ได้อ่านข้อความนี้จากหน้าเฟสบุคของรุ่นน้องคนหนึ่ง เลยรู้สึกว่า ในชีวิตจริงนั้น ถ้าคนเราทำตัวได้อย่าง...

"ทำตัวให้ได้เหมือน อูฐ ปลา หมา และควาย"

ไม่ใช่แต่เฉพาะเรื่องานหรอกนะ แม้แต่เรื่องอื่นๆ เราก็คงจะมีความสุขได้ไม่น้อยเลยละ 

แต่เพราะ คนเรา ยังมีรักโลภ โกรธ หลง ฉะไหนเลย มันจะละทิ้ง อารมณ์ ความรู้สึกทุกๆอย่างไปได้ง่ายๆ

นกเตน

เป็นชื่อของพายุโซนร้อน ที่มีต้นกำเนิดอยู่ที่บริเวณอ่าวตังเกี๋ย พัดมาเข้าประเทศเวียดนาม ผ่านประเทศลาว

และมาแวะสลายตัวที่ประเทศไทย บริเวณภาคเหนือ และภาคตะวันออกเฉียงเหนือของบ้านเรา

ลมฝน

เมื่อวันสองวันก่อน โทรศัพท์คุยกับแม่ แม่บอกว่าที่บ้านจู่ๆก็มีทั้งลม ทั้งฝน พัดมาอย่างแรง ฝนตกหนัก

ทั้งๆที่ไม่ได้มีแววว่าฝนน่าจะตกแต่อย่างใด แม่จึงรีบเข้าบ้านปิดประตูหน้าต่าง ด้วยความกลัวว่าละอองฝนจะกระเด็นเข้ามาในตัวบ้าน

จนข้าวของเปียกนั้นเอง หลังจากนั้นก็มานั่งอยู่หน้าทีวี ลองหาข่าว หรืออะไรฟังดู ที่พอจะบอกได้ว่าพายุเข้าบ้านเราอีกรึป่าว

แต่ที่แย่ก็คือทีวีเจ้ากรรมดันไม่มีสัญญาณภาพ แม่ก็คิดว่าสงสัยลมจะแรง พัดเอาสายไฟฟ้าตรงไหนมีปัญหาเลยทำให้อดดูทีวี

แม่ก็บ่นๆให้เราฟัง เราเลยได้แต่ชวนเค้าพูดคุยให้คล้ายกังวลว่าทีวี หรือระบบสัญาณไฟฟ้าจะเป็นอะไร พร้อมกับนั่งฟังแม่บ่นต่ออีกว่า

ตอนนี้ก็ได้แต่หาสมอทอค มาเสียบโทรศัพท์เพื่อที่จะนอนฟังวิทยุ แทนการฟังเสียงฝน แล้วก่อนจะวางหูโทรศัพท์ก็ยังกำชับแม่ว่า

พรุ่งนี้เช้าก็เรียกช่างให้มาดูจานที่รับสัญาณทีวีว่า มันมีปัญหาอะไรตรงไหน เพราะมีอะไรเสียหรือขัดข้องก็จะได้รีบจัดการก่อนที่จะฝนตกหนักติดต่อหลายวัน

ทีวี

วันรุ่งขึ้น ตอนสายๆเราโทรกลับไปที่บ้านสอบถามสภาพอากาศ ก็ได้คำตอบกลับมาว่า ตอนนี้ทุกอย่างปกติดี ผิดกับเมื่อวานตอนบ่าย

แล้วก็ต่อด้วยการคุยเรื่อยเปื่อยของเราสองแม่ลูก จนใกล้จะวางสายก็นึกขึ้นได้ว่า ที่โทรไปก็เพื่อจะถามเรื่องทีวีที่เสียเมื่อวานนี้

กลับได้คำตอบกลับมาว่า ทีวีดูได้เป็นปกติแล้ว ไม่ได้เสียอะไร แต่ทีมันเปิดแล้วกลับไม่มีภาพนั้น

ก็เพราะไม่ได้เปิดปุ่มที่เครื่องรับสัญญาณจากจานรับสัญญาณนั้นเอง พอได้ฟังก็โลงใจที่แม่จะได้มีทีวีดู เหมือนเดิมแล้ว

พอมาถึงตอนนี้มานั่งนึกๆดูก็อดขำไม่ได้ กับเรื่องที่เกิดขึ้น แม่ปิดสวิตทีวีก็ด้วยกลัวฝนตกฟ้าร้อง แต่พอลมฝนเริ่มไม่แรงนัก

แม่ก็จะมาเปิดทีวีนั่งดูแต่ลืมไปว่าก่อนหน้านี้ได้ปิดสวิตรับสัญญาณไปด้วย พอเปิดทีวีไม่ติดก็คต่างๆนาๆ ว่า ลมแรง ฝนตกหนัก

พายุ เข้า พาลทำให้ทีวีของเค้าเสีย

ในวันนี้ เราคิดว่าสภาวะ ร่างกาย อารมณ์ น่าจะดิ่งได้แล้ว

แต่ความเป็นจริงกลับไม่ใช่ มันเพียงแค่นอนสงบนิ่งภายในร่างกายเราเท่านั้น

อย่างในช่วงนี้ ที่รู้สึกว่าเราเหมือนอยู่สภาวะจุดศูนย์ร่วม เรื่องหลายๆ เรื่อง

ไม่ว่าจะเรื่องส่วนตัวเองก็ดี เรื่องส่วนอื่นที่ไม่ใช่ส่วนตัว แต่กลับมีเราต้องเข้าไปกี่ยวข้อง

หรือแม้แต่เรื่องงาน ก็ไม่เว้น ทั้งงานของเราเอง งานเพื่อน งานคนอื่นๆ ที่ล้นจนมากระทบถึงตัวเรา

บลา..บลา..บลา..บลา..บลา..........

จนเมื่อวานนี้ก็เกิดอาการสติแตก โดยตัวเองก็ไม่ทันตั้งตัว

ได้แต่นึกอยู่ในใจว่า สติ สติ สติ....

เพียงหวังแค่ว่าเราจะปรับเข้ามาสู่โหมดสภาวะปกติให้เร็ว