|
แมวละเมอ
คุณเคยเห็นแมวละเมอไหม?
วันนี้ฉันเพิ่งได้เห็นแมวละเมอกับตาตัวเอง
จะอะไรอีกล่ะ ก็เจ้าแมวหน้าดำของฉันน่ะสิ อยู่ๆ ก็เกิดละเมอขึ้นมา
เรื่องของเรื่องก็คือว่า เจ้าน้องเหมียวเงินหน้าดำนอนหลับยาวมาตั้งแต่บ่ายจนค่ำ จับตัวแมวไปวางตรงไหน ไม่ถึงห้านาที น้องแมวก็จะหลับ
พอสามทุ่มครึ่ง ฉันก็เลยอุ้มน้องแมวไทยเข้าห้องเย็น (ห้องนอนนั่นแหละค่ะ แต่เปิดแอร์ด้วย ก็เลยกลายเป็นห้องเย็น^ ^)
เอาตัวแมววาง แมวก็นอน คนเกิดง่วงขึ้นมาบ้าง ก็เลยล้มตัวนอนข้างๆ น้องแมว
ฉันหลับไปราวๆ ครึ่งชั่วโมงได้ พอรู้สึกตัวตื่นก็เตรียมตัวไปอาบน้ำ ปรากฏว่าเจ้าน้องแมวหน้าดำก็ดันตื่นขึ้นมาด้วย โดดจากที่นอนลงมาเคล้าแข้งเคล้าขาเป็นการใหญ่ ฉันสันนิษฐานไว้ก่อนว่า เจ้าหน้าดำคงจะหิว พอเปิดประตู แมวก็เดินตามมา ส่วนฉันไปอาบน้ำ
สักพัก พอออกมา ก็ยังเห็นเจ้าหน้าดำนั่งแหมะอยู่หัวบันได ฉันก็เลยจัดแจงอุ้มน้องแมวเข้าห้องอีกรอบ พอโดนแอร์เย็นๆ ปุ๊บ น้องแมวก็ม้วนตัวนอนต่อทันที ^ ^ เหมือนมันจะลืมไปแล้วว่าเมื่อครู่นี้เพิ่งจะอ้อนขออาหารแมวอยู่หยกๆ ฉันก็เลยจัดการอุ้มน้องแมวออกนอนห้อง น้องแมวไม่ขัดขืน พอลงมาถึงชั้นล่างเท่านั้นแหละ เจ้าหน้าดำก็รู้สึกตัวเต็มที่ ร้องตะแง้วๆ ขอออกนอกบ้าน ส่วนฉันก็จัดการกับอาหารของน้องแมว
ไม่ถึงห้านาที น้องแมวก็เข้าบ้านมากินอาหาร แล้วตอนนี้ ก็กระโดดขึ้นนอนในเบาะแมวอีกแล้ว ^ ^
นี่ล่ะค่ะ อาการละเมอของน้องแมวที่รัก
ส่วนฉัน วันนี้ก็นั่งค้นโน่นหานี่ เพราะทางโฮสติ้งเขาทำการปรับปรุงเซิร์ฟเวอร์ใหม่ พลอยทำให้ฉันและคนอื่นๆ เข้าเวบตัวเองไม่ได้ ก็เลยนั่งเอาเวลามาค้นงานในเนท ฮา หาเรื่องอีกแล้วไหมนั่น ^ ^ ไหนๆ ก็ไหนๆ ทีนี้เลยรวบรวมลิงค์ของเรื่องที่ไปเจอที่อื่นมาแปะต่อท้ายข้อความต้นฉบับของฉันในเวบบอร์ดเสียเลย แล้วก็ไปเจอบันทึกอีกชิ้นนึงโดนแฮปหลังจากวันแรกที่แปะ ฮา ไวจริงๆ โดนเปลี่ยนชื่อเรื่องด้วย แล้วยังมีเขียนเพิ่มตอนท้าย แต่คนที่ทำเนี่ย อายุยังไม่ถึง 15 ค่ะ ยังพอเข้าใจได้ว่า วุฒิภาวะยังน้อยอยู่ ฉันก็เลยถือโอกาสสอนน้องสาวตัวเองเสียเลย เพราะเจ้าตัวกำลังสนุกสนานกับการแต่งเวบบอร์ดต่างๆ อยู่พอดี ก็สอนๆ เรื่องฟอร์เวิร์ลเมล์นี่แหละ บอกเขาไปว่า ถ้าเอาข้อความที่เป็นฟอร์เวิร์ดเมล์มาลง ให้บอกไปด้วยว่าได้มาจากไหน หรือเขียนไว้เป็นหมายเหตุว่า นี่คือฟอร์เวิร์ดเมล์ ที่สำคัญคือ อย่าทำเนียนว่าเขียนเอง ^ ^
ส่วนคนที่ฉันาเขียนถึงเมื่อวานไม่เด็กแล้วค่ะ ปีนี้อายุ 24 แล้ว และยังทำงานเป็นกองบรรณาธิการด้วย อีกทั้งยังมีเพื่อนที่เป็นนักเขียนที่มีผลงานได้ตีพิมพ์แล้ว ฉันก็เลยยิ่งงงหนักว่าทำไมเขายังทำอย่างนั้นได้ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจแต่ก็ยังทำ หรือเพราะคิดว่าไม่มีใครรู้กระมัง และก็คงไม่คิดว่าฉันจะเข้าไปเจอ (อันนี้แม้แต่ตัวฉันเองก็ไม่เคยคิดว่าจะไปเจอข้อเขียนของตัวเองในเวบบล็อคของน้องคนนี้เหมือนกัน)
มันอาจจะเป็นแค่บันทึกที่ฉันเขียนขึ้นก็จริง แต่ถ้าหากวันไหนฉันนึกอยากจะเอามาแก้ไขดัดแปลงเพื่อส่งสำนักพิมพ์ ฉันมิต้องมานั่งแก้ไขข้อเข้าใจผิดอีกหรือนี่? ถ้าเกิดมีใครสักคนทักท้วงขึ้นมาว่า
คุณ
ลอกเขามานี่นา
ฉันคงเครียดสุดๆ เพราะฉันเป็นคนที่โดนขโมยชิ้นงาน ^ ^" นี่ยังดีที่มีหลักฐานอยู่ในเวบบอร์ด ไม่อย่างนั้นแล้ว ฉันคงจะปวดหัวยิ่งกว่านี้อีกนัก
Create Date : 16 เมษายน 2549 |
Last Update : 16 เมษายน 2549 23:10:59 น. |
|
6 comments
|
Counter : 712 Pageviews. |
|
|
|
โดย: เสียงซึง วันที่: 17 เมษายน 2549 เวลา:0:02:53 น. |
|
|
|
โดย: Malee30 วันที่: 17 เมษายน 2549 เวลา:0:32:11 น. |
|
|
|
โดย: JiBzZ (corfinia ) วันที่: 17 เมษายน 2549 เวลา:1:15:52 น. |
|
|
|
โดย: Poceille วันที่: 17 เมษายน 2549 เวลา:16:35:19 น. |
|
|
|
โดย: สายลมอิสระ วันที่: 17 เมษายน 2549 เวลา:18:48:34 น. |
|
|
|
โดย: ยัยหมามุ่ย...มาเป็นกำลังใจค่ะ IP: 203.113.32.9 วันที่: 17 เมษายน 2549 เวลา:21:45:51 น. |
|
|
|
|
|
|
|