"...ปลายดาว...งาน...ทัศนคติ"

22.40 น. นาฬิกามุมขวาล่างจอคอมพิวเตอร์ บอกเวลาดึกดื่นค่อนคืนเข้าไปแล้ว

ปลายดาวยังคงตั้งหน้าตั้งตาทำงานอยู่กับโน้ตบุ๊คคู่ใจ

เพียงชั่วขณะที่สายตาของปลายดาวเหลือบไปเห็นเวลา ความคิดเธอก็ล่องลอยไป

...............................

เมื่อสองสามวันก่อนปลายเพิ่งจะโดนหัวหน้างานตำหนิอย่างแรง

กับงานที่ทำแล้วออกมาไม่ถูกใจ ไม่น้ำเสียงไหนว่า หัวหน้าเธอจะรักษาน้ำใจเธอ

ในฐานะที่เธอ อดหลับอดนอนเพื่อเร่งงานชิ้นนี้ให้เสร็จทันเสนอในที่ประชุมอีกสองสามวันข้างหน้า

ปลายเสียกำลังใจต่อการทำงานชิ้นนี้อย่างมาก เพราะตั้งแต่เธอได้รับคำสั่งมาเมืออาทิตย๋ก่อนโน้น

เธอก็รีบเร่งรวบรวมข้อมูล เพื่อเอามาประกอบการทำงานชิ้นนี้

และทำงานชิ้นออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่เวลาจะเอื้ออำนวย

........................................

ก่อนหน้านี้ปลายดาวเคยตั้งหน้าตาตาว่าเธอจะเข้ามาทำงานในสำนักแห่งหนึ่งให้ได้

เพราะเธอเชื่อว่าถ้าคนเราได้ทำในงานที่ที่ตัวเองรัก ก็จะมีศักยภาพต่อการทำงานได้ดีกว่า

เพราะถ้าเรารู้สึกรักต่อสิ่งใด เราก็จะทุ่มเททำมันให้ออกมาอย่างดีที่สุด

1 ปี เต็มกับการทำงานอยู่ที่นี่ เธอได้เรียนรู้ ได้สังคม ได้เพื่อนร่วมงาน ที่หลากหลาย

และประการณ์ 1ปีเต็ม ทำให้เธอรู้ว่า แม้จะอยู่กับงานอันเป็นที่รัก

แต่ต้องอยู่ในแววล้อมเพื่อนร่วมงาน สังคมที่มันไม่เข้ากับเธอนั้นมันช่างยากต่อการจะทำงานให้ดีได้

1 ปี ย่างเข้า ปีที่2 งานที่เธอเคยทำแล้วดูดีในสายตาผู้ใหญ่ กลับเริ่มจะไร้ค่าไร้ผลงานใดๆ

งานของเธอเพิ่มขึ้นจากปีก่อนอย่างมาก แต่ผลงานของเธอก็ไม่เคยที่จะถูกใจเพื่อนร่วมงานเลยสักครั้ง

ทั้งๆที่ งานแต่ละชิ้นปลายดาวจะเป็นทำงานสะ 50-70% ก็ตามที

................................

ปลายดาว กลับมาสู่ความเป็นจริงอีกครั้ง หลังจากเผลอปล่อยให้ความคิดความรู้สกล่องลอยออกไปไกล

กลับมาสู่ ความเป็นจริงที่อยู่ตรงหน้า นั้นคืองานชิ้นสำคัญที่เธอจะต้องแก้ไขให้เสร็จทันวันประชุม

หลังจากที่เธองาน ที่เกือบจะเสร็จไปแล้วประมาณ 80 % แล้วถูกบอกให้แก้ไขปรับปรุงเกือบทั้งหมด

ปลายดาว...เธอก็ได้เอางานกลับมาแก้ไขตามคำสั่ง

โดยจะมั่วปล่อยเวลาให้หมดไปกับการโต้แย้งนั่นคงจะไม่ใช่

เธอยังรับผิดชอบงานที่อยู่ในส่วนหน้าที่เธออย่างเต็มที่ และพยายามทำออกมาอย่างดีที่สุด

เพื่อว่าสักวัน ที่เธอต้องเดินออกจากที่ทำงานแห่งนี้ ใครหลายๆคนจะได้นึกถึงเธอเวลาทำงาน