Bloggang.com : ปูลมค่ะ - ++ผ่านไปเหมือนโกหก 1.5 แย้วว++

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ตั้งแต่เด็กผู้ชายคนหนึ่งลืมตาขึ้นมา....เค้าจะรู้ตัวไม๊น๊าว่าเค้าคือลมหายใจของฉัน...

Group Blog

All blogs

++ผ่านไปเหมือนโกหก 1.5 แย้วว++

อเดย์มาแว้วววววว....... ห่างหายจากการอัพบล้อคไปนานมาก ๆ เกือบ 3เดือนเหตุเพราะขี้เกียจ แต่เห็นคนอื่นเค้าอัพไปแอบอ่าน เค้าขยันกันจังเลยเนอะ....

ส่วนของเราก็เหมือนเคย เพราะคงไม่มีใครเข้ามาอ่านอยู่แร้วววว 555+
อีกอย่างขี้เกียจมาก ๆ ... ตอนนี้อเดย์ก็ 1ขวบ 5 เดือนแล้ว อีกไม่นานก็จะเป็น ขวบ 1/2 แล้ว ไวมาก ๆ นี่มี๊ต้องนับถอยหลังไปเรื่อยๆแล้วเหรอนี่เพราะอเดย์ก็โตขึ้นทุกวันๆ มี๊กลัวจัง กลัวว่าวันหนึ่ง อเดย์จะไม่รักมี๊ กลัวป๊าจะไม่อยู่กับมี๊ แล้วมี๊จะอยู่กับใครT_T'

หุๆๆๆ เริ่มมีความคิดแบบนี้ขึ้นมาแล้วนะเนี่ย คิดได้ไงไม่รู้เหมือนกัน......
อเดย์คร๊าบมี๊อยากทำอะไรให้อเดย์ตั้งหลายอย่างแน่ะ เช่น อย่างแต่งบล้อคให้สวย ๆ ตกแต่งรูปอเดย์สวย ๆ แต่มี๊ก็ไม่สามารถ เพราะด้วยเวลามันน้อยจังเลย พอถึงวันหยุดก็อยากที่จะอยู่กับอเดย์ทั้งวันก็เลยไม่เคยมานั่งแตะคอมเลย พอตอนเย็นเลิกงาน มี๊ก็ต้องเตรียมอาหารและอีกหลายกิจกรรม พอถึงเวลานอนเราก็นอนพร้อมกัน....คอมก็ไม่ได้แตะอีกตามเคย แล้วมีจะเอาเวลาที่ไหนไปแต่งให้อเดย์ได้หล่ะเนี่ย???
บ่นมาตั้งเยอะ มี๊มาเก็บข้อมูลอเดย์ไว้ดีกว่าไว้เตือนความจำของตัวนิดนึงเนาะ ....ย้อนเหตุการณ์ไปช่วงสงกรานต์หน่อยเดี่ญวจะตกเทรน...เพราะว่า อเดย์เคยแอดมิท แย้วน๊า^^

เมื่อหลังสงกรานต์หลังจากที่เราได้กลับมาบ้านอากงก่อนหน้านี้ไปเที่ยวเอวาซอนมากอ่น เดี๋ยวค่อยรีวิวในบล็อคเที่ยวแล้วกัน หากเลิกขี้เกียจเเมื่อไหร่555+ ซึ่งเราต้องอกจากเพชรตอนตี 2 ก็เนื่องจากคุณชายดันร้องไห้ไม่ลืมหูลืมตาเลย สอบถามได้ความว่า ป๊าเราไม่ได้ขึ้นไปไหว้พระ 5555+งานเลย เข้าเลยต้องเผ่นแนบ กลับปากน้ำแทบไม่ทันเลย เพราะทำยังงัยก็ไม่เงียบจะรอยันเช้าคงไม่ไหวแน่ๆ กลับมาลัลล้าอยู่กันที่บ้านนี่แหล่ะ มิต้องได้ไปไหนเชียวเพราะเปียกก!!!!

เราก็เล่นน้ำกันอยู่ที่บ้านนั่นแล จนวันเสาร์ กลางคืน เราก็ นอนอยู่เอได้ยินเสียงอเดย์หายใจครืดคราดมาก เลยไปหาหมดดีฝ่า ปราฏว่า อเดย์เป็นหวัดแห้ง หลอดลมอักเสบถึงขนาดต้องพ่นยาและแอดมิดอีแม่ช็อคซิค๊ะ ดันไปเจอคุณหมอกวนนนนนนนโคตร ถามไรก็ไม่ค่อยจะบอกเพราะแกคงง่วงนอน ก้อบ้านเราเล่นไปกันตอนตี 3 เอาเข้าไป แถมไปดันไป
เจอ ท่านเห่งเจีย ลงคนไข้อีก เพราะท่านเห่งเจียลงเนี่ยะแหละ กลุ่มพยาบาลคุณหมอเลยแตกกระเจิงเลยตู่ อะไรกันนักหนาฟระเนี่ย!@#^$*
สุดท้ายคุงหมอเลยถามว่าจะแอดมิดไม๊ บ้านอยู่ไกลไม๊ เพราะตอนแรกไปถึงก็ให้พ่นยาก่อนพอพ่นยาคุณชายก็แหกปากซิค๊ะ ....ซักพักยังไม่ดีขึ้นก้ไปเอ๊กเรย์ปอด เอาอีกแล้ว ร้องอีกแล้ว ทีนี้ยิ่งร้องก็ยิ่งเหนื่อย ยิ่งเหนื่อยก็ยิ่งหอบ คุณหมอก็เลยบอกว่าให้พ่นยาอีกรอบ แล้วก็ถามว่าจะ
แอดมิทไม๊ ก็ต้องแอดมิดซิจ๊ะ จะเหลือเหรอหอบซะขนาดนี้ (ตรูว่าที่หอบน่ะไม่ใช่หลอดลมอักเสบหรอก หอบเพราะเหนื่อยจากการแหกปากนั่นแหล่ะหุหุหุ) ที่นี้ไอ้ช่วงเวลาที่รอเนี่ยแหล่ะตอนแรกถามว่าต้องให้น้ำเหลือไม๊ หมอบอกไม่ต้อง เราก็โอเค แต่พอเอาเข้าจริงไงต้องให้ฟระ เท่านั้นแหล่ะ
พยาบาลบอกให้คุณแม่รอนอกห้อง คุณลูกโดนล็อคไปให้น้ำเกลือน่าสงสารมาก ได้ยินแต่เสียงร้องแทบขาดใจ ส่วนอีแม่เหรอ บ่อน้ำตาแตกเป็นโอ่งอยู่ข้างนอก แบบว่าทำไมช่วยลุกไม่ได้ อยู่กับลูกไม่ได้ เฮ้ออออ สุดท้ายก็นอนดูอาการไป 1 วันนนนนนนน พ่นยาทั้งวัน ค่าเสียหาย อีก ไม่กี่ร้อยก็ 1 หมื่นบาท โหดโคตร ๆ นี่ขนาดเอาห้องคู่นะ เพราะคิดว่านอนดูอาการเฉยๆ รู้งี้เอาห้องเดี่ยวดีก่า ห้องน่ารักด้วย......แต่ห้องคู่ก็เหมือนห้องเดี่ยวแหล่ะเพราะน้องคนที่เค้าอยู่ดันออกตอนเที่ยงพอดี แต่พอ 6 โมงเย็นอเดย์ก็ตามไปติดๆ อิอิอิ แต่สังเกตุได้อย่าง พยาบาลบางคนกวนเท้าชะมัด ไม่เห็นเหมือนตอนเราผ่าคลอดเลย ....หรือว่าชีแบ่งชนชั้นก็ไม่รู้นะเนี่ย จะว่าไปมันน่าจริง ๆ ปล่อยมาได้ไงฟระ!!!

แปะรูปเป้นอนุสรณ์หน่อยดีก่า

มาว่าเรื่องพัฒนาการตอนนี้เลยดีฝ่า

พัฒนาการอเดย์
ด้านร่างกาย – พูดได้หลายคำมากขึ้น แต่เป็นประโยคยังไม่ได้ คำพูดติดปากเลย คือ ปลา เห็นนกก็บอกปลา เออ 555+ เห็นเครื่องบินก็จะบอกบิน บอก SKY ก็จะมองขึ้นไปบนฟ้า ใช้ให้หยิบของ เปิดไฟ ได้แล้ว เข้าความหมายในสิ่งที่เราสื่อได้เยอะขึ้น....รู้จักแบ่งปัน ให้ป๊าให้มี๊หรือแม้แต่กับบรรดาพี่เลี้ยงที่บ้าน (โฮ่งๆๆ 4 ขา) ชอบดูปลาเป็นที่สด เลียนแบบนี่ สุด ๆ ค่ะ ชอบสวดมนต์ เพราะตอนเย็นคุณยายจะสวดมนต์ก็จะสวดมนต์กับคุณยาย พอดีช่วงค่ำจะะมีช่องพระในทีวีน่ะค่ะ เป็นช่วงทำวัตรเย็น เห็นศาลพระภูมิ เห็นพระก็จะยกมือไหว้โดยที่เราไม่ต้องบอกดีแฮะ ว่าแต่โตขึ้น จะบวชไม่สึกไม๊นี่????

ตอนนี้กำลังชอบขีดเขียน เลยเอาสีช็อคให้เขาขีดเล่นบนกระดาษ แต่ไม่นานอ่ะเค้าก็จะเบื่อ ๆ ก็จะไปเล่นอย่างอื่นแทน คือสมาธิยังไม่นิ่งเท่าไหร่อ่านะ

ด้านอารมณ์ – อารมณ์ดี ชอบร้องเพลงคุยภาษาอะไรก็ไม่รู้ เห็นสาว ๆ นี่เขินอาย บางที แล้วเราคุยกับสาว ๆ ก็ตีเราอีก แบบว่าเขิน ต๊ายลูกช๊าน...จะเป็นชะนีหรือจิงโจ้กันแน่!@#$@ หากขัดใจนี่จะร้องไห้แบบว่า วิ่งผลัด4x100เมตร 555+หรือบางทีก็ลงไปนอนคว่ำหน้างอนถูพื้นให้ซะงั้นT_T”....แล้วถ้าเค้าเจ็บตัวเช่นหัวกระแทกโต๊ะ..ก็จะจูงมือเราให้ไปตีโต๊ะ ประมาณนี้ เออ เอากะเค้าดิ!@^#&#*#*

ด้านอาหาร – กินเก่ง กินได้เรื่อย ๆ แต่ไม่ยักอ้วนปัจจุบันหนัก 11 โลกว่า ๆ เรื่องอาหารที่ทาน เนื่องจากเราเองทำงานประจำเลิกงานตอนเย็นเวลาจะน้อยก็จะทำอาหารง่าย(ส่วนใหญ่ซื้อ) อเดย์จะชอบ ต้มจืดฟัก/หัวไชเท้า/แตงกวายัดไส้หมู/กับปลานิลทอด/ปลาทูทอด/ไข่เจียว ก๋วยเตี๋ยวบ้างบางมื้อ วนเวียนอย่างนี้ทุกวัน 5555+ ฟันนี้เต็มปากแล้ว นมไม่ค่อยกิน มื้อดึกยังเลิกไม่ได้ แต่บางคืนก็นอนยาว กระโถนนี่ก็ไม่นั่ง กลัว ไม่รู้ว่าฮีจะกลัวอะไร 555+ เลยยังคงใส่แน็ปปี้ 24 ชม ...นี่หล่ะค่ะ พัฒนาการเจ้าปิศาจน้อยอเดย์ของช้านนนน

Create Date : 24 มิถุนายน 2553

Last Update : 24 มิถุนายน 2553 12:04:05 น.

5 comments

Counter : 291 Pageviews.

น่าสงสารอเดย์มากเลยคร๊าบ
ยังไงก็ขอให้หายไวๆน๊า

โดย: เจี๊ยบ(แม่ซินตา) (sintraja

) วันที่: 24 มิถุนายน 2553 เวลา:16:59:53 น.

น่าสงสารน้องอเดย์จัง

แต่แก้มหนูก็น่าฟัดจริ๊งงงงงงงงงง

โดย: หมีสีชมพู

วันที่: 25 มิถุนายน 2553 เวลา:10:06:12 น.

น้องปุลม หายไปไหนหนอ ไม่เจอเลยสักที่

โดย: หมีสีชมพู

วันที่: 10 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:28:02 น.

น้องปุลมหายยยยยย^^
มาเก็บกวาดหยากไย่ให้นะคะ

โดย: หมีสีชมพู

วันที่: 26 กรกฎาคม 2553 เวลา:13:02:42 น.

กำลังซนเลยนะเนี่ย...

โดย: kanyong1

วันที่: 3 สิงหาคม 2553 เวลา:21:28:36 น.

ปูลมค่ะ

Location :
สมุทรปราการ Thailand

[Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

..ชื่อ ปู...ปัจจุบันมีลูกชายสุดแสบสวาทสุดใจขาดดิ้นมา 1 หน่อ นามว่า อเดย์...

ล.ป. บล็อคนี้บ้าๆ บอ ๆ มีสาระบ้างประปราย แต่หาไม่ยักเจอ นิสัย บ้าบอคอแตก....อย่าใส่ใจ ...แต่จริงใจนะจา
บอกหั้ยยยยย

Jeban.com // รวมเทคนิคการแต่งหน้าและกรุเครื่องสำอาง

Friends' blogs

[Add ปูลมค่ะ's blog to your web]

Links

BlogGang.com