แวะมาอ่านจ้ะ

เป็นคนไม่ค่อยใส่ใจเหมือนกันค่ะ แต่ชอบให้คนใส่ใจกับเรา
แต่บางทีก็อยากจะใส่ใจคนอื่นบ้าง แต่ก็ไม่เคยใส่ใจที่จะเตือนตัวเองให้ใส่ใจ เฮ้อ.....

ดิฉันใช้วิธีจดใส่ไดอารี่เล่มเล็กค่ะ จดใส่คอมด้วยแบบให้มันเตือนล่วงหน้า จะได้ส่งการ์ดหรือโทรอวยพรได้

ดิฉันมีความสุขค่ะที่ได้อวยพรคนอื่น อีกฝ่ายก็ปลื้มที่เราจำวันสำคัญเค้าได้
(ตั้งแต่ไม่ได้อยู่เมืองไทย โทรไปทุกคนไม่ไหวแล้วค่ะ ใช้ส่งอีเมลล์แทน)

ผมก็จำวันเกิดใคร ๆ ไม่ค่อยได้เหมือนกันครับ
แต่วันเกิดตัวเองจำได้ครับ

ผมมีวันเกิด 2 วัน วันแรกคือวันที่เกิดจริง ๆ จำได้เพราะมันติดกับวันสำคัญวันหนึ่ง ส่วนวันเกิดอีกวันหนึ่ง คือวันเกิดตามบัตรประชาชน อยู่หลังวันเกิดจริง 1 เดือน (เพราะว่าสมัยที่ผมเกิดการเดินทางไปอำเภอคงเป็นเรื่องใหญ่มั้ง พ่อก็เลยไม่ได้รีบไปแจ้งเกิด) ก็จำได้นะ แต่พอถึงวันนั้นมักจะไม่ได้นึกถึงมัน มานึกถึงอีกทีก็ประมาณว่า "..เมื่อวานมันวันเกิดเรานี่หว่า.."

ผมจำวันเกิดคนได้น้อยมากกกกก ต้องคอยจดคอยดูปฏิทิน รู้ตัวอีกที เลยไปสองสามคนแล้ว ว้าแย่จัง

เรื่องน้อยใจที่เพื่อนไม่ใส่ใจเนี่ย มีแน่นอนค่ะ เพียงแต่ไม่ใช่เรื่องใหญ่ถึงขั้นที่จะเลิกคบเป็นเพื่อนอะไรขนาดนั้น
เพิ่งผ่านประสบการณ์มาหมาดๆค่ะ วันเกิดที่ผ่านมา เพื่อนที่ถือว่าเป็นเพื่อนคนแรกของชีวิต กลับไม่ได้อวยพรวันเกิดเราเลย ก็พยายามเข้าใจว่าอาจจะลืม หรือยุ่งกับงานอยู่ แต่..ก็อดน้อยใจไม่ได้อ่ะค่ะ

คุณเป็นมนุษย์เผ่าเดียวกับผมเหมือนกันนะนี่
5555

แต่วันเกิดผมจำไม่ยากครับ 27 เดือน 8
อย่าลืมของขวัญนะ อิอิอิ

เอาหน่า อย่างน้อยก็จริงใจเว้ยย

ใช่ม้ะ อิอิ