จินตนาการคือสิ่งที่สร้างขึ้นภายในใจ แต่สำหรับผม มันสร้างยากขึ้นทุกวันครับ ไม่เหมือนตอนเด็ก ๆ ที่จินตนาการบรรเจิดเหลือเกิน

Times change, people change, everything change, but I'm not change.

รูปสวยดีครับ

จินตนาการเหรอครับ อืมม์ หลังๆ ผมชักจะห่างจากมันยังไงก็ไม่รู้สิครับ อ่านบล็อคนี้แล้วต้องกลับไปร้อฟื้นมันซะหน่อยแล้วล่ะ

. ..

จินตนาการก็หายไป เมื่อค้นพบความจริงที่ไม่สมดุลย์ แต่จะมีขึ้นมาใหม่ และ ก็หายไป เป็นไปอย่างต่อเนื่อง ความคิดเก่าๆจะถูกรื้อฟื้นเมื่อได้เห็นภาพเบื้องหน้า ส่วนที่จะหยิบยกออกมาจากข้างในของเรานั้น คงจะเป็นตอนที่เราใกล้จะหมดเวลา แม้ว่าในแต่ละวันที่ผ่านไป ความทรงจำผสมกับจินตนาการของเราจะไม่เคยหยุด (คนเราจะใช้เวลาหมดไปกับการนึกถึงอดีต มากกว่าครึ่งในแต่ละวัน)แต่มันจะแจ่มชัดขึ้นเมื่อเวลาจากไปใกล้มาถึง..ลองมองบ้านหลังดงไม้อีกครั้ง..อืมม์ นึกถึงสมัยที่เคยอาศัยชายคาคุ้มหัวจากเจ้าคุณรามราฆพ..บ้านหลังนี้ แสนสุขสม

อ่านแล้วก็คิดถึงบ้านจังคะ

ตอนนี้รู้สึกว่าตัวเองมีจินตนาการน้อยลงทุกทีค่ะ สังเกตได้จากเริ่มหาเรื่องที่จะมาอัพบล็อกไม่ค่อยได้แล้ว

เคยจินตนาการกับเรื่องบ้านแบบนี้เหมือนกันค่ะ ขนาดย้ายที่อยู่ก็ยังฝันเห็นอยู่บ่อย ๆ คิดถึงบ้านไม้หลังเก่าที่เราเคยวิ่งเล่น นึกมาทีไรก็อดจะร้องไห้ไม่ได้

สำหรับผมจินตนาการยังมากมาย เพียงแต่โอกาสที่จะงัดมาใช้มันน้อยลงเท่านั้นเอง หุๆ

กำลังนึกจะแซวว่า.. ท่าทางคุณจะยุ่งขิง
เพราะบล็อคหลังๆมีแต่รูปซ้ำ อิอิอิ

แต่ก็มีของใหม่ด้วยนี่นา ^^

เอาไว้สักวัน ทำนิทรรศการรูป Q Nuh & Gugu มั่งนะคุณนะ

จินตนาการผมมีเยอะ.. เพราะเป็นมนุษย์ช่างคิด ออกจะคิดมากเกินไปด้วยซ้ำ

ผมชอบเพลงวันนี้ล่ะคุณ..

โอ้ ตามอ่านบล๊อคมาหลายคน ฝีมือวาดรูปแต่ละคน เก่งๆกันทั้งนั้นเลย รูปสวยคะ
ส่วนเรื่อง จินตนาการ รู้สึดเราจะไปใช้ในเรื่อง
ไม่เป็นเรื่องละ ^^

แวะมาอ่านค่ะ

สิ่งสร้างสรรค์เดี๋ยวนี้มีเยอะ ก็เพราะด้วยจินตนาการของคนเรานี่ล่ะคะ

ภาพน่ารักเหมือนเคย

ค่ะ...บางครั้งบางคราวจินตนาการของเราสวยงามเสมอ...แม้ในบางครั้งความจริงจะเจ็บปวดก็ตาม

บางครั้งนึกๆขึ้นมา ชีวิตคนเราก็อยู่ได้กับความฝันและจินตนาการ กว่า 90% นะนั่น!!!

ภาพฝันมักสวยงามกว่าความเป็นจริงเสมอ

บางครั้งฝันดี พอลืมตาตื่นใจหายเพราะเรื่องราวดีๆหายไปกับความฝัน
บางขณะฝันร้าย พอสะดุ้งตื่น ดีใจแทบตายที่เป็นแค่ความฝัน

เอ เค้าพูดถึงจินตนาการกันไม่ใช่ความฝันนี่นา

ข้าพเจ้าว่าข้าพเจ้ามีจินตนาการและจินตนากวนอยู่พอสมควร...ตอนเด็กๆ กว่านี้หลายช่วงปี ดูรูปอะไร ก็นึกถึงไปว่าเรื่องราวในรูปนี้น่าจะเป็นยังไงบ้าง...สร้างเป็นละครได้จากรูปถ่ายใบเดียวที่ไม่มีอะไรเกี่ยวกับตัวเองเลยซักนิด....

แล้วเวลาเรียนภาษาต่างประเทศใดๆ ก็ใช้จินตนาการช่วยค่อนข้างเยอะ...เวลาอยู่คนเดียว จะถูพื้น จะซักผ้า ข้าพเจ้าจะหาเวลาปลีกจิตนาการว่าข้าพเจ้ากำลังคุยกะใครสักคนด้วยภาษาที่ข้าพเจ้ากำลังร่ำเรียนอยู่ขณะนั้น...ตัวอย่างเช่น..ซักผ้าไป ก็จินตนาการไปว่า...

"Ja, Ja...Ich glaube das Ich liebe dich aber Ich nicht noch schprechen."

(yes, yes, I think I love you but I don't want to tell you)...

จินตนาการได้เน่าซะไม่มีล่ะ...ฮาๆ

ไปทำของแตกที่บ้านไว้ เลยตามเก็บค่าเสียอ่ะคะ คริๆๆ

แวะมาทักทายคะ สบายดีนะคะ

ปล.ให้อีกเพิ่มด้วย

ภาพสวยสีหวานอีกแล้ว แวะมาทักทายแล้วก็โหวตให้หนึ่งเสียงจ้า

ผมลืมบอกคุณว่า ผมโหวตให้บล็อคคุณด้วยนะ
แต่ไม่บอกสาขาก็แล้วกัน

^
^
^
ขอบคุณค่ะ