ไม่มีใครบอกได้ว่า ความรักจะเริ่มต้นยังไงที่ไหน เมื่อไหร่ กับใคร และอย่างไร ?ความรักเป็นเรื่องซับซ้อนเกินกว่าจะมานั่งกะเกณฑ์ว่า ฉันต้องการรักคนแบบนี้และจะรักไปนานเท่านั้น เท่านี้มันไม่สำคัญเลยว่าสิ่งใดที่นำคนสองคนมาพบกันและรักกันสิ่งที่สำคัญกว่าการเริ่มต้น คือการปรับความรู้สึกและความคิดให้ไปด้วยกันได้อย่างสอดประสาน และกลมกลืนการรักษาความรักสำคัญกว่าการได้มาการได้รักใครสักคนอย่างหมดหัวใจดีกว่าการได้ครอบครองคนที่หมดเยื่อใยความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับคำทำนายทายทักว่านี่คือคู่ชีวิต คือพรหมลิขิตหรือไม่คำทำนายไม่อาจเอาชนะหัวใจสองดวงที่หลอมรวมกันเป็นหนึ่งหัวใจเดียวกันพรหมลิขิตไม่อาจสู้ คนลิขิตอยากให้ความรักดี ไม่ต้องรอจนเจอเนื้อคู่ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่าเขาคือคนไหนแต่เราทำให้เขาเป็นเนื้อคู่ของเราได้ด้วยการรักเขาอย่างจริงใจ เชื่อใจกันซื่อสัตย์ต่อกัน ให้เกียรติกันเคารพในความแตกต่างยอมรับในสิ่งที่ยอมแล้วครอบครัวมีความสุขแย้งในสิ่งที่เป็นความจริงศรัทธาและเชื่อมั่นในคู่ชีวิตไม่ว่าเขาจะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลวต้องอยู่เคียงข้างกัน ไม่ทิ้งกันสุดท้าย...ต้องรักแล้วนำไปสู่การยอมรับความจริงว่าต่อให้รักหรือเกลียดชังกันแค่ไหนวันหนึ่งก็ต้องตายจากกันจะจากเป็นหรือจากตายก็ตามสิ่งสำคัญที่สุดคือ ควรตอบตัวเองให้ได้ว่าทุกนาทีที่เราเคยใช้ชีวิตคู่ร่วมกันเราได้ทำให้มันเป็นนาทีที่ดีที่สุดแล้วหรือยัง ?เรารักกันมากพอหรือยัง ?ถ้าเรารักกันมากพอ แม้ว่าเราต้องจากกันเราก็จะไม่เสียใจเลย เพราะเราได้รักกันอย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว(เครดิต: บล็อกกะว่าก๋า **เป็นการบ้านที่คุณก๋าส่งเมื่อ 08/05/51 ก็เลยขออนุญาตคุณก๋า นำเอามาบันทึกไว้ที่บล็อกนี้ด้วยค่ะ)