...ROCK & ROLL...LIVE & LOUD...ฟังเพลงแล้ว อย่าทำชั่วนะโว้ย...
Group Blog
 
<<
ธันวาคม 2548
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
1 ธันวาคม 2548
 
All Blogs
 
ปาร์ตี้คนตาย.....^_^



พักนี้ได้ทราบข่าวการสูญเสียบ่อยๆครับ ทั้งคนรู้จัก และไม่รู้จัก ต่างก็ถึงวาระที่คนใกล้ตัวค่อยๆสูญเสียกันเป็นทีละคนๆ….บางคนก็ต้องจบชีวิตลงทั้งที่อายุยังไม่มาก ในขณะที่หลายคนอยู่มานานก็ยังไม่มีวี่แววว่ามัจจุราชจะมาทักทาย แต่ไม่ว่าจะช้าเร็วยังไงก็ต้องมา ความตายนี่ช่างเป็นเรื่องธรรมดา ที่น่าหดหู่จังเลยนะครับ.....

สัปดาห์ก่อนมีโอกาสกลับไปเยี่ยมคุณยายครับ ที่จันทบุรี ซึ่งรกรากทางฝั่งคุณแม่ผมอยู่ที่นั่น และตอนเด็กๆวัยก่อนไปโรงเรียน ผมก็ใช้ชีวิตอยู่กับคุณยายที่นั่นด้วย กลับไปครั้งนี้เห็นสภาพแวดล้อมเดิมๆก็ชวนให้นึกถึงเรื่องราวเก่าๆมากมาย ทั้งบ้านช่อง ตรอกซอกซอยที่วิ่งเล่น ตลาดที่ผมเคยไปช่วยยายขายมะม่วง...หลายๆสิ่งยังคงสภาพเหมือนเมื่อครั้งยังเด็ก ไม่ได้เปลี่ยนแปลงไปมากนัก แต่สิ่งที่เปลี่ยนไปคือจำนวนคนที่เหลืออยู่ ช่วง 2-3 ปีมานี้ ค่อยๆลดลงไปทีละคนสองคนครับ และจริงๆแล้วธุระหลักที่มาจันคราวนี้ ก็คือการทำบุญสุสานประจำปีให้บรรพบุรุษ และคุณยายอีกท่านที่เสียไปครบปีพอดี......

ขึ้นชื่อว่าสุสาน หรือป่าช้า แต่จะช้าจะเร็วเราก็ต้องไป คงเป็นการดีถ้าเราจะทำความคุ้นเคยกับบ้านในอนาคตของเราไว้บ้าง...บรรยากาศโดยรวมของ งานทำบุญป่าช้าค่อนข้างคึกคักครับ ทุกคนต้องตื่นก่อนฟ้าสางเตรียมข้าวของต่างๆ เพื่อมาร่วม พิธีมิซซา ตอนพระอาทิตย์ขึ้น (บ้านผมเป็นคริสต์ครับ) ซึ่งพิธีก็จัดกันในลานป่าช้านั่นล่ะ แต่ถึงจะเป็นสถานที่ๆเต็มไปด้วยคนตาย ก็ยังมีความน่ารักๆแฝงอยู่ ภาพลูกๆหลานๆตัวเล็กตัวน้อย คอยเดินจูงมือคนเฒ่าคนแก่เต็มไปหมด หลายๆท่านก็ได้เจอเพื่อนเก่าๆในป่าช้านี้ ดูๆไปคล้ายๆการพบปะสังสรรค์กันกลายๆ เพียงแต่ไม่ได้มีการรื่นเริงแต่อย่างใด ส่วนใหญ่จะแซวกันมากกว่า ว่าจองโฉนดที่ดิน ในแปลงนี้กันหรือยัง เท่าที่สังเกต คุณลุงคุณป้าเหล่านั้น ไม่ค่อยกลัวความตายเหมือนหนุ่มๆสาวๆครับ ทั้งที่วัยของพวกท่าน ใกล้ฝั่งกว่าพวกเราเสียอีก

ระหว่างผมร่วมพิธี ก็คิดไปเรื่อยเปื่อยว่า ไม่ว่าจะศาสนาไหน สรรพนามเรียกพระสงฆ์องค์เจ้านี่ช่างดูเป็นมิตรดีจัง ทางฝรั่งก็มี Father Brother SisTer ทางไทยเราก็ พลวงพ่อ หลวงพี่ แม่ชี ดูสิ คนอื่นคนไกลที่ไหน มองไปก็ญาติมิตรเรากันทั้งนั้น ช่างดูอบอุ่นดีแท้ ไม่รู้ว่าเป็นกุศโลบายให้พวกเรารู้สึกว่า เข้าวัดแล้วเหมือนเข้าบ้านหรือเปล่า....วันนี้คุณพ่อเทศน์น่าสนใจครับ ผมชอบประโยคหนึ่งที่ท่านว่า... “เปรียบไปชีวิตเราในโลกนี้ก็เหมือนใช้ชีวิตอยู่ในเต๊นท์...ก่อนที่เราจะต้องไปพบที่พักถาวร เมื่อเราตาย”......ฟังแล้วเหมือนการที่เรามีชิวิตบนโลกนี่เป็นการฮอลิเดย์พักผ่อนเลยนะครับ ก่อนจะกลับไปใช้ชีวิตจริงๆ ณ อีกโลกหนึ่ง ฟังดูแล้วไม่ค่อยน่ากลัวดี

จะว่าไปธรรมเนียมการทำบุญ ไหว้คนตายแบบนี้ คนที่ได้อะไรน่าจะเป็นคนที่ยังอยู่มากกว่า คนที่ตายไป จะอยู่ไหนเราก็ไม่รู้ แต่คนที่อยู่อย่างน้อยก็ได้รู้จักคำว่า อโหสิกรรม ให้อภัย ได้ทำบุญ ได้สติ ได้ฉุกคิดว่าอย่าประมาทกับชีวิต นาฬิกาชีวิตของแต่ละคนมีแบตเตอรี่ไม่เท่ากัน ยังไงก็ต้องหยุดเดินเข้าสักวัน....ไม่ช้าก็เร็ว

คนเรานี่ก็แปลกดีนะครับ ทั้งๆที่ไม่มีใครอยากเฉียดใกล้ความตาย หลายๆคนก็ยังทำร้ายตัวเองด้วยสิ่งต่างๆ และการดำเนินชีวิตแบบที่รู้ทั้งรู้ว่าไม่ควรแต่ก็ยังเลือกจะทำ ก่อนจะไปเสียใจอีกครั้งเมื่อนอนอยู่ใกล้หมอเสียแล้ว เรียกว่า “ทั้งๆที่รู้ว่าความตายเป็นเรื่องใกล้ตัว แต่กว่าจะกลัวก็เมื่อใกล้ตาย” นั่นล่ะครับ

เรื่องชีวิตตัวเองนี่ยังไม่เท่าไหร่ ที่น่าแปลกกว่าคือ สิ่งที่เราทำกับคนอื่นๆโดยเฉพาะกับคนที่เรารักและรักเรา......ทุกคนกลัวการสูญเสียจะเกิดกับคนที่เรารัก.....
ไม่อยากให้คนที่เรารัก ต้องเสียเงินเสียทอง...เสียการเสียงาน....เสียเปรียบ....เสียสิทธิ์.....เสียของ.....เสียท่า...เสียเวลา…เสียหาย.....เสียโอกาส....เสียชื่อ.......เสียเหลี่ยม.....เสียขวัญ... .เสียพนัน....เสียคน....เสียสุขภาพ.....เสียตัว....เสียแขน เสียขา เสียตา เสียหู หรือกระทั่งเสียชีวิต.....เรียกว่าเลือกได้คงไม่อยากให้ต้องเสียอะไรเลย.........ทั้งที่อย่างนั้น....
.
.
.
แต่เราเองกลับทำให้พวกเค้าเหล่านั้น... “เสียใจ” อยู่บ่อยๆ........เนอะ!!


Create Date : 01 ธันวาคม 2548
Last Update : 22 มกราคม 2549 14:23:04 น. 37 comments
Counter : 444 Pageviews.

 
มาแปะโป้งเปนคนแรกก่อนค่ะ
ลากสายตาผ่านๆ น่าอ่านอีกแล้วคุณหร่าย
เด๋วพรุ่งนี้มาอ่านให้จบ
วันนี้ตาจะปิดแล้ว ฝันดีค่ะ


โดย: กี๋พกแป้ง วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:2:27:37 น.  

 


มาอ่านผ่านผ่านก่อนนะ ชักง่วงแล้ว เด๋วมาอ่านพรุ่งนี้อย่างละเอียดอีกที


ปล.มาที่บล็อกนี้เรื่อยๆแต่ไม่ได้ทักทายเลย ว่าแล้วขอไปชัทดาวน์ตัวเองก่อนนะ เด๋วพรุ่งนี้จะโดนชัทอัพได้ อิอิ


โดย: นายกลางคืน วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:2:58:33 น.  

 
แวะมาอ่านค่ะ


โดย: Tumble วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:3:07:49 น.  

 
วันนี้คุณแร้ไฟตั้งหัวข้อหน้ากลัวอะ แต่ว่าข้างในเนื้อหาก็เป็นสัจธรรมดีนะ


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:5:02:47 น.  

 
สัจจธรรมนำชีวิต สักวันก็ถึงวันของเรา ทำวันนี้ให้ดีที่สุดเด้อ


โดย: lek IP: 64.180.245.220 วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:7:02:35 น.  

 
จริงอย่างที่คุณแร้ไฟว่า เรากลัวที่จะสูญเสียคนรอบข้างแต่ก็ชอบทำให้พวกเขาเสียใจอยู่บ่อยครั้ง เรานึกกลัวการสูญเสียคนในครอบครัวแทบจะวันเว้นวันเลย [ประสาทเนอะ]

ทั้งชีวิตเคยไปงานศพญาติแค่ 2 ครั้ง รู้สึกแปลกๆที่ต้องมางานชุมนุมของคนที่มีบางเสี้ยวคล้ายกับเรา ดูเป็นเรื่องพิศวงยังไงไม่รู้... เบื่อพิธีกรรม เซ็งคนเยอะ รำคาญเสียงพระสวด แต่ถ้าถึงคราวพ่อแม่ไปก็คงจัดให้

วิธีจัดการกับศพในฝันของเราคือให้สัตว์กิน ไม่รู้จะมีใครสนองไหม


โดย: Thebrightestsunisthepurestgun วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:8:05:17 น.  

 

^
^
ให้สัตว์กิน เป็นบ่อเกิดโรคระบาด ไม่สนับสนุนๆ ให้ซอมบี้กินดีกว่า


โดย: เครา IP: 61.91.142.20 วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:11:48:35 น.  

 
ถ้าเป็นบ้านเราก็คงต้องเป็นฮวงซุ้ยอ่ะ อาอี๊ อาอึ้ม นั่งแทะหอยลายอยู่ข้างหลุมศพ ปาร์ตี้คนตายจริงๆ ทั้งรถ ทั้งคน ทั้งอาหาร แน่นขนัดฮวงซุ้ย แถมยังประดับประดาสายรุ้ง ธงหลากสี เต็มหลุมศพ วันเชงเม้ง คือวันที่จะได้กินของอร่อยๆ ฮิๆ


โดย: Nutjung วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:12:16:38 น.  

 
มาขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ...
ปีนี้ คนรอบข้างอยู่กันสบายดี มะเหมือน 2 ปีที่แล้ว ....ก็หมุนเวียนกันไปอ่ะค่ะ.....ตามเวลา

อีกเพลงนึงของ มาช่า ที่ชอบ คือ เพลง ถาม ...ฟังตอนจมๆ ก็จมให้สุดๆ ไปเลยอ่ะค่ะ.....


โดย: Life or something like this วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:12:46:00 น.  

 
เรียนพี่เครา

ขอ Rob Zombie แทนได้มะ คริ คริ


โดย: Thebrightestsunisthepurestgun วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:13:26:30 น.  

 
บ้านผมก็รวมญาติตอนไหว้บรรพบุรุษเหมือนกัน พอบ่าย ๆ ก็มีปาร์ตีไฮนีเก้นกันคึกคักคักคึก ..


โดย: StrayBird วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:15:11:36 น.  

 
บางครั้งไม่ได้ตั้งใจให้คนข้างตัวเสียใจ
แต่พอนึกได้ สิ่งที่เราคิดว่าเล็กน้อย ไม่น่ามีอะไร
กลับทำให้คนในครอบครัวน้อยใจได้

ป.ล.ชอบยูเว่ก็มิเป็นไร คุยกันได้ค่ะ


โดย: keyzer วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:16:13:42 น.  

 
อ่านจนจบแล้ว ก็ฉุกคิดได้อย่างหนึ่ง...
เป็นสิ่งที่เรารู้ๆ กันอยู่แล้ว แต่ยังไม่สนใจเท่าที่ควร
นั่นก็คือ...เราใส่ใจกับคนที่เรารัก และรักเรามากพอหรือยัง
ทำอะไรตอนที่ยังมีเวลาอยู่ร่วมกัน ดีกว่าคิดทำเมื่อสายไป
จริงเลยค่ะ


โดย: Wirincity วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:17:22:13 น.  

 
หัวข้อ ชื่อเรื่องแปลกดีค่ะ
แต่ข้างในอ่านแล้วไม่น่ากลัวนะคะ


โดย: ยิ้มปริศนา วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:17:23:23 น.  

 
ถ้าเพียงแต่ยอมรับความจริงในชีวิตได้
ไม่ยึดติดอยู่กับความฝัน

ถ้าเราเข้าใจ และทำทุกอย่างให้ดีที่สุด
ชีวิตเราก็จะไม่มีคำว่า เสียดาย เลยครับ


โดย: jukklu วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:17:25:42 น.  

 
แวะมาทักทาย ค่ะ

สิ่งที่ได้คือ ข้อคิดเตือนใจ กลับไป "ขอบคุณค่ะ"


โดย: NinG_CDC วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:17:45:04 น.  

 
ป่าช้า หรือ สุสานที่ต่างประเทศไม่น่ากลัวเลยค่ะ

ยังมีเก้าอี้ ที่นั่งให้เราใช้เป็นสถานที่พักผ่อนด้วย

ช่วงที่คุณล่ามเรียนหนังสือ เตรียมตัวสอบ สุสานเป็นสถานที่อ่าน

หนังสือ ที่สงบที่สุดเลยค่ะ มีเจ้าหน้าที่ของสุสานเดินเก็บกวาดใบไม้

เดินแต่งสวน ไม่น่ากลัวเลยจริง


โดย: My Memory วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:19:39:40 น.  

 
..ความตายเป็น..สัจจธรรมของชีวิตจริงๆ


โดย: jingsija วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:20:47:09 น.  

 
มีเข้ามาซะคนก่อนเถอะ อิอิ..
ของแบบนี้มันปรับกันได้

ขอบคุณครับที่แวะเวียนเยี่ยมกัน สบายดีนะครับ


โดย: ชายคา วันที่: 1 ธันวาคม 2548 เวลา:21:59:42 น.  

 
แวะมาแอดค่ะ



โดย: keyzer วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:1:28:31 น.  

 
ดูผ่านๆเเล้วเรื่องคงจะน่าอ่านอีกเช่นเคยครับ
เเต่วันนี้ไม่มีเวลาอ่านเต็มๆ ได้เเค่มาทักทายก่อน
เเล้วจะกลับมาอ่านอีกทีนะครับ คุณสาหร่าย


โดย: Dark Secret วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:1:55:31 น.  

 
เฮ้อ อยู่ดีๆก็ตื่น เเย่จังเลยครับช่วงนี้ เลยเข้า
มาเม้นท์บล็อกเพื่อนๆต่อดีกว่า

คุณสาหร่ายนับถือคริสต์หรือครับเนี่ย เพิ่งรู้เลยครับ
ชีวิตที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากคงทำให้ ท่านปลงก็อาจ
จะเป็นได้นะครับ เมื่อมาถึงจุดที่ความคิดเริ่มเพิ่มมากขึ้น
ตามวัยที่เปลี่ยนเเปลง ความต้องการหลักก็คงจะหมดไป
ก็เลยถึงเวลาที่จะต้องเรียนรู้เพื่อจะพบกับ สัจธรรมของช่วง
เวลาที่จะต้องเกิดขึ้นกับทุกคน ซึ่งผมเรียกสิ่งนี้ว่าความสงบ
ทางจิตใจ ก่อนที่จะเเปรสภาพคืนสู่ความเเน่นอนของชีวิต
นี่คงเป็นสิ่งที่ท่านเหล่านั้นคิดอยู่ก็เป็นได้ครับ

ทำให้ดีที่สุด อะไรจะเกิดขึ้น คงไม่ทำให้เราเสียใจมาก
ในภายหลังหรอกมั้งครับ บางเรื่องเราก็คงจะพลาดไปบ้าง
คงไม่มีอะไรที่เราควบคุมได้หมดทุกอย่างจริงๆครับ

เง้ย เม้นท์เเรกเนี่ย ผมไม่ได้ลอกคำพูดเจ๊กี๋นะ
คิดเองเหมือนกันอ่ะ เดี๋ยวเจ๊กี๋หาว่าลอกอ่ะ 55



โดย: Dark Secret วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:6:54:55 น.  

 
ธุคับคุรพี่สาหร่าย


โดย: 5150_b วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:6:56:38 น.  

 
หวัดดีค่ะ ขอบคุณน่ะค่ะที่ไปเยี่ยมกลับ


โดย: Tumble วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:8:28:26 น.  

 
ดีคับท่านสาหร่าย.
สายน้ำย่อมไม่ไหลย้อนกลับคับ..


โดย: M IP: 61.91.147.248 วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:13:12:55 น.  

 
อือ เป็นสัจธรรมดีจริงๆ ตัวเองก็เหมือนกันค่ะ นานๆ กลับบ้านที ก็จะได้รับคำบอกเล่าว่าคนนั้นคนนี้ ลาโลกไปเสียแล้ว พรุ่งนี้ก็จะกลับไปเยี่ยมบ้าน ไม่รู้จะเจอผู้คนเคยคุ้นลดน้อยลงไปอีกหรือเปล่า


โดย: Together In 80s Dream IP: 58.8.249.153 วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:17:18:20 น.  

 
เหมือนจะดี จริงๆแล้วก็แอบบาป
คริสตัง วัดไม่ไป (เหมือนใครว้า)

ให้เราภาวนา





อาเมน


โดย: gapkura3 วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:21:44:00 น.  

 
- สวัสดีเอฟรี่บอดี้...
- คุณกี๋ คุณกลางคืน คุณอินทรี คุณเล็ก...ขอบคุณที่มาเยี่ยมครับ

- Thebrightestsunisthepurestgun วิธีจัดการศพน่าสนใจครับ แต่ผมแนะนำให้บริจาคให้ รพ.ศึกษาน่าจะดีนะ

- หวัดดีพี่เครา จ้าวซอมบี้ คุณ Life or something like this คุณพี่ straybird คุณ Nutjung คล้ายบ้านผมแหละ กินกันอิ่มเลยวันนั้น

- คุณ Keyzer มิลานนี่ชอบมัลดินี่ อยู่คนเดียวครับ ชอบมากด้วย

-คุณ Wirincity คุณยิ้มปริศนา ขอบคุณที่แวะมาครับ

- อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด ทำให้ดีที่สุดละกันนิ คุณjukklu


- หวัดดีครับคุณNinG_CDC คุณ My Memory อยากไปป่าช้าฝรั่งบ้างแฮะ เห็นถ่าย MV บ่อยๆสวยดี

- หวัดดีคุณ jingsija คุณชายคา ขอบคุณที่แวะมาครับ

- หวัดดีคุณพี่ 5150 ,คุณ M ,คุณ Together In 80s Dream ,คุณDark จีบเจ๊กี๋อยู่จริงเหรอ อิอิ

- ส่วนกูร่า.....ง่าาาาเหอๆๆ


โดย: สาหร่าย IP: 58.8.43.221 วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:22:46:37 น.  

 
ตากี้เห็นคุณแร้ไฟแว้ปๆ เรยมาทักทายสะหน่อย


โดย: อินทรีทองคำ วันที่: 2 ธันวาคม 2548 เวลา:23:03:12 น.  

 
จิงซิคับ ออกมายืนยัน
เเต่ไปก่องดีก่ากัวโดนเจ๊กี๋ตีหัว


โดย: โก๋ กิ๊ก เจ๊กี๋ อิอิ IP: 58.9.7.226 วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:0:06:14 น.  

 
ผมว่า ความตาย เป็นทั้งจุดสิ้นสุด และจุดที่เริ่มต้น แล้วแต่จะมองจากมุมไหนอ่ะครับ

งานปาร์ตี้คนตาย เป็นวัฒนธรรมของหลายๆศาสนาไปแล้ว ดูเหมือนเป็นการทำเพื่อคนที่ตายไป แต่ส่วนหนึ่ง ผมว่าเป็นการทำเพื่อคนที่เหลืออยู่ข้างหลังมากกว่า ทั้งงานศพและงานทำบุญบรรพบุรุษ ล้วนเป็นพิธีการที่มีการรวมตัวของญาติมิตร ซึ่งถือเป็นการดีที่ใช้โอกาสนี้ในการพบหน้ากัน ทั้งเป็นการปลอบโยนในการจากไปของผู้ที่รัก และการสานทอความผูกพันธ์ของเผ่าพันธ์เดียวกันด้วย

ความตาย ในปัจจุบันยังเป็นสิ่งที่ผู้คนยังเกรงกลัวบ้าง (บางโอกาส) แต่ในอนาคต ต้องจับตาดุว่ามนุษย์จะสามารถเอาชนะความตาย ความแก่ โรคภัยกันได้รึป่าว ไม่ว่าจะใช้โคลนนิง หรือนาโนพันธุกรรม ทุกสิ่งดูเหมือนเป็นการฝืนธรรมชาติ แต่ไม่แน่วัฎจักรสังขาร เกิด แก่ เจ็บ ตาย อาจเปลี่ยนโฉมหน้าไปเป็น ก้อปปี อัพเกรด รีเซท ฟอร์แมท ก็ได้นาครับ เหอๆๆ


โดย: ข้าวตู วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:11:09:07 น.  

 
กลัวครับ ยังไม่อยากคิดถึงมัน ลูกชายยังเล็ก ถ้าตัวคนเดียวคงไม่กลัวเท่าไหร่


โดย: ultraman seven วันที่: 3 ธันวาคม 2548 เวลา:23:06:38 น.  

 
ง่าง่างางาง่า


โดย: gapkura3 วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:2:54:47 น.  

 
งุงิ งุงิ


โดย: ห้าพลัง IP: 58.8.244.42 วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:8:56:49 น.  

 
ในรอบสองสัปดาห์ที่ผ่านมา ที่ๆ ผมทำงานอยู่มีญาติผู้ใหญ่ของเพื่อนร่วมงานเสียไปถึงสามคนติดๆ กัน.. แปลกจริงๆ ที่ช่วงนี้มีคนเสียกันเยอะนะครับ....

แต่คงไปต้านการเปลี่ยนแปลงไม่ได้


โดย: biggg วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:11:37:08 น.  

 

“เปรียบไปชีวิตเราในโลกนี้ก็เหมือนใช้ชีวิตอยู่ในเต๊นท์...ก่อนที่เราจะต้องไปพบที่พักถาวร เมื่อเราตาย”......


โดย: stella@luna วันที่: 4 ธันวาคม 2548 เวลา:15:56:23 น.  

 
คำว่า"ความตาย" มีไว้ให้ปลงค่ะ
ปาร์ตี้คนตายไม่ว่าศาสนาไหนก้อคงให้อะไรๆ
กับคนที่ยังมีชีวิตอยู่ได้ฉุกคิดอย่างที่คุณหร่ายว่าไว้จิงๆ
มีสติ อย่าประมาท และหมั่นทำแต่ความดี

และที่สำคัญคือต้องเร่งทำดีกับคนที่เรารักและรักเรา
ก่อนที่วันนั้นจะมาถึง

บ๊อกนี้ฝากอะไรดีๆ ให้คิดอีกแล้ว ขอบคุณมากค่ะ
เข้าบ๊อกนี้ทีไรเรากลายเปนคนช่างคิดทุกที

เอ่อ...เพิ่งเห็นเม้นท์ที่ 30
กิ๊ก เกิ๊กไรฟะ นี่แหน่ะ
ตามคำเรียกร้อง 555555


โดย: กี๋พกแป้ง วันที่: 5 ธันวาคม 2548 เวลา:22:33:12 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แร้ไฟ
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




...หน้าเหนื่อยๆ
...นอนน้อยๆ
...นั่งนิ่งๆ
...นึกนานๆ......^_^
Friends' blogs
[Add แร้ไฟ's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.