เบญจมาศสีเหลืองแย้มกลีบงาม
เผยโฉมชวนมองด้วยสีสันสดใส...
ใบโปร่งฟ้าแผ่กระจายรองรับช่อดอก
ก้านแข็งสีเขียวเข้มถูกรวบไว้ด้วยริบบิ้นสีฟ้า...
ริมฝีปากหยักได้รูปเผยอรอยยิ้มนิดๆ
คิ้วเข้มเป็นสันทอดยาวอยู่เหนือแผงขนตาดกดำ
คุณยื่นช่อดอกไม้ให้ฉัน...
โดยไม่ปริปากพูดอะไรแม้สักคำ...
ฉันนั่งนิ่ง
ร่างคล้ายถูกตรึงด้วยความรู้สึกบางอย่าง
ดวงตาของคุณแม้ดูเรียบเฉย
ทว่า สะกดใจฉันให้หยุดนิ่ง
ไม่อาจล่วงรู้ได้ว่าใจของคุณคิดอะไร
รอยยิ้มน้อยๆ ที่ริมฝีปากนั้น
คุณตั้งใจมอบให้ฉัน เหมือนอย่างดอกไม้ช่อนี้จริงหรือ?
ถ้อยคำหวานๆ ในการ์ดใบเล็กที่แนบมานั่น
ตั้งใจเขียนให้กันจริงหรือ?
เพียงแค่คุณชายตามอง
ฉันก็ต้องหวั่นไหวไปเสียทุกครั้ง
พลังอำนาจจากดวงตาของคุณ...
อาจหยุดฉันจากความสงสัยทั้งหมดทั้งมวล...
กับสายตาที่ทำให้ความสงสัยไม่อาจเอื้อนถาม
และเจ้าลูกหมูภายใต้แว่นตาหัวใจสีชมพู
^^