ไม่ได้คุยกันนานเลยนะพ่อ จากลูกชายผู้ใสซื่อ ในช่วงชีวิตวัยหนุ่ม(ที่ยังพอมีเหลือ) บางครั้งผมก็สนุกกับการใช้ชีวิตอย่างอิสระ ออกเผชิญโลกกว้างด้วยตัวเอง ตื่นเต้นกับสิ่งใหม่ที่พบผ่านมาในชีวิต แต่ก็มีบางอารมณ์ที่เหนื่อย อยากหยุดตัวเองนิ่งๆสักพัก หนีไปหลบที่ไหนซักที่คงไม่มีที่ไหนที่เหมาะเท่ากับสถานที่พักใจที่เรียกว่า บ้าน สำหรับคนไกลบ้าน การได้กลับบ้านและตื่นขึ้นมาในห้องนอนเก่าที่คุ้นเคยมาตั้งแต่เด็ก พบว่าหัวใจที่อ่อนล้าจากหลายสิ่งหลายอย่างที่รุมเร้า กลับค่อยๆฟื้นคืนเข้มแข็งขึ้น ด้วยมันคงมีพลังลึกลับบางอย่างที่หาไม่ได้จากที่ไหน ถึงแม้เราจะโตขึ้น เวลาผ่านไป บางสิ่งเปลี่ยนแปลง แต่กลิ่นของบ้าน ความอบอุ่น ความรักความห่วงใยที่ล่องลอยอยู่ในบรรยากาศรอบตัวไม่เคยเปลี่ยนไป และในสายตาของพ่อกับแม่ ผมก็ยังเป็นเด็กชายตัวเล็กๆ (ใสซื่อ) ของท่านเสมอ ผมชอบที่จะกลับบ้าน แค่ไปนอนเล่นๆเพื่อสูดกลิ่นอันคุ้นเคยเหล่านี้ หนีจากโลกที่วุ่นวาย และกลับไปเป็นเด็กชายผู้ใสซื่อเป็นการชั่วคราว แค่นี้ก็เพียงพอแล้ว แต่ปีนี้ผมกลับบ้าน แค่ 2 ครั้ง "ไม่ได้คุยกันนานเลยนะพ่อ รักพ่อนะ(แต่ไม่ค่อยแสดงออก)"   Create Date : 05 ธันวาคม 2549 3 comments Last Update : 5 ธันวาคม 2549 17:27:06 น. Counter : 659 Pageviews. Share Tweet

แวะมาทักทายขอเป็นเพื่อนบ้านด้วยคนนะค่ะ รักพ่อเหมือนกันค่ะ   โดย: Dflatt 5 ธันวาคม 2549 18:29:53 น.

สวัสดีค่า ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ เข้ามาblogของคุณcalcium_kid(เอ...สงสัยจะเป็นแฟนออร์แลนโด บลูม ที่เล่นหนังเรื่องนี้อ๊ะเปล่าเอ่ย...ฮี่...) รู้สึกถึงบรรยากาศโรแมนติกขึ้นมาทันทีค่ะ เราก็คนไกลบ้านเหมือนกัน รักและห่วงพ่อแม่มากๆ ทุกวันนี้กำลังพยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ได้กลับไปบ้านค่ะ ขอaddนะคะ   โดย: walk in dream (walkin ) 6 ธันวาคม 2549 21:01:36 น.

ยังไม่ได้ดูหนังเรื่องนี้หรอกครับ ไม่คิดว่าจะมีคนรู้จักด้วยแฮะ แค่ขอยืมชื่อมาใช้เฉยๆนะครับ ขอบคุณที่แวะมาครับ   โดย: calcium_kid 8 ธันวาคม 2549 15:35:36 น.