Bloggang.com : weblog for you and your gang
LIFE GOES ON~
Group Blog
All blogs
~...ขอพลัง"โนบูตะ"จงสถิตอยู่กับท่าน...~
~...ทำไม? ทำไมต้องเป็นวันนี้ด้วย?...~
~...ไม่ยึด ก็ ไม่ติด...~
~...ใครขโมยผัก?...~
~...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม...~
~...เล่าเรื่องที่ติดไว้เมื่อblogที่แล้ว...~
~...แฮปปี้มั้ย?...~
~...วันเกิด...การเกิด...~
~...เพ้นท์กระถาง , งานวัดญี่ปุ่น , เพลงเก่าๆ คนเก่าๆ...~
...พักซักวัน...
~...ชีวิต...เดี่ยวหรือคู่ดีนะ?...~
~...รักน้ำ , รักปลา , รัก...โหระพาด้วย...~
"""""""ฝนตก"""""""
~...ฝันริมทาง...~
~...เฟิร์น : พืชชั้นต่ำ...~
~...ผีนางฟ้าเข้าสิง...~
~...รู้สึกดี...ดี...~
~...เป็นหวัดซักทีก็ดีเหมือนกัน...~
~...ลูกค้าไม่ใช่พระเจ้า...~
~...Hello! I'm still here,...~
~...แอบอู้งานมา-แป๊บนึง...~
~...สปาเก็ตตี้ : บุณคุญที่ต้องทดแทน หรือ แค้นที่ต้องชำระ...~
~...ต้องใช้เวลานานแค่ไหนนะ?...~
~...วันอาทิตย์ มีอะไรต้องทำเยอะแยะเลย...~
~...ซีรี่ส์เกาหลีและความเคยชิน...~
~...คิดยังไงกับเกย์?...~
~...ถ้าคุณเปลี่ยนเป็นเพศตรงข้าม คุณจะเป็นคนแบบไหน?...~
~...,but that is life, isn't it? ~
~...falling leaves always return to the roots...~
~...ชั่ว-ดี...ล้วนมีเหตุผล...~
~...โหวงๆ ตอนหกโมงเย็น...~
~...สัมพันธภาพระหว่างเรา...และเป็ด!...~
~..."ความรัก"...เป็นกี่เปอร์เซนต์ในชีวิตคุณ?...~
~...กรี๊ด~~~ งูค่ะ...งู!...~
~...แค่หันกลับมา ง่ายกว่าตั้งเยอะ...~
~...วันนี้เนื้อย...เหนื่อย!...~
~ผี...มือ...ถือ...อิ๊ๆๆ...~
~...ทำดีที่สุดแล้ว...จริงหรือ?...~
"พี่ครับ...พี่นอนในตู้เย็นจริงๆเหรอ...(o_O)?!?"
( ^o^)~...สุขสันต์วันบ๊ะจ่าง...~
~...จะเลิกขี่จักรยานแล้วล่ะ!...~
~...ถ้าการคิดถึงคนอื่นก่อนมันยาก...
~...My life without me : 10 อย่างที่อยากทำก่อนตาย...~
~...เดินเล่น...~
~...ฝนตก แพะยิ้ม...~
~...ให้รางวัลกับตัวเอง...~
~...แล้วก็ลืมจนได้ซิน่า...~
~...คุณเป็นคนช่างเลือกมั้ย?...~
~...เจ็บไข้ได้ป่วย...~
~...วันที่แย่ของเรา = วันดวงตกของเค้า...~
~...ความสุขของข้าพเจ้า...~
~...ครบรอบ 1 ปี...ที่ดิฉันทำblogหาย...~
~...Fragrance of the night... ~
~...ไม่มีเรื่องเล่า...~
~...เรื่องที่แม่ไม่เคยสอน...~
~...รัก : เรื่องใกล้ใจ...แต่ไกลตัว...~
~...โชคดีๆ เลือกดีๆ...และรู้จักกอดตัวเองกันบ้างนะคะ...~
~...ความรัก : ทำให้คน(บางคน)ไม่น่ารัก...~
~...ฟุ้ง...~
~...อยากทำอะไรก็ทำซะ...~
~...ชีวิตเคลื่อนไหวด้วยความเร็วคงที่...~
~...สองข้างทาง...~
~...แดดร้อน ลมพัด ใบไม้ไหว...เรื่องเรื่อยเปื่อย~
~...รอให้น้ำลายไหลเสียก่อน...~
~...คุยกับแม่...~
~...จักรยานคันใหม่...มาออกกำลังกายกันเถอะ...@^ ^@~
~...ใครว่าบีบจมูกแล้วน้ำตาจะไม่ไหล...~
~...Lovephobia...~
~...บ้านในฝัน...~
~...เฮ้อ~ ทำไมชอบทำร้ายความรู้สึกของผู้หญิงซะจริง!...~
~...ระยะทางจากจุด A ... ถึงจุด B...~
~...สัพเพเหระ...~
~...เรื่อง(ไม่)โรแมนติก...~
~...ทยอยสุข...~
~..."TAG"...ความลับ 5 ข้อ...~
~...ชีวิตจิ๊บๆ...~
~...วันนี้ "พบรัก"...ไม่จีบ...~
~...ซีรี่ส์เกาหลีและความเคยชิน...~
จากข้อแก้ตัวที่blogก่อนหน้านี้ ที่บอกว่าหายไปนานเพราะ"คุณโซจู"เพื่อนร่วมโลกอินเตอร์เนตส่งแผ่นซีรี่ส์เกาหลี-ญี่ปุ่นมาให้ดูเยอะมาก เลยไม่มีเวลามาเขียนอะไรใส่blog วันนี้ดิฉันมีข้อคิดอย่างนึงเกี่ยวกับซีรี่ส์เกาหลีและการสร้างความเคยชินในชีวิตมาคุยกับคุณ เป็นสิ่งที่ดิฉันมองเห็นเมื่อนานมาแล้ว อ่านแล้วใครจะเห็นด้วยหรือเห็นต่างอย่างไรก็แล้วแต่ความคิดคุณนะคะ...เชิญค่ะ
เมื่อตอนที่ไอทีวีมีการปรับผังรายการเพราะได้ผู้ร่วมทุนเจ้าใหม่ทั้งเจ้าของรายการเกมส์โชว์ วาไรตี้และผู้ผลิตละคร ก็มีอันทำให้รายการเอเชี่ยนซีรี่ส์ที่มีละครเกาหลี - ญี่ปุ่นทั้งหมดต้องหลุดโผรายการไปอย่างกระทันหัน ทั้งทีละครบางเรื่องยังออกอากาศไม่จบด้วยซ้ำ ถ้าใครจำได้ นี่เป็นเรื่องใหญ่สำหรับคนดูที่ติดตามละครที่กำลังออกอากาศอยู่และรอที่จะดูละครเรื่องอื่นๆที่ไอทีวีซื้อลิขสิทธิ์มาเก็บไว้อีกหลายเรื่อง
มีกระทู้และจดหมายจำนวนมากที่ขอให้ไอทีวีเอาเวลาฉายซีรี่ส์เหล่านั้นกลับมาอยู่ระยะหนึ่ง แต่ก็ไม่เป็นผล...ถึงข้อเรียกร้องและขอร้องของคนดูซีรี่ส์จำนวนน้ันจะไม่เป็นผลกับไอทีวี แต่มันเป็นผลกับคนดูเหล่านั้นในเวลาต่อมาค่ะ
ดิฉันเคยติดนาฬิกาข้อมือ วันไหนลืมจะรู้สึกเหมือนมันโล่งๆ ขาดอะไรไปซักอย่างและคอยจะยกมือขึ้นดูนาฬิกาอยู่เรื่อย แต่พอลืมบ่อยๆ หลายครั้งเข้าก็เริ่มจะไม่ค่อยรู้สึกอะไร ดูเวลาจากโทรศัพท์มือถือก็ได้ หรือถ้าไม่มีนัด ไม่มีอะไรที่ต้องขึ้นอยู่กับเวลาก็ลืมๆมันไปเลย จนสุดท้ายดิฉันก็มีความเคยชินกับการไม่สวมนาฬิกา วันไหนหยิบมาสวมก็ออกจะเกะกะรำคาญด้วยซ้ำ
ดิฉันว่าคนดูละครทางไอทีวีก็คงรู้สึกอย่างนั้นเหมือนกัน ไอทีวีสร้างความเคยชินในการเปิดดูละครเหล่านั้นอย่างง่ายๆโดยการเอามาเสิร์ฟถึงหน้าจอ แค่เปิดทีวีคุณก็ได้ดู แต่แล้ววันนึงละครเหล่านั้นมันก็หายวับไป คนดูส่วนใหญ่มีปฏิกิริยารุนแรง เหมือนมันขาดอะไรไป แต่พอนานวันเข้าเมื่อละครเหล่านั้นไม่กลับมาแน่ๆแล้ว ความรู้สึกของคนดูเหล่านั้นก็เปลี่ยนไป
ส่วนนึงที่ยังชอบดูละครเกาหลี - ญี่ปุ่นก็หาทางที่จะได้ดู ในระยะแรกที่ยังไม่มีการdownloadกันแพร่หลายสะดวกสบายอย่างทุกวันนี้ก็ได้อาศัยร้านค้าที่อัดละครจากเกาหลีโดยตรงแล้วส่งมาขาย บางทีก็ซื้อผ่านเวปและcopyหรือส่งต่อๆกันดู ซึ่งคนกลุ่มนี้ก็เพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ จนเดี๋ยวนี้ทุกคนสามารถdownloadละครเรื่องที่อยากดูด้วยตัวเองได้ง่ายๆ...และฟรี
คนดูอีกส่วนนึงที่เคยชอบดูมากแล้วไม่มีดู ไม่สามารถหาดูเองได้ เมื่อผ่านไประยะนึงเค้าก็จะรู้สึกตัวว่า "ไม่ได้ดูเราก็อยู่ได้นี่ ชีวิตก็เป็นปกติดี"
ดิฉันว่านั่นเป็นสาเหตุหนึ่งที่เมื่อ(ที)ไอทีวีเอาละครเกาหลี - ญี่ปุ่นกลับมาฉายอีกครั้ง คนดูกลับไม่มากเท่าที่ควร เพราะในขณะที่คุณลบความเคยชินของคนดูที่ต้องมีคุณ คุณก็ได้สร้างความเคยชินอย่างใหม่ว่าไม่จำเป็นต้องมีคุณ เค้าก็หาดูเองได้หรือไม่ดูเลยก็ได้
แหม...อยากจะใช้คำฮิตสมัยคุณต้อย-เศรษฐายังหนุ่มๆเหลือเกินว่า..."ช้าไปแล้ว...ต๋อย"
ดิฉันว่าไหนๆในชีวิตเราก็เคยได้เสียเวลาและอดทนสร้างความเคยชินกับการเปลี่ยนแปลงต่างๆกันมาเยอะแล้ว ก็หาประโยชน์จากมันต่ออีกซักหน่อยเป็นไร
วันไหนถ้าอะไรซักอย่างในชีวิตคุณมันหายวับไป ถ้ายังคิดไม่ได้ว่าทุกอย่างล้วน "เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป" ก็คิดง่ายๆแค่ว่า มันก็เหมือนเรื่องอื่นๆที่คุณเคยเจอมาน่ะแหล่ะ คิดซะว่าคุณก็แค่เปลี่ยนความเคยชินจากการมี เป็นความเคยชินที่จะไม่มีมันอีกต่อไป ทนๆไป...เดี๋ยวก็ชินไปเอง...
~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~
*blogวันนี้ไม่มีรูปประกอบนะคะ เพราะดิฉันไม่อยากสร้างความเคยชินให้คุณรู้สึกว่าเข้าblogนี้แล้วต้องมีรูป (ฮ่า...ฮ่า...)
**เพลงประกอบblogก็ไม่เปลี่ยนนะคะ อันนี้ไม่เกี่ยวกับความเคยชิน แค่เจ้าของblogยังอยากฟังเพลงเดิมอยู่
***ดิฉันว่าคุณๆน่าจะชินกับดิฉันแล้วล่ะ...มั้ง? ^^
~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~*+..+*~
Create Date : 05 กันยายน 2550
Last Update : 1 มกราคม 2551 20:17:29 น.
13 comments
Counter : 1531 Pageviews.
Share
Tweet
โดย:
wbj
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:14:51:49 น.
เอ้า ชินก็ได้ มีรูปหรือไม่มีก็จะอ่าน
แต่ว่า ว่างๆแล้วมีรูปหน่อยก็ดีนะคุณ
โดย:
HoneyLemonSoda
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:19:40:47 น.
ไม่ว่ายังไง เรื่องชินมันก็คงมีทั้งดีและก็ไม่ดีนะคะ ...
บางเรื่องชินเอาไว้มันก็ดี แต่ว่าบาทีชินเอาไว้ก็กลายเป็น
ไม่กระเตื้องไปซะได้ ...
(อย่างที่เราเองโดนแม่ค่อนขอดน่ะค่ะ)
โดย:
JewNid
วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:20:47:44 น.
ชินซะแล้วค่ะเนี่ย เปิดอ่านแล้วมีรูปวาดน่ารักๆ แปะมาด้วยทุกที เอิ๊กกก
แน๊ะ ไม่ทันได้วาดหรือวาดไม่ทันคะ (ล้อเล่นๆๆ ค่ะ) ไม่วาดรูปมาแปะไว้
ก็อ่านอยู่ดีละคะ
ว่าด้วยเรื่องความเคยชินนี่เชื่อค่ะ ตัวเราทำให้มันเป็นอย่างนั้นโดยไม่รู้ตัว
ด้วยซ้ำ อดทนกับบางเรื่องที่ไม่น่าจะอดทนเพื่อให้เกิดความเคยชินแย่ๆ ก็มี
ตอนนี้เรากำลังฝึกให้ชินในทางตรงกันข้ามกับสิ่งที่รู้สึกว่าอยากทำอยู่ค่ะ
หงุดหงิดเล็กๆ เจ็บกล้ามเนื้อหัวใจนิดหน่อย แต่จะพยายามเพราะไม่อยาก
เป็นโรคหัวใจ ทนๆ ไปเดี๋ยวมันก็ชินเอง
ฮืออออ เศร้านะเนี่ย
โดย: moodee IP: 124.120.220.176 วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:22:21:41 น.
เดี๋ยวเซ่..คุณ
แต่ก่อนจะชินน่ะนะ มันต้องมีการโวยวายกันซะหน่อย....ตามสเต็บกันนิดส์..นึง
ไม่ย้อม...ไม่ยอม...ทำไมวันนี้ไม่มีการ์ตูน.....นนนน
โดย: Life's like that IP: 202.91.23.1 วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:10:44:18 น.
เข้ามาฟังเพลงเพราะ ๆ คะ ฟังกี่ทีก็ไม่เบื่อเหมือนกัน
โดย:
เป็นกำลังใจให้คุณ
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:12:53:07 น.
ชินจัง...
ไม่ค่อยจะชินค่ะ
เมื่อวานพี่เพิ่งจะโดนเจ้านายว่า
หลังจากที่ปล่อยมาตลอด8ปี
ฐาน อิ๊กนอร์ ฝรั่งแอนด์เอียดินเฮงซวย
เซ็งเป็ดค่ะ
หรือว่าพี่จะอยู่ที่นี่นานเกินไปแล้ว
โดย: แหม๋ว ณ.โอเซกิ :) (
ฟ้าคงสั่งมา
) วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:14:26:04 น.
ก็เคยชินค่ะ
เลยต้องมาบล็อกนี้อีก
โดย:
tiktok tiktok
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:16:39:22 น.
>>*blogวันนี้ไม่มีรูปประกอบนะคะ เพราะดิฉันไม่อยากสร้างความเคยชินให้คุณรู้สึกว่าเข้าblogนี้แล้วต้องมีรูป (ฮ่า...ฮ่า...)
^
^
แหม...อยากจะใช้คำฮิตสมัยคุณต้อย-เศรษฐายังหนุ่มๆเหลือเกินว่า..."ช้าไปแล้ว...ต๋อย"
หงุดหงิดๆๆๆๆๆๆ ทำไมไม่มีรูป
โดย:
aston27
วันที่: 6 กันยายน 2550 เวลา:17:23:21 น.
ว้าย ไม่มีรูปแล้วคอมเมนท์หายไปไหนหมด
คุณ Q คะ ดิฉันดาวน์โหลดเอาค่ะ ไม่น่าเชื่อว่าคุณ Q ก็ดูละครเหมือนดิฉันเลย
โดย:
พี่หมูน้อย
วันที่: 13 กันยายน 2550 เวลา:19:44:20 น.
ตอนนั้นยังโมโหแทนแฟนๆละครของไอทีวีไปด้วยเลยคะ ขนาดตัวเองไม่ได้อยุ่เมืองไทยนะเนี่ย
โดย: w (
blimey
) วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:2:17:08 น.
แวะเข้ามาไม่ได้ตั้งใจ แต่ทำไมตัดใจออกจากblogคุณไม่ได้ก็ไม่รู้ ขออนุญาตอ่านเรื่องราวที่คุณเขียน สบายๆ ได้ความรู้สึก -ภาพประกอบที่สบายตา ฝีมือขั้นเทพ ดีใจที่ได้พลัดหลงเข้ามาที่นี่ ชื่นชมค่ะ
โดย: โมโม่ IP: 183.89.227.194 วันที่: 11 ตุลาคม 2553 เวลา:18:06:14 น.
^
^
อ๊ะ! มีคนหลงทาง ^^
โดย:
Q.NUH
วันที่: 11 ตุลาคม 2553 เวลา:20:31:56 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Q.NUH
Location :
[Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [
?
]
.
.
.
.
Friends' blogs
grappa
โซจู
note-d
นายเบียร์
random-4
Life's like that
9A
aston27
พี่หมูน้อย
Hobbit
Webmaster - BlogGang
[Add Q.NUH's blog to your web]
Links
GUGU
CLAZZIQUAI Project
moodee
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
แต่ว่า ว่างๆแล้วมีรูปหน่อยก็ดีนะคุณ