|
กว่าจะถึงไร่เลย์ (3)
นั่งรถกันตั้งแต่ท้ายกระบะ รถเมล์ รถสองแถว จนตูดเป็นทรงเก้าอี้
มาถึงอ่าวเรือ(น้อย) กลับไม่เจอเรือซักลำซะนี่
ถึงกับหน้าถอดสีกันเลยล่ะ วินาทีนั้น
มีแต่ "แผนหนึ่ง" ไม่มี "แผนสอง"
ก็เลย อืมม... เอาน่ะ นั่งรอ เรืออาจจะไม่กลับเข้าฝั่ง อาจจะมีซักลำ
รอกันประมาณครึ่งชั่วโมงได้
ก็มีเรือเข้าัฝั่งมาลำนึง โย่ะๆๆ สวรรค์เข้าข้างแระ
"ลุงจะเข้าฝั่งแล้ว ไม่ออกเรือแล้วจ้ะ"
...แป่วววว... ให้มันได้อย่างงี้สิน่า
ก็เริ่มถอดใจกันละ มันก็ค่ำแล้ว ไม่รู้ทำไง เบี้ยน้อยหอยน้อย
ถ้านั่งรถเข้าเมืองไปมา เบี้ยอาจจะหด หอยอาจจะหาย ก็เป็นได้
เลยตื๊อลุง อยู่นาน "หนึ่งนาที" กร๊าก....
ลุงเค้าดีใจอ่ะ แถมลดราคาให้อีกต่างหาก
ตอนนั้นตกคนละ 25 บาทเอง สองคนเหมาทั้งเรือ 50 บาท ขอบคุณลุงมากๆ เลย
นั่งเรือไป ไอ่เราก็นั่งตัวลีบเลย ว่ายน้ำไม่เป็นอ้ะ กลัวตกเรือจะตายห่ะ ก็ทำแอ๊บเอา
พอเรือจอดเทียบฝั่งเท่านั้นแระ กระโดดลงแม่งเรย เท้าเหยียบดินแล้ว
เรารอดชีวิตแล้ว T_T
ถึงฝั่งก็อยากงีบกันเต็มที ได้นอนกันแค่ 2 ชั่วโมง งีบๆ ตื่นๆ บนรถระหว่างมาเกาะมั่ง ข้าวก็ยังไม่ได้กินดี อยากกระโดดลงเตียงเลยล่ะ
ว่าแต่ จะไปพักที่ไหนละเนี่ย....
สองคนกับหมวยยืนอยู่หน้าหาด มองซ้าย มองขวา
ด้วยสัญชาตญาณนักงก ปรี่เข้าไปถามคนที่ท่าทางจะอยู่แถวนั้น
"โอ้ย น้อง หน้าหาดนี้สู้ราคาไม่ไหวหรอก เค้าเช่าเป็นหลัง ไม่งั้นก็พันอัพ"
ตาย กำลังใจที่มีอันน้อยนิด ยิ่งน้อยไปอีก แต่ช้าก่อน ...
"น้องเดินลัดไปอีกฝั่งสิ (จำไม่ได้ว่าฝั่งตะวันตก รึฝั่งตะวันออกกัน เรื่องทิศๆ เนี่ย ไม่เซียน) เดินลัดทางนี้ไปนะ
แล้วเดินตัดโรงแรม(อะไรไม่รู้จำชื่อไม่ได้) พอโผล่อีกฝั่ง น้องก็เลี้ยวทางซ้ายเลย ชื่ออะไรไดมอนด์ๆ เนี่ย เห็นว่าถูก"
ขอบคุณมากค่ะพี่
ระหว่างที่เดินๆ นั้นจริงๆ ก็สำรวจราคาทุกที่ที่เดินผ่าน ก็ สู้ไม่ไหว แห่ะๆ
แต่ก็ดั้นด้นจนถึงโรงแรมเพชรๆ จนได้ เจอพนักงานต่างด้าวคนนึง
ก็พาไปตรงเคาน์เตอร์ ซึ่งเปิดโล่งมาก เพราะเค้าขายทัวร์ด้วย
เป็นกระต๊อบไฮโซ ออฟฟิศกลายๆ ทำนองนั้น
"ถูกสุดเท่าไหร่คะพี่"
" 250 น้อง แต่เดินไกลนะ อยู่บนเขา มีแต่เตียงกับพัดลม ห้องน้ำรวม ไหวมั้ย"
ก็ยืนทำสงครามกับหมวยซักพัก เพราะ ไปกี่ที่ๆลิงไม่ออกความเห็นไรเลย บอกแต่ว่า "แล้วแต่หมวย"
ไอ่หมวยก็โมโห เลยตกลงใจเอาที่นี่แหละ
พนักงานต่างชาติ อิอิ ก็ส่งสัญญาณขอกระเป๋า
ลิงกับหมวยก็งง "เห้ย มีบริการด้วยเหรอเนี่ย"
เค้าก็ลากแบคแพคสองใบใส่รถเข็น พาไปที่ห้อง
เราสองคนก็ตื่นเต้น เดินผ่านห้องพัก บ้านพักโซนล่างๆ ก็ดูสวยมากๆ เลย มีรั้วต้นไม้น้อยๆ ดูเป็นส่วนตัว คือ ดูดีอ่ะ
เดินมาไกลเหมือนกัน จนมาถึงตึกๆ นึง สองชั้น แบ่งเป็นห้องๆ เล็กๆ
"ที่นี่แน่ๆ เรย ที่กรูจะนอนคืนนี้" ถูกต้องแล้วคร้าบบบบบ....
ลิงโชคดีอย่างที่เลือกถามหมวยมาด้วยงานนี้ เป็ีนคนอื่นคงด่าลิงเปิงไปละ พามาผจญภัยอะไรนักหนา 
มีที่ซุกหัวนอนแล้วคืนนี้ ออกไปหาอะไรกินกัน แล้วมีข้อมูลอะไรกับเค้าที่ไหน สองคน ไปเที่ยวแบบสะเปะสะปะมากมาย เลยเดินสุ่มๆ เอาแถวๆ นั้นใกล้ๆ
เริ่มดึกแล้วด้วย สองคนก็ไม่กล้าเดินไปไหนไกลมาก
คือ ยังไม่เคยอะโลนบนเกาะอย่างนี้ เลยเซฟๆ กัน
ใกล้ๆ นั้นย่านร้านอาหาร เห็นมีแผงขายขายทะเลปิ้งๆ ย่างๆ
ยืนน้ำลายยืดกันสองคน
"พี่คะ มันฝรั่งปิ้งนี้อันเท่าไหร่คะ"
" 30 ครับ"
แย่แล้ว มันฝรั่งยังอันละ 30 เลย แล้วไอ่ไก่ย่างที่เล็งไว้นั้น มันจะเท่าไหร่วะนั่น
ก็เลย.... เดินกลับห้องพัก กินเสบียงสำรองกันเถอะหมวย ...ฮ่าๆๆ
ห้องพักก็โอเคนะคะ คือลิงไม่เรื่องมากด้วยมั้ง มีแต่เตียงใหญ่อันนึง ก็คับห้องละ
โต๊ะหัวเตียง โต๊ะวางของ แค่นี้เอง เอาไว้นอนอย่างเดียวจิงๆ
พอตื่นเช้ามา จะไปอาบน้ำ ก็เจอแจ็คพ็อตทันที กรี๊ดกร๊าดกันมากมาย
มีถุงอะไรไม่รู้ห้อยอยู่ลูกบิดประตูหน้าห้อง ....ระเบิดรึป่าว..... เว่อไป...
แกะออกมา เป็น
..
..
"มันฝรั่งปิ้ง"
ที่เราสองคนไปยืนน้ำลายไหลกันเมื่อคืนนี่เอง มีเนยให้มาด้วยอีกต่างหาก
T___T ไม่รู้ใครเอามาแขวนอ้ะ
ตอนแรกไม่กล้ากิน แต่พอหันไปดูอีกที ไอ่หมวยกินหมดไปแล้ว ก็เลยกินมั่งฮ่าๆ
เช้าแรกตื่นมาก็สดใส (เพราะมีข้าวเช้าฟรี)
สดใสกว่าอีก ก็คือ ห้องข้างๆ หนุ่มญี่ปุ่นทั้งน๊านน น่ารักซะม่ายมีเรย เหอๆๆๆ
สดใสสุดๆ ก็เห็นกล้ามล่ำๆ ของพุชายที่ปีนเขาอยู่ใกล้ๆ นั้น
วิวดีเหลือเกิน ห้องพักบนเขาเนี่ย ชอบ....
พอสายๆ สองนางกลิ้งบนเตียงจนหนำใจ เลยไปสำรวจเกาะกัน
เกาะนี้น่ารักค่ะ เดินครึ่งชั่วโมงก็รอบละ
แถมไม่รู้ทำไมรู้สึกว่าปลอดภัยกว่าทะเลที่อื่นที่เคยไป
น้ำใสมากกกก....
ไปนั่งหน้าหาดกัน เห็นน้ำสีเขียวใสๆ วิ้งๆ สวยมากๆ ค่ะ
พอเดินลงไปเล่นน้ำ ก็เจอปลาเล็กปลาน้อย รอตอดไขมัน
คนก็ไม่พลุกพล่านเว่อ ไม่มีร่มกางเต็มหาด อันนี้ชอบที่สุดเลย
แต่ฝรั่งที่นอนอาบแดดข้างๆ นี่สิ ไม่น่าพลิกตัวมาเลยอ่ะ สงสัยหลับเพลิน
เจ๊แกพลิกตัวขึ้นมา ''นม''แกก็พลิกตามมาด้วย
ไอ่เราก็ ตะลึงลึ๊ง ตามประสาคนไม่เคยเห็น(ตอนนั้น)
ฝรั่งอาบแดด คนไทยนั่งที่ร่มค่ะ เอิ๊กๆ
เห็นคุณลุงทำแทตทูให้ฝรั่ง เลยอยากทำมั่ง ถามลุงเท่าไหร่
"ลุงคิด 25 บาทพอ ลายเหมือนฝรั่งเนี่ย แต่ของฝรั่ง 250 "
โอ้ว แม่เจ้า ...สงสารฝรั่งคนนั้นจังเลย (แต่จะว่าจะไปเป็นราคาที่ถูกมากๆ สำหรับเค้าอ่ะเนาะ)
"ทำค่ะ ลุง สองคนเลย" 
"แล้วทำไมมากันแค่สองคน พ่อแม่ไม่มาด้วยเหรอ" ลุงชวนคุย
"ไม่อะค่ะ พอดีปิดเทอม เข้าค่ายเสร็จก็เลยมากันเอง"
ลุงทำหน้าแปลกใจ "ทำไมที่บ้านปล่อยให้มาล่ะ ไม่กลัวเหรอ อันตรายนะ ยังเด็กอยู่แท้ๆ เรียนม.ไหนกันแล้วเนี่ย "
เอ่อ .....ไอ่หมวยนั่งคิ้วขมวด สองคนเริ่มสบตากัน
"เ่อ่อ พวกหนูอยู่มหาลัย จะขึ้นปีสองแล้วค่ะ ลิง 18 หมวย 19 ค่ะ"
"อ้าวเรอะ ลุงนึกว่า 14 15" .......
เลยเป็นที่มาของคำว่า
"หน้าตาไม่มีวุฒิภาวะ"
ขากลับที่พัก เราก็สำรวจแหล่งของกินใหม่ๆ เราค้นพบ "ส้มตำ ไก่ย่าง"
ขายในเพิงเล็กๆ ราคาไม่โหดร้ายมาก
ก็ฝากท้องไว้กับร้านส้มตำนี้แหละค่ะ ไม่รู้ตอนนี้ยังอยู่ป่าว
ยังมี "มันฝรั่งปิ้งปริศนา" ที่มาแขวนห้องเราทุกเช้านั้น มาจากใครกันหนอ
(อิ่มจัง ตังอยู่ครบ แห่ะๆ  )
| Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2552 |
| Last Update : 28 กุมภาพันธ์ 2552 0:47:54 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 575 Pageviews. |
|
 |
|
|
|
|
|
| BakedMonkey |
 |
|
|
 |
|
)
ไปเที่ยวน่าสนุกนะค่ะ อยากไปเที่ยวบ้างค่ะ
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
