

“ถ้าเช่นนั้นข้าจะให้นางทาสคนนั้น เลิกเขียนจดหมายถึงท่านก็แล้วกันนะขอรับ”
เขาสะดุดกึกกับคำพูดของต้นห้องทันที
“ก็ไหนเจ้าบอกว่าไม่รู้จักผู้หญิงที่ชื่อเฟรยาไง”

“ใช่ขอรับ ผู้หญิงที่ชื่อว่าเฟรยาข้าไม่รู้จัก แต่รู้ว่าจดหมายฉบับนั้นมาจากนางทาสคนหนึ่ง”
“แล้วนางทาสคนนั้นเกี่ยวอะไรกับข้า เจ้าละเลยหน้าที่หรือยังไงกุสตาฟถึงให้ใครก็ไม่รู้เขียนจดหมายมาล้อเล่นกับข้าได้”

ต้นห้องเงียบไปครู่
“นายท่านจำไม่ได้เลยสินะขอรับ ว่านางทาสคนนี้คือคนที่ท่านร่วมรักด้วยในคืนก่อนออกเดินทาง”

เดียร์ มายลอร์ด

ธันวาคมเป็นเดือนแห่งการเฉลิมฉลอง และการพักผ่อนจากการงานตลอดทั้งปีค่ะ
คริสมาสต์นี้ เป็นครั้งแรกที่ฉันได้ลิ้มรสฝีมือการทำไก่งวงยัดไส้ของแม่ครัวที่นี่ รสชาติมันช่างเยี่ยมจริงๆค่ะ

ปีนี้ก่อนที่ผู้คนในคฤหาส์นี้จะเฉลิมฉลองคริสมาสต์ เราได้สวดภาวนาถึงทหารกล้าอย่างพวกท่านด้วยค่ะ

เรามีความสุข นอนหลับได้เต็มตาก็เพราะการทำหน้าที่อย่างเต็มภาคภูมิของพวกท่าน

การรบที่แนวหน้านอกจากรบกับข้าศึกแล้วยังต้องรบกับสภาพอากาศอีก
บาธคนสวนของคฤหาส์เล่าให้ฉันฟังค่ะ เขาเล่าให้ฟังว่าบางครั้งทหารเช่นท่านก็ต้องอดข้าวเป็นอาทิตย์ในช่วงวิกฤติ

ฉันฟังแล้วกลัวจังเลยค่ะ ได้แต่ภาวนาว่าอย่ามีใครต้องอดอยาก ในเดือนแห่งการถือกำเนิดของพระเยซูคริสต์เลย

ขอให้เดือนนี้เป็นเดือนที่ดีค่ะ

เฟรยา

“วิ้ว...”
มาควิสแห่งมองตาคิวที่ห้า เฮนรี่ เนวิลล์ ผิวปากอย่างขบขันเสียเต็มประดา
เขาส่งจดหมายฉบับนี้ต่อให้ ริชาร์ด เพอร์ซีย์ เอิร์ลแห่งนอร์ทธัมเบอร์แลนด์ที่สองอ่าน

“จดหมายรักกลางสนามรบหรือขอรับท่านดยุค”
เพื่อนที่ต่างศักดิ์แต่ร่วมรบกันมานานล้อเลียนอย่างรื่นเริง

“ข้าไม่ขำนะริชาร์ด”
เดวิสหน้ามุ่ยอย่างอารมณ์ไม่ดี

“ขอรับมายลอร์ด ท่านอุตส่าห์เอาจดหมายรักแสนหวานมาให้พวกเราอ่านนี่มีจุดประสงค์อะไร”
เฮนรี่หัวเราะหึๆกับอาการหัวเสียของท่านดยุคหนุ่ม

“ว่าแต่ท่านหญิงเฟรยาคนไหนกัน ข้าไม่เห็นเคยได้ยินชื่อ”
ริชาร์ดพับจดหมายคืนให้ เดวิสทำหน้าลำบากใจปรายตาไปทางกุสตาฟที่ยืนหน้านิ่งอยู่มุมเต้นท์พักในค่ายทหาร
“คืนนั้นก่อนที่จะเดินทางเจ้าจำได้ไหม เหล้าสูตรพิเศษของเจ้าเฒ่าลีโอ”

“เอ๋อ...ยาปลุกกำหนัดม้า ที่มันลือกันว่าม้ากินแล้วจะคึกคักลูกดก”
เฮนรี่ร้องขึ้นเมื่อนึกถึงเหล้าประหลาดสีแดงเพลง ที่เจ้าของร้านเหล้าอ้วนตุ๊ต๊ะเอามาเสนอให้ทุกคนดื่ม ในคืนก่อนที่จะออกเดินทางมารบ

“เหล้าของเจ้าลีโอมันไว้ใจไม่ได้ เลยไม่มีใครดื่ม”
เอิร์ลแห่งนอร์ทธัมเบอร์แลนด์ที่สองหยุดคิดสักครู่ ก่อนที่จะหรี่ตามองเขา
“หรือว่าเดวิสนาย...”

“ใช่ ข้าดื่มแล้วเผลอไปมีอะไรกับแม่เฟรยาอะไรนี่”
ชายหนุ่มสารภาพเล่นเอาคนฟังครางฮือฮา
“แล้วเป็นไงดีไหม คึกจริงอย่างที่เจ้าลีโอมันโม้ไว้หรือเปล่า”
กระนั้นเพื่อนร่วมรบทั้งสองก็ยังเย้าแหย่กันอย่างสนุกสนาน

“มันไม่ใช่แค่นั้น ข้าเมามีอะไรกับเจ้าหล่อน แถมยังพูดต่อหน้าทุกคนในคฤหาส์ ว่าให้หล่อนเป็นดัชเชสแห่งซอมเมอร์เซ็ทด้วยน่ะสิ”

เกิดความเงียบขึ้นในทันใด เพื่อนทั้งสองมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา
“เฮ้ย! แต่ตอนนั้นนายกำลังเมาแถมต่อด้วยโดนฤทธิ์ยานะ ไม่เป็นไรหรอก”
เฮนรี่กล่าวเบาๆ

“วันนั้นบาทหลวงเอ็ดมันด์มาพักที่บ้านข้าด้วย ใช่ไหมกุสตาฟ”
เขาหันไปทางต้นห้อง

“ขอรับนายท่าน บาทหลวงจึงจัดพิธีแต่งงานให้อย่างฉุกละหุก นายท่านสวมแหวนให้เจ้าสาวกับมือ แถมยังให้ทุกคนเรียกนางว่านางทาสไม่ให้เรียกเลดี้หรือชื่อจริง ท่านบอกทุกคนว่าท่านเท่านั้นที่จะมีสิทธิ์เอ่ยนามจริงของนาง”
ทั้งเฮนรี่และริชาร์ดอ้าปากค้างกับความจริงที่ได้รับรู้

“ยิ่งไปกว่านั้น”
ดยุคหนุ่มแห่งซอมเมอร์เซ็ทเอามือกุมศีรษะ
“ข้าจำหน้าเจ้าหล่อนไม่ได้เลย!”

++++++++++++++

มีสี่ตอนค่ะ เขียนไว้นานแล้ว แต่ไม่ได้เอามาลงที่บล็อก
ชอบหรือไม่ชอบยังไงก็บอกได้นะคะ...อิอิ

Create Date : 09 มีนาคม 2553

Last Update : 9 มีนาคม 2553 22:59:32 น.

2 comments

Counter : 310 Pageviews.

ชอบอ่านเรื่องสั้นของคุณนะ
เข้าใจและรวบรัดดี

โดย: innam IP: 203.130.132.85 วันที่: 13 มีนาคม 2553 เวลา:15:43:04 น.

เริ่มเรื่องมา น่าสนใจมากค่ะ.. : )

โดย: grazioso IP: 203.144.144.164 วันที่: 19 มีนาคม 2553 เวลา:1:32:45 น.