เมื่อวานได้อ่านบล็อกหนึ่งในบล็อกแก๊ง แล้วสะดุดกับข้อความที่ว่า "คำว่าเราที่ไม่มีเรา" ก็เลยอยากเอามาเขียนเป็นกลอน
คำว่าเราที่ไม่มีเรานั้นอยู่
ยามที่เฝ้ามองดูรู้สึกเหงา
ให้รู้สึกว่าเป็นเพียงแค่เงา
ที่ตามเธอเบาเบาทุกวันไป
คำว่าเราของเธอนั้นคงมี
เขาคนที่ทำให้เธอหวั่นไหว
อยากบอกเธอว่าเราไม่เป็นไร
พร้อมเข้าใจเสมอทุกนาที
คำว่าเราคงเป็นเราสักวันหนึ่ง
ไม่ขอดึงขอดันเป็นตอนนี้
จะเมื่อไหร่เมื่อนั้นเธอคนดี
ขอเธอมีความสุขก็เพียงพอ...
Cr. Youtube :: ไร้ตัวตน + เจ็บแปลบ