LIFE GOES ON~
Group Blog
 
All blogs
 
~...สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม...~

เมื่อวานน้าที่เป็นพยาบาลโทร.มาหา บอกให้ซื้อผ้าอ้อมผู้ใหญ่กับนมไปให้ผู้ป่วยหญิงที่ชื่อ "แหวน"

น้ารู้ว่าปกติดิฉันจะซื้อของพวกนี้ไปบริจาคที่โรงพยาบาลอยู่แล้ว แต่จะเอาไปให้ที่แผนกI.C.U. ไม่ได้เจาะจงให้กับผู้ป่วยคนไหน

น้าบอกแค่คร่าวๆว่าแม่ของ"แหวน"เคยเป็นพี่เลี้ยงลูกของน้าอีกคน ค่ำๆดิฉันก็เลยซื้อผ้าอ้อมผู้ใหญ่ 2 ห่อกับนมสดอีก 1 โหลเอาไปให้ที่โรงพยาบาล ตอนแรกจะเอาไปฝากไว้กับพยาบาลแต่พยาบาลบอกให้เอาไปไว้ที่เตียงผู้ป่วยเลย...

แหวนหลับอยู่... คะเนอายุน่าจะประมาณยี่สิบปลายๆ ไม่เกินสามสิบ แขนซ้าย ขาซ้ายเข้าเฝือกอยู่ มือขวาถูกมัดไว้กับเตียง พยาบาลที่กำลังเจาะเลือดให้เตียงข้างๆอยู่หันมาถามดิฉันว่าเป็นญาติผู้ป่วยเหรอ? ดิฉันตอบว่าเปล่า เอาของมาให้เฉยๆ แต่คุณพยาบาลเธอก็อธิบายอาการของแหวนให้ฟังว่า อุบัติเหตุรถชนมาได้สองอาทิตย์แล้ว นอกจากขาหัก แขนหักก็มีอาการสมองบวม เลือดออกในสมอง รู้สึกตัวบ้างไม่รู้บ้าง บางครั้งดิ้น ดึงสายน้ำเกลือออกก็เลยต้องมัดแขนไว้...

"เธอ...ช่วยเราด้วยซิ" ตกใจ!...อยู่ๆแหวนก็ลืมตาขึ้นมาพูดกับดิฉัน แล้วยกแขนข้างที่เข้าเฝือกให้ดู

"ก็อยู่โรงพยาบาลแล้วไง หมอช่วยแล้ว แขนเนี่ยเข้าเฝือกอยู่"

"แขนเราหัก เธอช่วยเราด้วย"

"เข้าเฝือกแล้ว ต้องใส่เฝือกไว้อีกสองสามเดือน เดี๋ยวก็หาย"

"ให้เราใส่เฝือกเราก็จะใส่ เราจะทำทุกอย่าง ช่วยเราด้วย"

"อยู่โรงพยาบาลแล้ว เฝือกก็ใส่อยู่แล้ว..."

".....( -- -- )....." อ้าว...หลับไปแล้ว พยาบาลบอกว่า...อย่างนี้แหล่ะ ตื่นขึ้นมาเพ้อเป็นระยะ...

ดิฉันกลับออกมาแล้วแวะไปหาน้าที่อยู่บ้านพักในโรงพยาบาลนั้น น้าเล่าให้ฟังว่าแม่ของแหวนเคยเลี้ยงลูกชายสองคนของน้าอีกคน ตอนนั้นแหวนก็อายุเท่าๆกับลูกชายน้า แม่แหวนอยู่กับครอบครัวน้าหลายปีจนลูกคนเล็กน้าเขัาโรงเรียนก็ลาออกไป มีเรื่องนึงที่ดิฉันไม่เคยรู้...แม่ดิฉันเคยคิดจะรับเลี้ยงแหวนมาก่อน! แต่สุดท้ายก็ไม่ได้เลี้ยง...

แม่ดิฉันมีลูกสองคนค่ะ ตัวดิฉันกับพี่ชาย พอดิฉันอายุได้ประมาณสามขวบแม่ก็เป็นโรคไทรอยด์เป็นพิษ ทำให้มีลูกอีกไม่ได้ ดิฉันคิดว่าแม่คงอยากมีลูกมากกว่านี้ เพราะเมื่อตอนที่ดิฉันอยู่ประมาณชั้นป.3หรือป.4 แม่ก็เคยคิดจะรับเลี้ยงเด็กแถวบ้านคนนึง

เด็กผู้หญิงคนนั้นอายุประมาณห้าขวบ แก้มยุ้ย ตากลมโต ผิวดำและผมหยิก...ชื่อ"ตุ๊กตา" แม่แกเอามาทิ้งไว้ให้ยายเลี้ยงตั้งแต่เกิดแล้วก็หายตัวไป ยายชอบพา"ตุ๊กตา"มาเล่นที่บ้าน แม่ดิฉันเอ็นดูมาก ให้ขนม , เสื้อผ้าจนถึงสตางค์ไปโรงเรียน ...วันนึงแม่มาถามดิฉันว่า "อยากมีน้องมั้ย?"

"ไม่!"

แต่แม่ก็ไม่ละความพยายาม โดยลองให้เด็กคนนั้นมาอยู่บ้านเราอาทิตย์นึง ...ดิฉันไม่พูดกับเด็กคนนั้นและไม่พูดกับทุกคนในบ้านตลอดอาทิตย์! ...และแล้วดิฉันก็ยังเป็นลูกคนเล็กของบ้านมาจนถึงบัดนี้...^^ ดิฉันว่าสุดท้ายที่แม่ตัดสินใจไม่รับเลี้ยงแหวนก็คงเพราะด้วยสาเหตุนี้...





ดิฉันไม่เคยเจอ"ตุ๊กตา"อีกหลังจากย้ายบ้านเมื่อตอนขึ้นชั้นมัธยม ไม่รู้ว่าเค้าจะเติบโตมาเป็นคนแบบไหน? จะได้เรียนหนังสือมั้ย? แล้วถ้าวันนั้นเค้ากลายมาเป็นลูกอีกคนของแม่ เป็นน้องของดิฉัน ชีวิตจะดีหรือแย่กว่าที่เป็นอยู่?...ยังไงซะ...

"สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม"

ก็ไม่รู้ว่าวันนี้ที่ดิฉันต้องกลับมาเจอ มาสงเคราะห์"แหวน" เด็กคนที่แม่เคยคิดจะเลี้ยงนี่เป็นกรรมของแหวน...กรรมของดิฉัน...หรือเป็นกรรมของแม่ที่ส่งต่อมาให้ดิฉัน?




Create Date : 13 ธันวาคม 2550
Last Update : 1 มกราคม 2551 20:09:58 น. 15 comments
Counter : 423 Pageviews.

 
[-_-]


โดย: hs_olj วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:0:13:31 น.  

 
แวะมาอ่าน... แต่คราวนี้แถมคะแนนโหวตให้ด้วย


โดย: SevenDaffodils วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:1:13:04 น.  

 
อืมมม...

อ่านจบนึกอะไรไม่ออกจริงๆค่ะ มันอึ้งๆนะ แต่หาคำตอบให้ตัวเองไม่ได้


โดย: Picike วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:3:36:02 น.  

 
ถ้าฉันเป็นคุณ Q ตอนเด็กๆก็คงทำแบบนั้นล่ะค่ะ

ไม่อยากมีน้อง เพราะฉันเป็นน้องเล็กของบ้านนี่นา


โดย: random-4 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:8:07:35 น.  

 
แม่เราอยากมีลูกผู้ชาย แม้จะมีลูกถึงสามคนแล้ว
สมัยก่อนตอนเราสักสิบกว่าขวบก็ยังชอบมาถามเราว่าอยากมีน้องผู้ชายไหม
เราตอบเต็มปากเต็มคำว่า ไม่
แค่ฉันมีเด็กผู้หญิงสองคนเป็นน้องยังแทบจะฆ่ากันตาย
ถ้ามีเพิ่มมาอีก พี่คนโตอย่างฉัน
คงจะต้องบ้าตายแน่ๆ
-_-“


โดย: I am just fine^^ วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:9:46:45 น.  

 
ช่วยตามที่เห็นควรอย่าไปยึดติด
บ่อยครั้งแม้กระทั่งตัวพี่เอง

เมื่อมองกลับมาดูตัวเอง

เอ้อ...เราเป็นคนเห็นแก่ตัวหรือเปล่าหนอ

เราให้น้องให้หลานพอหรือยังมองบ่อยๆ แล้วเหนื่อย...


พี่รื้อกล่องสมบัติพระศุลี
แล้วเจอหนังสือ ของมิสพ๊อตตเตอร์เล่มนึง อยากให้หนูค่ะ


โดย: พี่แหม๋ว IP: 58.10.65.4 วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:11:10:31 น.  

 
หวัดดีค่ะ.....คุณ Q


เข้าใจอารมณ์นะคะไม่ว่าจะเป็นตอนที่เราเด็ก....หรือโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว....เราไม่ค่อยอยากจะแชร์ของที่เรารักกับคนอื่นหรอกค่ะ ( ไม่นับรวมกรณีรวมกิ๊กเฉพาะกิจแบบฉับชายไทยแท้นะ ....อิ...อิ )


ส่วนตอนนี้ถ้าคุณได้ช่วยคน ( โดยไม่ทำให้ตัวเองถึงขั้นเดือดร้อน)....น่าจะดีนะคะ....เราว่าคุณมีคำตอบในใจแต่แรกแล้วมังคะ


Happy Birthday ย้อนหลังนะคะ....ขอให้เจอแต่คนดีๆ เรื่องดีๆ มีสุขภาพที่ดีค่ะ


การ์ตูนคุณดูแล้ว....หายเมื่อย...จริงๆค่ะขอยืนยัน.....แม่เราก็ชอบวาดรูปนะ...แต่เก่งน้อยกว่าคุณเยอะค่ะ


บ๊ายบายค่า







นุ่งผ้าอ้อมนะคะ.....น่ารักดีค่ะ



โดย: My_Sanctuary วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:12:32:32 น.  

 
เป็นกำลังใจให้นะ อย่าคิดมากละ

แวะมาทักทายคะ


โดย: เจ้าเตี้ย วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:13:19:34 น.  

 


ไม่รู้กรรมของใครละค่ะ
แต่ว่าก็คงมีความผูกพัน เกี่ยวเนื่องมา
ถึงได้ต้องวนเวียนมาสงเคราะห์กันแบบนี้



โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:14:57:22 น.  

 
สวัสดีค่ะ

ตอบบางเรื่องในนี้ก็แล้วกันนะคะ สำหรับคนอื่นๆ เดี๋ยวตามไปเยี่ยมที่blogค่ะ...^^

คุณSevenDaffodils...ขอบคุณสำหรับโหวตค่ะ จะรอซื้อหนังสือภาพสวยๆ(แถมธรรมะ)นะคะ...^^

คุณเจ้าเตี้ย...ขอบคุณที่แวะมาทักทายและกำลังใจ ดิฉันไม่มีอะไรให้คิดมาก สบายดีค่ะ ถ้าคุณอ่านblogนี้มาซักพักจะรู้ว่า เรื่องที่ดิฉันเขียนนั้นมันแค่เรื่องเล่าสู่กันฟัง ไม่ได้เป็นเรื่องเดือดเนื้อร้อนใจอะไรนักหรอกค่ะ...ต้องอ่านเรื่อยๆค่ะจะจับทางblogนี้ได้เอง...^^" (hard sellสุดๆ)

คุณMy_Sanctuary...สวัสดีค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรวันเกิดค่ะ

ปกติดิฉันแทบจะไม่เคยไหว้พระขอพรเลย เมื่อวันเกิดที่ผ่านมามีโอกาสได้ไหว้...

ดิฉันไม่ได้ขอให้เจอคนดีๆ...แต่ดิฉันขอบคุณที่ผ่านมาเจอแต่คนดีๆ

ดิฉันไม่ได้ขอให้ชีวิตราบรื่นไม่มีปัญหา...แต่ดิฉันขอให้ตัวเองมีสติในการแก้ปัญหา

ดิฉันไม่ได้ขอให้ตัวเองสุขภาพดี...แต่ดิฉันตั้งใจจะดูแลตัวเองดีๆ


โดย: Q.NUH วันที่: 13 ธันวาคม 2550 เวลา:17:35:58 น.  

 
เฮ้อ คุณ Q บีก็กำลังพยาบาลพ่อบูค่ะ

พ่อบูป่วยมาสองเดือนแล้วจ้า

ไม่ค่อยได้มาเยี่ยมคุณ Q

เดี๋ยวนี้บีแปลงร่างเป็นพยาบาลแล้ว

ฮี่ๆๆๆๆ


โดย: be (be-oct4 ) วันที่: 14 ธันวาคม 2550 เวลา:8:24:55 น.  

 
ไม่ได้เข้าบล็อกมานานเลยค่ะ เข้าบล็อกตัวเองตอบแว้บๆ แล้วไม่ได้แวะเยียมใคร (ยกเว้นโดนทวง) งานยุ่งมากเพิ่งได้หายใจ (เวอร์) และก็มาเห็นว่าคุณ Q เขียนบล็อกเพิ่มเยอะเลยนะคะ


โดย: พี่หมูน้อย วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:19:18:21 น.  

 
เอ๋ ดิฉันเขียนอะไรไม่เหมาะสมไปเหรอคะเนี่ย

ไม่เป็นไร แค่มาเยี่ยมค่ะ หลังจากไม่ได้มาซะนาน เพิ่งได้หายใจค่ะ


โดย: พี่หมูน้อย วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:19:19:29 น.  

 
พี่หมูน้อย...กู้commentคืนให้แล้วนะคะ ไม่เห็นจะมีคำต้องห้ามอะไรเลยนี่คะ ทำไมโดนแบน?





โดย: Q.NUH วันที่: 15 ธันวาคม 2550 เวลา:19:35:00 น.  

 
นุกดีค่ะ
เพลงที่พี่เอาขึ้นบล็อกนี้ชื่อเพลงอะไรค่ะ
ฟังแล้วสบายมากเลยค่ะ อยากรู้จังเลยว่าชื่อเพลงอาไรค่ะ บอกหน่อยนะ
ขอบคุณค่ะ
ก้อยค่า จุฟๆๆๆๆ


โดย: koi IP: 124.120.36.150 วันที่: 9 พฤษภาคม 2551 เวลา:16:32:28 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Q.NUH
Location :


[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




.
.
. .
Friends' blogs
[Add Q.NUH's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.