ลักษณะของดนตรีและนาฎศิลป์ที่คล้ายคลึงหรือใกล้เคียงกันของชาติต่างๆ ในดินแดนสุวรรณภูมิ
แสดงให้เห็นว่า รากเหง้าทางศิลปะของไทย-ลาว-เขมร-พม่า ล้วนมีการพัฒนาแลกเปลี่ยนถึงกัน
ดังที่เราได้ชมไปผ่านการแสดง ลาว และ เขมร มาก่อนหน้านั้นแล้ว
ช่วงสุดท้ายจะเป็นการแสดงสำเนียงพม่า



เริ่มกันที่การบรรเลงและขับร้องเพลงพม่า-ไทย อธิษฐาน
เพลงนี้แสดงจุดมุ่งหมายเพื่อเชื่อมความสำคัญระหว่างประเทศสหภาพพม่ากับประเทศไทย
และใช้ประกอบระบำด้วย แต่วันนี้เราได้ฟังแค่การบรรเลงและขับร้อง
ครูมนตรี ตราโมท แต่งบทร้องภาษาไทย และบรรจุทำนองเพลง
นายวิชิต มณไทวงศ์ ถอดเป็นภาษาพม่า
แต่เวลาร้องจริงๆ พม่าจะเข้าใจแบบที่คนไทยเข้าใจรึป่าว ไม่รู้นะ

เนื้อเพลง
(เนื้อไทย)-สองชั้น
เราพี่น้องผองประชาพม่าไทย.......ขอน้อมใจอัญชลิตอธิษฐาน
จะรักกันมั่นคงดำรงนาน...........จวบจนกาลฟ้าดินสูญสิ้นไป

(เนื้อพม่า)
โถบยี่ ด่อง ชูเมียวดา พม่า-ไทย แลดส่ง พยา อเค่ยก่าน ปยูจ้าดา
หยี่ เย้นอโก มยาเช่ต เสตชา ถ่าว้า เช่น แมย้ดี เสโป่วยา

(เนื้อไทย) -ชั้นเดียว
ไทยรักพม่าด้วยสัจจาจริงใจ..........พม่ารักไทยด้วยจริงใจสัจจา
เหมือนพี่เหมือนน้องร่วมเผ่าพ้องพงศา....คลานตามกันมาตั้งแต่คราเยาว์วัย
เราสองชาติมีพระพุทธศาสนา.........แนบแน่นวิญญาณ์เป็นยอดธงชัย
ถึงต่างดินแดนเหมือนร่วมแคว้นผไท.....ด้วยว่าดวงใจยึดธงชัยเดียวกัน

(เนื้อพม่า)
เมตต่า เซก่า บม่า ไทย ถาส่า บม่าถ้าไทย อ้าล้า เขต เมตต่า
ตะอู่ ด่งเช่น พว้าแบ เย้นบม่า ปะแนด เมตต่า อโก้นตี่ เส่ม่า
ตูชี้ถัดช่า มิยัดโบ่วด้า ดาตะนา บ่าว่า เหว้นแย่นกว่ายี่ มาชา
ต้าลา เยมเย อ๋องลั่นแย่ย มิยัด เส่งเด เช่ดจี๋ เชวัน ปิยะแต้ว มหี่ยัอช่า

จากนั้นก็เป็นการแสดงลิเกลูกบท ซึ่งเป็นลิเกที่พัฒนามาจากลิเกทรงเครื่อง
ให้มีการผสมผสานระหว่างเนื้อเรื่อง สำเนียงภาษาและเพลงดนตรี
โดยจับเรื่องพม่าๆ สุดฮิต (ที่คนพม่าจริงๆ ไม่รู้จัก) นั่นก็คือ "ผู้ชนะสิบทิศ" ของ ยาขอบ
ตัดเอาตอน "กลับตองอู" มาจัดแสดง



เปิดฉากกันที่ พระเจ้าแปรนรบดีกับอุปราชรานอง ปรึกษาราชการศึก
ด้วยพวกโมนยินยกทัพมาประชิดติดเมืองแปร เป็นศึกที่สอง
ก่อนหน้านั้น ทัพตองอูซึ่งนำทัพโดยมังตราตะเบงชะเวตี้ ยกมาตีแต่ถูกกลศึกถูกเผาค่ายแตกไป

พระเจ้าแปรกับอุปราช ขึ้นมาดูการรบที่กำแพงพระนคร ก็มองเห็นผู้ที่มาช่วยตีโต้ทัพโมนยิน
ขุนวังมังฉงาย หรือจะเด็ดแห่งตองอู ที่อาศัยช่วงชุลมุนแหกคุกออกได้ นั่นเอง



จะเด็ด - ปกรณ์ พรพิสุทธิ์ นอกจากจะรำงามแล้ว ยังร้องลิเกได้เพราะด้วย
ดังนั้น ไม่ต้องเแปลกใจไป ที่ทุกครั้งที่คุณปกรณ์ออกแสดง จะมีขาประจำตามติด
และมอบมาลัยให้ทุกครั้ง ...ลองนับกันดูเอง



พอจะเด็ดช่วยแปรจากทัพโมนยินแล้ว ก็ถือว่าทดแทนบุญคุณ
แม้พระเจ้าแปรจะยกตะละแม่กุสุมาให้อภิิเษกด้วย จะเด็ดก็ไม่รับ ขอกลับเมืองตองอู



มังตรา : กัญจนปกรณ์ แสดงหาญ ขานี้ก็มีแม่ยกประจำตัวเช่นกัน



ข้างฝ่ายมังคราซึ่งแพ้ทัพกลับมา ก็เอาแต่ร่ำสุราเมามาย คิดโทษแต่จะเด็ด
ช่วงนี้ มีทั้งมันส์และทั้งฮา...มุกตลกเพียบ
แต่แล้ว...มังตราก็ได้แต่อึ้งตะลึงไปเมื่อจะเด็ดมาเข้าเฝ้า

เห็นจะเด็ดจู่เฝ้าเจ้าตะลึง คิดไม่ถึงซึ่งหน้าประหม่าไหว

มาถึงช่วงนี้ก็เป็นบทร้องตอบโต้กันระหว่างมังตรากับจะเด็ด



มังตราโทษว่าจะเด็ดเข้าใจออกห่างไปเข้าข้างเมืองแปร
และหลงเสน่ห์ตะละแม่กุสุมาจนลืมตะละแม่จันทราพี่สาว
ส่วนจะเด็ดนั้นก็ว่า มังตราวู่วาม จะเด็ดส่งคนมาเตือนเรื่องกลศึกแล้วก็ไม่เชื่อ
จึงได้ถูกเผาทั้งกองทัพ แตกพ่ายหนีตายกลับมา





ยิ่งเถียง อารมณ์มังตราก็ยิ่งพลุ่งพล่าน ถึงขั้นจับทวนเงื้อแทงจะเด็ด
ก็จะเด็ดพูดแต่ละคำ แทงใจดำมังตราทุกคำ ...




เงื้อแล้วค้าง...เพลงสรรเสริญพระบารมีขึ้น จบยังงี้เลยเหรอ
ยังสนุกอยู่เลยอ่ะ ... แต่การแสดงก็จบแล้วจริงๆ ด้วย



เราก็จบดื้อๆ แบบนี้ด้วยละกัน
ขอปิดท้ายด้วยภาพไหวๆ ที่ถ่ายมาได้จากการแสดง แต่เราชอบมาก