LIFE GOES ON~
Group Blog
 
All blogs
 
~...นี่แหล่ะ...แม่ฉัน!...~

หลังจากมาขอให้ช่วยตบไหล่เบาๆไปเมื่อหลายวันก่อนโดยไม่ได้บอกรายละเอียดอะไรให้ฟัง วันนี้ก็เลยจะมาบอกว่ามันเกิดอะไรขึ้น...

.....เมื่อเช้าวันอังคารที่ 19 ประมาณซัก 6 โมงกว่าๆ พ่อโทร.มาบอกว่าแม่เป็นลมในห้องน้ำตั้งแต่เมื่อตอนตี 3 ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าเกิดจากเส้นเลือดในสมองแตกและก้อนเนื้อร้ายที่ตัดออกไปเมื่อ 2 ปีก่อนมันโตขึ้นมาอีกแล้ว.....

แม่เข้าผ่าตัดตอนเที่ยงของวันนั้น ใช้เวลาประมาณ 3 ชั่วโมงก็เรียบร้อย หลังออกจากห้องผ่าตัดแล้วก็มาอยู่ ICU...จนถึงวันนี้

ตอนที่รับโทรศัพท์จากพ่อ ดิฉันก็ไม่ได้ตกใจแล้วรีบเผ่นไปโรงพยาบาลทันทีที่วางสาย เพราะดิฉันก็มีภาระหน้าที่ที่ต้องจัดการให้เรียบร้อยก่อน ดิฉันโทร.หาfirst (เพื่อนที่ดิฉันเขียนถึงบ่อยๆ คนที่เอาไก่ทอดกับช๊อกโกแลตมาส่งให้หน้าบ้านและแวะมาสำรวจตู้เย็นบ้านดิฉันเมื่ออาทิตย์ก่อนโน้นน่ะค่ะ เธอมีอาชีพเป็นพยาบาลประจำห้อง ICUที่โรงพยาบาลของรัฐแห่งหนึ่ง) firstถามว่าจะให้ขับรถให้มั้ย ดิฉันรู้ว่าเธอเพิ่งจะลงเวรดึกมาเมื่อตอน 9 โมงก็เลยบอกว่าไม่ต้องหรอก ไปนอนเถอะ...

ดิฉันไปถึงโรงพยาบาลพร้อมกับพวกน้าๆตอนเที่ยง หลังแม่เข้าห้องผ่าตัดไปไม่กี่นาที เจอญาติประมาณ 10 คนที่นั่น รอจนบ่าย 3 แม่ก็ออกมาจากห้องผ่าตัด แม่ยังหลับอยู่ แต่ขยับแขนขาได้ เหมือนคนนอนหลับแล้วดิ้นน่ะค่ะ

หลังผ่าตัด 2 คืนแรกแม่ยังไม่ตื่นขึ้นมา ใช้เครื่องช่วยหายใจตลอด...

มีเรื่องราวเยอะแยะมากมายที่เราคุยกันในระหว่างที่แม่หลับ สิ่งที่เราคิดกันก็คือ เอาความเป็นไปได้ทั้งหมดทีอาจจะเกิดขึ้นหลังจากนี้ ยกขึ้นมาทีละทาง แล้วก็วางแผนกันว่าถ้าผลออกมาอย่างนี้ เราจะทำยังไงต่อไป ถ้าผลออกมาอย่างนั้น เราจะจัดการแบบไหน...สิ่งที่สำคัญคือเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้น ไม่ใช่เรื่องที่ผ่านไปแล้ว...


คืนที่ 3 ดิฉันไปเยี่ยมแม่พร้อมfirstระหว่างที่นั่งในรถเราก็คุยกัน firstรู้ว่าอาการแม่แย่แค่ไหน เธอถามว่าดิฉันไม่รู้สึกใจหายเหรอที่รู้อยู่ว่าแม่อาจจะต้องตาย ดิฉันนิ่งไปซักพัก ไม่ได้ตกใจหรืออึ้งกับคำถาม แต่กำลังทบทวนอยู่ว่าตัวเองรู้สึกยังไงมากกว่า ดิฉันตอบช้าๆว่า...ตอนนี้ไม่รู้สึกอะไร เพราะมันยังไม่เกิดขึ้น เมื่อถึงเวลานั้นจริงๆก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะเป็นยังไง... firstบอกต่อว่ารู้สึกแปลกใจที่เห็นดิฉันนิ่งๆเป็นปกติอยู่ ญาติผู้ป่วยส่วนใหญ่ที่เธอพบมักจะฟูมฟาย ไม่ยอมรับเมื่อรู้ว่าคนที่รักอาจจะต้องจากไป...

ดิฉันเล่าว่า...บ้านเรามองความตายว่า ตายก็คือจบ คือทุกอย่างสิ้นสุด ไม่มีอะไรต่อจากนี้ บ้านเราไม่เชื่อเรื่องชาตินี้-ชาติหน้า ไม่เชื่อเรื่องนรก-สวรรค์ ความดี...ทำเดี๋ยวนี้ก็รู้สึกดีเดี๋ยวนี้ ความชั่ว...ทำเดี๋ยวนี้ก็ทุกข์เดี๋ยวนี้ และที่ไม่รู้สึกใจหายคงเพราะว่าบ้านเราสอนให้รู้จักอยู่ด้วยตัวเองได้ พอเริ่มโตแม่ก็จะบอกว่าต้องรับผิดชอบตัวเองนะ วันนึงถ้าไม่มีแม่ต้องอยู่ได้นะ...พอถึงวันนั้นจริงๆเราก็เลยรู้สึกว่าเราอยู่ได้ ไม่ว่าจะมีหรือไม่มีแม่แล้ว...

พอไปถึงโรงพยาบาลดิฉันเข้าไปหาแม่กับfirst ปรากฏว่าแม่เริ่มรู้สึกตัวแล้ว พยายามจะลืมตา ดิฉันจับมือแม่แล้วบอกให้แม่กำมือซิ แม่ก็กำ บอกให้แม่ยกขาซิ แม่ก็ชันเข่าซ้ายขึ้นมา firstมองที่เครื่องช่วยหายใจแล้วก็บอกว่า...แม่แกเริ่มหายใจเองได้แล้วนี่ เครื่องนี้แค่ใส่ประคองไว้เฉยๆเผื่อฉุกเฉิน... ก่อนออกมาfirstบอกกับแม่ว่า...แม่หายใจเองได้เร็วๆนะ จะได้เอาเครื่องออกแล้วกลับบ้านกัน...

ขากลับจากโรงพยาบาลความรู้สึกต่างจากเดิมมาก firstชวนว่าไปขับรถดูไฟchristmasกันมั้ย ดิฉันก็บอกว่า...ไปซิ! แล้วfirstก็หัวเราะหึๆพูดกับตัวเองว่า...ดูมัน ยังมีอารมณ์ชวนไปดูไฟ...ดิฉันก็เลยบอกว่า...ถึงคนนึงจะตายไป คนที่เหลือก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป...เมื่อทวดตาย ยายก็อยู่ต่อมาได้ ตอนยายตาย แม่ก็อยู่มาได้ แล้วถ้าวันนึงแม่ต้องตายไป ฉันก็จะอยู่ต่อไปได้เหมือนกัน...





...ระหว่างขับรถไปเรื่อยๆ เราต่างก็นั่งกันเงียบๆคิดอะไรเรื่อยเปื่อย มองดูรถรา ตึกรามบ้านช่อง ไฟประดับตามตึกสูง ต้นไม้สองข้างทางที่มีไฟดวงเล็กๆติดอยู่รอบๆ ดิฉันเชื่อว่าใจเราไม่ได้อยู่กับสิ่งที่ผ่านตาไปหรอก เราเงียบกันไปนานพอสมควร อยู่ๆดิฉันก็ยิ้มกับตัวเองแล้วพูดขึ้นมาว่า...

"แม่ฉันอึดเป็นบ้าเลยว่ะ"

"ฮื่อ นั่นซิ"

"หึ...หึ...นี่แหล่ะ...แม่ฉัน!"


~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~


***ฟังเพลงเดิมนะคะ ดิฉันยังอยากได้ยินประโยคนั้นอยู่ 'anything you want you can count on me' ***

~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~



Create Date : 25 ธันวาคม 2549
Last Update : 4 สิงหาคม 2550 16:27:46 น. 13 comments
Counter : 397 Pageviews.
Share

 
อ่านแล้วก็ต้องบอกว่า จขบ.เข้มแข็งมากเลยค่ะ .. เราเองถึงภายนอกจะบอกว่าแข็งๆ แต่ว่าข้างในนี่ต้องบอกว่าเราอ่อนไหวมาก ยิ่งเป็นเรื่องเกี่ยวกับครอบครัว โดยเฉพาะแม่ เราว่าเราคงจะฟูมฟายมากมายกว่าจะสามารถตั้งตัวได้อ่ะค่ะ ...

พอดีเราสนิทกับแม่มาก ถ้าเกิดต้องคนหนึ่งคนใดไปก่อน เชื่อว่าอีกคนก็คงจะแย่เหมือนกัน แต่ก็เชื่อว่าเราก็ต้องทำใจ และยอมรับความเป็นธรรมดาของเรื่องการจากลา ... อ่านแล้วเหมือนได้กำลังใจ แล้วก็ได้คิดค่ะ ... และเราก็ขอเป็นกำลังใจให้คณและคุณแม่เหมือนเดิมนะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:2:20:52 น.  

 

สวัสดีปีใหม่ค่ะ ขอให้มีความสุขมากมากนะค่ะ

Merry Christmas



โดย: STAR ALONE (STAR ALONE ) วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:2:31:58 น.  

 
ยังอยากตบไหล่คุณอยู่ค่ะ
ตอนพี่ชายคนเดียวของเราเสีย ไม่มีใครเห็นน้ำตาเราเลยค่ะ
แต่ที่จริงเราร้องเงียบๆ ในห้องน้ำ
เราเพียงแต่รู้ว่า ความตายคือการจากกันในรูปแบบหนึ่ง
แต่พี่ชายยังอยู่ในใจเราตลอดไป
ขอเป็นกำลังใจให้คุณแม่ของคุณและทุกคนในครอบครัวนะคะ
บางทีอาจมีปาฏิหารย์เกิดขึ้นก็ได้


โดย: spaceship วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:3:45:23 น.  

 




สวัสดีคะ แวะมาทักทายคะ สบายดีนะคะ

สุขสันต์วันคริสมาสและปีใหม่นะคะ
ขอให้มีความสุขมากๆ นะคะ





โดย: แสงไร้เงา วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:5:18:50 น.  

 
คุณพูดเหมือนพ่อฉันเลย ครั้งหนึ่งฉันนั่งรถมากับพ่อสองคนแล้วฉันก็พูดขึ้นว่า " พ่อ กลัวพ่อตายจัง ถ้าพ่อตายลูกจะอยู่ยังงัย " พ่อบอกว่า " ตอนปู่กับย่าตาย พ่อก็อยู่มาได้แล้วทำไมลูกจะอยู่ไม่ได้ ทุกคนในโลกนี้ต้องตายกันทั้งนั้น ไม่มีใครอยู่ค้ำฟ้า " ...พ่อพูดแค่นี้ ฉันก็เข้าใจ แต่ถึงเวลาจริงๆไม่รู้ว่าฉันจะเป็นยังงัยนะคะ

คุณเก่งจัง


โดย: random IP: 58.147.120.121 วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:6:18:42 น.  

 
คุณพ่อฉันก็เสียชีวิตไปเพราะเส้นเลือดในสมองแตกนี่แหละค่ะ แต่พ่อสามารถใช้ชีวิตได้ต่อมาอีก 10 กว่าปี หลังจากที่ได้รับการผ่าตัดแล้ว ถึงวันสุดท้ายของพ่อพวกเราก็อยู่ด้วยกันพร้อมหน้า
หมอบอกว่าจะพยายามช่วยยื้อชีวิตพ่อจนถึงที่สุด แต่พวกเราบอกว่าถ้าไม่ไหวจริงๆ ก็ถอดเครื่องช่วยหายใจเถอะ ไม่อยากให้พ่อทรมานต่อไป และสุดท้ายพ่อก็จากไปอย่างสงบ

เข้าใจความรู้สึกแบบนี้นะคะ เพราะฉันเองก็เคยเจอมาก่อน ยังไงก็ขอให้คุณเข้มแข็งนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ


โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:7:22:32 น.  

 
เข้มแข็งจังค่ะ
ขอให้คุณแม่อาการดีขึ้นเร็ว ๆ นะคะ
แล้วก็ขอให้คุณลูกเข้มแข็งเป็นหลักได้ตลอด
สู้ ๆ ค่ะ :D :D :D


โดย: หมาเลี้ยงแกะ วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:9:59:52 น.  

 
คุณเข้มแข็งมาก แม่คุณก็คงเข้มแข็งไม่แพ้คุณ ท่านคงจะไม่จากไปง่าย ๆ ผมเชื่อเช่นนั้น


โดย: 9A วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:23:24:33 น.  

 
อาการแบบคุณ เขาเรียกคนมีสติ

การเชื่อหรือไม่เชื่อเรื่องชาตินี้ ชาติหน้า ไม่สำคัญเท่ากับการอยู่กับปัจจุบัน

เสียดายที่ผมกับคุณ Q ไม่ได้เป็นเพื่อนกันในชีวิตจริง

ไม่งั้นจะร้องเพลงนี้ให้ฟัง
"anything you want you can count on me"

ขอให้แม่และคุณเอง แข็งแรงๆนะ

ไฟสวยไหมล่ะคุณ วาดรูปให้ดูหน่อยสิ


โดย: aston27 วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:23:33:23 น.  

 
ฟังจนเพลิน ลืมถามเลย

เพลงนี้ชื่ออะไรอ่ะคุณ และของใคร
เสียงเหมือนพวก Workshy นะ


โดย: aston27 วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:19:38:42 น.  

 
ใช่ค่ะ workshy ชื่อเพลง anything you want

ขอบคุณทุกความเห็นข้างบนเหมือนเดิมค่ะ...


โดย: Q.NUH (Q.NUH ) วันที่: 27 ธันวาคม 2549 เวลา:20:03:37 น.  

 


ขอให้คุณ Q มีความสุข
ขอให้คุณแม่หายเร็วๆด้วยค่ะ


โดย: random-4 วันที่: 30 ธันวาคม 2549 เวลา:19:08:58 น.  

 
----------มะมีรายมากมาย มีแต่ความทรงจำที่ไม่ค่อยดี แต่ก็คงไม่ใช่ว่ามันจะไม่ดีไปหมดนะ ปีนี้ขอให้ช้านมีความสุขสักที นะค่ะ----------


โดย: นางสาวติ๊ดตี่ IP: 61.7.165.66 วันที่: 28 กรกฎาคม 2550 เวลา:17:16:30 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Q.NUH
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]

.
.
. .
Friends' blogs
[Add Q.NUH's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.