|
ไปชม "สมิงพระรามอาสา" Part VI (จบ) - สมิงพระรามหนี
ความเดิมตอนที่แล้ว
วันเวลาผ่านมาราว 2 ปีเศษ สมิงพระรามมีบุตร 1 คนกับพระราชธิดา พระเจ้ามณเฑียรทองรักพระราชนัดดาองค์นี้มากกกกก เวลาเสด็จออกว่าราชการก็พาหลานมาด้วย
เปิดฉากอีกครั้งเป็นท้องพระโรงเมืองอังวะ พระเจ้ามณเฑียรทองเสด็จออก ยืนรำบนบัลลังก์ ให้ดูน่าเกรมขามเลยทีเดียว และบทร้องเพลงในช่วงนี้ วงปีพาทย์มักจะนำมาบรรเลงและขับร้องเป็นเพลงเถา คือเป็นเพลงที่ไล่ระดับความเร็วจาก 3 ชั้น มา 2 ชั้น และชั้นเดียว
อุ้มนัดดาพาออกพระโรงธาร ฟังบอกราชการแล้วบัญชา
ฝ่ายพระราชนัดดาเป็นทารก...............................เกาะอังสาคว้าพระศกเล่นเกศา จอมกษัตริย์ตรัสดุกุมารา ..................................'เอ๊ะ ไอ้ลูกเชลยกล้าคว้าหัวกู'
พอจังหวะ "เอ๊ะ" ขึ้น สมิงพระรามก็จะสะดุ้งหันไปมอง และเพลงนี้ร้องย้ำช่วงนี้ 2 ครั้ง คนดูก็รู้แล้วว่า พระเจ้ามณเฑียรทอง "ผิดคำสัญญา" แล้วจะทำไงหละ
ตรัสแล้วระลึกคำสมิงพระราม ........................................ว่าเชลยเขาห้ามไม่ยอมอยู่ ตกพระทัยแก้ไฉนก็สุดรู้ ...............................................เสด็จคืนเข้าสู่มณเฑียรชัย
สมิงพระรามถึงกับเมินหน้าไม่มองพระเจ้ามณเฑียรทองเลย ... ตัวละครอื่นๆ คลานเข้าโรงไปหมด บนเวทีเหลือเพียงสมิงพระรามที่เสียใจอยู่เพียงลำพัง ไฟดิมลง สปอร์ตไลท์จับ ...ถ่ายรูปยากอีกแล้ว
เสียแรงได้สัญญาวาจาสัตย์ ......................................กลับมาตรัสเยาะว่า น่าใจหาย มิอาจอยู่ย่อยยับยอมรับอาย ....................................ขอถวายบังคมลาพระทรงธรรม์
ถึงจะน้อยใจที่พ่อตาผิดคำพูด สมิงพระรามก็มีมารยาทดีพอที่จะกราบถวายบังคมลาที่บัลลังก์ซะก่อน แล้วจึงออกจากท้องพระโรงกลับมาตำหนัก
มีจังหวะหยุดนี่ง ให้เราจับภาพเท่ๆ ได้บ้าง
ครั้นมาถึงตำหนักพระราชธิดา ...นางก็บรรทมหลับอยู่ นิ่งสนิทมากกกกกกกกก ฉากนี้บรรจุเพลงตะนาวแปลง และมอญร้องไห้ ให้คนดูรู้สึกอาลัยอาวรณ์ไปกับคำอำลาด้วย ต้องฟังเพลงตาม ถึงจะไม่รู้สึกถึงความอืดยืดเยื้อของท่ารำ ที่ค่อยๆ วาดแขนตะกรองกอด ร่ำไห้ อาลัยลา ตัวนางไม่ต้องทำอะไรเลย แค่นอนนิ่งๆ เท่านั้นเอง แต่ก็อาจจเมื่อยนะ เพราะต้องทำตัวแข็งนิ่งอยู่นานกว่าจะจบเพลง
หยิบกระดาษวาดอักษรฉะอ้อนสั่ง .......................................น้ำตาหลั่งไหลหยดรดอักษร แล้วสอดไว้ใต้เขนยที่นางนอน ............................................พิศพักตร์ทอดถอนหฤทัย
ค่อยตระโบมโลมลูบจูบสั่งลา ........................................นางจะรู้กายาก็หาไม่ หักจิตออกนอกห้องทันใด
ขึ้นม้าควบหนีไปมิได้ช้า
ภาพสุดท้ายมัวตลอด เพราะเป็นฉากควบม้า หนีออกจากเมืองอังวะ อย่างรวดเร็ว เป็นอันจบการแสดงลงอย่างประทับใจ อิ่มใจ หลังจากที่ได้ชม ได้ฟังเพลงพม่ามอญมานานมาก ระหว่างทางกลับบ้าน แม่บอกว่า "มาดูกันอีกรอบละกันนะ ลองดูนักแสดงรุ่นใหม่ๆ บ้าง" ได้เลย ....จัดให้ รอบสุดท้ายวันที่ 9 ธันวาคม จะพาแม่ไปชมอีกครั้ง
ปล. แปะคลิปเพลงตะนาวแปลง - มอญร้องไห้ เสียงครูเหนี่ยว ดุริยพันธ์ ซึ่งใช้บทตอนสมิงพระรามสั่งลามาร้อง ....ลองฟังเสียงสะอื้นไห้ไป
ปล. (อีกที) การแสดงละครพันทาง เรื่อง ราชาธิราช ตอน สมิงพระอาสา ยังมีจัดแสดง ณ โรงละครแห่งชาติ ในวันอาทิตย์ที่ 4 และ 9 ธันวาคมนี้นะคะ สอบถามและสำรองที่นั่งที่ 0 2224 1352
| Create Date : 23 พฤศจิกายน 2555 |
|
5 comments |
| Last Update : 25 พฤศจิกายน 2555 8:58:43 น. |
| Counter : 9356 Pageviews. |
|
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 39 คน [
พระราชนัดดาน่ารักจังค่ะ..อิอิ ชอบง่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆในทุกๆวันนะค่ะ