+ - + - ชีวิตเป็นของเรา ตราบที่เราใฝ่ฝัน + - + -
เหตุผลที่ต้องตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้ง





ผมเคยสงสัยว่า

ตกลงชีวิตคนเราที่เกิดมาเนี่ย เราสามารถกำหนดทางเดินของชีวิตได้เองหรือเปล่า

หรือสิ่งที่เราคิดว่าเราได้เป็นคนเลือกนั้น แท้ที่จริงมันได้ถูกกำหนดไว้หมดแล้ว

เหมือนที่ใครๆเรียกว่า พรหมลิขิต หรือ ชะตากรรม



ส่วนตัวผมเชื่อว่า

ชีวิตเราเลือกได้ แต่ลึกๆมันมีข้อจำกัด มีกรอบบางอย่างที่เราเองขัดขืนไม่ได้

คล้ายมีเส้นบางๆขีดไว้รอบๆตัวเรา

เมื่อถึงคราวที่เราต้องตัดสินใจ ในทางแยกของชีวิต ตัวเราเองนั่นแหละที่เป็นคนตัดสินใจ

ว่าจะเดินต่อไปทางไหน โดยทางเลือกเหล่านั้นอาจถูกกำหนดไว้แล้ว

พูดง่ายๆก็คือ เราเองเลือกทางเดินของเราได้ แต่อยู่ภายใต้ข้อจำกัดบางอย่าง

ทางเลือกของเราจึงมีได้ไม่มากนัก

และการเลือกในครั้งนี้ ย่อมส่งผลกระทบต่อข้อจำกัดของการเลือกครั้งต่อไปเป็นทอดๆ

ทางที่เราเลือกเดินจะพาไปสู่ที่ไหน เจอกับอะไร เราเป็นผู้เลือกในตอนเริ่มต้น

จากนั้นชีวิตก็จะไปตามครรลองของมัน และเราเองอาจไม่ได้รับโอกาสเลือกแบบเดิมนั้นอีก

เราจึงต้องเดินต่อไปข้างหน้า และเจอทางที่ต้องเลือกอีกเรื่อยๆ ไม่มีที่สิ้นสุด จนกว่าจะหมดลมหายใจ



ในตลอดช่วงชีวิตที่ผ่านมายี่สิบกว่าๆๆปี เท่าที่สังเกตและทบทวนชีวิตตัวเอง

มีช่วงที่ต้องตัดสินใจใหญ่ๆในชีวิต ที่สำคัญๆอยู่หลายครั้ง

อย่าง เลือกที่เรียน เลือกงานทำ เลือกคบคนบางคน หรือเลิกรักใครสักคน

ซึ่งถ้าลองนั่งคิดเล่นๆดูว่า ถ้าเราเลือกไปอีกทาง ชีวิตเราคงเป็นไปอีกแบบ

อาจต่างไปจากปัจจุบันอย่างสิ้นเชิง

บางทีการเลือกของผมมันก็ไม่ค่อยมีเหตุผลสักเท่าไร บางครั้งก็ใช้อารมณ์

อาจมีบ้างเป็นบางทีที่ใช้หัวใจตัดสิน....


ที่ผมเกริ่นมาเนิ่นนาน และคิดใคร่ครวญถึงเรื่องนี้ ก็เพราะว่า ผมกำลังจะย้ายที่ทำงาน

ผมทำงานที่หนองคายมา 3 ปี ตั้งแต่เรียนจบ ไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่เลือกมา

มันเป็นจังหวะและโอกาสที่ประจวบเหมาะ มาแบบงงๆ ไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับที่นี่

งานที่ทำไม่มีปัญหา มีความสุขดีกับการใช้ชีวิต กับคนรอบข้าง

อาจมีเหงานิดหน่อยพอทน

แต่บางคืน ผมก็อดคิดไม่ได้ว่า "ตกลง กูมาทำอะไรที่นี่วะ"

และลึกๆคิดว่า ที่นี่มันยังไม่เหมาะกับเราว่ะ เราอยู่ได้มีความสุข แต่มันคงไม่ตลอดไป

ในใจยังหวังว่า จะพบที่สักแห่งหนึ่ง "ที่ที่เหมาะกับเรา"

ซึ่งถ้าถามว่า ที่ที่ว่านั้นมันเป็นยังไง...

ไม่รุ้ว่ะ ถ้าเจอแล้วคงจะบอกได้มั้ง

มันอาจเป็นเหตุผลหนึ่ง ที่ผมต้องเลือกตัดสินใจออกเดินทางอีกครั้ง


เจอกันคราวหน้า คงอยู่ที่ น่าน แล้วครับ


Create Date : 24 พฤษภาคม 2550
Last Update : 24 พฤษภาคม 2550 19:56:43 น. 10 comments
Counter : 812 Pageviews.

 
คิดคล้าย ๆ กันเลย เราเป็นคนเชื่อว่า ชีวิตคนถูกกำหนดมาแล้วนะ คือ เหมือนกับมีสายใยบาง ๆ มาดึงให้เราไปในทางใดทางหนึ่ง (แม้ว่าสุดท้าย ตัวเราเอง จะเป็นคนเลือกก็ตาม) แต่ก็รู้สึกเหมือนว่าถูกกำหนดให้เลือกทางนั้น ฮ่า ฮ่า

ขอให้มีความสุข กับการตัดสินใจครั้งใหม่นะคะ


โดย: Lilac Girl วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:13:35 น.  

 


โดย: MySelf Story วันที่: 24 พฤษภาคม 2550 เวลา:22:54:25 น.  

 
การกระทำอยู่ที่คนกำหนด
แต่ความสำเร็จอยู่ที่ฟ้าลิขิต

ขอให้โชคดี


โดย: ฟ้าดิน วันที่: 25 พฤษภาคม 2550 เวลา:4:45:41 น.  

 
อ่าน Blog นี้แล้วได้คำคม แง่คิดดีจังเลยครับ
ทุกครั้งที่ผมต้องเลือก ต้องตั้งสติดีๆ แล้วเลือกไปเลย โดยการคิดอย่างถ้วนถี่ครบทุกด้านเท่าที่มีข้อมูล ที่สำคัญต้องไม่เสียใจในการเลือกครั้งนั้น เพราะเราได้เลือกอย่างดีที่สุดแล้วเวลานั้น บางครั้งต้องการคนช่วยเลือกเหมือนกันนะครับ

ดีใจจังที่เลือกมาเยี่ยม Blog คุณ

ผมว่า น่าน ก็น่าอยู่ดีนะครับ แวะเอามาเล่าให้ฟังบ้างก็ดีครับ

ทุกที่มีสุขได้ อยู่ที่ตัวเราครับ


โดย: คนขับช้า IP: 203.146.63.185 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:14:46:24 น.  

 
ไปค่ายครั้งแรกก็ที่น่านล่ะ
เท่าที่รู้จัก คนที่นั่นใจดี น่ารัก ขี้อายนิดหน่อย
ไม่รู้คุณไปเที่ยวหรือไปใช้ชีวิตอยู่..
ยังไงก็น่าจะดีแหละนะ
รอติดตามข่าวการเดินทางครั้งใหม่ค่า


โดย: idLer IP: 124.120.149.97 วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:11:35 น.  

 
ชีวิตมันต้องค้นหาแล้ววันหนึ่งสิ่งที่ใช่จะบอกว่านี่หล่ะที่นายต้องการ


โดย: ตะวันออกไม่แพ้ วันที่: 26 พฤษภาคม 2550 เวลา:21:49:37 น.  

 
น่าสนใจครับ ยังคิดอยู่เลยว่าอยากย้ายที่ไปที่อื่นบ้าง แต่ถึงตอนนี้ก็ยังอยู่ที่เดิม บางทีอยากจะผ่านเสันบางๆ นั้นนะ หรืออยากจะเลือกทางเดินที่อยากจะไปจริงๆ
แต่คงต้องใช้เวลา เกิดเป็นคนที่ลำบากนะ (ช่วงวัยรุ่นจะเหนื่อยเป็นพิเศษ 55)

หวังว่าที่ใหม่คงจะ 'ใช่' นะครับ


โดย: BAYROCKU วันที่: 27 พฤษภาคม 2550 เวลา:12:22:43 น.  

 
เป็นไงมั่งครับตอนเนี้ย


โดย: เจ้าชายไร้เงา วันที่: 31 พฤษภาคม 2550 เวลา:9:33:09 น.  

 
ย้ายสายงาน และย้ายที่ทำงาน เหมือนกันจ่ะ ลองเปลี่ยนเส้นทางเดินมาประมาณ 1เดือนแล้ว แม้ถนนสายนี้จะไม่มีทางลัดและอาจต้องผจญภัยมากซักหน่อย แต่พบว่าเมื่อลองออกเดินทางมาแล้วโลกนี้มันช่างกว้างใหญ่เหลือเกินและ โลกจ๋า........ ข้าพเจ้ามาแล้วจ่ะ สุดท้ายอยากไปเที่ยวน่านจัง


โดย: เชียงใหม่ รอเธอ IP: 202.28.27.3 วันที่: 1 มิถุนายน 2550 เวลา:16:54:39 น.  

 
สวัสดีครับ
ยินดีที่ได้รู้จักครับ

ผมเรียน 7 ปี
เพื่อจะทำงานไม่ตรงกับที่เรียน
ผมเคยตั้งคำถามแบบที่คุณถามตัวเองนะครับ
"ที่ที่เหมาะกับเรา"
ตอนหลังผมคิดว่าทำยังไง
"เราถึงจะเหมาะกับที่นี่"

แล้วผมก็มีความสุขในชีวิตครับ


โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 9 มิถุนายน 2550 เวลา:17:53:58 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

calcium_kid
Location :
น่าน Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




อยู่ในที่อากาศปลอดโปร่ง
ทำงานสร้างสรรค์
ปราศจากความทะเยอทะยาน
รักใครสักคน
Group Blog
 
<<
พฤษภาคม 2550
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
24 พฤษภาคม 2550
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add calcium_kid's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.