 |
|
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
| |
|
 |
|
|
|
สวัสดีบางกอก
ตุ่ง ตุง ตุง ตุ๊ง...Please mind the gap between the train and platform
ไปบางกอกกี่ครั้งๆ ไม่เคยคิดจะอยู่นาน
เพราะใช้พลังงานในการมองหน้ามองหลังเยอะมาก
ระแวดระวังไปซะทุกอย่าง
แค่ก้าวเท้าออกจากประตูบ้าน เงินก็ร่วงออกจากกระเป๋ากรุ้งกริ้งๆ แล้ว
พ้นออกจากประตูบ้าน ก็ต้องยืนดมควันคำรอรถเมล์ / มอไซค์รับจ้าง / แท็กซี่ / เรือ
ขึ้นขนส่งมวลชนก็ต้องระแวงหน้าระวังหลัง อยู่ใกล้ใคร อะไร อย่างไร
กระเป๋ากูจะถูกกรีดมั้ย มันจะพากูอ้อมรึเปล่า
พอลงมาปุ๊บ ทางออกนี้มันจะไปโผล่ที่ไหนวะ กุจะถามพี่คนนี้ดีมั้ย ท่าทางน่าไว้ใจ
ถามทางไป ก็มีคนทำหน้าขี้บ้าง หยั่งกะเอามีดจ่อคอให้พูด พี่คะ หนูไม่ได้จะมาปล้นพี่นะ ฮื่อ !!!!!
กว่าจะถึงที่หมาย ก็เดินจนขาลาก
ห้างก็ตกแต่งซ้วย ... ของหรูๆ แพงๆ บางอย่างไม่แพงก็อัพให้แพงได้
ออกมาเดินข้างนอก ขอทานเต๊ม....ช่างต่างกันเลื้อเกิน
จะเดินไปไหว้พระ ยังต้องคอยหลีกพวกที่หากินนอกศาลพระศาลเจ้า
เดินไปทางไหนก็มีแต่จอสี่เหลี่ยม โฆษณาให้ดูกันทั้งวัน
อยากอ่านหนังสือเงียบๆ บนรถไฟฟ้าก็ยังอุตส่าห์มีจอทีวีอีกวุ้ย
กลับถึงบ้าน รวมค่าใช้จ่าย วันๆ นึง ค่ารถยังแพงกว่าค่าซื้อของอีก เหอๆ
ในเมืองที่หน้าหนาวอากาศร้อน
หน้าร้อนอากาศร้อนมาก ... ช่างวุ่นวายเสียจริง บางกอก
*********************************************
เหตุเกิด ณ บางกอก
หน้าร้านเคเอฟซี และศูนย์อาหารแห่งหนึ่ง พอดีมันต้องนั่งกินด้วยกัน
ก็เอาเป็นว่ามันเกิดแถวๆ นั้นละกัน
สาวน้อยบอบบาง (ฮา) นางหนึ่งกะลังโซ้ยข้าวมันไก่อย่างเมามัน
รู้สึกได้ว่า ลุงที่นั่งโซ้ยไก่เคเอฟซีตรงข้ามกัน
จ้อง....อย่างไม่กระพริบ
เธอจึงมองตามสายตาของคุณลุงคนนั้นไป ตามไป ตามไป
จึงแน่ใจว่า ลุงคนนั้นกำลังจ้องมองมาที่
....ข้อมือของเธอ (อิอิ คิดไปไหน)
เธอไม่ทันถาม ชายแปลกหน้ากลับรีบตอบ
"นาฬิกาสวยดี วัยรุ่นสมัยนี้ เข้าใจเลือกนะ"
เธอแอบดีใจ ไม่ใช่เพราะช่างเลือกแต่เพราะเธอวัยรุ่น
แต่ยังคงสงสัยปนประหลาดใจ จึงตอบไปตามตรง
ว่าเพิ่งจะมีคนชมนาฬิกาของเธอ สายของมันเก่ามาก จึงไม่ดึงดูดสายตาคนให้มองนัก
"ลุงไม่ได้มองที่สายมัน ลุงว่าตัวเรือนมันสวยดี แปลก มันมีตัวเลขข้างใน"
มันอาจจะแปลกเหมือนเจ้าของมันก็ได้ เธอคิด
"ค่ะ ขอบคุณค่ะ" แต่ก็กล่าวแค่นั้นออกไป
ชายแปลกหน้าลุกเดินไปหน้าเคาท์เตอร์ สั่งอาหาร
เธอจึงใส่ใจกับข้าวมันไก่ข้างหน้าต่อไป
ไม่กี่อึดใจ ชายแปลกหน้าเดินกลับมาหา พร้อมกับบางสิ่ง
ที่ทำให้เธอประหลาดใจ !!!!!!
มันคือ .... !!!
คือ.... !!!!
มันคือแก้วเป๊ปซี่แก้วใหญ่ ยื่นให้เธอคนนั้น
เธอตกใจ แต่เธอก็รับไว้ กำลังอยากได้พอดี
พร้อมแซวออกไป "นี่นาฬิกาหนูสวย หนูได้น้ำกินฟรีแก้วนึงเลยเหรอคะ"
ชายแปลกหน้าหัวเราะ "ไม่หรอก คนไทยด้วยกัน" เขาตอบด้วยท่าทางจริงใจ
เธอบอกไปว่า กลัวโดนข้อหาเสี่ยเลี้ยง และตัดสินใจถอดนาฬิกาข้อมือ
ยื่นให้ชายแปลกหน้า พร้อมกำชับว่า อย่าถือแล้ววิ่งหนี
เขารับนาฬิกาข้อมือไป นั่งเพ่งอยู่นาน เธอจึงต่อรองว่า
"หนูซื้อมาพันแปด ขายให้ลุงแปดพัน เอามั้ย"
ชายแปลกหน้ายิ้ม พร้อมกับยื่นนาฬิกาคืนให้ ว่า "ลืมวิ่งหนีไปเลย"
เธอเมาเป๊ปซี่ได้ที่ สวนกลับไป "ถ้าลุงวิ่ง หนูวิ่งตามแน่ มีอยู่อันเดียวนี่ละ"
ชายแปลกหน้าหัวเราะ การสนทนาดำเนินต่อไป
จนข้าวมันไก่เธอโดนฟาดเรียบ จึงขอตัวออกจากศูนย์อาหารนั้น แยกย้ายกันไปตามจุดหมาย
อะไรก็เกิดขึ้นได้ .... ในบางกอก
เนาะ ว่ามะ
ป.ล. ตั้งใจว่าอีกหน่อยไปที่ไหน จะยกข้อมือบ่อยๆ
เผื่อได้กินน้ำฟรีอีก อิอิ
| Create Date : 26 ธันวาคม 2552 |
| Last Update : 26 ธันวาคม 2552 15:24:52 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 513 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: gadeja  วันที่: 26 ธันวาคม 2552 เวลา:17:20:52 น. |
|
|
|
|
| BakedMonkey |
 |
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
ดีจังเรยอ๊ณค๊ะ
แต่ถ้าเจอคนไม่ดีก๊แย่ไปนะคะเนี่ย