Bloggang.com : weblog for you and your gang
LIFE GOES ON~
Group Blog
All blogs
~...เรื่องเล่า พยาบาลเวรดึก...~
~...นี่แหล่ะ...แม่ฉัน!...~
~...ช่วยตบไหล่เบาๆซัก 2 ทีได้มั้ยคะ?...~
~...โถ!...ตู้เย็นที่น่าสงสาร...~
~...บ้านหลังดงไม้...~
~...คุณเชื่อมั่นในความซื่อสัตย์มั้ย?...~
~...โหย!...จะsaleทำไมไม่บอก...~
~...อยากได้อะไรเป็นของขวัญวันเกิด?...~
~.....FF >>.....FF >>.....FF >>.........ll PAUSE ll.........~
~...วันที่แม่ไม่อยู่...~
~...เรื่องรักๆ...และ...โดนัทปริศนา...~
~...แค่ดีพอ ไม่ต้องถึงกับดีที่สุดหรอก...~
~...ไม่กลัวอยู่แล้ว (@^O^@) ไปหาหมอฟัน...~
~...พระจันทร์ที่โน่น ดวงโตกว่าที่นี่มั้ย?...~
~...สองสาวป้าๆกับมาม่าหักๆ...~
งานศิลปะstyle..."ปกปิดเพื่อเปิดเผย" และ "การห้ามโฆษณาแอลกอฮอล์"
~...คุณโดนแม่ตีครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่?...~
~...อ๊า...ตัวบวมอ่ะ!...~
~...ฝากดูแลBlogหน่อยนะคะ...~
~...ถ้าคุณอยากมีความสุขตลอดชีวิต...~
"ผู้ชายอ่ะ...ต้องมีรถเว้ย!"
"...ก็หนูเพิ่ง 5 ขวบ มีอะไรอีกตั้งเยอะที่หนูไม่รู้..."
~..." TA-DA "...~
...ในวันที่อะไรๆ...ก็ไม่ได้ดังใจซักอย่าง...
"ความภักดีของคนไทยเรานั้น ไม่เคยถูกใช้ไปในทางที่ผิด" : ม.ร.ว.คึกฤทธิ์ ปราโมช
~...นางฟ้าใจดี...~...จริงเหรอ?...
~...ขอบเขตของความเรื่อยเปื่อย...~
~...ต่อมหิวไม่ทำงาน...~
...แม่สั่ง..." ไปจัดชั้นหนังสือให้เรียบร้อย! "
~...ปล่อยให้ความเงียบของเราได้คุยกัน...~
หมอดูบอกว่า...ชีวิตคุณไม่มีอะไรเลย!
~...ความสุขเล็กๆ ในร้านซักผ้า...~
"...ไม่มีเวลา..."
~...อารมณ์ดี ลั้ลลา...~
...ไล่ตามความฝัน...มันคงสนุกดีเหมือนกันนะ...
~...ความไม่ใส่ใจ...~
~...เราอยู่ห่างกันแค่ไหน?...~
~...เพื่อนเก่าๆ...~
~...Norimaki Arale...~
"โตขึ้นอยากเป็นอะไร?...แล้วตอนนี้ล่ะ...คุณได้เป็นอะไร?"
~...อธิป ทองจินดา...~ forever ...NEW...
"...ตรรกะอะไรของแม่เนี่ย?..."
~...คำหนึ่งคำ...ที่หนูไม่เคยบอกแม่...~
~...ถ้าเอาโกโก้ ผสมกับนม เติมน้ำตาล ...เราจะได้อะไร?...~
~...เลือกซื้อปลา...คราวนี้ไม่พลาดแน่ๆ...~
ความตายครั้งที่1~...ร่างบนเปลวไฟ...สุดท้ายชีวิตก็ไม่มีอะไรเลย...~
~...คุณมี "ความลับ" มั้ย?...~
~...ไม่ติดตา แต่ตรึงใจ...~
~...ความสุขที่ไม่จำเป็นต้องเลือก...~ เรื่องราวต่อมา...หลังงานแต่ง"เพื่อน"คนนั้น
...ก็แค่เพื่อนคนนึงจะแต่งงาน...~ทำไมต้องใจหวิวๆด้วยนะ!~
~...กะทะรั่ว...อ๊ะๆ! อย่าพึ่งทิ้ง...~
~...กลับไปตามหาวันวานที่บ้านสวน...~
~...love seat...ณ ที่นี้ มีแค่เราสอง...~
~...ไดโนเสาร์ที่มีขาขวาสองข้าง...~
~...มีอะไรในblogที่หายไป...~(1)
~...มีอะไรในblogที่หายไป...~(2)
~...ดิฉันทำblogหายค่ะ...~ (แจ้งข่าวอีกครั้ง)
~...ดิฉันทำblogหายค่ะ...~
~...ไม่ติดตา แต่ตรึงใจ...~
.....ที่ใกล้ๆกับร้านขนมจีบ "พบรัก" มีบ้านไม้แบบโบราณอยู่หลังนึง ดิฉันผ่านทางนี้บ่อยๆ แต่ก็ไม่เคยมองเห็นว่ามันสวย คงเพราะเมื่อก่อนรั้วบ้านจะเป็นไม้ระแนงเก่าๆและตามริมรั้วจะมีต้นไม้ใหญ่ขึ้นบังจนแทบมองไม่เห็นตัวบ้าน แล้วรั้วไม้ผุๆพังๆนั่นก็ไม่ชวนให้สนใจว่าหลังรั้วนั้นจะเป็นยังไง แต่เมื่อไม่นานมานี้เองที่เค้ารื้อรั้วเก่าออกแล้วสร้างใหม่เป็นรั้วปูนทึบๆ ทาสีขาว เจาะใส่เหล็กดัดเป็นช่วงๆ และตัดต้นไม้บางส่วนออกให้สูงพอๆกับรั้วเท่านั้นเอง ก็เลยมองเห็นตัวบ้านได้ชัดขึ้น...
.....คืนนึงดิฉันผ่านบ้านหลังนี้ เห็นในบ้านเปิดไฟสว่าง แล้วดิฉันพึ่งสังเกตว่าช่องแสงเหนือหน้าต่างที่กรุด้วยกระจกสีที่ดูแสนเชยตอนกลางวัน ในเวลากลางคืนที่มีแสงส่องผ่านนี่มันสวยชมัดเลย แล้วก็เลยตกหลุมรักบ้านหลังนี้ตั้งแต่วันนั้น จะด้วยความบังเอิญ หรือโชคดี หรือหาโอกาสให้ตัวเองก็ไม่รู้ หลังจากวันนั้นดิฉันมักจะผ่านบ้านหลังนี้ตอนกลางคืนเสมอ และบ้านนี้ก็จะเปิดไฟสว่าง เปิดหน้าต่างเกือบทุกบานทุกครั้ง
ถ้าเสน่ห์ของ"บ้านหลังดงไม้"คือความลักลับ น่าค้นหา เสน่ห์ของบ้านหลังนี้ก็อยู่ที่ความเปิดเผย สดใส ร่าเริง เวลาขับรถผ่านเหมือนจะได้ยินเสียงหัวเราะ เสียงโมบายกระทบกันกรุ๊งกริ๊งดังแว่วมา...
ตอนที่คิดจะเขียนถึงบ้านหลังนี้ ดิฉันพยายามนึกภาพบ้านเพื่อจะวาดออกมา แต่ดิฉันนึกไม่ออก! ดิฉันจำภาพบ้านทั้งหลังไม่ได้ ทั้งๆที่มองจนลับตาทุกครั้งที่ผ่าน จำได้แต่ว่าซุ้มประตูไม้อันเก่ายังอยู่ที่เดิมถึงจะรื้อรั้วระแนงเปลี่ยนเป็นรั้วปูนไปแล้ว...
ที่มุมชายคาชั้นสอง มีระฆังดินเผาอันนึงแขวนอยู่...(เค้าเรียก 'ระฆังลม' หรือเปล่า?)...
ดิฉันนึกออกเท่านี้เอง ...แต่ถึงจะจำหน้าตาของบ้านไม่ได้ ดิฉันกลับจำความรู้สึกเวลาเห็นบ้านหลังนั้นได้ดี
หรือว่าเราทุกคนก็เป็นแบบนี้ ...ภาพอาจไม่ติดตา แต่ความรู้สึกมันติดใจ...
ใช่มั้ยล่ะ? (@^-^@)~
Create Date : 28 พฤษภาคม 2549
Last Update : 4 สิงหาคม 2550 16:33:19 น.
11 comments
Counter : 3186 Pageviews.
Share
Tweet
เหตุการณ์แบบนี้มีกันทุกคน อยู่ที่ว่าประทับใจ
ติดตา หรือ ติดใจ ยังงัย ถ้ามันทำให้มีความสุขก้อทำเถอะค่ะ
โดย:
NinG_CDC
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:25:46 น.
ที่อ่านนี่ก็ตรึงใจเหมือนกันครับ
โดย:
นายเบียร์
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:0:38:37 น.
เข้าใจบรรยายภาพและหารูปมาประกอบค่ะ
โดย:
brasserie 1802
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:1:11:25 น.
ดิฉันติดตาตรึงใจกับภาพประกอบในบล็อกของคุณมากกว่าค่ะ คนอะไร๊ วาดรูปสวยจริงๆ
อยากวาดได้แบบนี้มั่งนะคะ
อยากเห็นบ้านหลังนั้นมั่งจัง
ถ้าเห็นเต็มๆหลัง ช่วยวาดให้ดูด้วย
จะได้ไหมคะ
โดย:
~มณีลัลลา~
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:35:24 น.
ประทับใจ
โดย:
prncess
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:41:33 น.
ข้อความกับภาพที่เห็นในบล็อกนี้
ก็ทำให้ติดตา ตรึงใจได้เหมือนกันนะคะ
โดย:
jengly
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:10:56:29 น.
เข้ามาบล็อกนี้บ่อย ๆ เพราะภาพที่ตรึงตากับภาษาที่ตรึงใจ
โดย:
9A
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:11:34:23 น.
รายละเอียดบางอย่างบางทีก็ลืมไปด้วยเหตุการณ์มันผ่านมานาน แต่เรื่องความรู้สึก แม้ว่านานแค่ไหนก็ไม่ลืมอ่ะค่ะ
นั่นสิค่ะ เห็นด้วยกับคุณมณีว่า ชอบภาพวาดจังเลย น่ารักมากค่ะ
โดย:
JewNid
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:12:18:07 น.
ขออนุญาตลอกข้อความคุณ 9A คิดเหมือนกันเลยค่ะ
โดย:
ตรีนุช3903
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:14:29:52 น.
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณค่ะ...
ปล. อย่าลอกการบ้านกันซิคะ เดี๋ยวโดนครูตีนะ!
โดย:
Q.NUH
วันที่: 28 พฤษภาคม 2549 เวลา:21:56:15 น.
ประทับใจทั้งรูปและคำบรรยายเลยค่ะ
โดย:
haiku
วันที่: 31 พฤษภาคม 2549 เวลา:8:30:56 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Q.NUH
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
?
]
.
.
.
.
Friends' blogs
grappa
โซจู
note-d
นายเบียร์
random-4
Life's like that
9A
aston27
พี่หมูน้อย
Hobbit
Webmaster - BlogGang
[Add Q.NUH's blog to your web]
Links
GUGU
CLAZZIQUAI Project
moodee
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
เหตุการณ์แบบนี้มีกันทุกคน อยู่ที่ว่าประทับใจ
ติดตา หรือ ติดใจ ยังงัย ถ้ามันทำให้มีความสุขก้อทำเถอะค่ะ